Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1701

“ใคร?”

เว่ยจื่อหยาขมวดคิ้ว

“เยี่ยนฉุนจวินแห่งเรือนมรรคจักรวาล”

คุนจิ่วหลินพูดอย่างรวดเร็ว “เจ้าหมอนี่จะเอาป้ายคำสั่งเซียนเหินให้ได้ เชื่อว่าเขาต้องยินดีร่วมมือกับพวกเราแน่”

เยี่ยนฉุนจวิน!

เว่ยจื่อหยาสายตาวูบไหวเอ่ยว่า “ดี ลองสักหน่อยก็ไม่เป็นไร”

เดิมทีหากเล่นงานหลินสวินคนเดียว ด้วยพลังต่อสู้ของเขากับคุนจิ่วหลินไม่ใช่เรื่องยากอย่างแน่นอน

ทว่าหลังจากมีอาหูเพิ่มเข้ามา ทำให้ทั้งสองเริ่มรู้สึกรับมือลำบาก หากสามารถดึงเยี่ยนฉุนจวินมาร่วมด้วย ก็เพิ่มโอกาสชนะได้ไม่น้อย

“ไป ข้ารู้ว่าเยี่ยนฉุนจวินอยู่ที่ไหน”

เมื่อตัดสินใจได้แล้ว คุนจิ่วหลินจึงเริ่มเคลื่อนไหวอย่างไม่ลังเล

……

ตูม โครม!

บริเวณปากภูเขาไฟใหญ่แห่งหนึ่ง แสงมรรคแวววาบ ประกายศักดิ์สิทธิ์ม้วนตัว มีการต่อสู้ดุเดือดกำลังปะทุขึ้น

“อย่างพวกเจ้าไม่กี่คนยังกล้าชิงของที่ข้าเยี่ยนฉุนจวินหมายปอง ช่างไม่รู้ว่าคำว่าตายเขียนอย่างไร!”

เยี่ยนฉุนจวินหัวเราะเยาะ

เขาสวมเสื้อคลุมผ้าป่าน มีผมยาวสีทองอ่อน ร่างกายสูงใหญ่แข็งแกร่ง ปราณกระบี่ปานน้ำตกไหลทั่วตัว รุนแรงสะดุดตา

คู่ต่อสู้ของเขาคือหนุ่มสาวกลุ่มหนึ่ง ท่าทางไม่ธรรมดา พลังต่อสู้ก็แข็งแกร่งอย่างที่สุด ผู้นำยิ่งเป็นถึงมกุฎมหาอริยะสองคน

เพียงแต่ในสถานการณ์ที่คนมากรังแกคนน้อย กลับเป็นเยี่ยนฉุนจวินที่ครองความได้เปรียบ กระตุ้นกระบี่ยักษ์สีทองเล่มหนึ่ง ชี้ฟ้าทลายดิน ต่อสู้อย่างเกรียงไกร พลังกำราบทั่วทิศ อานุภาพน่ากลัวอย่างที่สุด

ชายหญิงกลุ่มนั้นถูกกดดันโดยสมบูรณ์ แต่ละคนสีหน้าเคร่งเครียดหาที่เปรียบไม่ได้

“ไป!”

สุดท้ายชายหญิงเหล่านั้นหลบหนีไปอย่างไม่จำยอม

เยี่ยนฉุนจวินสีหน้าเย็นเยียบ จ้องจนเงาร่างของคู่ต่อสู้เหล่านั้นหายไปถึงค่อยเอ่ยด้วยไอสังหารเดือดพล่าน “พวกไร้ประโยชน์!”

เขาหันมองใต้ภูเขาไฟ

ในนั้นหินหนืดพรั่งพรู ราวกับมังกรเพลิงร่ายรำอย่างบ้าคลั่ง เต็มไปด้วยกลิ่นอายเผาฟ้าหลอมดิน

ทว่าเมื่อดูอย่างละเอียดกลับมองเห็นว่าในส่วนลึกของหินหนืดนั่น มีปักษาเพลิงตัวหนึ่งกำลังจัดขนปีกอยู่ในทะเลเพลิง เงาร่างคลุมเครือรางเลือน

ปักษาเพลิงตัวนี้เห็นได้ชัดว่าแปลงมาจากไอมรรคหลอมสมบัติสายหนึ่ง!

และก็เพราะเช่นนี้เยี่ยนฉุนจวินจึงไม่ได้ตามไปโจมตีคู่ต่อสู้พวกนั้น ไม่เช่นนั้นด้วยอุปนิสัยเลือดเย็นของเขา ไม่มีทางหยุดแค่นี้แน่

“ใคร?”

ตอนที่เยี่ยนฉุนจวินเพิ่งจะตัดสินใจลงมือเก็บไอมรรคหลอมสมบัติ จู่ๆ ก็ขมวดคิ้ว ไอชั่วร้ายรุนแรงวาบผ่านในสายตา

“พี่เยี่ยน”

เงาร่างของคุนจิ่วหลินปรากฏ อุปนิสัยของเขาเผด็จการ ทว่าตอนที่เผชิญกับเยี่ยนฉุนจวินกลับแฝงความเคารพ เก็บงำอานุภาพของตน

“คารวะสหายยุทธ์เยี่ยน”

ในเวลาเดียวกันเว่ยจื่อหยาก็มาถึงแล้ว ประสานหมัดคารวะ

เพียงแต่เยี่ยนฉุนจวินมองข้ามเขาโดยตรง ดูไร้มารยาทอย่างที่สุด ท่าทีดูถูกนั่นไม่ปกปิดเลยสักนิด

นี่ทำให้เว่ยจื่อหยาสีหน้าแข็งทื่อ ในใจเดือดดาล ราวกับถูกคนตบหน้าอย่างไรอย่างนั้น แทบจะแขวนหน้าไว้ไม่อยู่

ทว่าสุดท้ายเว่ยจื่อหยาก็อดทนไว้

เพราะอีกฝ่ายคือเยี่ยนฉุนจวิน!

