Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1677

อสนีเคราะห์ยิ่งน่าสะพรึงมากขึ้นเรื่อยๆ เวิ้งฟ้ากว้างใหญ่มืดสนิททั้งแถบตั้งแต่ต้น ดุจจมสู่ราตรีนิรันดร์

กลิ่นอายพิบัติเคราะห์ที่กดดันจิตใจผู้คนนั่น ทำให้สภาวะจิตของผู้บำเพ็ญมรรคมากมายจวนจะล่มสลาย

หากเป็นไปได้ อูเหิงเทียนและเหล่าผู้แข็งแกร่งเผ่าอีกาทองทั้งหมดย่อมทนไม่ไหว อยากให้มหาเคราะห์แห่งยุคครั้งนี้ผ่าหลินสวินทั้งเป็นในคราเดียวแน่นอนอยู่แล้ว!

และในเวลานี้เอง จู่ๆ หลินสวินก็เคลื่อนไหว

ทุกคนที่เฝ้าสังเกตภาพเหตุการณ์นี้ต่างอดอึ้งไปไม่ได้ เคราะห์สวรรค์ยังไม่ทันมาถึง หลินสวินกลับชิงเคลื่อนไหวก่อน นี่กำลังจะทำอะไร

สวบ!

ก็เห็นร่างหลินสวินขยายใหญ่ขึ้นทันควัน แหงนหน้าขึ้นฟ้า ผมสีดำโบกสะบัด ในเงาร่างผ่าเผยของเขาปรากฏหุบเหวใหญ่ขึ้นแห่งอัน

กลืนฟ้าทะยานขึ้นสูง!

ชั่วขณะนี้ทุกคนล้วนอึ้งงัน นี่เขาจะกลืนกินมหาเคราะห์แห่งยุคครั้งนี้หรือ

อูเหิงเทียนยังอดสูดหายใจเย็นไม่ได้ มีชีวิตอยู่มาหลายปีขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพบเจอคนหนุ่มที่ใจกล้า ถึงขั้นบ้าระห่ำเช่นนี้!

นั่นเป็นถึงมหาเคราะห์แห่งยุคที่ในไม่เคยมีการบันทึกมาก่อนเชียวนะ สะท้านอดีตสะเทือนปัจจุบัน น่าสะพรึงจนทำเอาระดับมหาอริยะอย่างเขายังหวาดหวั่น

แต่หลินสวินถึงกับมองอสนีเคราะห์ครั้งนี้เป็นเหยื่อ หมายจะกลืนกินมัน!

“นี่…”

พวกเซ่าเฮ่า รั่วอู เยวี่ยเจี้ยนหมิง หมีเหิงเจินก็พากันปากอ้าตาค้าง หลินสวิน ออกจะดุร้ายเกินไปแล้วกระมัง

นี่ไม่ต่างอะไรจากไม่คิดชีวิตแล้วชัดๆ!

ส่วนผู้แข็งแกร่งเผ่าอีกาทองเหล่านั้น ในหัวต่างพากันผุดความคิดหนึ่งขึ้นมา เจ้าหมอนี่คงไม่ใช่ว่าบ้าไปแล้วกระมัง

ตูม!

บนเวิ้งฟ้า เมฆาเคราะห์สะท้านสะเทือน อสนีเคราะห์ห้อตะบึง แผ่กลิ่นอายกฎระเบียบประหนึ่งสูงสุดออกมา เสมือนถูกยั่วโทสะก็ไม่ปาน

แต่ในสายตาของหลินสวินตอนนี้ อสนีเคราะห์ที่กว้างใหญ่ครั้งนี้ ก็แค่เท่านี้!

