Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1700

เพียงแต่หลินสวินและอาหูเพิ่งเพิ่งจะหลบหลีก ปราณกระบี่ที่ดุร้ายรุนแรงอย่างที่สุดสายหนึ่งพลันคำรามมาจากด้านหลัง

ฉัวะ!

ปราณกระบี่สีเงินยวงกรีดกระชากห้วงอากาศออกเป็นรอยแยกตรงยาวพันจั้ง

ควรรู้ว่ากฎระเบียบฟ้าดินของแดนหลอมสมบัติแห่งนี้มั่นคงอย่างที่สุด คนที่สามารถปลดปล่อยอานุภาพเช่นนี้ออกมาภายในกระบี่เดียว นอกจากมกุฎมหาอริยะ ระดับอื่นๆ ไม่สามารถทำได้แน่

เบื้องหน้ามีเพลิงเทพหิมะน้ำแข็งที่ปกคลุมเต็มฟ้าพุ่งเข้ามา

เบื้องหลังมีปราณกระบี่ที่ราวกับสายรุ้งม้วนตวัดมาเยือน

หลินสวินและอาหูจะรุกจะถอยล้วนไม่สามารถ!

‘ข้าจัดการเพลิงเทพพวกนี้เอง เจ้าไปสังหารศัตรู’

ตอนที่หลินสวินสื่อจิต ได้ส่งเสียงคำรามยาวออกมานานแล้ว ร่างกายพลันแผ่ขยาย วิวัฒน์เป็นหุบเหวใหญ่ที่เคลื่อนย้ายจักรวาล บดขยี้ห้วงอากาศดังครืนโครม

ชั่วพริบตานั้น เพลิงเทพหิมะน้ำแข็งทะยานเข้ามา เกิดการพุ่งชนน่ากลัวกับหุบเหวใหญ่

ปังๆๆ!

หลินสวินที่ใช้พลังเต็มกำลัง การโจมตีทั่วไปจะเทียบได้อย่างไร ชั่วพริบตาเดียวก็มีเพลิงเทพหิมะน้ำแข็งสิบกว่าสายระเบิดออก ถูกหุบเหวใหญ่บดขยี้จนแหลกละเอียด กลืนกินจนหมดสิ้น

ทว่าร่างของหลินสวินเองก็สั่นระลอกหนึ่ง ความเย็นเยียบดุดันเสียดกระดูกพลันจู่โจม ทำเอาสีหน้าเขาอดเปลี่ยนไปไม่ได้

เพลิงเทพหิมะน้ำแข็งเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะเทียบได้!

ไม่อาจคิดมากความ ร่างของหลินสวินพลันเปล่งแสง อาจหาญโดดเด่น โจมตีอย่างเหี้ยมหาญ

ในเวลาเดียวกันปราณกระบี่สีเงินที่ทะลวงจู่โจมมาจากด้านหลัง ถูกอาหูผ่าแตกพร้อมกับเสียงกึกก้องสะเทือนหู

ร่างของนางมีประกายเทพสีม่วงอ่อนที่บริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ไหลหลั่ง หว่างคิ้วเต็มไปด้วยอันตราย มีแสงมรรคเป็นสายๆ ควบรวมกลางฝ่ามือ แปลงเป็นกระบี่มรรคสีม่วงเล่มหนึ่ง

ในจิตรับรู้ของนางเล็งเป้าไว้นานแล้ว คือบริเวณซึ่งอยู่ห่างออกไปสามพันจั้ง

คนผู้นั้นอยู่ในชุดสีดำ หน้าผากเกลี้ยงเกลา ร่างกายสาดประกายสีทองอ่อน เหนือศีรษะมีกระบี่โบราณส่งประกายเงินยวงลอยอยู่

เป็นเว่ยจื่อหยา ผู้สืบทอดแห่งเขากระบี่ต้าหลัว มกุฎมหาอริยะมรรคกระบี่ที่จัดอยู่ในอันดับสองร้อยเจ็ดสิบเก้าของกระดานมหาอริยะฟ้าดารา!

“เว่ยจื่อหยา เจ้าอยากตายจริงๆ หรือ!”

อาหูในตอนนี้ถูกกระตุ้นโทสะแล้ว

ตูม!

เงาร่างของนางทะลวงอากาศออกไป กระโปรงสีเหลืองพลิ้วไหว แสงมรรคเวียนไหล กระบี่มรรคสีม่วงในฝ่ามือส่งเสียงชิ้งขึ้นคราหนึ่ง ทะลวงสังหารไป

“กลับไป!”

สีหน้าของเว่ยจื่อหยาเย็นชา ตวัดนิ้วกวาดคราหนึ่ง กระบี่โบราณสีเงินเหนือศีรษะพลันทะยานออกไป

หนึ่งกระบี่โฉบพุ่ง ราวกับธารดาราสะเทือนเก้าสวรรค์!

ตูม โครม!

