Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1989

สรุปบท ตอนที่ 1989 เทพมารหลินที่สังหารอย่างโอหัง: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์

ตอนที่ 1989 เทพมารหลินที่สังหารอย่างโอหัง – ตอนที่ต้องอ่านของ Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์

ตอนนี้ของ Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายกำลังภายในทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 1989 เทพมารหลินที่สังหารอย่างโอหัง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ตอนที่ 1989 เทพมารหลินที่สังหารอย่างโอหัง
อันที่จริงแม้แต่หลินสวินก็คิดไม่ถึง ว่ายามตนคิดจะออกจากบึงนี้ไปกลับได้เห็นพวกหวงฝู่เซ่าหนง

ถึงอย่างไรก็ผ่านไปสี่วันแล้ว ใครจะเชื่อว่าเขาหลินสวินจะยังเดินออกมาจากฟ้าดินที่ปกคลุมด้วยระเบียบอสนีนั้นได้

แต่หลังจากประหลาดใจ ไอสังหารไพศาลหาใดเทียบก็ผุดขึ้นในใจหลินสวิน เขาเลือกโจมตีโดยไม่ลังเล

เสียงสายธนูสะเทือนราวพายุอสนีนั้นย่อมมาจากธนูวิญญาณไร้แก่นสาร

และที่ถูกยิงออกมาก็คือศรนภาคราม

นรกร่วงหล่นลงมาจากสวรรค์!

ตูม!

ศรหนึ่งยิงออกไป ประหนึ่งแสงทอฉีกทึ้งห้วงอากาศหมื่นกาล ปรากฏขึ้นในขณะนี้ ความแกร่งกล้าของคมประกายทำให้ฟ้าดินเปลี่ยนสี่

การตอบสนองของพวกหวงฝู่เซ่าหนงไม่ได้ช้า ในขณะที่หลบหนียังกระตุ้นพลังป้องกันตัว ปลดปล่อยสมบัติทั้งปวงมาป้องกันตน

ปึง!

ละอองแสงกระเซ็นกระสาย ฝนเลือดสาดกระจายราวน้ำตก

ก็เห็นว่าโล่สำริดที่อยู่ตรงหน้า กับแสงมรรคป้องกันตัวที่ปกคลุมร่างผู้สืบทอดเรือนมรรคจักรวาลคนหนึ่ง ถูกประกายศรอันแข็งแกร่งเกินต้านทานเจาะทะลุ

ลูกศรทะลวงร่าง เขาก้มหน้าก็เห็นว่าที่หัวใจตนมีโพรงเลือดไหลริน!

“นี่…”

เขาอ้าปากจะพูด กลับพูดออกมาได้คำเดียวก็ล้มลงไปกับพื้นดังสนั่น เพราะที่ศรนี้ไม่ได้แทงทะลุแค่หัวใจเขา ยังทำให้จิตวิญญาณของเขาแหลกสลายเป็นฝุ่นผงในชั่วพริบตาด้วย!

ศรมา คนตาย!

ความหนาวเยือกผุดขึ้นในหัวใจของพวกหวงฝู่เซ่าหนง ตอนนี้พวกเขาถึงนึกได้ว่าเมื่อไม่นานนี้ ในหมู่พวกข่งเจาจากเรือนมรรคดึกดำบรรพ์ก็มีหลายคนตายด้วยธนูของหลินสวิน

วู้ม!

หวงฝู่เซ่าหนงเรียกกระบี่เตาหลอมสีม่วงเจ็ดสิบสองเล่มนั้นออกมา ถล่มโจมตีไปทางหลินสวินที่อยู่ไกลออกไปเต็มกำลัง

คนอื่นยิ่งไม่กล้าละเลย แต่ละคนโจมตีเต็มที่

แต่หลินสวินไม่ให้โอกาสพวกเขาได้เข้าประชิดสักนิด เขาดึงสายธนูวิญญาณไร้แก่นสาน และยิงศรออกมาสามดอกในอึดใจเดียว

ผึง! ผึง! ผึง!

