Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1758

พรวด!

ร่างของซวีหลิงคุนกระแทกพื้นอย่างรุนแรง กระอักเลือดคำโต ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ในลานเงียบกริบ

ทุกคนอดตกใจไม่ได้ ซวีหลิงคุนผู้ผ่าเผย นายเหนือหัวแห่งยุคผู้แข็งแกร่งยิ่งใหญ่ปานใด แต่ตอนนี้กลับถูกกดข่มอย่างเห็นได้ชัด!

“ประชันวัตถุนอกกายเจ้าไม่ไหว ประชนมรรควิถีแห่งตน เจ้าดูเหมือนจะ…ไม่ไหวเช่นกัน”

ในลาน นัยน์ตาดำของหลินสวินดุจเหว อาภรณ์ปลิวโบก ผมยาวพลิ้วไสว เจดีย์มหามรรคไร้สิ้นสุดเหนือศีรษะแผ่ลอย อานุภาพดุจเทพ

ขณะเขาเอ่ยปาก ก็บุกสังหารไปทางซวีหลิงคุนอีกครั้ง

“บั่น!”

เหวินฉิงเสวี่ยบุกเข้ามาจากอีกด้านหนึ่ง ปราณกระบี่แน่นขนัด ดุกร้าวเบาหวิว ราวกับสายรุ้งที่พุ่งออกมาจากนอกเวิ้งฟ้า

แต่น่าเสียดายที่ปลายกระบี่ลึกลับเสี้ยวนั้นถูกยับยั้งไว้อย่างแน่นหนา อาศัยแค่พลังต่อสู้แห่งตนของเหวินฉิงเสวี่ยเพียงอย่างเดียว สำหรับหลินสวินก็ดูไม่ค่อยได้เท่าใดนัก

ตูม!

หลินสวินไม่แม้แต่จะมอง ฟันกระบี่บุกสังหาร เหวินฉิงเสวี่ยถูกกระแทกลอยออกไปพร้อมกับกระบี่ ใบหน้างดงามดุจเซียนล้วนซีดขาว

ในลานเกิดความกระสับกระส่ายอีกครั้ง

“บั่น!”

ในเวลาเดียวกัน ดาบหักโฉบขึ้น ปลายคมดาบไร้เทียมทาน

หนึ่งกระบวนวัฏจักรฟ้า!

เพียงแต่ หลังจากผสานเข้ากับท่าร่างของหลินสวินแล้ว กระบวนเฉือนนี้ก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป มีอานุภาพฆ่าล้างทุกสิ่ง และชำระล้างจักรวาล

“เปิด!”

นัยน์ตาของซวีหลิงคุนเบิกขึ้นด้วยความโกรธ ส่งเสียงแผดคำราม โบกง้าวใหญ่กระดูกขาวฟันสังหาร

กล้ามเนื้อผิวหนังของเขายืดออก ปล่อยแสงศักดิ์สิทธิ์สีทองอร่ามระฟ้าออกมา อานุภาพน่าสะพรึงถึงขีดสุด ทุ่มกำลังสุดแรงเกิด

เคร้ง…!

ห้วงอากาศสั่นสะท้าน แรงปะทะดุจฟ้าคำรามเก้าสวรรค์

ง้าวกระดูกขาวของซวีหลิงคุน ถูกซัดกระเด็นหลุดออกจากมือ และทั้งตัวเขาก็ถูกฟันจนถอยครูดออกมาอีกครั้ง ร่างกายล้วนถูกปลายคมอันดุกร้าวฉีกออกเป็นคราบเลือดน่าสะพรึงดทางหนึ่ง

สีหน้าของทุกคนในลานเปลี่ยนไป

สถานการณ์เปลี่ยนแปลงเร็วเกินไป เดิมทีหลินสวินถูกซวีหลิงคุนกับเหวินฉิงเสวี่ยปราบปรามด้วยสมบัติก้นกรุ สถานการณ์ล่อแหลมอันตราย

แต่เมื่อหลินสวินก็ใช้วัตถุภายนอกต่อต้านด้วยเช่นกัน สถานการณ์ก็แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง!

“บั่น!”

หลินสวินในเวลานี้ ยะเยือกเย็นดุจลม เข่นฆ่าเด็ดขาด ไม่ให้โอกาสซวีหลิงคุนหายใจ ไล่ตามเขาไปติดๆ

ดาบหักที่ขาวราวหิมะเหมือนฝันดั่งมายา ไหลรินด้วยลายมรรคลึกลับ และคมของมันก็เหมือนจะตัดเวิ้งฟ้าขาดออกจากกัน

“ทุกท่าน หากใครช่วยข้าฆ่าเดรัจฉานนี่ ข้าผู้แซ่ซวีจะตอบแทนในวันหน้าอย่างแน่นอน!”

