Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1938

พวกเด่นสะดุดตาจากแต่ละแคว้น สีหน้าเจือแววมืดทะมึน

ความแข็งแกร่งของข่งเจาทำให้พวกเขาใจสะท้านและหวาดผวา คำพูดเหยียดหยันของข่งเจาก็ทำให้ในใจพวกเขาไม่สบายใจอย่างยิ่ง

แต่เห็นได้ชัดยิ่ง ข่งเจาไม่สนใจเรื่องพวกนี้สักนิด เสียงปึงดังหนึ่งครา ทันทีที่ปลายเท้าของเขาเงื้อขึ้น เฮ่อเฟยหนิงที่อยู่บนพื้นก็ถูกเตะปลิวออกไป

จากนั้นเขาถึงกล่าวอย่างไม่ยี่หระว่า “ยังมีคนไหนไม่ยอมอีกหรือไม่”

“มี!”

ชายชุดดำคนหนึ่งก้าวออกมา ท่าทางโมโหเดือดดาล

“เจ้าเป็นอันดับหนึ่งของแคว้นหรือไม่”

ข่งเจาถาม

ชายชุดดำหน้าแดงก่ำขึ้นมาทันควัน

ข่งเจาพลันหัวเราะ โบกมือไปมากล่าวว่า “เจ้าไม่ยอมคงไม่ได้ เพราะเจ้าไม่มีคุณสมบัติมาท้าสู้กับข้า”

เอ่ยถึงตรงนี้เขาคล้ายคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จู่ๆ ก็กล่าวขึ้นว่า “ใครคือจินเทียนเสวียนเยวี่ย”

ฟึ่บ!

ทางฝั่งแคว้นเมฆา สายตาของพวกเซี่ยอวี่ฮวา หวังถูต่างหันไปมองทางจินเทียนเสวียนเยวี่ย

และพร้อมกันนั้นจินเทียนเสวียนเยวี่ยก็เดินออกมา เอ่ยราบเรียบว่า “ทำไม เจ้าอยากแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับข้าหรือ”

สีหน้าของนางเยียบเย็น งามล้ำประหนึ่งเซียน ทันทีทีที่ก้าวออกมาก็ดึงดูดสายตามากมายในที่นั้น

“แลกเปลี่ยนเรียนรู้? ไม่”

สายตาของข่งเจากวาดมองเงาร่างอรชรอ้อนแอ้นของจินเทียนเสวียนเยวี่ยอย่างกำเริบเสิบสาน “ข่งอวี้ญาติผู้น้องของข้า ถึงแม้จะไม่เอาไหนยิ่ง แต่อย่างไรก็เป็นสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลข่ง ทว่าเขากลับถูกเจ้าคนที่ชื่ออวี่เสวียนฆ่าตาย เจ้าน่าจะรู้เรื่องนี้กระมัง”

คิ้วของหลินสวินเลิกขึ้นอย่างไม่เป็นที่จับสังเกต คิดไม่ถึงว่าข่งเจาจะเอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมาในเวลานี้ หนำซ้ำยังหันปลายหอกชี้ไปทางจินเทียนเสวียนเยวี่ย!

เสียงของจินเทียนเสวียนเยวี่ยเย็นชา กล่าวเรียบๆ “รู้ ข้าพูดได้เพียงว่าญาติผู้น้องของเจ้าตายได้ดี ตายได้น่าเบิกบานใจ หากเขายังมีชีวิตอยู่ ต่อไปก็ไม่รู้ว่าจะก่อหายนะให้ตระกูลข่งของพวกเจ้ามากเท่าใด”

ฐานะที่ถูกผู้อื่นเกรงกลัวของข่งเจา นางในฐานะทายาทจักรพรรดิขาวดึกดำบรรพ์กลับไม่กริ่งเกรงเรื่องนี้สักนิด

“ข้าคร้านจะสนใจเรื่องพวกนี้”

กลับเห็นแววตาข่งเจาเย็นเยียบ “ข้าแค่อยากรู้ว่าอวี่เสวียนนั่นอยู่ที่ไหน!”

อวี่เสวียน?

คนส่วนใหญ่ในที่นี้ต่างมึนงง

มีเพียงผู้แข็งแกร่งที่มาจากแคว้นเขียวจึงจะพอจำได้รางๆ ว่าก่อนหน้านี้เคยมีผู้แข็งแกร่งที่ชื่ออวี่เสวียนคนหนึ่ง ฆ่าพวกข่งอวี้ที่นอกเมืองหลินอันของแคว้นเขียว เรียกระลอกคลื่นใหญ่ขึ้นครั้งหนึ่ง

เห็นได้ชัดว่าที่ข่งเจาพูดถึงในยามนี้ ก็คืออวี่เสวียนคนนี้!

“น่าขัน อวี่เสวียนอยู่ที่ไหนข้าจะรู้ได้อย่างไร”

จินเทียนเสวียนเยวี่ยหลุดขำ

ข่งเจาสีหน้าเปลี่ยนเป็นเยียบเย็นขึ้นมา “เจ้าคิดว่าข้าไม่รู้หรือ ว่าตอนแรกเจ้าจินเทียนเสวียนเยวี่ยกับอวี่เสวียนเคลื่อนไหวร่วมกัน วันนี้หากเจ้าไม่ให้คำอธิบายสักอย่าง ก็อย่าโทษที่ข้าจะกำราบเจ้าก่อนงานชุมนุมถกมรรคครั้งนี้ก็แล้วกัน!”

