Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1615

โลกมารโลหิต

สำหรับหลินสวินก็เหมือนไปเยือนถิ่นเก่า

ยามสมรภูมิเก้าดินแดนเปิดออก เขาก็ถูกเคลื่อนย้ายมาที่นี่ และเป็นตำหนักใต้ดินที่อยู่ในส่วนลึกของป่าหลอมจิตนั้นที่ทำให้หลินสวินบรรลุมกุฎอริยะได้ในคราเดียว

เพียงแต่การมาโลกมารโลหิตครั้งนี้ พวกเขาไม่เพียงไม่พบอุปสรรคใดๆ แม้แต่เงาของศัตรูก็ยังไม่เจอ!

กระทั่งมาถึงหน้าเมืองอารักษ์มรรคของค่ายทัพดินแดนโบราณมารโลหิตนั้น พวกหลินสวินต่างอึ้งงัน

ไม่มีคน!

เมืองที่กว้างใหญ่นั้นว่างเปล่าเปลี่ยวเหงา อย่าว่าแต่เงาคนเลย แม้แต่แมลงวันสักตัวยังไม่มี

“ให้ตายเถอะ เจ้าเซวี่ยชิงอีนั่นตัดสินใจหนีได้เด็ดขาดเกินไปแล้วกระมัง”

อาหลู่ตกตะลึงตาค้าง

“ผู้นำของดินแดนหนึ่งกลับหนีโดยไม่สู้เนี่ยนะ?”

เจ้าคางคกตะลึงงัน

ทุกคนต่างผิดคาดเป็นอย่างยิ่ง ไม่ทันตั้งตัวอยู่บ้าง

มีเพียงหลินสวินที่เข้าใจเซวี่ยชิงอี รู้ดีว่าเจ้าหมอนี่ระมัดระวังตัวแค่ไหน ทั้งยังเป็นพวกที่ไม่ขาดแคลนสติปัญญาและกลยุทธ์

ก็มีแค่เขาที่หนีได้อย่างหมดจดชัดเจนเช่นนี้ ไม่อืดอาดยืดยาดแม้แต่น้อย ไม่สนศักดิ์ศรีและเกียรติภูมิอะไรอย่างสิ้นเชิง ช่ำชองวิธีการที่ยืดได้หดได้

“ยามเจ้าหมอนี่หนีไปยังพาผู้แข็งแกร่งทั้งค่ายทัพไปได้ด้วย ฝีมือร้ายกาจจริงๆ”

เซ่าเฮ่าทอดถอนใจ

“ต้องตามไหม”

รั่วอู่เหลือบสายตามองไปยังหลินสวิน

“ช่างเถอะ รอบุกยึดค่ายทัพของดินแดนอื่นได้ทีละแห่งแล้ว ค่อยตามจับศัตรูโดยละเอียดก็ไม่สาย”

หลินสวินคิดไปคิดมา ในที่สุดก็ยอมจำนน

โลกมารโลหิตกว้างใหญ่ หากศัตรูมีใจคิดจะซ่อนตัวขึ้นมา เมื่อค้นหาต้องใช้เวลาและพลังอย่างมากแน่นอน

ไม่นานหลินสวินก็ใช้วิธีเดียวกัน ทำลายเมืองอารักษ์มรรคที่ตั้งตระหง่านอยู่ในโลกมารโลหิตนี้ ทยอยเก็บกระดูกของบรรพชนดินแดนรกร้างโบราณที่กองพะเนินอยู่ในนั้นกลับไป

วันนั้นพวกเขาออกจากโลกมารโลหิต หันหลังมุ่งหน้าตั้งเป้าหมายไปที่โลกเพลิงสวรรค์

…

โลกเพลิงสวรรค์

ผู้คนอกสั่นขวัญแขวน สถานการณ์ง่อนแง่น

ทัพพันธมิตรแปดดินแดนพ่ายแพ้ เลี่ยเฉียนตายในสมรภูมิเซียนเหิน ทั้งหมดราวกับพายุฝนโหมกระหน่ำ สร้างแรงโจมตีอย่างหนักหน่วงให้กับค่ายทัพดินแดนโบราณเพลิงสวรรค์

ฝูงมังกรไร้หัวย่อมถูกโจมตีหนัก ค่ายทัพที่กว้างใหญ่นั้นยุ่งเหยิงอลหม่านเกินทนนานแล้ว

เมื่อพวกหลินสวินมาถึง เดิมผู้แข็งแกร่งของค่ายทัพดินแดนโบราณเพลิงสวรรค์พวกนี้ยังคิดจะพึ่งพากระบวนค่ายกลพิทักษ์เมืองมาตั้งรับ

ใครจะคิดว่าการปรากฏตัวของซย่าจื้อที่บุกเข้าเมืองได้ในคราเดียว เหตุการณ์ต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้นในค่ายดินแดนโบราณยอดหยินเมื่อไม่นานมานี้จะเปิดฉากขึ้นอีกครั้ง