ซวีหลิงคุนแผดคำราม เขาตื่นตระหนกอย่างสมบูรณ์แล้ว

ตั้งแต่บนเส้นทางสักการะ ถูกหลินสวินไล่ล่าสังหารมาจนถึงแท่นสักการะนี้ และตอนนี้แม้ว่าจะร่วมมือกับเหวินฉิงเสวี่ย แต่ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินสวินอยู่ดี

ความเป็นจริงที่โหดร้ายนี้ สร้างแรงโจมตีอันหนักอึ้งหาใดเปรียบให้กับซวีหลิงคุน!

เสียงของเขาดังก้องไปทั่วลาน ทำให้คนไม่น้อยสายตาวาบสว่าง แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครตอบตกลง

ไม่ว่าจะเป็นจวนอวี๋เหิง ฮว่าซิงหลีหรือคนอื่นๆ ไหนเลยจะกล้าเข้าไปแทรกแซงในเรื่องระดับนี้

เดิมที ระหว่างพวกเขาก็มีความสัมพันธ์แบบแข่งขันกันอยู่แล้ว!

ไม่ว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะเป็นหลินสวินตาย หรือพวกซวีหลิงคุนพ่ายแพ้ สำหรับพวกเขา ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดกันเลยสักนิด

ตูม!

ในเวลานี้ ซวีหลิงคุนถูกฟันกระเด็นอีกครั้ง ร่างกายล้วนแตกระแหง เลือดสดไหลนอง ทั้งตัวคนดูอนาถสะบักสะบอมสุดขีด

“ข้าสู้กับเจ้า!”

ซวีหลิงคุนแผดคำราม ดวงตาล้วนแดงก่ำ ราวกับสัตว์ร้ายที่ความตายใกล้มาเยือน ดิ้นรนอหนีตายย่างยิ่งยวด

ร่างกายของเขาเรากับลุกโหม แผ่ซ่านกลิ่นอายที่น่าสะพรึงไร้ขอบเขตออกมา

“ฆ่า!”

เขาแผดคำราม กลางฝ่ามือปรากฏกริชเล่มหนึ่ง พุ่งโฉบออกไป

วู้ม!

กริชนี้ราวกับภาพลวงตา ทำลายกำแพงเสียงในพริบตา ความเร็วยิ่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ มองเห็นเพียงเงาจางๆ เสี้ยวหนึ่งเท่านั้น ราวกับสามารถเพิกเฉยต่อกฎเกณฑ์อวกาศได้!

ดาบปลิดวิญญาณ!

นี่เป็นสมบัติร้ายกาจที่ลึกลับสุดหยั่งชิ้นหนึ่ง ผสานรวมเข้าสู่กลิ่นอายแระทับของระดับจักรพรรดิและทองแท้ฟ้าประทาน แม้แต่ร่างราชันอริยะก็ยังสามารถทะลุผ่านอากาศได้

ใครต่างก็มองออก ซวีหลิงคุนสู้สุดแรงเกิดอย่าสมบูรณ์แล้ว ถึงขั้นที่หมายจะทำลายล้างทั้งสองฝ่ายกับหลินสวิน!

เห็นแต่หลินสวินสูดหายใจเข้าลึกๆ ไม่หลบไม่เลี่ยง กระบี่อเวจีและกระบี่ยอดสังหารสอดรับกันอยู่กลางห้วงอากาศ ทันใดนั้นก็เฉือนออกไปพร้อมกัน

มันเหมือนกับการวาดอักษร ‘ไขว้’ กลางอากาศ

พาดไขว้ มีแต่ฆ่า!

นี่เป็นทั้งอักษรที่เก่าแก่โบราณที่สุด และยังเป็นลายมรรคดั้งเดิมและเรียบง่ายที่สุดด้วย

แต่ในเวลานี้นำมาใช้ภายใต้ปลายกระบี่ของหลินสวิน กลับกลายเป็นการเข่นฆ่าที่บริสุทธิ์ เรียบง่าย และตรงไปตรงมาที่สุด

อย่าฟังแค่เสียงดังเคร้งคราหนึ่ง

ดาบปลิดวิญญาณที่มีพลังสังหารสุดหยั่ง ถูกขวางอยู่บริเวณที่ตัดเชื่อมของอักษร ‘ไขว้’ ก็เหมือนชนกระแทกเข้ากับปราการสวรรค์แห่งหนึ่ง

อย่าว่าแต่ฆ่าคน แม้แต่เสียบทะลุเข้าไปแม้เพียงเศษเสี้ยวก็ยังทำไม่ได้

อเวจี ยอดสังหาร นี่ก็เป็นถึงกระบี่พกที่จักรพรรดิกระบี่ธารนรกใช้ก่อนแจ้งมรรค มีหรือจะธรรมดาสามัญ

“เป็นไปได้อย่างไรกัน”

ซวีหลิงคุนเบิกตากว้าง ไม่กล้าเชื่อเลย ในใจของเขาพลิกตลบไหวกระเพื่อม สยดสยองไม่หาย

แต่เขาไม่ทันได้คิด