Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1909

จักระสำริดหมุนวน ลายโลหิตแน่นขนัดที่ประทับอยู่บนพื้นผิวมีรุ้งเทพสีเลือดมากมายสาดออกมา เข้มข้นราวกับสายธารเลือดกำลังเริงระบำ

กลิ่นอายน่ากลัวนั้นมีแต่อานุภาพของสมบัติจักรพรรดิไหวเคลื่อนอยู่

สมบัตินี้เป็นไพ่ตายของอู่หวง นามว่า ‘จักระเทพนรกโลหิต’ ถ้าบุคคลระดับจักรพรรดิเป็นคนใช้ ถึงกับสามารถเปิดแดนนรกแห่งหนึ่ง กำราบหมื่นลักษณ์ หลอมสรรพวิญญาณ!

แต่เจดีย์หลอมมรรคว่างเปล่าก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน

เจดีย์นี้สูงใหญ่ท้าแรงลม แปลงเป็นสูงใหญ่สามสิบสามจั้ง ตัวเจดีย์เหมือนหล่อขึ้นจากน้ำสำริด สำแดงกลิ่นอายเก่าแก่ดึกดำบรรพ์ราวกับปฐมกาล

รอบทิศของมันมีแสงเทพเป็นสายๆ พวยพุ่ง สะเทือนเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดิน!

ยอดสมบัติสองชิ้นชิงชัย ทำให้ทั้งสนามประลองโกลาหล กลิ่นอายทำลายล้างแผลงฤทธิ์ เพียงมองดูไกลๆ ยังทำให้อกสั่นขวัญแขวน ศีรษะชาหนึบ

“หนามโลหิตเทพ!”

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นอู่หวงก็คว้ามือออกไป

วู้ม!

ประกายแหลมเก้าชุ่นสีแดงสดสายหนึ่งควบรวมออกมา แทงทะลุอากาศ ฉายวาบแล้วหายลับไป

ก็เห็นว่า…

ลู่ตู๋ปู้ที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบจั้งร่างกายสั่นไหวทันใด หว่างคิ้วปรากฏแววเจ็บปวด

เจดีย์หลอมมรรคว่างเปล่าที่เดิมถูกเขาควบคุมยังส่อเค้าคุมไม่อยู่

และตอนนี้เองอู่หวงโจมตีเข้ามาแล้ว เงาร่างพิสดารประหนึ่งสายฟ้าแลบสีเทาปรากฏตัวอยู่เบื้องหน้าลู่ตู๋ปู้อย่างรวดเร็ว

หนึ่งฝ่ามือตบออกไปอย่างจัง!

เกิดเสียงดังปึง แม้ลู่ตู๋ปู้จะตอบสนองได้ทัน ใช้แขนทั้งสองข้างกันเอาไว้ แต่อานุภาพของฝ่ามือนี้กลับน่ากลัวผิดธรรมดา ภายใต้การโจมตีเดียว เลือดเนื้อเส้นเอ็นแขนทั้งสองข้างของเขาก็ถูกซัดกระจุย ตัวเขาเหมือนถูกภูเขาเทพกระแทก ถอยกระเด็นออกไปอย่างรุนแรง

ตัวเขายังไม่ทันตกถึงพื้นก็กระอักเลือดแล้ว

“แย่แล้ว!”

เสียงร้องตกตะลึงระลอกหนึ่งดังขึ้นในที่นั้น คนใหญ่คนโตหลายคนยังหน้าเปลี่ยนสี ผุดลุกขึ้น

มองเห็นว่าอู่หวงถือโอกาสบุกเข้าใส่อีกครั้ง ก็เห็นลู่ตู๋ปู้ส่งเสียงคำรามยาว กระบี่บินเล่มหนึ่งพุ่งออกมาจากร่างอย่างรวดเร็ว

สวบ!

กระบี่บินพริบวาบเบาๆ อู่หวงหลบไม่ทัน ที่แขนถูกเฉือนจนเห็นเนื้อ เลือดสดๆ พุ่งกระฉูด มองเห็นกระดูกอยู่รางๆ

“รนหาที่ตาย!

อู่หวงแววตาเย็นชา พุ่งเข้าโจมตี อหังการหาใดเทียบ

ประกายแหลมแดงสดยาวเก้าชุ่นนั้นควบรวมกันอีกครั้งแล้วพุ่งทะยานออกไป

ร่างลู่ตู๋ปู่พลันสั่นไหว สีหน้าซีดขาว ดวงตาเปี่ยมไปด้วยแววเจ็บปวด

จากนั้นเขาก็ถูกอู่หวงซัดกระเด็นในฝ่ามือเดียว

พรวด!

ลู่ตู๋ปู้กระอักเลือด ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ทุกคนต่างเสียวสันหลังวาบ รู้สึกหวาดผวาอย่างบอกไม่ถูก ล้วนดูออกว่าประกายแหลมแดงสดที่อู่หวงสำแดงออกมา จึงจะเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้ลู่ตู๋ปู้ได้รับบาดเจ็บสาหัส!