ไม่นานกระบวนค่ายกลก็พังทลาย ผู้แข็งแกร่งของดินแดนโบราณเพลิงสวรรค์ในเมืองวุ่นวายอลหม่านกันทันที

ผ่านการเข่นฆ่าโรมรันไม่ถึงหนึ่งก้านธูป เมืองนี้ก็ถูกพวกหลินสวินเหยียบย่ำ สังหารศัตรูตายคาที่ไปไม่รู้เท่าไร

เลือดแดงสดและซากศพล้วนก่ายกองระเกะระกะเต็มพื้น

สุดท้ายมีแค่ผู้แข็งแกร่งของดินแดนโบราณเพลิงสวรรค์ส่วนน้อยโชคดีหนีไปได้ แต่ก็ยากจะก่อคลื่นลมแล้ว

“พี่ใหญ่ ไปไหนต่อดี”

อาหลู่มองหลินสวินเหมือนยังไม่หายอยาก

“สังหารต่อไป บุกเข้าไปรวดเดียว โจมตีโดยไม่ให้ตั้งตัว!”

นัยน์ตาดำของหลินสวินเยียบเย็น

เขารู้ดีว่าเมื่อข่าวที่ค่ายทัพดินแดนโบราณยอดหยิน ค่ายทัพดินแดนโบราณมารโลหิต ค่ายทัพดินแดนโบราณเพลิงสวรรค์ทยอยถูกบุกทำลายแพร่ออกไป ค่ายทัพอื่นจะต้องระวังตัวเป็นอย่างยิ่ง หากไม่ป้องกันตัวเต็มกำลังก็คงหนีหัวซุกหัวซุน

ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ไหนก็ล้วนขวางภารกิจของพวกเขาทั้งสิ้น

ดังนั้นหากบุกสังหารก่อนที่ข่าวจะแพร่ออกไปได้ นั่นคงเป็นผลดีที่สุดของ ‘การโจมตีโดยไม่ให้ตั้งตัว’ อย่างไม่ต้องสงสัย

“ไปไหนดี”

ทุกคนต่างฮึกเหิม ตอนนี้ต่อให้พวกเขาผ่านอาณาเขตมาสามค่ายทัพแล้ว แต่ก็ไม่รู้สึกอ่อนเพลียสักนิด

ทั้งระหว่างเร่งเดินทางยังได้พักผ่อนในยานขนส่งอวกาศอีก พอที่จะฟื้นฟูพลังกายได้ตลอดเวลา

“โลกหม่อนบูรพา!”

ริมฝีปากหลินสวินขยับพูดออกมาสามคำ

…

โลกขุมอุดร

ทะเลลมกรด ในเมืองอารักษ์มรรค

คุนเซ่าอวี่กำลังฝึกตน พลังปราณของเขาใกล้จะทะลวงขั้น หากถือโอกาสก้าวเข้าสู่ระดับอริยะแท้ขั้นปลายได้ก่อนอันตรายมาเยือน เขาย่อมมีความมั่นใจไปเผชิญหน้ากับหลินสวิน!

“นายน้อยแย่แล้ว เมื่อครู่มีข่าวส่งมาว่าค่ายทัพดินแดนโบราณยอดหยินถูกเหยียบย่ำ เมืองกลายเป็นซากปรักหักพัง แม้แต่จู๋อิ้งคงก็ถูกเจ้าหลินสวินนั่นฆ่า!”

ข้ารับใช้ชราคนหนึ่งตื่นตระหนกทำอะไรไม่ถูก พุ่งเข้ามาในตำหนักใหญ่ที่คุนเซ่าอวี่ปิดด่านอยู่

พรึ่บ!

คุนเซ่าอวี่พลันลืมตาขึ้น หน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย “เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อไหร่”

“จากที่คาดเดาคือสองชั่วยามก่อนขอรับ”

ข้ารับใช้ชรากล่าวเสียงสั่น

เมื่อวานนี้สมรภูมิเซียนเหินเพิ่งปิดฉาก วันนี้ค่ายทัพดินแดนโบราณยอดหยินก็ถูกผู้แข็งแกร่งมากมายที่นำโดยหลินสวินบุกโจมตี แม้แต่จู๋อิ้งคงก็ตายแล้ว นี่จะน่ากลัวเกินไปแล้ว!

ต้องรู้ว่าเจี้ยนชิงเฉิน ชืออู๋ซู่ เลี่ยเฉียน สือพั่วไห่ ฮว่าหงเซียวตายไปก่อนแล้ว ในสมรภูมิเก้าดินแดนยามนี้มีแค่บุคคลระดับผู้นำสามคนอย่างเซวี่ยชิงอี จู๋อิ้งคงและคุนเซ่าอวี่ที่รอดชีวิต