ในใจของเขา แก่นอัศจรรย์เกี่ยวกับ ‘ความยิ่งใหญ่’ ปรากฏราวกับกระแสน้ำเชี่ยว

‘มหาอริยะ ยิ่งใหญ่แต่ไร้สิ้นสุด ฟ้าดินมีความงามมหาวิจิตรแต่เก็บเงียบ ในใจมีมหามรรคแต่ไร้ขอบเขต’

‘คำว่ายิ่งใหญ่นี้ คือมหาสมุทรที่รองรับแม่น้ำร้อยสาย สามารถรองรับสรรพชีวิต’

‘ระดับอริยะมรรค สิ่งที่หยั่งรู้ก็คือแก่นอัศจรรย์แห่ง ‘เล็กใหญ่ดั่งใจ ข้าไร้ขอบเขต’

‘ใจยิ่งใหญ่กว่าฟ้า พลังก็จะชนะฟ้า บดบังฟ้า มองลงมายังปวงฟ้า’

‘กำแพงเมืองด่านจักรพรรดิเล็กลงหรือ ไม่ เจ้า ‘ยิ่งใหญ่’ ขึ้นต่างหาก!’

‘ใหญ่!’

‘ใหญ่!’

‘ใหญ่!’

เสียงประหนึ่งสะเทือนแก้วหูของท่านเซิ่นคล้ายกำลังดังวนเวียนอยู่ในโสตหู ภาพเหตุการณ์ต่างๆ ที่ได้พบเจอในกำแพงเมืองด่านจักรพรรดิปรากฏอยู่เบื้องหน้า ประหนึ่งย่ำม้าชมมวลดอกไม้

และในสายตาหลินสวินตอนนี้ อสนีเคราะห์แห่งยุคที่กว้างใหญ่ ปิดครอบเวิ้งฟ้านั่น ก็เห็นได้ชัดว่าเล็กจ้อยปานนั้น

เพราะอสนีเคราะห์เล็กลงอย่างนั้นหรือ

ไม่!

เป็นหลินสวินหยั่งถึงแก่นอัศจรรย์แห่งความยิ่งใหญ่แล้ว ในยามข้ามด่านเคราะห์นี้ สภาวะจิต พลัง ประสบการณ์ รวมถึงมรรควิถีทั่วกายล้วนเกิดการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย

สรุปง่ายๆ คือ เขา ‘ใหญ่’ ขึ้นนั่นเอง!

ฮู้ม!

ลักษณ์ประหลาดหุบเหวใหญ่ที่ทะยานกลืนเวิ้งฟ้า พริบตานี้เสมือนเปลี่ยนเป็นไร้ขอบเขตด้วยเช่นกัน

จากนั้น…

มหาเคราะห์แห่งยุคครั้งนี้ยังไม่ทันมาเยือน ก็ถูกพลังหุบเหวของหลินสวินกลืนกินจนหมดสิ้น!

ครอบฟ้าบังตะวัน กลืนกินมหาเคราะห์!

ผู้แข็งแกร่งที่เห็นเหตุการณ์สะท้านโลกชวนสยองเช่นนี้ ดวงตาล้วนแข็งทื่อ ถึงกับ… ถูกเขากลืนกินจริงๆ หรือ

โครมครืน!

หุบเหวใหญ่โคจร บังเกิดเสียงก้องกระหึ่มสั่นสะเทือนอันน่าสะพรึง เห็นได้ชัดว่าพิบัติเคราะห์ที่เป็นตัวแทนแห่งมรรคสวรรค์ครั้งนี้ ไม่ยินยอมถูกวิธีสะท้านโลกเช่นนี้ทำลาย

มันกำลังขัดขืน หมายจะสังหารพวกนอกรีตอย่างหลินสวินนี่

หลินสวินไม่ถอยกลับรุกขึ้นหน้า เหยียบย่างห้วงอากาศทะยานขึ้นฉับพลัน ส่งเสียงคำรามลั่นสายหนึ่ง เงาร่างราวกับเปลี่ยนเป็นสูงใหญ่ไร้สิ้นสุดในชั่วพริบตา องอาจไร้ทัดเทียม ผงาดผยองไร้ขอบเขต

ก็เห็นหุบเหวใหญ่ที่กลืนกินอสนีเคราะห์นั่น พลันถูกผสานเข้าไปในร่างของหลินสวิน

ความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับผู้คน ก็เหมือนกับว่าหลินสวินอ้าปากกลืนกินมหาเคราะห์แห่งยุคของระดับมกุฎมหาอริยะเข้าไป

สะท้านสะเทือนจิตใจผู้คน!

