บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 311

บทที่ 311 กุ้ยเฟยผู้หยิ่งยโส

ต่อหน้าขุนนางบุ๋นบู๊ของราชสำนัก ฉินเฟิงพูดสิ่งที่ฮ่องเต้ต้าเหลียงต้องการพูดมาโดยตลอดแต่ไม่สามารถพูดได้

ฮ่องเต้ต้าเหลียงชื่นชมในใจ แต่ใบหน้ากลับเคร่งขรึม แสร้งตะโกนลั่น “บังอาจ! เสนาบดีกรมยุติธรรมและไท่เป่าหลินต่างก็เป็นขุนนางของข้า จะปล่อยให้เจ้าใส่ร้ายเสนาบดีกรมยุติธรรมว่าอยากรับตำแหน่งมหาเสนาได้อย่างไร ใครก็ได้! ขับฉินเฟิงออกจากท้องพระโรง โบยสิบไม้เพื่อเป็นการตักเตือนผู้อื่น”

องครักษ์หน้าพระที่นั่งสวมชุดเกราะสีทองแวววาว ร่างกายกำยำบึกบึน เขาจับไหล่ของฉินเฟิงด้วยมือข้างเดียว

ทำราวกับหิ้วไก่ออกจากท้องพระโรง

จากนั้นก็โยนร่างลงแล้วโบกมือ “เจ้าทำเองเถอะ”

ฉินเฟิงคุ้นเคยอยู่แล้ว เขาหยิบไม้โบยที่ดูโหดเหี้ยมขึ้นมา แล้วฟาดพื้นไปสิบครั้ง ก่อนจะมององครักษ์หน้าพระที่นั่งด้วยรอยยิ้มขี้เล่น “ข้าละสับสนจริง ๆ ทุกคนในใต้หล้าต่างรู้ว่าองครักษ์หน้าพระที่นั่งเปรียบดั่งคมกริชแห่งต้าเหลียง พละกำลังแข็งแกร่ง เช่นนั้นหากองครักษ์หน้าพระที่นั่งเทียบกับยอดฝีมือที่เร้นกายจะเป็นอย่างไร?”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ ใบหน้าขององครักษ์หน้าพระที่นั่งก็มืดลงทันที “ฉินเฟิง เจ้ากำลังหาเรื่องรึ? หรือจะให้ข้าช่วยลงโทษเจ้า?”

ขณะพูด องครักษ์หน้าพระที่นั่งก็ถลามาคว้ากระบองไม้อย่างไร้ความปรานี

ฉินเฟิงรีบโยนไม้ไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว “ฮิ ๆ สิบไม้ครบแล้ว! ข้าก็แค่อยากรู้เท่านั้นเอง เจ้าจะตื่นเต้นอันใด?”

องครักษ์หน้าพระที่นั่งมีสีหน้าเย็นชา “การรับมือกับยอดฝีมือเร้นกายเป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่ข้ามีฝีมือมากเกินพอจะจัดการกับทหารค่ายเทียนจีของเจ้า”

ฉินเฟิงพยักหน้าและโค้งคำนับด้วยรอยยิ้ม “นั่นแน่อยู่แล้ว องครักษ์หน้าพระที่นั่งลงมือเอง ใครจะสามารถเอาชนะได้เล่า”

สิ้นประโยค ฉินเฟิงก็วิ่งหนีไปโดยไม่หันกลับมามอง

สิ่งที่นายน้อยเจ้าสำราญพูดตอนนี้ไม่ได้ไร้สาระ

เขาจงใจทดสอบตื้นลึกหนาบางขององครักษ์หน้าพระที่นั่ง และสรุปได้ว่าองครักษ์หน้าพระที่นั่งที่ดูราวกับรูปปั้นเหล่านั้นก็ไม่ต่างจากคนทั่วไป

ส่วนเรื่องม้าศึกหกพันตัว จะว่ายากก็ไม่ยาก จะว่าง่ายก็ไม่ง่าย

สุดท้ายยังต้องส่งคนไปยังแคว้นเล็ก ๆ ซึ่งมีม้าที่ราบสูงจำนวนมากเพื่อทำการซื้อขาย

เท่าที่ฉินเฟิงรู้ แคว้นที่ตั้งอยู่บนที่ราบสูงเล็ก ๆ แห่งนั้นตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของเป่ยตี๋

ตั้งแต่สงครามระหว่างต้าเหลียงและเป่ยตี๋เริ่มต้นขึ้น ความสัมพันธ์ระหว่างต้าเหลียงกับแคว้นดังกล่าวก็ถูกตัดขาด และตอนนี้หากต้องการจัดกองคาราวานซื้อม้าจะต้องผ่านอาณาเขตของเป่ยตี๋ก่อน

จดหมายลับที่มอบให้กับหลี่เซียวหลานได้กล่าวถึงเรื่องการซื้อม้าไว้แล้ว ส่วนที่ว่าจะทำได้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับความสามารถของหลี่เซียวหลานเอง

เรื่องม้าศึกห้าพันตัวที่สัญญาไว้กับฮ่องเต้ต้าเหลียง

ฉินเฟิงไม่มีความตั้งใจจะปฏิบัติตามสัญญาอย่างตรงไปตรงมา

เมื่อถึงเวลานั้น ม้าที่ราบสูงสองพันตัวผสมกับม้าเป่ยตี๋สามพันตัว หลอกตาไปก็เป็นใช้ได้

เงิน เงิน เงิน!

ตอนนี้ต้องรีบทำงานหนักขึ้นเพื่อหาเงินเสียก่อน!

ฉินเฟิงกลับค่ายเทียนจีและตรงไปยังโรงหลิวหลี

แม่พิมพ์ที่ช่างฝีมือสร้างไว้ถูกขนส่งไปยังโรงหลิวหลี และฉินเฟิงก็ใช้กำลังทั้งหมดหลอมหลิวหลี แล้วเทลงในแม่พิมพ์

…

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน