Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1285

ตัวตลกเต้นแร้งเต้นกาหรือ

สายตาของพวกเหวินฉงเฟิงยิ่งเหี้ยมเกรียมมากขึ้นไปอีก พวกเขาระดมพลมา ย่อมเตรียมตัวพร้อมสรรพ แต่กลับคาดไม่ถึงว่าหลินสวินที่ถูกพวกเขามองเป็นเต่าหดหัวในกระดองยังกล้าคุยโวไม่หวั่นละอายเช่นนี้!

“หลินสวิน เจ้ารู้ไหมว่าพูดกับใครอยู่”

มีคนตะคอกลั่น

ผู้แข็งแกร่งบางคนก็ลอบสูดหายใจเย็น แม้เหวินฉงเฟิงผู้นั้นจะไม่โด่งดัง แต่ก็เป็นพวกร้ายกาจที่อยู่บนสิบอันดับแรกของกระดานทองคำผู้กล้าคนหนึ่ง

หากไม่ใช่ว่าถูกรัศมีของอวิ๋นชิ่งไป๋บดบัง ด้วยความแข็งแกร่งในพลังต่อสู้ของเหวินฉงเฟิง ก็เพียงพอจะเรียกได้ว่าเป็นบุคคลระดับผู้นำในหมู่คนรุ่นเยาว์ของสำนักกระบี่เทียมฟ้า!

แต่ตอนนี้ หลินสวินกลับมองเขาเป็นตัวตลกเต้นแร้งเต้นกา…

ตุ้บ!

เกิดเรื่องที่ทำให้ทุกคนหวาดผวาแล้ว หลินสวินยังไม่ได้เคลื่อนไหว ผู้สืบทอดสำนักกระบี่เทียมฟ้าที่ตะคอกหลินสวินเมื่อกี้ก็ตัวอ่อนยวบตายคาที่

“ขอเพียงเป็นศัตรูกับเจ้านายของข้า ล้วนตายอย่างไร้ค่า!”

เงาร่างเสี่ยวอิ๋นปรากฏขึ้น สีหน้าเหี้ยมโหด

ทั้งที่นั้นเงียบกริบ ดวงตาแข็งทื่อกันหมดแล้ว พูดไม่เข้าหูก็ฆ่าเลยหรือ

ผู้สืบทอดสำนักกระบี่เทียมฟ้าเหล้านั้นต่างจิตใจสั่นระรัว หน้าเปลี่ยนสีไปเล็กน้อย จะคิดได้อย่างไรว่าในสถานการณ์เช่นนี้ยังจะเกิดเรื่องพรรค์นี้ได้อีก

ในอดีตมีอวิ๋นชิ่งไป๋ควบคุม ในแดนเก้าบนแห่งนี้ไม่ว่าเป็นใคร ไม่ว่าขุมอำนาจไหน ใครจะกล้าหาเรื่องสำนักกระบี่เทียมฟ้าของพวกเขา

“ช่างใจกล้าเสียจริงนะ!”

สีหน้าของเหวินฉงเฟิงอึมครึมลง เสียงก็เย็นเยียบจนน่ากลัว

“พวกหน้าโง่ฝูงหนึ่ง อวิ๋นชิ่งไป๋ยังไม่มา แต่พวกเจ้ากลับชิงมาหาที่ตายก่อน ถ้าว่ากันเรื่องใจกล้าข้าคงสู้พวกเจ้าไม่ได้”

หลินสวินสีหน้าเรียบเฉย

“ศิษย์พี่เหวิน เจ้าหมอนี่มันแผลงฤทธิ์ ไม่สนกฎเกณฑ์สวรรค์ ไม่ต้องไปพูดพร่ำทำเพลงกับมันแล้ว ลงมือฆ่ามันให้ตายทันทีดีกว่า!”

หญิงสาวผู้หนึ่งสีหน้าขุ่นเคือง ส่งเสียงเล็กแหลม

ฟุ่บ!

คราวนี้หลินสวินเคลื่อนไหวแล้ว ราวกับเคลื่อนย้ายชั่วพริบตา ปัดปลายนิ้วเบาๆ ครั้งเดียวก็เห็นว่าคอระหงขาวราวหิมะของหญิงสาวผู้นั้นถูกบีบแหลก!