ภาพเหตุการณ์เช่นนี้ หากแพร่ออกไปเกรงว่ามีแต่จะทำให้ผู้บำเพ็ญมรรคทุกคนในดินแดนรกร้างโบราณบ้าคลั่ง เพราะไม่ว่าอย่างไรมันก็สยดสยองเกินไปจริงๆ

กลางเวิ้งฟ้าสูง ร่างหลินสวินส่องประกาย ลุกโชนไร้เทียมทาน ทุกรูขุมขนทุกล้วนมีแสงมรรคเจิดจรัสไหลเวียน เสียงอสนีสะเทือนเลื่อนลั่นระลอกแล้วระลอกเล่าดังออกมาจากภายในร่างของเขา แผ่ขยายทั่วสี่ทิศ

ไม่ต้องสงสัย พลังน่าสะพรึงของอสนีเคราะห์ครั้งนี้กำลังปะทะอยู่ภายในกายของเขา ไม่ได้ถูกหลอมไปจนหมด!

นี่ทำให้หัวใจของพวกเจ้าคางคก อาหลู่ต่างบีบรัดขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

กลืนกินมหาเคราะห์แห่งยุค รับเข้าสู่ภายในกายของตน เรื่องน่าเหลือเชื่อพรรค์นี้พวกเขาก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนเช่นกัน

แต่ทุกคนต่างรู้ดียิ่งว่าขอเพียงหลินสวินไม่ระวังแม้แต่นิดเดียว พิบัติเคราะห์ระดับนี้ก็จะระเบิดอยู่ภายในร่าง นั่นย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะมีโอกาสรอดชีวิตอีก!

ไกลออกไปดวงตาอูเหิงเจิ้นลุกโชน ไอสังหารพวยพุ่ง หมายจะลงมือ เพราะนี่เป็นโอกาสทองอย่างไม่ต้องสงสัย

เพียงแต่สุดท้ายเขาก็ถอดใจอยู่ดี

ง่ายมาก ทันทีที่หลินสวินตาย พลังมหาเคราะห์ที่อยู่ภายในร่างของเขาก็จะระเบิดทั่วสี่ทิศ หากถูกพัดม้วนเข้าไป ความร้ายแรงของผลที่จะตามมาเป็นสิ่งที่อูเหิงเจิ้นรับไม่ไหวเช่นกัน

“เจ้าเหลือขอ ฝืนไม่ไหวก็ยอมแพ้เสียเถอะ ยังคิดจะกลืนมหาเคราะห์หลอมมันอีก ข้ายังไม่เคยเห็นคนหาเหาใส่หัวเช่นเจ้ามาก่อน!”

อูเหิงเทียนหัวเราะเย็นชาเสียงดัง ใช้เสียงก่อกวนหลินสวิน

“อันดันหนึ่งแห่งสมรภูมิเก้าดินแดนแล้วอย่างไร อยู่ต่อหน้าเผ่าอีกาทองของข้าก็ไม่พ้นถูกสวรรค์ลงทัณฑ์ ไม่ได้ตายดี!”

มีคนหัวเราะเยาะหยัน

“หลินสวิน ได้ยินว่าเจ้ามีโฉมงามรู้ใจไม่น้อย รอเจ้าตายไป พวกข้าจะช่วยเจ้าดูแลแม่นางผู้น่าสงสารเหล่านั้นเอง ฮ่าๆๆ”

มีคนพูดจาจาบจ้วงหยาบโลน