“พอแล้ว”

ก้วนซวีเอ่ยปากทันใด สะบัดแขนเสื้อครั้งหนึ่ง เจดีย์หลอมมรรคว่างเปล่าก็แผ่แสงเทพน่าครั่นคร้ามออกมาขวางหน้าลู่ตู๋ปู้

และรับการโจมตีของอู่หวงเอาไว้

มุมปากอู่หวงยกยิ้มเหี้ยม หยุดมือทันที ไม่ได้จู่โจมต่ออีก

เขาก็รู้ดีว่าในสนามประลองนี้ไม่มีทางมีโอกาสสังหารลู่ตู๋ปู้อยู่แล้ว

“สมบัติชิ้นนั้นไม่ใช่พลังของเจ้าเอง”

ในสนามประลอง ลู่ตู๋ปู้หน้าซีดเผือด แววตาเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม

“หึ แพ้ก็แพ้แล้ว ยังมาหาข้ออ้างให้ตัวเองอีกหรือ ลู่ตู๋ปู้ อย่าให้ข้าดูถูกเจ้าเลย!”

อู่หวงสีหน้าเหี้ยมเกรียม

สีหน้าลู่ตู๋ปู้ปนเปไปด้วยความรู้สึกต่างๆ เอ่ยว่า “ได้รับชัยชนะเพราะอาศัยของภายนอกไม่เท่าไร แต่ถ้าได้ชัยชนะเพราะอาศัยพลังจากภายนอก ก็ช่างน่าเหยียดหยามนัก!”

พูดจบเขาก็หันหลังเดินลงจากสนามประลอง

ทุกคนที่อยู่ที่นั่นฉงนใจไม่หยุด

ของภายนอก ย่อมหมายถึงสมบัติอย่างเจดีย์หลอมมรรคว่างเปล่า

แต่พลังจากภายนอก หมายความว่าอย่างไรกัน

หรือในประกายแหลมแดงสดนั้นจะมีความลับที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้อยู่

แต่ไม่ว่าอย่างไร ลู่ตู๋ปู้ก็แพ้แล้วอยู่ดี

ตอนนี้เขาทำได้เพียงอดสูอยู่ในอันดับสามเท่านั้น!

ผลลัพธ์เช่นนี้ทำให้คนใหญ่คนโต ณ ที่นั้นบางคนยังทอดถอนใจไม่หยุด เพราะใครก็คิดไม่ถึงว่าบุคคลแห่งยุคอย่างลู่ตู๋ปู้จะหยุดอยู่แค่อันดับสามได้อย่างไร

พวกเซี่ยอวี่ฮวา หวังถู ซูมู่หานต่างสีหน้าเคร่งขรึม

การพ่ายแพ้หมดรูปของลู่ตู๋ปู้เต็มไปด้วยความน่าเคลือบแคลง ถ้าเทียบพลังต่อสู้กันจริงๆ เขาไม่มีทางพ่ายแพ้เร็วขนาดนี้

สาเหตุมีเพียงอย่างเดียว ไพ่ตายที่อู่หวงครอบครองพิสดารยากหยั่งถึงเกินไป!

“นักพรตหลัน เกาะเทพเวหาทมิฬของพวกเจ้ามีผู้สืบทอดที่ล้ำเลิศคนหนึ่งนี่ จุ๊ๆ ฝีมือเช่นนี้จะยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว”

เหิงเซียวเอ่ยปากในทันใด

นักพรตหลันหน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย เอ่ยว่า “เหิงเซียว เจ้าอย่าคิดยั่วยุเลย นี่เป็นแค่การคัดเลือกถกมรรคเท่านั้น อู่หวงไม่ได้ลงมือรุนแรงเสียหน่อย”

“เอาล่ะ ทั้งสองท่านไม่ต้องพูดแล้ว ผู้สืบทอดสำนักยุทธ์ว่างเปล่าของข้ารู้จักแพ้ ข้าก้วนซวีก็ย่อมไม่รู้สึกไม่พอใจเพราะความพ่ายแพ้ของผู้สืบทอดสำนักตัวเอง”

ก้วนซวีเอ่ยเสียงขรึม

นักพรตหลันสีหน้าอ่อนลง ในใจเขารู้ที่มาที่ไปของอู่หวงดีที่สุด อู่หวงกล้าล่วงเกินสำนักยุทธ์ว่างเปล่าได้อย่างเหิมเกริมไม่หวั่นกลัว

แต่เกาะเทพเวหาทมิฬของเขาไม่กล้า

ก้วนซวีไม่ได้แค้นเกาะเทพเวหาทมิฬเพราะความพ่ายแพ้ของลู่ตู๋ปู้ เช่นนั้นย่อมดีที่สุด

เหิงเซียวยิ้มน้อยๆ แต่แอบโมโหในใจ ต่อไปถ้าจินตู๋อีก็แพ้แบบนี้ในการประลองกับอู่หวง เขาจะไม่เลิกราแต่โดยดีเท่านี้แน่!

ไม่แน่ว่าจะป่าวประกาศที่มาที่ไปของอู่หวงกลางสนาม ต่อให้จะถูกสำนักโบราณจรัสเทพหมายหัวเขาก็ไม่สนใจ!

“อีกหนึ่งเค่อ จินตู๋อีสู้กับอู่หวง”

ก้วนซวีประกาศ

นี่ก็หมายความว่า จะได้รู้ผลอันดับหนึ่งและอันดับสองของศึกถกมรรคแคว้นเมฆาครั้งนี้ในการประลองรอบนี้แล้ว!