“เป็นหญิงโง่เสียจริง คนทั้งโลกล้วนรู้ว่าข้าหลินสวินซ่อนตัวอยู่ในสถูปเจดีย์ อวิ๋นชิ่งไป๋จะไม่รู้ได้อย่างไร แต่พวกเจ้าไม่รู้สึกแปลกใจหรือ ว่าเหตุใดครึ่งปีมานี้เขาไม่เคยมาเลย”

ยามเสียงดังขึ้น เงาร่างของหลินสวินก็กลับไปที่เดิมแล้ว

ทุกคนในที่นั้นหนาวสะท้านในใจอย่างไม่มีสาเหตุ เมื่อมองดูหลินสวินอีกครั้ง สายตาก็เปลี่ยนไปหมดแล้ว

โดยเฉพาะคำที่หลินสวินพูด ทำให้พวกเขาพลันรับรู้ได้ว่า นั่นสิ หากข่าวนั้นไม่เป็นความจริง เหตุใดอวิ๋นชิ่งไป๋ถึงอดทนไม่ยอมลงมือจนถึงตอนนี้

เขาเป็นถึงนายเหนือหัวอันดับหนึ่งของกระดานทองคำผู้กล้า ประหนึ่งผู้ไร้ศัตรูใดเทียบเทียม จากรูปแบบการกระทำต่างๆ ในอดีตของเขา จะทนไม่ลงมือถึงตอนนี้ได้อย่างไร

“น่าขัน ต่อกรกับเจ้า ทำไมต้องให้ศิษย์น้องอวิ๋นลงมือด้วย”

เสียงของเหวินฉงเฟิงยิ่งเย็นเยียบขึ้นแล้ว เขาก้าวออกมา เห็นศิษย์ร่วมสำนักสองคนตายไปกับตายิ่งทำให้เขาเดือดดาลโดยสมบูรณ์

ไอสังหารน่ากลัวไร้สิ้นสุดแผ่ขยายออกมาจากร่างเขาประหนึ่งพายุ ทำให้ฟ้าดินแถบนี้สั่นไหว

ผู้สืบทอดสำนักกระบี่เทียมฟ้าคนอื่นรู้สึกฮึกเหิม เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน เรียกสมบัติออกมา กลิ่นอายทั้งกายเย็นเยียบ พลังขับเคลื่อนเพ่งเป้านิ่งที่หลินสวิน

ทว่าในตอนนี้สายตาหลินสวินกลับยังไม่ทุกข์ไม่ร้อนดังเดิม ไม่หวั่นไหวสักนิด

“ฆ่า!”

พร้อมกับเสียงตะคอกลั่น เหวินฉงเฟิงที่ตั้งท่ารออยู่นานแล้วตะบึงออกไปทันที ปราณกระบี่ราวอาทิตย์เทพเจิดจ้าฟันออกไป

ไม่ต้องสงสัยว่าเหวินฉงเฟิงก็แข็งแกร่งมาก มีพลังปราณขั้นสมบูรณ์ของระดับอมตะเคราะห์ด่านสี่แล้ว ในแดนเก้าบนก็เป็นหนึ่งในยักษ์ใหญ่เพียงหยิบมือที่อยู่ในระดับนายเหนือหัว

ปราณกระบี่ของเขาแข็งแกร่งดุดัน โชติช่วงและอหังการ เพียงพลานุภาพเช่นนั้นก็กดข่มทั้งสถูปเจดีย์ ทำให้คนนับไม่ถ้วนหน้าเปลี่ยนสี อกสั่นขวัญหาย

แต่ภายใต้การโจมตีนี้ เงาร่างของหลินสวินกลับหายไปในอากาศ

ฟุบ!

ครู่ต่อมาผู้สืบทอดสำนักกระบี่เทียมฟ้าคนหนึ่งถูกฆ่า แดงเถือกไปทั้งคอ จากนั้นเลือดร้อนๆ ก็ยิงพุ่งออกมาเหมือนน้ำพุสาดกระเซ็น

ก่อนตายยังท่าทางสับสน เพราะว่าเขายังไม่ได้ออกโจมตีใดๆ

“เจ้าสมควรตาย!”