เสียงสายธนูสะท้านฟ้าดุจมังกรร้องพยัคฆ์คำราม ลูกศรสามลูกเจือไอสังหารดุดันคับฟ้า กรีดผ่านท้องนภาออกไป

ฟุ่บ!

น้ำเลือดแดงสดกระเซ็นกระสาย หญิงผู้หนึ่งถูกยิงทะลุหว่างคิ้ว กระดูกหน้าผากเปิดออก ตายไปภายใต้เสียงร้องโหยหวนน่าอนาถ

เคร้ง!

ศรดอกหนึ่งถูกทวนศึกเล่มหนึ่งขวางไว้ ท่ามกลางเสียงปะทะ ร่างของผู้แข็งแกร่งที่ถือทวนศึกก็ถูกซัดกระเด็น เลือดกบปากจมูก

ปัง!

ศรสุดท้ายโจมตีกระบี่บินที่ชายชุดฟ้าผู้หนึ่งเรียกออกมาจนแหลกกระจุย ด้วยได้รับลูกหลงไปด้วย ชายชุดฟ้าผู้นั้นหน้าถอดสี แทบตกลงมาจากห้วงอากาศ

สามศร!

สังหารหนึ่งคน บาดเจ็บสาหัสสองคน!

พลังสังหารอันเฉียบคมไร้เทียมทานเช่นนั้น ทำเอาพวกหวงฝู่เซ่าหนงตาแทบถลน โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

ตูมโครม!

พวกเขาพุ่งเข้ามาใกล้หลินสวินแล้ว สำแดงไพ่ตายก้นกรุของแต่ละคน ถล่มโจมตีเต็มกำลัง ชั่วขณะเดียวสมบัติและวิชามรรคต่างๆ ก็อึงอล เจิดจรัสตระการตา ทำให้ฟ้าดินหม่นสี ภูผาธาราสั่นสะเทือน

หลินสวินไม่ได้ถอยหนี เขาเรียกประทับมหามรรคไร้ชีพกับธงมหามรรคไร้ระเบียบออกมา ส่วนตัวเองก็สำแดงเขตแดนแรกกำเนิด พุ่งสังหารเต็มกำลัง

ชั่วขณะเดียวบึงแห่งนี้คล้ายถูกระเบิด เผยภาพทิวทัศน์พังพินาศปั่นป่วน

และในสนามรบนั้น ไอแรกกำเนิดทั้งตัวหลินสวินก็พวยพ่น ขณะที่ยกมือวาดเท้าก็มีอานุภาพพังทลายเวิ้งฟ้า เคลื่อนกวาดวัฏจักร

เขาแข็งแกร่งมากจริงๆ ขณะนี้ปลดปล่อยมรรคและวิชาของตนออกมาอย่างหมดจด ทั้งยังมีประทับไร้ชีพกับธงไร้ระเบียบ สามารถสกัดการโจมตีจากสมบัติจักรพรรดิใดๆ ของอีกฝ่ายได้

เพียงครู่เดียวชายชุดฟ้าที่ถูกซัดจนได้รับบาดเจ็บก่อนหน้านี้ก็ถูกหลินสวินระเบิดออกกลางอากาศในหนึ่งหมัด พร้อมกับเสียงดังสนั่นจนหูแทบดับ

ซ่า!

เลือดสดๆ สาดกระเซ็น เศษเนื้อปลิวกระจาย ภาพนองเลือดนั้นกระตุ้นให้พวกหวงฝู่เซ่าหนงตาแดงแล้ว

“ฆ่า!”

เขาคำรามเกรี้ยวกราด แต่ละคนต่างใช้พลังทั้งหมด อานุภาพถาโถม ไอสังหารคับฟ้า

แต่ไม่ว่าพวกเขาจะจู่โจมอย่างไร กลับไม่อาจทำลายเขตแดนแรกกำเนิดของหลินสวินได้ จะทำให้ตัวเขาบาดเจ็บยิ่งไม่ต้องพูดถึง

ตูม!

