Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1813

ฝ่ามือเดียวตบราชันอริยะผู้หนึ่งตาย!

เหล่าราชันอริยะในที่นั้นต่างตกตะลึง หน้าเปลี่ยนสีในทันใด

ชายชราชุดเหลืองอ้วนเตี้ยคนนั้นเป็นราชันอริยะระดับสมบูรณ์ในโลกใหญ่คีรีขาวผู้หนึ่ง สถานะและพลังต่อสู้ล้วนเรียกได้ว่าเป็นชั้นยอดในระดับเดียวกัน

แต่ชั่วดีดนิ้วก็ถูกสังหาร!

และตั้งแต่เริ่มจนจบ หลินสวินสุขุมเยือกเย็น ผ่อนคลายสบายใจ แม้แต่ลงมือยังไม่เจือกลิ่นอายใดๆ

“เป็นไปได้อย่างไร”

มีคนร้องเสียงหลง

“สมัยระดับมหาอริยะ ข้าก็ข้ามหนึ่งระดับมาฆ่าราชันอริยะได้ ตอนนี้ข้าคนแซ่หลินอยู่ระดับเดียวกับพวกเจ้า จะฆ่าพวกเจ้าก็ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ มีอะไรเป็นไปไม่ได้กัน”

หลินสวินเอ่ยเสียงเรียบ

เขายืนกลางอากาศ กลิ่นอายราบเรียบ แผ่วจางเลื่อนลอย

“จองหอง!”

ชายชุดดำร่างผอมบางคนหนึ่งหัวเราะหยัน แกว่งทวนศึกในมือโจมตีเข้ามา

ตูม!

เงาทวนไหววูบ แปรสภาพเป็นเขตแดนมรรคแถบหนึ่งเข้าปกคลุมเวิ้งฟ้าแถบนี้โดยพลัน ก็เห็นว่าในเขตแดนมีฟ้าแลบฟ้าร้อง หมอกดำถาโถม เงาเทพมารหมื่นพันตนปรากฏขึ้น กู่ก้องพลางกระโจนออกมา

เขตแดนมรรค… สามพันเทพมาร!

หลินสวินดวงตาเฉยชาไม่สุขไม่ทุกข์ รวบนิ้วกรีดวาดครั้งหนึ่ง ปราณกระบี่สายหนึ่งก็พุ่งออกมา ตัดไขว้สามพันจั้ง ดุดันอหังการ

แควก!

ก็เห็นว่าเขตแดนมรรคที่สานขึ้นจากกฎเกณฑ์น่าหวาดหวั่นถูกปราณกระบี่กรีดทึ้งเหมือนผ้าผืนหนึ่ง ปราณกระบี่กวาดราบ เงาเทพมารมากมายถูกฟันในทุกที่ที่เคลื่อนผ่าน

ห้วงอากาศถูกระเบิดภายใต้กระบี่เดียว ฟ้าดินปั่นป่วน มีเพียงปราณกระบี่ไพศาลดั่งสุริยัน!

พรวด!

ชายชุดดำผอมบางกระอักเลือด ถอยโซซัดโซเซ ถูกปราณกระบี่กวาดโดนบาดเจ็บสาหัส ทรวงอกยังถูกแหวกออกเป็นรอยเลือดลึกจนเห็นกระดูกรอยหนึ่ง แทบจะถูกคว้านไส้คว้านพุง

เฮือก!

พอพวกผู้อาวุโสชุดเขียวหลี่โผเห็นภาพนี้ต่างก็หน้าเปลี่ยนสี แม้แต่มกุฎราชันอริยะอย่างพวกเฟิงหรูเสวี่ยยังนิ่วหน้า เผยสีหน้าเคร่งเครียด

พลังต่อสู้ของชายชุดดำไม่ด้อยไปกว่าระดับอริยะที่อยู่ตรงนั้นสักนิด แต่กลับถูกกระบี่เดียวของหลินสวินระเบิดเขตแดนมรรค สร้างรอยแผลกระบี่ ไม่มีพลังตั้งรับสักนิด

‘เหตุใดเขาถึงแข็งแกร่งปานนี้’

คนใหญ่คนโตบางคนฉงนอยู่ในใจ ลังเลเสียแล้ว

ถ้าบอกว่าก่อนหน้านี้ตอนพวกเขามายังมองหลินสวินเป็นคนรุ่นหลังคนหนึ่ง เช่นนั้นหลินสวินในตอนนี้ก็เท่ากับเป็นผู้มีระดับเดียวกับพวกเขาแล้ว อีกทั้งในด้านพลังต่อสู้ยังเป็นฝ่ายได้เปรียบโดยสิ้นเชิง

“เขาบรรลุระดับมกุฎราชันอริยะแล้ว”

เฟิงหรูเสวี่ยเอ่ยปาก เสียงเย็นเยียบเหมือนลมเหมันต์ลอยแว่วในที่นั้น

ชุดขาวของเขาปลิวไหว กระบี่โบราณหม่นหมองเล่มหนึ่งลอยอยู่ตรงหน้า ทั้งร่างมีเจตกระบี่พุ่งทะยานฟ้า ปั่นป่วนลมเมฆแปดทิศ

ประโยคเดียวสะท้านทั่วทิศ

ระดับราชันอริยะ หากมีคำว่า ‘มกุฎ’ อยู่ข้างหน้า เช่นนั้นความหมายก็แตกต่างอย่างสิ้นเชิงแล้ว!

