Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1852

หลินสวินเงยหน้าขึ้น ก็เห็นว่าบนกำแพงเมืองมีกระดานรางวัลค่าหัวมากมายแขวนอยู่ ล้วนมีแสงมรรคอัศจรรย์ไหลวน เผยข้อความแถวแล้วแถวเล่าออกมา

กระดานรางวัลค่าหัวกว่าครึ่งล้วนมีชื่อและใบหน้าของหลินสวินระบุอยู่เสมือนมีชีวิต

ส่วนคนที่ออกหมายจับก็มีทั้งเรือนมรรคดึกดำบรรพ์ เรือนมรรคจักรวาล เรือนมรรคยุทธจักร เผ่านักรบกิเลนโลหิต เผ่านักรบเถาอู้ เผ่านักรบผีสวรรค์…

แค่เห็นชื่อของสำนักและเผ่าพวกนี้ก็พาให้อกสั่นขวัญแขวน

ส่วนรางวัลค่าหัวก็สามารถทำให้ผู้ฝึกปราณคนใดก็ตามคลุ้มคลั่ง ค่าหัวที่น้อยที่สุดยังมีรางวัลถึงหนึ่งล้านผลึกมรรครวมทั้งสมบัตินานัปการ

รางวัลมีแต่มากขึ้นและยิ่งนับไม่ถ้วน!

“หลินสวิน คนผู้นี้ช่างพิเศษนัก บนทางเดินโบราณฟ้าดาราที่กว้างใหญ่ เกรงว่าผู้สืบทอดของหกเรือนมรรคใหญ่ก็ยังมีชื่อเสียงสู้เขาไม่ได้”

“หลายปีที่ผ่านมานี้ก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นหรือตาย หากยังมีชีวิตอยู่ ยามนี้จะอยู่ที่ไหน”

“หากข้าเป็นเขา ชีวิตนี้คงไม่ก้าวขึ้นมาบนทางเดินโบราณฟ้าดาราอีกเป็นอันขาด มิฉะนั้นต้องตายอนาถแน่นอน”

ฝูงชนวิพากษ์วิจารณ์กันเซ็งแซ่

หลินสวิน!

บุคคลร้ายกาจแห่งยุคคนหนึ่งที่ฆ่าสังหารทั่วทิศในแหล่งสถานคุนหลุน ทั้งยังเป็นผู้มีอิทธิพลที่ได้ครอบครองศุภโชคในการ ‘บรรลุจักรพรรดิกลายเป็นบรรพจารย์’ ไป

ใต้หล้านี้ใครไม่รู้จักเขาบ้าง

แต่เช่นเดียวกัน ทุกคนต่างรู้ดีว่าหลินสวินในตอนนี้มีแค่ฐานะเดียว…

นักโทษหนีคดีอันดับหนึ่งแห่งทางเดินโบราณฟ้าดารา!

พอได้ยินผู้คนวิพากษ์วิจารณ์ เห็นประกาศมากมายที่สะดุดตาเป็นอย่างยิ่งนั้น ส่วนลึกนัยน์ตาดำของหลินสวินก็อดฉายแววเยียบเย็นไม่ได้

แค่เมืองหลินอันในเขตของแคว้นเขียวก็มีประกาศจับที่หมายจับตนติดไว้มากขนาดนี้แล้ว แค่คิดก็รู้แล้วว่าสถานที่อื่นในโลกใหญ่หงเหมิงนี้ ประกาศจับเช่นนี้มีแต่จะยิ่งมากขึ้น!

“หลินสวินนี่…”

จินเทียนเสวียนเยวี่ยก็คล้ายจะทอดถอนใจ ทว่ากลับเหมือนอยากพูดแต่ก็หยุดปากไว้

“เขาทำไมหรือ”

หลินสวินถาม

“คนไม่ผิด ผิดที่มีหยกติดตัว ที่แหล่งสถานคุนหลุนเขาฆ่าสังหารทั่วทิศ แต่ต่อให้ยั่วโมโหขุมอำนาจใหญ่มากกว่านี้ ก็ไม่มีทางเปิดฉากคลื่นลมที่โหญ่โตเช่นนี้ได้แน่”

จินเทียนเสวียนเยวี่ยใคร่ครวญครู่ใหญ่แล้วค่อยกล่าวอย่างใจเย็น “ว่ากันตามจริงก็ด้วยศุภโชคที่เขาได้รับมานั้นยิ่งใหญ่เกินไป เพียงพอจะทำให้สำนักใดก็ตามนั่งกันไม่ติด”

หลินสวินพยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรอีก

ภายภาคหน้าไม่ช้าก็เร็วต้องมีสักวันหนึ่ง เขาจะทำให้ขุมอำนาจที่ออกหมายจับพวกนี้ได้จ่ายค่าตอบแทน!