อันดับที่แปดสิบสามในกระดานมหาอริยะฟ้าดารา ผู้สืบทอดแกนหลักเรือนมรรคจักรวาล มกุฎมหาอริยะที่เข่นฆ่าอย่างเด็ดขาดคนหนึ่ง

ที่น่าทึ่งที่สุดคือเยี่ยนฉุนจวินฝึกปราณมาถึงตอนนี้ ยังไม่ถึงสองร้อยปี!

ในบรรดามกุฎมหาอริยะทั่วหล้า เยี่ยนฉุนจวินเป็นปีศาจที่อายุน้อยยิ่งอย่างไม่ต้องสงสัย

ไม่ว่าเป็นใครก็ไม่กล้าดูถูก ด้วยคำว่าเยี่ยนฉุนจวินสามคำนี้ ในทางเดินโบราณฟ้าดาราก็สามารถทำให้คนส่วนใหญ่ในรุ่นเดียวกันพูดถึงแล้วหน้าเปลี่ยนสีแล้ว

“ทำไม พวกเจ้าก็อยากมาแย่งไอมรรคหลอมสมบัติของข้าหรือ”

เยี่ยนฉุนจวินสายตาราวกับกระบี่ จ้องคุนจิ่วหลิน มีท่าทีประหนึ่งว่าหากพูดไม่เข้าหูก็จะลงมือทันที

“พี่เยี่ยนเข้าใจผิดแล้ว พวกเรามาคราวนี้เพราะมีเรื่องหนึ่งจะปรึกษาพี่เยี่ยน”

คุนจิ่วหลินพูดแล้วก็เล่าแผนการของตนให้เยี่ยนฉุนจวินฟัง

“เพียงแค่ฆ่าเจ้าตัวจ้อยที่มาจากดินแดนรกร้างโบราณคนหนึ่งเท่านั้น ควรค่าให้ร่วมมือกันเช่นนี้หรือ คุนจิ่วหลิน เจ้าเป็นถึงผู้สืบทอดเรือนมรรคดึกดำบรรพ์ ทายาทเลือดบริสุทธิ์ของเผ่าจักรพรรดิตระกูลคุน ทำเช่นนี้ไม่รู้สึกว่าให้ค่าเจ้าตัวจ้อยนั่นเกินไปหรือ”

เยี่ยนฉุนจวินสีหน้าไม่เห็นด้วย

“พี่เยี่ยนคงยังไม่รู้ เจ้าหมอนั่นอาจไม่น่ากลัว แต่ข้างกายเขายังมีผู้หญิงที่พลังต่อสู้น่าหวาดหวั่นอย่างที่สุดคนหนึ่ง…”

คุนจิ่วหลินเล่าเรื่องที่อาหูโจมตีเว่ยจื่อหยาจนบาดเจ็บในกระบี่เดียว

เยี่ยนฉุนจวินจึงเผยสีหน้านิ่งขรึม แม้เขาจะดูถูกเว่ยจื่อหยา แต่ก็ต้องยอมรับว่าอีกฝ่ายเป็นพวกร้ายกาจที่ฝีมือเยี่ยมคนหนึ่ง

สามารถมีชื่อบนกระดานมหาอริยะฟ้าดาราได้ ก็เพียงพอจะพิสูจน์ความไม่ธรรมดาของเว่ยจื่อหยาแล้ว

เยี่ยนฉุนจวินใคร่ครวญว่าหากตนลงมือ คิดจะโจมตีเว่ยจื่อหยาให้บาดเจ็บในกระบี่เดียว ก็ต้องใช้ความสามารถที่แท้จริงลงมือเต็มกำลังจึงจะเป็นไปได้!

“พี่คุนดูฐานะของผู้หญิงคนนั้นออกหรือไม่”

เยี่ยนฉุนจวินถาม

คุนจิ่วหลินส่ายหน้า

“เช่นนี้เกรงว่าผู้หญิงคนนี้ก็คงมาจากที่เล็กๆ อย่างดินแดนรกร้างโบราณเหมือนกับหลินสวิน… พวกเจ้าว่าในมือนางจะครอบครองป้ายคำสั่งเซียนเหินด้วยหรือไม่”

ในแววตาของเยี่ยนฉุนจวินเผยประกายคลุมเครือ

“น่าจะเป็นเช่นนั้น”

คุนจิ่วหลินและเว่ยจื่อหยาต่างพยักหน้า

“ได้ ข้าตกลงจะร่วมมือกับพวกเจ้า รอข้าเก็บไอมรรคหลอมสมบัติสายนี้มา ก็จะไปสังหารหลินสวินพร้อมกับพวกเจ้าทันที”

เยี่ยนฉุนจวินตอบตกลง

เขาต้องการป้ายคำสั่งเซียนเหิน ส่วนพวกคุนจิ่วหลินต้องการชีวิตของหลินสวิน เรียกได้ว่ามีแต่ได้ทั้งสองฝ่าย

“เป็นไอมรรคหลอมสมบัติที่มหัศจรรย์นัก!”

กลับเห็นสายตาของคุนจิ่วหลินมองไปยังด้านล่างภูเขาไฟ ส่งเสียงชื่นชม ไอมรรคหลอมสมบัติที่สามารถเปลี่ยนลักษณ์เป็นสัตว์ปีกได้ เรียกได้ว่าเป็นสมบัติล้ำค่าอย่างแน่นอน

“ไม่ธรรมดาจริงๆ”

ในสายตาของเว่ยจื่อหยาเองก็เผยแววประหลาดเสี้ยวหนึ่ง