ในที่นั้นระส่ำระสายไปหมด โดยเฉพาะเหวินฉงเฟิงยิ่งกราดเกรี้ยวยากทนได้ ไอสังหารดุจคลุ้มคลั่ง

“ฆ่า!”

ผู้สืบทอดสำนักกระบี่เทียมฟ้าเหล่านั้นล้วนตาร้อนผ่าว เข้าสู้ด้วยพลังทั้งหมด

ส่วนหลินสวินก็เหมือนไม่รู้สึกถึงทุกอย่างนี้ เขาสีหน้าเรียบเฉย เงาร่างประหนึ่งมายา ดูเหมือนเชื่องช้าแต่ความจริงแล้วรวดเร็วถึงที่สุด

ในที่นั้นมีรอยเงาราวฟองสบู่รอยแล้วรอยเล่าหลงเหลืออยู่!

ฟุบ!

ผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งปราณกระบี่ดุดัน ฟันโดนหลินสวิน เพิ่งตื่นเต้นจนจะร้องเสียงดัง แต่กลับค้นพบในทันใดว่านั่นเป็นเพียงรอยเงาที่หลงเหลือรอยหนึ่งของหลินสวิน

แย่แล้ว!

ใจเขาสะดุดกึก จากนั้นก็รู้สึกว่าภาพตรงหน้ามืดไป คอถูกบิดให้หักอย่างจัง แม้แต่จิตวิญญาณยังแหลกละเอียด

ไกลออกไปความเย็นเยียบแล่นปราดทั่วร่างของผู้ที่ชมดูการต่อสู้ทุกคน อย่างกับตกลงไปในหลุมน้ำแข็ง…ไอลีนโนเวล

หลินสวินในตอนนี้เยือกเย็นเรียบเฉยเหมือนเดินเล่นในสวน แต่ไม่ว่าจะเป็นการจู่โจมเช่นใดต่างไม่อาจแปดเปื้อนร่างเขาได้!

ทุกที่ที่เขาผ่านเหลือเพียงซากศพเกลื่อนพื้น!

“หลินสวิน เจ้ากล้ามาสู้กับข้าสักตั้งไหม!”

เหวินฉงเฟิงตาแทบถลน กลิ่นอายราวไฟลุกใกล้จะระเบิด

ฟุบ!

เสียงยังไม่ทันเงียบลง ผู้สืบทอดสำนักกระบี่เทียมฟ้าอีกคนหนึ่งก็ถูกฆ่า น้ำเลือดสาดกระเซ็นย้อมห้วงอากาศให้เป็นสีแดง

ยามเผชิญหน้ากับภัยคุกคามแห่งความตาย ใครจะนั่งรอความตายได้อีกกัน

ฟุบ!

ดาบหักโฉบออกมาแล้วกรีดลงบนห้วงอากาศเบาๆ เงาร่างที่วิ่งหนีนั้นก็ถูกฟันกลางเอวตาย เลือดสดๆ ไหลรินดุจพายุซัดสาดลงมา

ส่วนหลินสวิน ไม่มองเขาแม้สักครั้ง

ผู้แข็งแกร่งที่ซ่อนอยู่แทบอยากอาเจียน ด้วยถูกภาพนองเลือดโหดเหี้ยมแต่ละภาพนี้กระตุ้น ทั้งกายสั่นสะท้านอย่างยิ่ง่

น่ากลัวเกินไปแล้ว!

ครึ่งปีมานี้โลกภายนอกต่างกำลังตั้งตารอให้หลินสวินปรากฏตัว ถึงกับมีช่วงหนึ่งที่สงสัยว่าเขากลัวเสียแล้ว ทำได้เพียงหดหัวอยู่ในสถูปเจดีย์ ไม่กล้าเผชิญหน้ากับการโจมตีของคลื่นลมที่โลกภายนอก

ทว่าตอนนี้ทุกคนถึงรู้ว่าไม่ใช่เพราะหลินสวินกลัว แต่เป็นเพราะตั้งแต่เริ่มจนจบก็ไม่เคยเห็นเสียงเอ็ดอึงเหล่านั้นอยู่ในสายตา!

