Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1814

“ฟัน!”

กระบี่โบราณหม่นแสงพุ่งตะบึง เพิกเฉยต่อห้วงอากาศ โจมตีดุจสายฟ้า ประกายคมไร้เทียมทาน

สู้มานานไม่จบเสียที เฟิงหรูเสวี่ยสีหน้ายิ่งขึงขัง ชุดขาวทั้งตัวไหวกระพือ ปฏิบัติกับหลินสวินราวศัตรูตัวฉกาจในชีวิต

เจตกระบี่ของเขาไพศาล กล่าวกันเพียงพลังต่อสู้ก็เป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดที่หลินสวินได้พบช่วงหลายปีนี้

ตัวเขาก็เหมือนกระบี่ของเขา ดุดัน เรียบง่าย ไม่พูดพล่ามมากความ

หากเปลี่ยนเป็นหลินสวินที่ยังไม่บรรลุระดับ ต่อให้รับการจู่โจมนี้ไว้ได้ก็ต้องรู้สึกกินแรงนัก

ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นมกุฎราชันอริยะอย่างแท้จริงผู้หนึ่ง อีกทั้งพลังปราณก็บรรลุถึงขั้นสูงสุดแล้ว ไม่อาจเทียบกับคนธรรมดาได้สักนิด

เพียงแต่สำหรับหลินสวินในตอนนี้ แม้พลังต่อสู้ที่เฟิงหรูเสวี่ยสำแดงออกมาจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่ถึงกับเป็นภัยคุกคามใหญ่โตอะไร

ตูม!

เขาแกว่งหมัดอย่างกำเริบเสิบสาน สำแดงวิชาตน ร่างกายดุจเตามรรคกลียุค แต่กลับสะท้อนภาพหุบเหวลึกกลืนเวิ้งฟ้า เคลื่อนกวาดห้วงอากาศ ซัดการโจมตีทั้งหมดจนสูญสลาย อานุภาพไม่อาจต้านทาน

สู้ดุเดือดจนกระทั่งถึงตอนหลัง หลินสวินพลันหัวเราะออกมา “ถ้ามีฝีมือแค่นี้ ไม่ถึงสิบลมหายใจเจ้าต้องแพ้แน่!”

เสียงก้องกังวาน ไหวกระเพื่อมไปทั้งเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดิน

เหล่าผู้กล้าต่างล้วนฉงนใจ เจ้าหมอนี่เอาความมั่นใจมาจากไหนถึงได้กล้าคุยโวไม่ละอายเช่นนี้

กลับเห็นว่าเฟิงหรูเสวี่ยเงียบขรึมลงเล็กน้อย เงาร่างหยุดอยู่กลางอากาศทันที จากนั้นจึงสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง ดวงตาทั้งสองเจิดจรัส ปราณกระบี่หลายร้อยล้านผุดขึ้นมา

“เขตแดนกระบี่… ไร้ชีพ!”

ตูม!

เหนือห้วงอากาศ เงาร่างของเฟิงหรูเสวี่ยปลดปล่อยเจตกระบี่ราวกระแสธาร แผ่ขยายทันควัน จำแลงเป็นเขตแดนกระบี่ยิ่งใหญ่น่าสะพรึงกลัวแถบหนึ่ง

กระบี่ดุจมรรค มรรคดุจเขตแดน ในเขตแดนไร้ชีพ!

เพียงชั่วพริบตาเท่านั้นทุกคนแสบตาไปชั่วขณะ จิตใจต่างหวาดหวั่นเพราะกลิ่นอายกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวนั้น หวาดหวั่นเสียวสันหลังวาบ

เขตแดนกระบี่ไร้ชีพ!

นี่เป็นเขตแดนมรรคที่เฟิงหรูเสวี่ยขัดเกลามานานปี ใช้เจตจำนงมรรคกระบี่ชั้นยอดเคี่ยวกรำสร้างขึ้น ก็เหมือนโลกกระบี่แห่งหนึ่งที่ประทับด้วยยอดวิชามรรควิถีของตัวเขา

หลินสวินเคยถามจักรพรรดิดาบชิงหยาง ว่าถ้าราชันอริยะสองคนต่างใช้เขตแดนมรรคสู้กัน จะคลี่คลายสถานการณ์อย่างไร

คำตอบของจักรพรรดิดาบชิงหยางมีเพียงประโยคเดียว ‘การต่อสู้ของเขตแดน ก็เหมือนการต่อสู้ของมหามรรค ผู้แข็งแกร่งรอด ผู้อ่อนแอตาย!’

เขตแดนกระบี่ไร้ชีพของเฟิงหรูเสวี่ยแข็งแกร่งนัก ชั่วพริบตาก็ปกคลุมและดำเนินการกำราบหลินสวิน

ตูม!

ก็เห็นว่าปราณกระบี่คมกริบสอดประสานกันเป็นพลังมหามรรคดุจกฎระเบียบโลก เข้ากำราบหลินสวินจากรอบทิศด้วยอานุภาพดั่งพายุฝนโหมกระหน่ำ

ภูผาธารา ต้นไม้ใบหญ้า เวิ้งฟ้า แสงเงา ห้วงอากาศ… ล้วนเป็นเจตกระบี่ ล้วนเป็นไอสังหาร!

ใต้กระบี่ไร้ชีพ เพราะเป็นเขตแดนกระบี่ไร้ชีพ

ขณะนี้หลินสวินรู้สึกถึงแรงกดดันหนักอึ้งเช่นกัน เขาไม่ตกใจกลับยินดี เผยรอยยิ้มออกมา ที่เขาปรารถนาก็คือการประมือกับพลังเช่นนี้!

