Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1819

หลินสวินเก็บสายตา กล่าวว่า “ผู้อาวุโส ไปเถอะ”

อวี่ปี้คงพยักหน้า

ระหว่างทางเขายื่นม้วนหยกชิ้นหนึ่งให้หลินสวิน “สหายน้อย นี่คือตัวตนใหม่ที่เตรียมไว้ให้เจ้า”

หลินสวินรับมาอ่าน ด้านบนเขียนว่าอวี่เสวียน ทายาทรุ่นที่สิบหกของตระกูลอวี่ ฝึกปราณมาแปดร้อยสิบเก้าปี ปราณระดับราชันอริยะขั้นต้น ฝึก ‘คัมภีร์เก้ากระถางสยบหล้า’ บุคลิกเคร่งขรึม พลังต่อสู้เป็นเลิศ…

ในม้วนหยกยังมีประทับเงาร่างของอวี่เสวียนสายหนึ่ง สวมชุดสีเขียว ผมดำปล่อยสยาย หน้าผากกว้าง เครื่องหน้าทั้งห้าเด่นชัด

เพียงยืนสบายๆ ก็ดุจดั่งหินผานิ่งขรึมก้อนหนึ่ง

‘สหายน้อย อวี่เสวียนเป็นคนตระกูลรองในตระกูลอวี่ ตามศักดิ์เป็นน้องชายร่วมตระกูลของข้า หลายปีก่อนเขาปิดด่านไปแล้ว ภายในร้อยปีจะไม่ออกด่านเด็ดขาด เจ้าใช้สถานะของอวี่เสวียนเคลื่อนไหว ใครก็ไม่อาจสงสัยไปถึงตัวเจ้าได้’

อวี่ปี้คงสื่อจิต

ในใจหลินสวินตื้นตัน เขารู้ดีว่านี่ย่อมเป็นการเตรียมการของอวี่ชิงหยางอย่างแน่นอน

หลินสวินสำแดงเคล็ดวิชามหาไร้รูปอย่างไร้สุ้มเสียง รูปร่างหน้าตาของตนก็พลันเปลี่ยนไป กลายเป็นรูปลักษณ์ของอวี่เสวียน

อวี่ปี้คงอึ้งไป ร้องอุทานอัศจรรย์ใจ จากสายตาของเขายังมองการปลอมตัวของหลินสวินไม่ออกสักนิด ระหว่างที่อึ้งงันยังเกือบเข้าใจไปว่าคนที่อยู่ตรงหน้าก็คืออวี่เสวียนน้องชายร่วมตระกูลตัวจริง

“สหายน้อย นี่คือมรดกคัมภีร์เก้ากระถางสยบหล้า เป็นสิ่งที่ผู้อาวุโสชิงหยางให้ข้านำมามอบให้เจ้าด้วยตัวเอง บอกว่ายามต่อสู้ในภายหน้า พยายามอย่าเปิดเผยมรดกของตัวเจ้าเอง”

อวี่ปี้คงกล่าว ยื่นกระถางสำริดใบเล็กขนาดเท่ากำปั้น ตัวเรือนโปร่งใสวาววับให้หลินสวินด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

หลินสวินสะเทือนอารมณ์

คัมภีร์เก้ากระถางสยบหล้า!

นี่เป็นถึงคัมภีร์มรรคของบรรพบุรุษเผ่าจักรพรรดิตระกูลอวี่ เป็นคัมภีร์สมบัติมรรคจักรพรรดิแท้จริงชิ้นหนึ่ง มรดกระดับนี้เป็นมรดกลับเฉพาะไม่ถ่ายทอดให้ใครง่ายๆ ไม่ใช่ของมีค่าใดๆ จะสามารถเทียบชั้นได้เลยสักนิด

แต่ยามนี้ เพียงแค่ช่วยตนปิดบังตัวตนให้มิดชิดยิ่งขึ้น อวี่ชิงหยางถึงกับมอบคัมภีร์สมบัติมรรคจักรพรรดิระดับนี้ให้ตน นี่จะไม่ให้หลินสวินตกใจได้อย่างไร

มีคัมภีร์เก้ากระถางสยบหล้า ซ้ำยังมีสถานะของอวี่เสวียน ยามเคลื่อนไหวในภายหน้าก็เก็บตัวอีกหน่อย บนโลกใบนี้เกรงว่าคงมีน้อยคนนักที่จะจำฐานะของเขาได้!

ถึงอย่างไรใครๆ ต่างรู้ดี ว่ามรดกคัมภีร์เก้ากระถางสยบหล้าเป็นสิ่งที่ไม่ถ่ายทอดสู่ภายนอกเป็นอันขาด

หลินสวินสูดหายใจลึกๆ เฮือกหนึ่ง กล่าวอย่างจริงจัง “ฝากขอบคุณผู้อาวุโสชิงหยางแทนข้าด้วย บุญคุณยิ่งใหญ่คราวนี้ ข้าคนแซ่หลินย่อมมิอาจลืมเลือน”

อวี่ปี้คงกล่าวเจือรอยยิ้ม “สหายน้อย นับแต่บัดนี้เป็นต้นไปเจ้าไม่อาจเรียกแทนตัวเองว่า ‘ข้าคนแซ่หลิน’ ได้อีกต่อไปแล้ว”