ไม่นานนักเมื่อเสียงกระบี่ครวญดังมาก็มีคนถูกสังหารคาที่อีกคน ร่างกายถูกปราณกระบี่ไท่เสวียนตัดเป็นชิ้นๆ นับไม่ถ้วน อย่างกับถูกลงโทษแล่เนื้อเถือหนัง!

แต่หลินสวินไม่แม้แต่จะมอง พุ่งไปหาเป้าหมายอีกคนหนึ่งอย่างไร้ปรานี

ท่าทางโอหังอหังการ อานุภาพเคลื่อนกวาดทั้งที่นั้น ประหนึ่งเทพมารไร้ศัตรูเทียบเทียม!

นี่ทำให้พวกหวงฝู่เซ่าหนงไม่กล้าเชื่อตาตัวเอง

เพราะเมื่อหลายวันก่อนพวกเขายังล้อมโจมตีหลินสวิน ตอนนั้นต่อให้ไม่ได้ได้เปรียบแต่อย่างใด แต่ก็สู้กันได้อย่างสมน้ำสมเนื้อ พลังพอๆ กัน

แต่ตอนนี้พวกเขาตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด ถูกกดข่มจนแทบโงหัวไม่ขึ้น!

ความจริงสาเหตุก็ง่ายดาย

ก่อนการต่อสู้เมื่อหลายวันก่อนปะทุขึ้น พลังกายของหลินสวินก็ใช้ไปเกินครึ่งแล้ว ยังไม่ฟื้นตัวกลับมา

แต่ตอนนี้ต่างกัน พลังกายของเขาไม่เพียงฟื้นตัวถึงขั้นสมบูรณ์สูงสุด หนำซ้ำด้วยการหยั่งรู้ในหลายวันนี้ทำให้พลังปราณพัฒนาขึ้นอีกขั้น!

ในสถานการณ์เช่นนี้ อานุภาพที่หลินสวินสำแดงออกมาย่อมไม่อาจเทียบกับแต่ก่อนได้

“ตาย!”

ยามการต่อสู้ดำเนินไปหนึ่งถ้วยชา หลินสวินสำแดงหนามแสงคม นิ้วหนึ่งกดออกไป ผู้แข็งแกร่งที่อยู่ห่างจากเขาแค่สี่ฉื่อคนหนึ่งก็ตายคาที่

เขารู้ว่าไม่มีหวังจะได้เปรียบแล้ว!

หวงฝู่เซ่าหนงก็หนีแล้ว ถึงกับหนีเร็วกว่าคนอื่นด้วยซ้ำ

ศักดิ์ศรีอะไร ความหยิ่งทระนงอะไร ถูกเขาสลัดทิ้งไว้เบื้องหลังทั้งหมด

เขาเป็นปีศาจที่อยู่อันดับสองของกระดานราชันอริยะปวงสวรรค์ เป็นอัจฉริยะผู้โดดเด่นมีชื่อสะท้านไปทั่วหล้าฟ้าดารา ทั้งยังถูกสัตว์ประหลาดเฒ่าไม่รู้เท่าไรตั้งความหวังไว้…

แต่ตอนนี้ เขาเพียงแค่อยากมีชีวิตต่อไป!

หลินสวินไม่ได้แปลกใจที่เกิดภาพนี้ขึ้น หรือพูดอีกอย่าง เขาเห็นภาพทำนองนี้มามากแล้วในการเข่นฆ่าและต่อสู้หลายปีมานี้

ไม่ว่าจะเป็นคู่ต่อสู้ฐานะใด ไม่ว่าจะเป็นศัตรูที่ยอดเยี่ยมปานไหน ขอเพียงสู้ไม่ได้ก็ต้องหนี

แต่หลินสวินไม่คิดจะรามือเท่านี้

เขาไม่สนใจคนอื่น ไล่ตามหวงฝู่เซ่าหนงไป!

