Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1557

ในค่ายกลสังหารยอดนภา ธารดาราไหลเวียน ดาวใหญ่ดวงแล้วดวงเล่าบดขยี้ห้วงอากาศ ประกายแสงเรืองรองกึกก้อง เจิดจ้าบาดตา พลังเสียงชวนตกใจ

ฉัวะ!

คมกระบี่แสงเลือดบาดตาพริบไหว มกุฎอริยะถูกสังหารอีกคน หัวของเขาถูกตัดร่วง ร่างกายก็ถูกธารดาราบดแหลก กระจุยกระจายเป็นเศษเสี้ยว

และภายในลานก็เหลือมกุฎอริยะเพียงแค่หกคน!

เวลานี้คุนป้าชิวรู้สึกหวาดกลัวอย่างแท้จริง สีหน้าเขาตกใจแกมเดือดดาล บนหน้าผากมีเส้นเลือดปูดโปน เห็นได้ชัดว่ากราดเกรี้ยวหาใดเปรียบ

เวลาสั้นๆ ไม่ถึงหนึ่งถ้วยชา มกุฎอริยะสามสิบสามคนถึงกับถูกฆ่าจนเหลือแค่พวกเขาหกคน นี่มันน่าสะพรึงเกินไปแล้ว!

คิดจนสมองแตกคุนป้าชิวก็คิดไม่ออก ว่าการยกทัพมาจากแดนไกลในครั้งนี้ พวกเขาทุกคนถึงกับถูกกักขังอยู่ในกระบวนค่ายกลใหญ่

ยิ่งคิดไม่ถึงว่าความกร้าวแกร่งแห่งพลังต่อสู้ของหลินสวิน จะถึงกับแข็งแกร่งกว่าที่เล่าลือกันมาเสียอีก!

“เจ้าสวะ ข้าจะสู้กับเจ้าเดี๋ยวนี้!”

ทันใดนั้นเสียงแผดคำรามสายหนึ่งดังก้องขึ้น เต็มไปด้วยความเดือดดาลไร้สิ้นสุด

คุนป้าชิวเงยหน้าขวับ ก็เห็นพวกพ้องคนหนึ่งร่างกายราวกับลุกโชน พลีชีพพุ่งปราดเข้าไปทางหลินสวิน

นี่ถูกบีบให้เสียสติแล้วอย่างนั้นหรือ

ในใจคุนป้าชิวสะท้านสะเทือน

ฉัวะ!

ผลลัพธ์พิสูจน์ว่าทุ่มสุดชีวิตก็เปลืองแรงเปล่าเช่นกัน เมื่อคมกระบี่ยอดสังหารขยับไหว มกุฎอริยะที่พลีชีพคนนี้ก็ถูกตัดเอวขาดสะบั้น ร่างพาดขวางกลางลาน

หยาดเลือดแดงฉานบาดตาซ่านเซ็น กระตุ้นจนคุนป้าชิวสั่นเทิ้มทั่วร่าง เหลือแค่ห้าคนแล้ว!

ย้อนกลับมามองหลินสวิน อานุภาพดุจเทพมาร ถือกระบี่เลือดฆ่าอริยะ กระบี่ซดเลือดอริยะ พลังแกร่งจนน่าหวาดหวั่น

“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร…”

คุนป้าชิวร้องเสียงหลง เขาไม่อาจยอมรับได้

ครั้งนี้พวกเขาเคลื่อนพลมกุฎอริยะเจ็ดสิบคน กองทัพใหญ่สองแสนกว่าคน อานุภาพแข็งแกร่งปานใด

แต่ตอนนี้ถึงกับเหมือนแพะรอโดนเชือด!

ฉัวะ!

ตอนที่สภาวะจิตคุนป้าชิวปั่นป่วนจิตต่อสู้สั่นคลอนนั้น ก็มีมกุฎอริยะถูกสังหารไปอีกคน กลางคิ้วถูกเสียบทะลุกะโหลกแตกระเบิด ก่อนสิ้นใจยังคงร้องโหยหวน

นั่นเป็นถึงมกุฎอริยะเชียว!

แต่อยู่ในมือหลินสวินกลับเหมือนผ่าผลไม้หั่นผักก็ไม่ปาน อย่าว่าแต่คุนป้าชิว ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งดินแดนรกร้างโบราณที่ชมการต่อสู้ในค่ายกลใหญ่แปดพิทักษ์อยู่ไกลๆ ก็ยังปากอ้าตาค้าง สูดหายใจเฮือกไม่หยุด

หลินสวินในตอนนี้ แข็งแกร่งปานใดกันแน่

คำถามข้อนี้ก็รบกวนคุนป้าชิวเช่นกัน เขาแทบไม่อยากเชื่อว่าในระดับมกุฎอริยะถึงขั้นยังมีพวกพลิกฟ้าเช่นนี้อยู่ด้วย!

ฉัวะ!

ฉัวะ!

ฉัวะ!

ในเวลาต่อมามกุฎอริยะถูกสังหารต่อเนื่อง เลือดสดกระเซ็น ส่วนกระบี่ยอดสังหารในมือหลินสวินก็ยิ่งแปลกพิสดารและแดงฉานมากขึ้นเรื่อยๆ

เสียงครวญกระบี่นั่น เหมือนกับเสียงร้องยินดีหมายจะซดดื่มเลือดชัดๆ!