…

ในเมืองหลินอันก็ยังเป็นภาพที่คึกคักรุ่งเรือง ไม่ว่าโรงสุรา เรือนน้ำชา หรือร้านโอสถก็เต็มไปด้วยบรรยากาศคึกคัก

นี่คือเมืองท่าแห่งหนึ่ง วัตถุดิบฝึกปราณที่ส่งมาจากโลกอื่นบนฟ้าดารามีมากหลากประเภท

แม้แต่ผู้ฝึกปราณท้องถิ่นบางคนในโลกใหญ่หงเหมิง ก็ยังชอบมาเลือกและซื้อสมบัติหายากบางส่วนที่เมืองท่า

หลินสวินหยุดพักที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง สั่งความจินเทียนเสวียนเยวี่ยให้นางไปซื้อตำราบางส่วนที่เกี่ยวข้องกับโลกใหญ่หงเหมิงมา

คนมาใหม่อย่างเขาย่อมต้องการรู้ทุกอย่างในโลกใหญ่หงเหมิงให้เร็วที่สุด

พลบค่ำวันนั้นจินเทียนเสวียนเยวี่ยนำม้วนหยกกองพะเนินกลับมาเช่น ‘แผนภาพภูมิทัศน์หงเหมิง’ ‘หมายเหตุการกระจายอำนาจของหงเหมิง’ ‘คำอธิบายการเปลี่ยนแปลงของหงเหมิงตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน’ ‘บันทึกอาณาเขตแคว้นเขียว’…

ม้วนตำราสารพัดสารพันอะไรล้วนมีครบทุกสิ่งที่ควรมี

เมื่อเปิดตำราพวกนี้ดู เนื้อหาที่อยู่ข้างในเรียกได้ว่าไพศาลราวทะเลควัน ทำให้หลินสวินเห็นแล้วสับสนตาลาย งุนงงไปพักหนึ่ง

ว่ากันถึงที่สุดแล้วก็ด้วยโลกใหญ่หงเหมิงนี้ใหญ่โตเกินไป ครอบจักรวาล แทบจะไม่มีตำราเล่มไหนที่อธิบายทุกอย่างในโลกใหญ่หงเหมิงได้อย่างถี่ถ้วน

“คุณชาย ตำราที่หาซื้อได้ในตลาดส่วนใหญ่ล้วนขาดหายไม่สมบูรณ์ ข้าได้ยินว่าใน ‘หอเก็บตำรา’ ของเรือนมรรคโลกาสวรรค์มี ‘คัมภีร์หมื่นลักษณ์หงเหมิง’ อยู่เล่มหนึ่ง เป็นคัมภีร์ที่เขียนโดยบุคคลสำคัญระดับจักรพรรดิคนหนึ่งในสมัยดึกดำบรรพ์ ในนั้นบันทึกเรื่องทุกอย่างในโลกใหญ่หงเหมิงตั้งแต่อดีตกาลเอาไว้”

ในแววตาของจินเทียนเสวียนเยวี่ยเจือความมุ่งหวังเสี้ยวหนึ่ง กล่าวว่า “ได้ยินว่าถ้าอ่านคัมภีร์นี้จะสังเกตการเปลี่ยนแปลงของกาลเวลา หยั่งรู้การเปลี่ยนแปลงของโลกได้ ไม่เพียงแต่ได้เข้าใจปริศนาของโลกใหญ่หงเหมิงอย่างลึกซึ้ง สภาวะจิตยังได้ประโยชน์จากการเคี่ยวกรำที่คาดไม่ถึงด้วย”

คัมภีร์หมื่นลักษณ์หงเหมิง!

ตำราที่เรียกได้ว่าเป็น ‘คัมภีร์’ ล้วนเป็นมรดกชั้นยอดของโลกทั้งสิ้น!

“คัมภีร์สมบัติเช่นนี้เกรงว่าคงไม่ใช่สิ่งที่พวกเราอ่านได้”

หลินสวินส่ายหัว

แน่นอนว่าเขาก็ใจเต้น แต่รู้ดีว่าหากไม่ใช่ผู้สืบทอดของเรือนมรรคโลกาสวรรค์ ก็ย่อมไม่มีทางได้อ่านคัมภีร์สมบัติที่อัศจรรย์เล่มนี้แน่

หลินสวินเสียเวลาไปทั้งคืนจึงอ่านตำรามากมายที่ซื้อมาจนจบ ในใจค่อยๆ รู้จักโลกใหญ่หงเหมิงขึ้นพอผิวเผิน

เวลารุ่งเช้าจินเทียนเสวียนเยวี่ยพลันพูดขึ้น “คุณชาย อีกสามวันข้างหน้าในเมืองหลินอันนี้จะเปิดม่านงานประมูลครั้งใหญ่ ได้ยินว่าจะมีเจตวัตถุที่มาจากแดนแห่งปริศนาชิ้นหนึ่งถูกประมูลด้วย ก่อให้เกิดความปั่นป่วนในเมืองเป็นอย่างมาก”

หลินสวินเลิกคิ้ว “เจตวัตถุหรือ”

“ใช่ เจตวัตถุนี้ลึกลับเป็นอย่างยิ่ง ไม่มีใครรู้ความเป็นมาและวิธีใช้ของมัน จากการประเมินของนักประเมินทรัพย์ ก็ได้แต่สันนิษฐานออกมาโดยคร่าวว่ามูลค่าของเจตวัตถุชิ้นนี้ไม่อาจประเมินได้”

จินเทียนเสวียนเยวี่ยกล่าว

“เจ้าสนใจงานนี้มากหรือ”

หลินสวินถาม

จินเทียนเสวียนเยวี่ยนำม้วนหยกเล่มหนึ่งออกมาส่งให้ “นี่คือสมบัติบางส่วนที่จะปรากฏในงานประมูลครั้งนี้ ข้าไม่ถึงขั้นสนใจเจตวัตถุปริศนานั้นมากเท่าไหร่ ก็แค่อยากประมูลสมบัติที่มีชื่อว่า ‘เหล็กนิลเกล็ดดารา’ ให้ได้เท่านั้น”

หลินสวินร้องอ้อคราหนึ่ง รับม้วนหยกนั้นมาอ่าน

ในม้วนหยกบันทึกสมบัติที่เย้ายวนใจเหลือประมาณไว้อย่างงดงามละลานตา ยากพบเห็นและหาได้ยากในท้องตลาด