ใครก็คิดไม่ถึงว่าคนรุ่นหลังที่อายุน้อยอย่างหลินสวิน ดันมีความสำเร็จผิดธรรมดาเช่นนี้บนเส้นทางแห่งมหามรรค

ตูม!

ในระหว่างที่ทุกคนกำลังอึ้งงันอยู่ หลินสวินก็ลงมืออีกครั้งหนึ่งแล้ว

เขาปล่อยหมัดออกมาเบาๆ พลังหมัดเรียบง่าย แต่พลานุภาพกลับเหมือนยกเอาเขาเทพดึกดำบรรพ์กระแทกลงมา ต่อหน้าหมัดนี้ ห้วงอากาศไร้สิ้นสุดต่างพังทลายครั่นครืน ถูกบดขยี้เป็นลำแสงแหลกกระจุยตรงแน่วสายหนึ่งเหนือห้วงอากาศ

หมัดนี้พุ่งตรงไปหาชายชราชุดเทาคนหนึ่ง

ชั่วพริบตานี้หมัดดั่งเขาเทพ กึกก้องดุจสายฟ้า อานุภาพราวกับไร้เทียมทาน!

“หึ!”

ชายชราชุดเทาผู้นั้นหัวเราะหยัน ร่างกายแปลงเป็นลิงสูงพันจั้งตัวหนึ่ง ผิวหนังทั้งร่างมีแสงเทพสีเขียวคล้ำ เลือดลมผันผวนเป็นควันไฟ แผ่กระจายสิบทิศ ควบรวมเป็นเขตแดนมรรคแถบหนึ่ง

ราชันอริยะหลอมกาย!

หนำซ้ำเขตแดนมรรคที่ควบรวมออกมาเป็นดั่งอเวจีสีเลือด หลอมขึ้นจากกฎเกณฑ์และพลังเลือดลมมหาศาล สะท้อนปรากฏการณ์ประหลาดโหดร้ายอย่างกระดูกดุจภูเขา กระแสเลือดเป็นทะเล

ท่ามกลางความเลือนรางถึงขั้นยังมีเสียงร้องไห้คร่ำครวญของเทพผีแว่วออกมา

เขตแดนมรรคระดับนี้ เห็นได้ชัดว่าบรรลุถึงขั้นสูงสุดแล้ว ประหนึ่งโลกใบหนึ่งอย่างแท้จริง

ด้านลิงยักษ์สีเขียวเข้มที่แปลงกายมาจากชายชราชุดเทานั้นก็เหมือนนายแห่งโลกหล้า ปกครองเขากระดูก ควบคุมทะเลสีเลือด!

ตูม!

พลังหมัดของหลินสวินถูกพลังเขตแดนอย่างกระดูกขาว แม่น้ำโลหิตและเทพมารบีบอัดบดขยี้ เกิดเป็นเสียงดังสนั่นจนหูแทบดับ ละอองแสงพร่างพรม

“มกุฎราชันอริยะอะไร เพิ่งบรรลุระดับนี้ มรรควิถียังไม่มั่นคง มีอะไรให้กลัว!”

ลิงยักษ์สีเขียวคล้ำหัวเราะหยัน เท้าเหยียบกระดูกขาวทะเลเลือด เลือดลมทั้งร่างถั่งโถม พลานุภาพน่าหวาดหวั่น

“งั้นหรือ”

ดวงตาดำของหลินสวินลุ่มลึก แล้วต่อยหมัดออกไปอีกครั้ง

หมัดที่เรียบง่ายเช่นเดียวกัน แต่เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้กลับเจือมหาอานุภาพสะท้านฟ้า เหนี่ยวนำนัยเร้นลับมหามรรคทั้งปวงออกมาดังครั่นครืน

หมัดเดียวเท่านั้น ความรู้สึกที่มอบให้ผู้อื่นกลับเหมือนกับมหามรรคทั่วหล้าเคียงข้าง สำแดงวิชานับหมื่น!

“กลิ่นอายแข็งกร้าวนัก!”

ลิงยักษ์สีเขียวคล้ำหรี่ตา ท่ามกลางเสียงคำรามลั่น เขาแกว่งกระบองยักษ์กระดูกขาวเล่มหนึ่งโจมตีมาอย่างรุนแรง พอเขาเคลื่อนไหว โลกสีเลือดดุจนรกนั้นก็เคลื่อนไหวตามไปด้วย มีหมอกดำไหลซัดปรากฏขึ้นมา

ตูม!

ทั้งสองปะทะกัน ฟ้าดินสั่นไหว สุริยันจันทราอับแสง

ท่ามกลางฝุ่นควันอบอวล ก็เห็นว่าลิงยักษ์สีเขียวคล้ำสูงพันจั้งยืนอึ้งอยู่กลางอากาศ สีหน้ายากจะเชื่อ