และห้วงอากาศเหนือค่ายชั่วคราว บนเวิ้งฟ้าถูกปกคลุมด้วยสีเลือดหนาทึบเป็นชั้นๆ นานแล้ว มีเสียงครวญแห่งอริยะร่วงหล่นหลายสายก้องกังวาน สะเทือนเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดิน

ทำเอาผู้คนสั่นเทิ้มทั้งที่ไม่ใช่หน้าหนาว!

ชิ้ง!

ในค่ายกลใหญ่ คมกระบี่ดุจเลือด วางพาดบนลำคอคุนป้าชิว ทำให้เขาตัวสั่นไปทั้งร่าง จิตต่อสู้ที่เดิมทีไม่สั่นคลอนพังทลายอย่างสิ้นเชิง ทั่วร่างถูกความสะพรึงกลัวคลุมมิด

“ก่อนหน้านี้ข้าเคยบอกว่าเจ้าจะได้ตายอนาถมาก แต่ตอนนี้หากให้เจ้าตายไปง่ายๆ เช่นนี้ ก็ดูจะสบายเจ้าเกินไป”

นัยน์ตาดำของหลินสวินสุขุมเย็นชา มองดูคุนป้าชิว กระบี่ยอดสังหารในมือมีแม่น้ำนรกสีเลือดอันกว้างใหญ่ไพศาลไหลวน คล้ายจะเขมือบผู้คน

คุนป้าชิวหน้าเผือดสี ยังคงกัดฟันกรอด “เจ้าคิดว่าเช่นนี้ก็ชนะแล้วหรือ ตอนที่แปดยอดนภาครามตระหนักถึงภัยคุกคามของเจ้า จะต้องบุกโจมตีเต็มกำลัง สังหารแพะสองขาดินแดนรกร้างโบราณอย่างพวกเจ้าจนหมด ไม่ปล่อยให้รอดสักคนแน่!”

ฉัวะ!

กระบี่ยอดสังหารแทงออกมาปุบปับ เสียทะลุหน้าอกคุนป้าชิว เขาส่งเสียงร้องเจ็บปวด สีหน้าเผือดซีด นัยน์ตาเปี่ยมด้วยแววแค้นอาฆาต สิ้นหวัง ไม่ยินยอม

แต่หลินสวินไม่ได้ฆ่าเขาในทันที หากแต่หิ้วคอเขา ก่อนเงาร่างขยับไหวและออกจากค่ายกลสังหารยอดนภา

“ต่อไปข้าจะทำให้เจ้าเห็นเองกับตา อะไรที่เรียกว่าเลือดต้องล้างด้วยเลือด”

นัยน์ตาหลินสวินเยียบเย็น

ขณะพูดก็หิ้วคุนป้าชิวโฉบเข้าสู่ค่ายกลสังหารแดนพิฆาต

ในสมัยบรรพกาลเคยมีคำกล่าวอริยะว่า ฆ่าหนึ่งถือเป็นบาป ฆ่าหมื่นเป็นวีรบุรุษ ฆ่าเก้าล้านย่อมเป็นยอดบุรุษเหนือวีรชน!

อุดมการณ์ยิ่งใหญ่นิจนิรันดร์ คงอยู่ในการเข่นฆ่าศัตรู ยอมให้ศัตรูกัดฟันแค้น แต่ไม่ยอมให้ไร้คนแช่งนามข้า!

วันนี้ หากไม่สังหารศัตรูทั้งหมด หลินสวินไม่ยอมรามือเด็ดขาด

……

ครึ่งเค่อให้หลัง

ในค่ายกลสังหารแดนพิฆาต มกุฎอริยะโดนฆ่าทั้งหมดสิบสองคน ฝนเลือดเทกระหน่ำ

คุนป้าชิวเห็นทุกสิ่งในสายตา เดือดดาลจนกระทบใจ กระอักเลือดไม่หยุด

หลินสวินไม่หยุด พาคุนป้าชิวเข้าไปในค่ายกลสังหารทลายเทพ

เมื่อได้เห็นทุกอย่างนี้ ในค่ายกลใหญ่แปดพิทักษ์ผู้แข็งแกร่งดินแดนรกร้างโบราณอย่างพวกรั่วอู่ เซ่าเฮ่า สภาวะจิตต่างปั่นป่วน ยากจะเป็นตัวของตัวเอง

บางคนยิ่งน้ำตาร้อนผ่าวรื้นขอบตา!

ในสมรภูมิเก้าดินแดน นับตั้งแต่การต่อสู้แห่งเก้าดินแดนครั้งแรกจนบัดนี้ ค่ายทัพดินแดนรกร้างโบราณเคยยืดอกผ่าเผยเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

ไม่มี!

……

เวลาหนึ่งเค่อให้หลัง

ในค่ายกลสังหารทลายเทพ อานุภาพหลินสวินดุจผ่าลำไผ่ ทำลายล้างคู่ต่อสู้สิบสามคน คมกระบี่อาบเลือด องอาจผึ่งผายไม่เคยยั้งมือใจอ่อนแต่อย่างใด

สีหน้าคุนป้าชิวด้านชาเสมือนศพเดินได้ พังทลายอย่างสิ้นเชิง

ในใจมีเพียงความคิดเดียว…

แนวโน้มสถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว!

……

ครึ่งชั่วยามให้หลัง