ตึง!

เขาสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง ชูหมัดชกออกมา

อานุภาพหมัดดั่งหุบเหว ยิ่งใหญ่เหลือประมาณ สามารถช่วงชิงวาสนาฟ้าดิน มหามรรคทั้งปวงปรากฏขึ้น ปลดปล่อยคลื่นคลุมเครือชวนหวาดผวาออกมา

ชั่วขณะนี้ปราณกระบี่ที่กู่ก้องอยู่รอบทิศเหมือนถูกพลังกลืนกินน่าสะพรึงกลัวเหนี่ยวนำ เกิดเสียงครวญหึ่ง จากนั้นก็ล้วนระเบิดกระจุยภายใต้หมัดเดียวของหลินสวิน

ละอองแสงซัดสาดปลิวว่อน งดงามเจิดจรัส

“ฟัน!”

เฟิงหรูเสวี่ยนัยน์ตาหดรัด โคจรพลังทั้งหมดโดยไม่ลังเล

เขตแดนกระบี่ไร้ชีพ เป็นวิชาสังหารที่เขาภาคภูมิเป็นที่สุด หลายปีมานี้เขาเคยเข่นฆ่าคู่ต่อสู้นับร้อยด้วยเขตแดนกระบี่นี้ ในนั้นยังมีพวกร้ายกาจระดับมกุฎราชันเช่นเดียวกันด้วยซ้ำ

แต่ตอนนี้ชายหนุ่มที่เพิ่งบรรลุระดับมกุฎราชันอริยะคนหนึ่งถูกขังอยู่ในเขตแดนกระบี่ แต่ยังมีพลังโจมตีกลับ!

นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยพบมาก่อน และทำให้เขารับรู้ได้ว่าคู่ต่อสู้คนนี้จะดูถูกไม่ได้สักนิด ต้องมองเขาเป็นศัตรูตัวฉกาจ!

ตูม!

เขตแดนกระบี่โคจร ประหนึ่งโลกใบหนึ่งส่งเสียงครั่นครืน เจตกระบี่แหลมคมถูกเฟิงหรูเสวี่ยควบคุม แปลงเป็นฝนกระบี่ ธารกระบี่ ป่ากระบี่… พุ่งไปหาหลินสวินเพียงผู้เดียวดุจผลักภูเขาพลิกสมุทร

ใช้พลังของโลกแห่งหนึ่งกำราบคนผู้เดียว จะน่ากลัวปานไหน

แม้เขตแดนไม่ใช่โลกจริง แต่ถูกกักไว้ในนั้นกลับไม่ต่างอะไรกับถูกโลกใบหนึ่งกลบฝัง!

“ทำลาย!”

“ทำลาย!”

“ทำลาย!”

…ก็เห็นหลินสวินแกว่งหมัด การโจมตีแต่ละครั้งล้วนเหมือนหุบเหวอุบัติ กลืนกินทั้งสิบทิศจนสิ้น บดขยี้หลอมละลายปราณกระบี่ที่ถาโถมทั้งหมด

จนท้ายที่สุดพลังหมัดที่ทบซ้อนเป็นชั้นๆ กลายเป็นเงาหุบเหวตัดสลับกันหลายตลบ ยิ่งรวมตัวเป็นรูปร่างยิ่งมั่นคงขึ้นราวกับมีอยู่จริง พาดขวางในเขตแดนกระบี่ หมุนคว้างครั่นครืน ทำให้โลกกระบี่แห่งนี้เริ่มบิดเบี้ยว สั่นสะเทือน ปั่นป่วน!

“นี่…”

ขณะนี้สภาวะจิตอันมั่นคงหาใดเทียบของเฟิงหรูเสวี่ยยังเกิดคลื่นอารมณ์ตกตะลึง ฝึกปราณมาจนตอนนี้ เขาเห็นความเป็นความตายมาจนชินตา ประสบกับคลื่นลมในโลกหล้า

แต่เป็นครั้งแรกที่ได้เจอคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่อเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าถูกขังอยู่ในเขตแดนกระบี่ของตน แต่กลับมีพลังพลิกแม่น้ำคว่ำทะเล หมายจะซัดเขตแดนของตนให้คว่ำ!

เฟิงหรูเสวี่ยสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง สีหน้าเคร่งเครียดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

เขาทุ่มหมดตัว สู้สุดกำลัง ทั้งตัวส่องแสงคล้ายกระบี่เล่มหนึ่ง ควบคุมสภาวะของแดนกระบี่นี้

เพียงแต่การโจมตีกลับทั้งหมดคล้ายเปลืองแรงเปล่าไปแล้ว

“ทำลาย!”

เมื่อหลินสวินต่อยหมัดที่แปดออกมา หุบเหวพาดขวางประหนึ่งไม่ขยับชั่วกัลป์ กลืนกินสรรพสิ่ง ทำลายไม่เหลือ ขับเน้นให้หลินสวินดูประหนึ่งหมื่นวิชาไม่อาจกล้ำกราย

พอต่อยหมัดที่เก้าออกมา ทั้งเขตแดนกระบี่ไร้ชีพเริ่มซัดสาดรุนแรง ถูกพลังมหามรรคที่หุบเหวปลดปล่อยออกมาปั่นป่วน สำแดงภาพฟ้าดินพลิกคว่ำ โกลาหลยุ่งเหยิง

ด้านเฟิงหรูเสวี่ยหน้าซีดเผือด มุมปากเลือดไหลซิบ