Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1051

ดาบหักส่งเสียงบางเบา ประกายแสงขาวดุจหิมะราวมายา หวนกลับสู่มือหลินสวิน

ห่างออกไป หญิงสาวที่หัวกับตัวแยกจากกันนอนตายคาที่ตรงนั้น

กระทั่งตายไปคำพูดเยาะเย้ยของนางก่อนหน้ายังคงสะท้อนก้องในลาน กลายเป็นการเสียดสีอย่างไม่มีอะไรยิ่งใหญ่เท่า

เหล่าผู้กล้าเดือดดาล แน่นอนว่าไม่มีทางนั่งรอความตาย ต่างบุกโจมตีอย่างห้าวหาญ

การต่อสู้เดือดปะทุ คลั่งระห่ำยิ่งกว่าเดิม

ครั้งนี้ต่างจากแต่ก่อน บุคคลแห่งยุคมากมายออกเคลื่อนไหว ไม่ขาดแคลนผู้แข็งแกร่งร้ายกาจรับมือยากส่วนหนึ่ง

เฉกเช่นชายร่างสูงใหญ่ของสำนักยุทธ์สมุทรคราม หมุนควงแส้สำริดคู่หนึ่งชี้เวหาฟาดพสุธา แข็งแกร่งดุดันหาใดเปรียบ ฟาดจนห้วงอากาศแหลกเป็นจุณ

หญิงสาวชุดเหลืองแดนพิสุทธิ์อมตะก็สะดุดตานัก กระตุ้นโคมทองดวงหนึ่งให้สว่างไสว ก่อเกิดพลังพิสุทธิ์ชวนประหวั่นเหลือประมาณ

อีกฟากหนึ่ง ชายหนุ่มชุดดำเผ่าสุนัขสวรรค์มายาทมิฬคนหนึ่งมือกระชับเหล็กหมาดปลายแหลมสีเลือด เพียงวาดกวาดเบาๆ แสงโลหิตห้อทะยานบดทลายห้วงอากาศ

นอกจากนี้ยังมีบุคคลแห่งยุคแดนศักดิ์สิทธิ์สมบัติวิญญาณ และสำนักกระบี่เทียมฟ้าบุกจู่โจม ล้วนดั่งหงส์มังกรในหมู่ชน พลังต่อสู้โดดเด่นเหนือผู้อื่น

บนแท่นมรรคที่เดิมไม่ใหญ่โตเต็มไปด้วยแสงดาบเงากระบี่ทันใด เสียงปะทะของสมบัติและวิชามรรคดั่งฟ้าคะนอง กระหึ่มก้องเหนือยอดเขาแถบนี้

และเป็นเวลานี้ ที่หลินสวินเพิ่งรู้สึกถึงแรงกดดันหนักหน่วง

แต่นี่ไม่ได้ทำให้เขาหวาดกลัว ตรงข้ามกลับกระตุ้นจิตต่อสู้ให้ซัดสาดในส่วนลึกของจิตใจเขา อานุภาพพลังทั่วร่างก็ยกระดับตามไปด้วย!

แม้คู่แข่งเปลี่ยนเป็นแข็งแกร่ง แต่วิธีต่อสู้ของหลินสวินก็เปลี่ยนตามไปด้วย ดาบหักออกจู่โจม อาศัยหกกระบวนเฉือนวัฏจักรฟ้าต่อกรศัตรู

ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!

ดาบหักส่งเสียงใสกระจ่าง ดุจคลื่นน้ำถาโถมกระหน่ำฟ้าดิน สะท้อนก้องท้องนภาราวร้องเรียกหาเลือดมาเติมเต็ม

มันขาวเจิดจ้าดุจหิมะ เบาบางดั่งมายา เดิมก็เป็นศาสตราจิตที่มหัศจรรย์เกินคาดเดาชิ้นหนึ่งอยู่แล้ว ทั้งไม่ถูกจำกัดด้วยกฎระเบียบของภูเขาเทพไร้มรณะ

บนคมดาบ ลวดลายมรรคคลุมเครือเร้นลับเปล่งแสงระยับ เพิ่มอานุภาพให้ดุดันหาใดเปรียบยิ่งกว่าเดิม

และกลิ่นอายของหลินสวินก็เปลี่ยนเป็นดุดันถึงขีดสุด!

เดิมทีอาศัยพลังต่อสู้ของตัวเขาเอง ต่อให้ไม่ใช้ดาบหักก็มีพลังเพียงพอต่อกรศัตรู

แต่หลินสวินไม่อยากถูกถ่วงเวลา สำหรับเขาการได้สังหารคู่ต่อสู้มากขึ้นในเวลาอันสั้น จึงจะสามารถระบายเพลิงโทสะในใจได้โดยสมบูรณ์!

ครืน!

ชายร่างกำยำกุมแส้คู่สำริดฟาดเข้ามา ภายใต้การโจมตีเดียววายุอสนีโถมกระหน่ำ เสียงธรรมกัมปนาท แผ่อานุภาพปานทลายฟ้ามลายดิน

ขณะเดียวกันในดวงตาหลินสวินพลันฉายแววเยียบเย็น

กระบวนเฉือนคว้าดารา!