ประโยคเดียวไอเข่นฆ่าคละคลุ้ง

“กำราบ? เจ้าจะลองดูก็ได้”

สีหน้าของจินเทียนเสวียนเยวี่ยก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมาเช่นกัน ตรงไปตรงมา ไม่ยอมอ่อนข้อ

เวลานี้แม้แต่ก้วนซวีก็ยังรู้สึกยากจะรับมือหาใดเปรียบ ปวดหัวยิ่งยวด ไม่รู้ว่าควรคลี่คลายข้อพิพาทตรงหน้านี้อย่างไร

เพราะว่าคนหนึ่งเป็นผู้สืบทอดเรือนมรรคดึกดำบรรพ์ ทายาทเผ่าจักรพรรดิตระกูลข่ง อีกคนเป็นทายาทจักรพรรดิขาวดึกดำบรรพ์ ไม่ว่าคนไหนก็เป็นพวกที่ไม่อาจหาเรื่องด้วยได้

หลินสวินยืนดูอยู่ด้านข้างเงียบๆ ตลอดมา เมื่อเห็นภาพนี้ไอสังหารในใจผุดแล่น ตัดสินโทษตายให้ข่งเจาแล้ว!

กลับเห็นว่าเวลานี้ข่งเจายิ้มขึ้นมา กล่าวว่า “ที่นี่เป็นถึงหน้าเรือนมรรคโลกาสวรรค์ เพราะงานชุมนุมถกมรรค สายตาทุกคู่ทั่วฟ้าดาราล้วนจับจ้องอยู่ที่นี่หมดแล้ว หากเจ้าจินเทียนเสวียนเยวี่ยถูกกำราบอยู่ที่นี่ หน้าตาคงจะเสื่อมเสียครั้งใหญ่ ถึงตอนนั้นเกรงว่าตระกูลจินเทียนของเจ้าก็คงต้องขายขี้หน้าเพราะเจ้าไปด้วย”

นี่ก็คือคำขู่แบบไม่มีการปกปิดใดๆ

จินเทียนเสวียนเยวี่ยกล่าวเรียบๆ “ข้ารู้เพียงว่าข่งอวี้ตายแล้ว เจ้าข่งเจาแม้แต่ตัวฆาตกรก็หาไม่พบ กล้าเพียงมาแหกปากวางกร่างอยู่ที่นี่เท่านั้น ช่างทำขายหน้าตระกูลข่งของพวกเจ้าชัดๆ”

“ปากดีนัก!”

เงาร่างของข่งเจาหายลับจากจุดเดิมทันควัน ถึงกับลงมืออย่างไม่ลังเล

ครู่ต่อมาเขาก็ไปโผล่อยู่เบื้องหน้าจินเทียนเสวียนเยวี่ย ฝ่ามือดุจกรงเล็บ กลายเป็นรุ้งวิเศษห้าสี ราวกับตาข่ายยักษ์ที่พร่างพราวหลากสีสันแผ่ครอบลงมา

เร็ว!

เร็วจนน่าเหลือเชื่อ!

คนมากมายต่างหน้าเปลี่ยนสี

เฮ่อเฟยหนิงก่อนหน้านี้ ในฐานะอันดับสามศึกถกมรรคแคว้นเยี่ยนยังไร้เรี่ยวแรงปัดป้อง ถูกกำราบอย่างง่ายดาย

และยามนี้จินเทียนเสวียนเยวี่ยที่อยู่อันดับเจ็ดของแคว้นเมฆา มีหรือจะต้านพลังของข่งเจาได้

น่าเสียดาย ทุกคนกลับมองข้ามจุดหนึ่งไป อันดับเจ็ดของจินเทียนเสวียนเยวี่ยนี้ จับฉลากโชคดีได้มาทั้งสิ้น ไม่สอดคล้องกับพลังความแข็งแกร่งของนางเลยด้วยซ้ำ

ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ ในกระดานราชันอริยะปวงสวรรค์ นางอยู่อันดับที่สี่สิบเก้า!

ชิ้ง!

เบื้องหน้าจินเทียนเสวียนเยวี่ย คมกระบี่สีขาวสายหนึ่งพุ่งโฉบ ดุจดั่งแสงเยียบเย็นสะเทือนเก้าชั้นฟ้า ภายใต้การฟาดฟันหนึ่งครา การโจมตีครั้งนี้ของข่งเจาก็ถูกสลายอย่างง่ายดาย

กลับเห็นข่งเจาสีหน้าผ่อนคลาย ซัดหนึ่งฝ่ามือออกไปอีกครั้ง

ตูม!

ยามที่ฝ่ามือนี้ควบรวม ก็เหมือนประทับมรรคห้าสีในมือเทพสวรรค์มาเยือนโลก สาดพลังพิฆาตที่ราวกับทำลายล้างโลกออกมา

นัยน์ตากระจ่างของจินเทียนเสวียนเยวี่ยหดรัด ผิวกายเย็นวาบ ยามที่กำลังจะหลบเลี่ยง

ก็เห็น…

ลำแสงคมสายหนึ่งปรากฏขึ้น ควบหลอมถึงขีดสุด และกร้าวแกร่งถึงขีดสุดเช่นกัน สว่างจ้าพร่าตา

ดวงตาของคนมากมายต่างลืมไม่ขึ้น รู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างหนึ่ง

ตามมาติดๆ คือเสียงสนั่นหวั่นไหวที่สะเทือนจนหูจะหนวก ประทับฝ่ามือห้าสีสายนั้นถูกทะลวงโจมตี ระเบิดออกทันควัน กลายเป็นละอองแสงสาดกระเซ็น