กระบี่มรรคสีม่วงและกระบี่โบราณสีเงินปะทะกัน ปราณกระบี่พรั่งพรูไปทั่ว ทำให้อากาศในรัศมีพันจั้งล้วนระเบิดแหลก ละอองแสงสาดกระเซ็น

เว่ยจื่อหยาสีหน้าเปลี่ยนไปทันที ไม่อาจสงบได้

เขาอานุภาพยิ่งใหญ่ทรงพลัง หนึ่งกระบี่ที่สั่งสมมรรควิถีทั้งชีวิต กลับถูกสกัดไว้ได้

ส่วนอาหูราวกับกระแสรุ้ง เคลื่อนผ่านห้วงอากาศมาถึง ดวงตาสุกใสทั้งคู่เต็มไปด้วยความดูถูกและเย็นชา

นางดีดนิ้วคราหนึ่ง

ชิ้ง!

ไอสีม่วงพวยพุ่ง เปลี่ยนเป็นกระบี่มรรคที่ปกคลุมด้วยรอยสลักพิศวงแน่นขนัด ยาวสามฉื่อ เรียบง่ายตลอดเล่ม เจตกระบี่กลับทรงพลังราวกับแสงม่วงนิรันดร์!

เว่ยจื่อหยาหนังหัวชาวาบ คิดไม่ถึงว่าแค่ผู้หญิงที่ติดตามอยู่ข้างกายหลินสวินคนหนึ่งเท่านั้น กลับเป็นบุคคลน่ากลัวที่เก็บซ่อนฝีมือได้อย่างลึกล้ำคนหนึ่ง

ฉัวะ!

เว่ยจื่อหยาไม่ได้เข้าต้าน ถอยหลบอย่างไม่ลังเล ความไวนั่นเรียกได้ว่าน่าทึ่ง

ทว่าแม้จะเป็นเช่นนี้ ร่างของเขาก็ยังคงถูกกระบี่มรรคที่ทรงพลังและเรียบง่ายเล่มนั้นกวาดโดน

พรวด!

เงาร่างของเขาเซถอย ในปากกระอักเลือด แผ่นหลังถูกฟันเป็นรอยกระบี่ที่น่ากลัวสายหนึ่ง

ส่วนห้วงอากาศที่เขายืนอยู่ในตอนแรก ล้วนปกคลุมด้วยปราณกระบี่สีม่วงที่น่ากลัว ผสมผสานผั่นป่วน ทำลายล้างฟ้าดิน

เว่ยจื่อหยาสีหน้าหวาดผวา หนีไวยิ่งกว่าเดิม เพียงพริบตาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว

อาหูหมายจะตามไปสังหาร เสียงหัวเราะที่เผยความย่ามใจกลับดังขึ้นข้างหู…

“หลินสวินขอบคุณมาก ไอมรรคหลอมสมบัติสายนี้ข้าจะรับไว้เอง เจอกันคราวหน้าข้าจะเอาชีวิตเจ้าแน่!”

อาหูหมุนตัวทันที ก็เห็นว่าห้วงอากาศเหนือแม่น้ำใหญ่ไกลออกไป เงาร่างสูงใหญ่ที่อานุภาพเผด็จการเต็มเปี่ยมของคุนจิ่วหลินกำลังหัวเราะเสียงดังจากไปไกล

ส่วนหลินสวินกำลังรับมือกับเพลิงเทพหิมะน้ำแข็งอย่างดุเดือด ไม่มีทางแยกสมาธิไปขวางไว้ได้

พอมองกลางแม่น้ำใหญ่อีกครั้ง ไอมรรคหลอมสมบัติที่วิวัฒน์เป็นดอกบัวหิมะน้ำแข็งนั่นหายไปแล้ว เห็นได้ชัดว่าถูกคุนจิ่วหลินฉวยโอกาสช่วงชิงไป

หว่างคิ้วของอาหูปรากฏความเย็นเยียบ

นึกถึงภาพเมื่อครู่นี้นางก็ตัดสินได้ทันทีว่านี่เป็นการเคลื่อนไหวที่เตรียมการมาอย่างดี อาศัยพลังของเพลิงเทพหิมะน้ำแข็งเล่นงานนางและหลินสวินก่อน

จากนั้นสับขาหลอกให้เว่ยจื่อหยาลงมือ ทำให้นางและหลินสวินไม่อาจรุกหรือถอย ถูกแยกตัวไปรับมือคนละทาง

สุดท้ายเป็นคุนจิ่วหลินฉวยโอกาสสอดมือ ชิงไอมรรคหลอมสมบัตินั่นไปอย่างง่ายดาย!

ในระหว่างนั้นหากอาหูไม่สามารถขวางเว่ยจื่อหยาไว้ได้ หลินสวินจะต้องถูกเว่ยจื่อหยาและคุนจิ่วหลินร่วมมือกันสังหาร ในขณะที่ถูกเพลิงเทพหิมะน้ำแข็งโจมตีอย่างแน่นอน

หากหลินสวินสกัดเพลิงเทพหิมะน้ำแข็งเหล่านั้นไว้ไม่ได้ คุนจิ่วหลินก็ย่อมต้องไม่เกี่ยงที่จะฉวยโอกาสโจมตีซ้ำเติมเช่นกัน!

ความคิดเหล่านี้แวบผ่านในใจอาหู ทำให้นางเกิดไอสังหารรุนแรงขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

สองคนนี้เป็นบุคคลที่จัดอยู่ในกระดานมหาอริยะฟ้าดารา กลับสมคบคิดกันวางแผนเจ้าเล่ห์ คิดว่านางกับหลินสวินรังแกได้ง่ายจริงหรือ