ประหนึ่งรัตติกาลนิรันดร์มาเยือน หมื่นดาราร่วงหล่นอยู่ภายใน ดาบเดียวสาดส่องรัตติกาลนิรันดร์ ม้วนกลืนหมื่นดารา

ฉัวะๆ

แส้คู่สำริดถูกตัดขาด สมบัติคู่นี้เป็นถึงยอดศาสตรามรรคราชัน ความเป็นมาเก่าแก่ เป็นสมบัติโบราณที่สืบทอดกันมาในสำนักยุทธ์สมุทรคราม

แต่ตอนนี้กลับถูกดาบหักเฉือนตัดอย่างแข็งกร้าว!

ชายร่างกำยำโกรธจัด ใจแทบหลั่งเลือด เจ็บปวดอย่างที่สุด บนภูเขาเทพไร้มรณะนี้จริงอยู่ที่ไม่มีทางปรากฏความตายอย่างแท้จริง แต่หากสมบัติถูกทำลายก็ไม่มีทางฟื้นคืนดังเดิมอีก

ถึงอย่างไรสุดท้ายยอดศาสตรามรรคราชันก็ไม่ใช่สิ่งมีชีวิต ไม่ดำรงอยู่บนความเป็นตาย

เห็นหลินสวินจวนพุ่งเข้าสังหาร ชายร่างกำยำแม้ขุ่นเคืองก็ได้แต่ข่มใจหลบหนี

ตูม!

ประกายแสงแถบหนึ่งปกคลุมลงมา สลายความมืดมิด เปี่ยมพลังบริสุทธิ์และผุดผ่อง โชติช่วงดั่งแสงศักดิ์สิทธิ์

เป็นหญิงสาวชุดเหลืองแห่งแดนพิสุทธิ์อมตะนั่นที่ลงมือ

หลินสวินใช้ดาบหักบุกจู่โจม ส่วนตัวเองพุ่งเข้าหาชายร่างกำยำนั่นต่อไป

ชายร่างกำยำสีหน้าแปรเปลี่ยนยกใหญ่ โคจรพลังทั้งหมดฝืนปะทะ ผลคือถูกหมัดหลินสวินซัดลอยออกจากแท่นมรรค ร่วงคะมำลงกับพื้นดังพลั่กปากกบโลหิต

ร่วงจากแท่นมรรค ก็มีความหมายว่าพ่ายแพ้!

นี่ทำให้ชายร่างกำยำไม่อาจยอมรับได้ในชั่วขณะ คำรามเกรี้ยวกราดหาใดเปรียบอย่างอดไม่ได้ พุ่งไปยังแท่นมรรคอีกครั้ง

แต่เงาร่างเขาเพิ่งไปถึงครึ่งทางก็ถูกพลังกฎระเบียบไร้รูปปกคลุม หายลับจากไปชั่วพริบตา

เห็นชัดว่าเขาถูกคัดออกโดยสมบูรณ์!

เวลานี้การประลองบนแท่นมรรคยังคงดำเนินต่อเนื่อง ดุเดือดถึงขั้นเป็นประวัติการณ์

การเข่นฆ่าโรมรันเช่นนี้ หากเกิดขึ้นบนโลกภายนอกต้องก่อภัยพิบัติที่ไม่อาจคาดเดาได้แน่ ทำให้ผู้คนในใต้หล้าตื่นตระหนกและฮือฮา

เช่นเดียวกัน การประลองขอบเขตมกุฎเช่นนี้ต้องดึงดูดความสนใจผู้ฝึกปราณได้นับไม่ถ้วน ก่อให้เกิดความอึกทึกครึกโครม

ถึงอย่างไรการประลองขอบเขตมกุฎเดิมก็ยากพบเห็น และการประลองที่ตัวคนเดียวต้านเหล่าบุคคลแห่งยุคเช่นหลินสวินก็ยิ่งพบเห็นได้น้อยกว่า

ฉัวะ!

ไม่นานหญิงสาวชุดเหลืองแห่งแดนพิสุทธิ์อมตะพลันกรีดร้อง แขนขาวนวลดุจหิมะข้างหนึ่งถูกดาบหักเฉือนออก เจ็บจนใบหน้างามของนางซีดเผือด แทบสูญเสียการควบคุมโคมทองดวงนั้น

เหล่าผู้กล้าตกใจดวงตาเบิกกว้าง ต่อสู้ถึงตอนนี้เทพมารหลินไม่เพียงไม่ส่งสัญญาณอ่อนกำลัง กลับยิ่งรบยิ่งอาจหาญ อานุภาพมารล้นฟ้า ทรงพลังยิ่งกว่าเดิม!

จิตต่อสู้ของผู้ฝึกปราณส่วนหนึ่งถูกโจมตี ลังเลไม่หยุด