มังกรเทพบนสวรรค์ไม่ถือสาเสียงเหยียดหยามของมดบนพื้นดิน นอกเสียจากว่ามดพวกนี้มากระตุกหนวดมังกรอย่างไม่รู้ที่ตาย!

เสียงโหยหวน โอดครวญ คำรามอย่างตระหนก… ผสมปนเปกับเสียงเลือดกระเซ็นกระสาย ศพร่วงสู่พื้น ถักทอกันเป็นภาพสีเลือดราวนรก

กระตุ้นจิตกระชากวิญญาณ น่าตื่นตระหนกเมื่อได้เห็น!

“หลินสวิน! เจ้า…”

เหวินฉงเฟิงคำรามอยู่ตลอด ดวงตาเต็มไปด้วยเลือด โกรธเกรี้ยวจนคลุ้มคลั่ง แต่ตอนนี้เสียงเขากลับเงียบลงทันที

เพราะในที่นั้นเหลือเพียงเขาคนเดียว!

ด้านหลินสวินกำลังทอดสายตามองมาจากไกลๆ เยื้องย่างเดินมา

ในใจเหวินฉงเฟิงพลันสั่นไหว ไฟโทสะและความแค้นเต็มอกเหมือนถูกสาดน้ำใส่ ฟื้นคืนสติโดยสมบูรณ์แล้ว

ตอนนี้เขาถึงรับรู้ถึงปัญหาหนึ่ง หากศักยภาพของตนแข็งแกร่งจนสามารถเข้ายับยั้งหลินสวินได้ เหตุใดจะต้องคำรามให้หลินสวินมาสู้กับตนซึ่งหน้าอีก

ว่ากันถึงแก่นแล้ว ยังเป็นเพราะพลังต่อสู้ของเขาสู้หลินสวินไม่ได้!

และเสียงตะโกนเสียงแล้วเสียงเล่าก่อนหน้านี้ ไหนเลยจะไม่ใช่การแสดงออกถึงความไร้พลังและอับจน

ตึก! ตึก! ตึก!

ฝีเท้าของหลินสวินเหยียบลงที่พื้น ไม่รีบไม่ร้อน เสียงก้าวเท้าไม่ดัง แต่ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงัดนี้กลับดังอยู่ในหูของทุกคนอย่างชัดเจน เฉกเช่นเสียงระฆังสั่งตายแว่วมาจากนรก

เหวินฉงเฟิงสีหน้าแปรผันไม่ว่างเว้น ตาเห็นหลินสวินเดินมาทีละก้าว กลิ่นอายกดดันกระทบหน้าก็ผุดขึ้นมาด้วย ทำเอาเขาแทบขาดใจ

ไม่มีตอนไหนเลยที่เหวินฉงเฟิงจะรู้สึกถึงกลิ่นอายแห่งความตายได้ชัดเจนรุนแรงเช่นนี้ เหมือนกับคมดาบแหลมเล่มหนึ่งกดลงเจียนตัว!

เสียงตึงดังขึ้นครั้งหนึ่ง เขาก็ถอยออกไปก้าวหนึ่งตามจิตใต้สำนึก

เพียงก้าวเดียว แต่กลับเหมือนหินแตกสะท้านฟ้า เพราะนี่ได้พิสูจน์แล้วว่ายังไม่ทันประมือ เหวินฉงเฟิงก็ใจฝ่อแล้ว!

และเมื่อนึกถึงภาพเมื่อกี้ที่เขายังเอ็ดอึงให้หลินสวินมาประมือกับเขาครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วมาเทียบกับท่าทางของเขาในตอนนี้อีกครั้ง ทำให้ทุกคนในที่นั้นต่างเหม่อลอยไปครู่หนึ่งอย่างอดไม่ได้

เทพมารหลินแข็งแกร่งถึงขนาดใช้เพียงอานุภาพ ก็กำราบบุคคลชั้นเลิศคนหนึ่งที่อยู่บนสิบอันดับแรกของกระดานทองคำผู้กล้าอย่างเหวินฉงเฟิงได้แล้วหรือ

——