Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1910

แต่ที่เบื้องหลังของเขากลับมีฝนกระบี่แวววาวโปร่งแสงอุบัติขึ้น ปราณกระบี่ไท่เสวียนแน่นขนัดปะทุออกมาทันที

ตูม!

หมัดอันเงียบเชียบไร้เสียงของอู่หวงนี้ถูกสลายจนหมดสิ้นท่ามกลางเสียงปะทะสะท้านฟ้าสะเทือนดิน หนำซ้ำปราณกระบี่ที่แน่นขนัดที่ไหลเวียนยังบีบให้เขาต้องหลบหนี

ทุกคนที่เดิมใจหดเกร็งถึงลอบถอนหายใจโล่งอกได้ในยามนี้

ภาพก่อนหน้านี้ช่างน่าหวาดเสียวจริงๆ!

อู่หวงยื่นมือไปคว้าจักระเทพกลับมา ในขณะเดียวกันเขาก็ลงมืออีกครั้ง ว่องไวเสียยิ่งกว่าสายฟ้าแลบ!

แขนขวาของเขาระเบิดหมอกแสงสีเทา แกว่งจักระเทพนรกโลหิตฟันไปที่หลินสวิน

ห้วงอากาศส่งเสียงดังครั่นครืนคล้ายจะพังทลาย

ทูตจักรพรรดิจากสำนักโบราณจรัสเทพผู้นี้ พลานุภาพแปรเปลี่ยนเป็นอหังการหาใดเทียบ โดยเฉพาะจักระเทพนรกโลหิตในมือเขา เต็มไปด้วยกลิ่นอายทำลายล้าง

หลินสวินแววตาวูบไหว เบื้องหลังมีประกายสีชาดไร้สิ้นสุดปรากฏขึ้น แดงสดสว่างใส เต็มไปด้วยพลังเผาผลาญ

อภินิหารพรสวรรค์ของกายมรรคเพลิงแดงคือ ‘เนตรผลาญเผา’ แต่นอกจากนี้แล้วยังสำแดงวิชามรรคที่หลินสวินครอบครองได้ด้วย

พูดง่ายๆ ก็คือ ข้อแตกต่างเพียงข้อเดียวของกายมรรคเพลิงแดงกับร่างต้นของเขาอยู่ที่ไม่มีชีพจรปราณวิญญาณบริสุทธิ์ แต่เมื่อเทียบกับร่างต้น ก็จะมีพรสวรรค์ ‘เนตรผลาญเผา’ เพิ่มขึ้นมา

สองมือของเขากวาดวาด ที่สำแดงออกมาก็คือวิชามรรคมหัศจรรย์หาใดเปรียบ น่าสะพรึงเทียมฟ้า

ชั่วพริบตาทั้งสองก็ประมือกันเกินร้อยครั้ง

ทุกคนพบอย่างประหลาดใจว่าต่อให้ชกหมัดเปล่า ในการประจันหน้าตรงๆ อานุภาพของจินตู๋อีก็ไม่เคยถูกกำราบสักครั้ง!

จักระเทพนรกโลหิตน่ากลัวปานไหน พลังต่อสู้ของอู่หวงองอาจปานใด แต่ในการจู่โจมดุเดือดก็ยังทำอะไรจินตู๋อีไม่ได้!

“ตกลงหมอนี่เป็นปีศาจที่โผล่มาจากไหนกัน จะเย้ยฟ้าเกินไปแล้ว”

มีคนสูดหายใจสะท้าน

พวกลู่ตู๋ปู้ เซี่ยอวี่ฮวายังจิตใจไหวหวั่น

จินตู๋อีคนนี้ทำให้พวกเขาประหลาดใจมากเกินไปแล้วจริงๆ อานุภาพที่สำแดงออกมาในการประลองแต่ละครั้งล้วนเหนือความคาดหมายของพวกเขาทั้งนั้น

“ดรรชนีทลายหยิน!”

ในสนามประลอง อู่หวงตวาด ชี้นิ้วหนึ่งไปข้างหน้าทันที

พลังดรรชนีสีดำสนิทเหมือนน้ำหมึกเจือประกายแสงน่าสะพรึงแปลกประหลาด คล้ายทำลายสรรพชีวิตได้!

หลินสวินหยัดร่าง กดนิ้วหนึ่งออกไปเช่นกัน

วสันต์สารทชั่วพริบตา!

เพียงแต่ พลังดรรชนีที่ถูกกายมรรคเพลิงแดงสำแดงออกมานี้ปรากฏอานุภาพทำลายล้างน่าครั่นคร้าม ดั่งตำราประวัติศาสตร์ที่กลายเป็นเถ้าธุลีกลางกองเพลิง

ตูม!

ทั้งสองปะทะกัน พลังดรรชนีสองสายส่งเสียงครั่นครืน แสงเทพสาดกระจาย

หลินสวินไม่รีรอ ทั้งร่างราวเพลิงโหมบุกเข้าไปโดยพลัน สำแดงหมัดสะท้านฟ้า มีท่วงท่าสังหารรอบทิศ

มองจากไกลๆ ทั้งตัวเขาส่องแสง ราวกับเตาหลอมมีชีวิตป่วนโลกาที่พาดขวางเตาหนึ่ง!