จับโจรต้องจับหัวหน้าก่อน ยิ่งไปกว่านั้นขอเพียงปลิดชีพหวงฝู่เซ่าหนง ผู้สืบทอดแกนหลักของเรือนมรรคจักรวาลเหล่านี้ก็จะเท่ากับเสียเสาหลักไปต้นหนึ่ง

หลินสวินยื่นนิ้วหนึ่งชี้ออกไปไกลๆ

ดรรชนีมหาอุดมสลายมายา… ห่างไกลล้วนไปถึง!

ห่างออกไปหลายพันจั้ง หวงฝู่เซ่าหนงที่เคลื่อนย้ายผ่านห้วงอากาศอยู่โบกมือต้านพลังดรรชนีที่โจมตีผ่านอากาศนี้ทันที

ตูม!

พลังสองสายปะทะกัน เพียงทำให้เงาร่างหวงฝู่เซ่าหนงไหวโคลงเท่านั้น

แต่ยังไม่ทันรอให้เขาตอบสนอง พร้อมๆ กับเสียงผึงที่ดังสะเทือน ศรเทพดอกหนึ่งก็ทะลวงอากาศตามมาติดๆ สว่างจ้าแสบตา แผ่กลิ่นอายดุร้ายราวทำลายโลก

“ทะยาน!”

หวงฝู่เซ่าหนงตะคอกลั่น กระบี่เตาหลอมสีม่วงเจ็ดสิบสองเล่มโฉบออกมา หลังการปะทะสะท้านฟ้าสะเทือนดิน ศรดอกนี้ก็ถูกขวางเอาไว้

แต่เมื่อถูกพัวพันเช่นนี้ ยามหวงฝู่เซ่าหนงจะหนีต่อกลับพอว่าหลินสวินคว้าโอกาสไว้ได้แล้ว เคลื่อนย้ายเข้ามา

“หวงฝู่เซ่าหนง อันดับสองของกระดานราชันอริยะปวงสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ ยังตกใจขวัญหายเลยหรือ”

ขณะที่หลินสวินพูดก็ชูหมดชกออกไป พลังหมัดขุ่นมัว ถักทอด้วยกฎเกณฑ์มหามรรคเร้นลับ ห้วงอากาศใกล้เคียงยุบตัวดังสนั่นเหมือนกับกระจกที่เปราะบาง

“หลินสวิน เมื่อควรหยุดมือก็ควรหยุดมือ ตอนนี้ทำเด็ดขาดเกินไป รังแต่จะทำให้ภายหน้าศพเจ้าไม่สวย” หวงฝู่เซ่าหนงสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง ร่างกายส่องแสง เข้าสู้กับหลินสวินตรงๆ

แต่เพียงพริบตาเขาก็ถูกหมัดนี้ซัดจนถอยหลังโซเซ สีหน้าเดี๋ยวเขียวเดี๋ยวขาว ในใจยิ่งรู้สึกขมขื่นและเศร้าใจ

ที่แท้พอสู้หนึ่งต่อหนึ่ง อันดับสองของกระดานราชันอริยะปวงสวรรค์อย่างตน… ก็ยังอ่อนแอปานนี้เสียได้!

ขณะนี้หวงฝู่เซ่าหนงที่เชื่อมั่นและลำพองในรากฐานและพลังของตนยิ่งยวดมาตลอด ถูกกระทบกระเทือนจิตใจอย่างหนักหน่วงหาใดเทียบ

“สู้ไม่ได้ก็หนี หนีไม่ได้ก็เอ่ยปากข่มขู่ เรื่องน่าเบื่อซ้ำซากเช่นนี้เห็นได้บ่อยยิ่งนัก แต่ข้ากลับคิดไม่ถึงว่าคำพูดพรรค์นี้จะออกมาจากปากคนอย่างเจ้า ช่างน่าผิดหวังเกินไปแล้ว”

หลินสวินไม่ปิดบังความดูถูกเหยียดหยามของตนสักนิด โจมตีต่อไป เงาร่างปกคลุมด้วยเขตแดนมรรคแรกกำเนิด ท่วงท่าดุจเทพมารเคลื่อนกวาด พลังสังหารตะลึงโลก

——