เวิ้งฟ้าไกลๆ เสียงกึกก้องดังกระหึ่ม ยานลมกรดขนาดมหึมาที่เสมือนแผ่นดินลอยฟ้าลำนั้นค่อยๆ แขวนลอยอยู่กลางห้วงอากาศ แสงมรรคไหลเวียน

‘สหายน้อย สถานะที่ข้าคนแซ่อวี่จัดเตรียมไว้ให้เจ้า คือผู้คุ้มกันคนหนึ่งที่ได้รับเชิญจากหอเสียงสวรรค์ เป็นตัวแทนของตระกูลอวี่ ตำแหน่งหาได้ต่ำต้อย เจ้าสามารถกระทำการตามใจได้เลย’

อวี่ปี้คงสื่อจิตย้ำเตือน

ขณะพูด บนยานลมกรดลำนั้น กลางห้วงอากาศปรากฏสตรีแต่งงานแล้วที่รูปโฉมงามล้ำสวมชุดกระโปรงสีม่วงคนหนึ่ง

ผิวพรรณของนางดุจมันแพะ ดวงตากลมโตจมูกทรงสวย รูปร่างเพรียวยาวอรชร อิริยาบถงดงามนุ่มนวล บุคลิกโดดเด่น

“พี่ปี้คง พวกเราพบกันอีกแล้ว”

ฮูหยินชุดกระโปรงม่วงกล่าวทักทายยิ้มแย้ม เห็นได้ชัดว่าสนิทสนมกับอวี่ปี้คงมาก

อวี่ปี้คงหัวเราะ ก้าวขึ้นไปข้างหน้าทักทายปราศรัยกันครู่หนึ่ง คราวนี้จึงชี้ไปทางหลินสวิน “นี่คืออวี่เสวียนน้องชายร่วมตระกูลของข้า”

“คารวะสหายยุทธ์”

จากการแนะนำตัว หลินสวินได้รู้ว่าฮูหยินกระโปรงม่วงคนนี้เป็นผู้อาวุโสคนหนึ่งในหอเสียงสวรรค์ นามว่าจวงอวิ้นจื้อ มกุฎราชันอริยะที่แท้จริงคนหนึ่ง!

ฮูหยินชุดกระโปรงม่วงจวงอวิ้นจื้อค้อมศีรษะน้อยๆ ใบหน้าละมุนเจือรอยยิ้ม “ล้วนไม่ใช่คนนอกกัน สหายยุทธ์อวี่เสวียนไม่ต้องเกรงใจ”

จวงอวิ้นจื้อพาหลินสวินขึ้นยานลมกรดไปด้วยกันโดยไม่ได้ชักช้า ก่อนโบกมือบอกลาอวี่ปี้คง

พร้อมๆ กับเสียงก้องกระหึ่ม ยานลมกรดขนาดมหึมาประหนึ่งผืนแผ่นดินก็แล่นผ่านห้วงอากาศไป

…

หนึ่งวันผ่านไป

ท่ามกลางฟ้าดาราเวิ้งว้าง ยานลมกรดเคลื่อนตัวไปตามเส้นทางอย่างมั่นคง

ภายในนั้นในเรือนพักที่บรรยากาศแวดล้อมเรียบง่ายเงียบสงบแห่งหนึ่ง ต้นไม้วิญญาณอุดมสมบูรณ์ สะพานเล็กธารไหลริน

หลินสวินนั่งอยู่ใต้ต้นไม้โบราณต้นหนึ่ง กำลังเคี่ยวกรำและหยั่งถึงคัมภีร์เก้ากระถางสยบหล้า

หลักจากขึ้นยานมาเขาก็ถูกจวงอวิ้นจื้อพามาพักอยู่ในเรือนแห่งนี้ และได้บอกเล่าเรื่องราวบางส่วนเกี่ยวกับยานลมกรดให้หลินสวินฟังด้วย

ยานลมกรดดูเหมือนจะเป็นเพียง ‘ยานข้ามโลก’ ลำหนึ่ง แต่ความจริงก็ไม่ได้ต่างอะไรจากเมืองแห่งหนึ่งเลย บนนี้มีถนนหนทางเชื่อมสี่ทิศทะลุแปดทาง ตึกอาคารตั้งเรียงราย ร้านค้าวางจำหน่ายของวิเศษ ยาลูกกลอน สมบัติ…

นอกจากนี้ยังมีสถานที่มากมายอย่าง ‘ลานฝึกปราณ’ ‘ลานประลองยุทธ์’ ‘ลานประมูล’ ล้วนเป็นกิจการภายใต้ปกครองของหอเสียงสวรรค์

ยานลมกรดไม่ได้ห้ามคนนอกขึ้นยาน เพียงแต่ยามที่คิดจะโดยสาร ล้วนต้องควักค่าใช้จ่ายแพงหูฉี่ถึงที่สุดก้อนหนึ่ง

หนึ่งแสนผลึกมรรค!

คิดจะเช่าห้องพักที่รายล้อมด้วยไอวิญญาณส่วนหนึ่ง ค่าใช้จ่ายมีแต่จะยิ่งสูงขึ้น