เสียงปึงดังขึ้น อู่หวงถอยหลังโซเซ ถูกพลังหมัดกระแทกจนเลือดลมปั่นป่วน เสื้อผ้าทั้งตัวแทบถูกเผาผลาญ

ทั้งที่นั้นฮือฮาในทันใด

อู่หวงถึงกับมีทีท่าจะถูกกำราบ!

“ดีมาก!”

อู่หวงกราดเกรี้ยว ดวงตาน่ากลัว ฉายแววโมโหเข้าจริงๆ ผมดำทั้งหัวแผ่สยาย แหงนหน้าคำราม คลื่นเสียงดั่งสายฟ้า สะท้านจนทุกคนเลือดลมปั่นป่วน!

เพียงพริบตาเท่านั้น เขาก็มีปีกสีเทาขมุกขมัวงอกขึ้นมาคู่หนึ่ง ศีรษะแปลงเป็นหัวนก

“ปักษาฉงหมิง!”

มีคนตกตะลึง นี่เป็นนกปีศาจดึกดาบรรพ์หายากพันธุ์หนึ่ง มีดวงตาอันพิสดารสี่คู่ อานุภาพปีศาจเกรียงไกร!

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นร่างเดิมของอู่หวง!

หลินสวินเหมือนไม่แยแสเรื่องนี้ สำแดงมรรคและวิชาของตัวเอง เพลิงเทพสีชาดมืดฟ้ามัวดิน จู่โจมจนที่นี่เดือดพล่าน

ดวงตาทั้งสี่คู่ของอู่หวงต่างยิงลำแสงสี่สีดำ ขาว เขียวและม่วง สำแดงเป็น ‘ภาพกระหายวิญญาณจตุลักษณ์’ อันพิสดารสุดหยั่งทะยานออกไป

โครม!

วิชามรรคทั้งสองปะทะกัน แสงเทพโปรยปราย สะท้านฟ้าสะเทือนดิน เห็นแล้วทำให้จิตใจว้าวุ่น ทนดูต่อไปไม่ได้

ทั้งสองแข็งกร้าวนัก ไม่ยอมถอยร่นแม้แต่ก้าวเดียว ใช้ท่วงท่าไม่อาจต้านทานบุกประชิด แสดงเคล็ดวิชาไร้เทียมทานสะท้านจิตวิญญาณ

อู่หวงมีฐานะเป็นทูตจักรพรรดิ ลำพองและทระนงตน ไม่เชื่อว่ามีใครในระดับมกุฎราชันอริยะก้าวข้ามเขาไปได้ อหังการถึงที่สุด

“ฆ่า!”

แววตาของเขาเย็นชา กลิ่นอายเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง มือข้างหนึ่งปกคลุมไปด้วยหมอกดำถั่งโถม ควบคุมจักระเทพนรกโลหิต ส่วนตาทั้งสี่คู่ของเขายิงปะทุประกายแสงเทพทะลวงฟ้าดิน

หลินสวินเห็นดังนี้ ในที่สุดก็ไม่ออมมืออีก

โครม!

ปราณกระบี่ไท่เสวียนอันโชติช่วงเล่มแล้วเล่มเล่าปรากฏขึ้นในจุดชีพจรนับไม่ถ้วนภายในร่างกายของเขา หลั่งไหลในน้ำเลือด ส่งเสียงชิ้งๆ

จากนั้น ตัวเขาก็แหลมคมขึ้นมา ดุจกระบี่เซียนไร้เทียมทานเล่มหนึ่งปรากฏสู่โลกา เผยคมออกมาจากสิ้น กลิ่นอายพลุ่งพล่าน

“กลิ่นอายน่ากลัวจริง!”

“นี่ถึงเป็นรากฐานพลังที่แท้จริงของเจ้าหนุ่มนี่หรือ”

คนใหญ่คนโตทุกคนต่างนั่งไม่ติด แสดงสีหน้าตระหนกตกใจ

พวกลู่ตู๋ปู้ เซี่ยอวี่ฮวาก็รู้สึกตื่นตะลึง จิตใจหวาดหวั่นอย่างรุนแรง ในสายตาพวกเขา จินตู๋อีในตอนนี้แตกต่างไปโดยสิ้นเชิงแล้ว

ตัวเขาก่อนหน้านี้ฉกาจฉกรรจ์ดั่งเปลวเพลิง แผลงฤทธิ์อาละวาด แต่เขาในตอนนี้เปล่งประกายสะดุดตา ไร้เทียมทานหาใดเทียบ!

“ฆ่า!”

อู่หวงก็สังเกตเห็นความไม่ชอบมาพากล ทันใดนั้นก็คำรามลั่น ผมทั้งศีรษะปลิวไสว จักระเทพนรกโลหิตในมือส่งเสียงฮูมๆ ซัดสาดไปกลางจักรวาล

ก็ในขณะนี้เอง หลินสวินสะบัดแขวนเสื้อ ปราณกระบี่ไท่เสวียนเต็มฟ้าคำรามออกมา

ฝนกระบี่สิบทิศ!

ปราณกระบี่แต่ละสายล้วนเป็นสีแดงฉานดุเพลิงเผา งามตระการไร้สิ้นสุด แผ่กระจายไอเผาผลาญอันเฉียบคมตะลึงโลกาออกมา

โครม!