Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2012

เมื่อหมีอู๋หยาหลีกทาง การต่อสู้ที่เรียกได้ว่าไม่เคยเห็นมาก่อนตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน และเป็นหนึ่งเดียวไม่อาจประเมินได้นี้ก็จบลง

เหล่าผู้กล้าจิตใจกระเพื่อมไหว

การตัดสินใจอย่างกะทันหันของหมีอู๋หยาทำให้พวกเขารู้สึกประหลาดใจ ตะลึงและไม่เข้าใจ

แต่ไม่ว่าอย่างไร การกระทำนี้ของหมีอู๋หยาเท่ากับยอมรับแล้วว่า แม้เขาสู้สุดชีวิตก็ไม่สามารถขวางหลินสวินไว้นอกประตูทลายได้!

บรรยากาศในที่นั้นกดดัน ในอากาศคละคลุ้งไปด้วยคาวเลือดฉุนจมูก

หน้าประตูทลาย หลินสวินหันหลังให้ทุกคน เบื้องหลังเขามีเส้นทางเลือดสายหนึ่งที่สร้างจากน้ำเลือดและซากศพ

บนเส้นทางนี้ ดับทำลายผู้แข็งแกร่งที่เรียกได้ว่าเป็นเลิศแห่งยุคไปคนแล้วคนเล่าก่อนหน้านี้ และเป็นหลักฐานว่าผู้แข็งแกร่งคนแล้วคนเล่าถูกตีพ่าย…

ฟ้าดินเงียบกริบ สรรพสิ่งเงียบสงัด

ร่างกายหลินสวินทั้งบนล่างถูกรอยแผลน่าสยดสยองปกคลุม เลือดสดๆ ยังคงไหลหลั่ง

เขาเผ้าผมยุ่งเหยิง เรือนกายสูงโปร่งผ่าเผย ยืนอยู่หน้าประตูทลายที่สูงพันจั้งเพียงลำพัง กลับมีอานุภาพสยบทั่วหล้า เย้ยหยันเก้าสวรรค์

ทุกสายตาในที่นั้นรวมอยู่ที่ร่างเขา สีหน้าของทุกคนล้วนเต็มไปด้วยความสะท้านไหว

เป็นคนผู้นี้ที่อาบเลือดสด เข่นฆ่าตลอดทาง สังหารยี่สิบสี่คน บาดเจ็บสิบสามคนในเวลาไม่ถึงหนึ่งก้านธูป!

เขาเหมือนนายเหนือหัวแห่งการต่อสู้ กวาดล้างตามอำเภอใจ ไม่อาจเทียบเทียม!

บุคคลแห่งยุคอย่างพวกจิ่งเทียนหนาน หลิงหงจวงล้วนพ่ายแพ้อย่างราบคาบในมือเขา คนที่แข็งแกร่งอย่างหมีอู๋หยา ช่วงสุดท้ายก็เป็นฝ่ายหลีกทางเสียเอง

ก่อนหน้านี้ใครจะกล้าคิด

ใครจะคาดคิดว่าการต่อสู้แย่งชิงแท่นมรรคครั้งนี้ จะจบลงด้วยการที่หลินสวินเป็นผู้ชนะแต่เพียงผู้เดียว

ไม่มี!

ทุกคนจึงรู้สึกตะลึงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ครู่ใหญ่หลังจากนั้น

หลินสวินถึงคล้ายเพิ่งรู้สึกตัว ส่งเสียงไออู้อี้ระลอกหนึ่ง มีเลือดสดไหลจากมุมปากไม่ขาดสาย

“พี่หมี เจ้าจำยอมหรือ”

เขาเสียงแหบพร่า สีหน้ายิ่งซีดเซียวจนจะโปร่งแสง บนร่างที่เปื้อนเลือดปรากฏสัญญาณความอ่อนแอและเสื่อมทรุด

ต่อสู้มาถึงตอนนี้ ใช้เวลาประมาณหนึ่งก้านธูป เขาปลดปล่อยถึงขีดสุด สังหารเต็มกำลัง แม้ฆ่าศัตรูตัวฉกาจไปมากมาย ทำให้เหล่าผู้กล้าตกใจจนถอยทัพ แต่สภาพร่างกายของตนสาหัสและย่ำแย่เพียงใด มีเพียงตัวเขาที่รู้ดีที่สุด

ทว่าแม้จะเป็นเช่นนี้ หว่างคิ้วของเขายังคงมีความผงาดผยอง มีความองอาจเหมือนเดิม!

พี่หมี เจ้าจำยอมหรือ

ประโยคเดียวทำลายบรรยากาศอึดอัดในที่นั้น เมื่อเข้าหู ในใจทุกคนต่างสั่นสะท้านระลอกหนึ่ง หลินสวินหมายความว่าอย่างไร

ไม่ยินยอมที่หมีอู๋หยาถอยแต่เพียงเท่านี้หรือ

กลับเห็นหมีอู๋หยาถอนหายใจคราหนึ่ง เอ่ยว่า “อยากไม่จำยอม… คงไม่ได้…”

การต่อสู้ครั้งนี้เดิมก็ไม่ยุติธรรมสำหรับหลินสวิน แต่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขายังคงไม่สามารถโจมตีหลินสวินที่บาดเจ็บอยู่แล้วให้พ่ายแพ้ได้

นี่ทำให้ในใจหมีอู๋หยารู้นานแล้วว่า หากต่อสู้กันอย่างยุติธรรมจริงๆ ตนคงไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของหลินสวิน!

ดังนั้นเขาจำต้องจำยอม

จนถึงตอนนี้เหล่าผู้กล้าต่างตะลึงจนพูดไม่ออก

หลินสวิน ผู้สืบทอดคีรีดวงกมล หน้าประตูทลายแห่งนี้เขาสังหารตลอดทาง ก้าวข้ามแอ่งเลือดและซากศพ สุดท้ายก็มาถึงหน้าประตูทลาย!

คนที่แข็งแกร่งอย่างหมีอู๋หยายังต้องจำยอม หลีกทางให้กับเขา!

นี่จึงจะเป็นการไร้ศัตรูในระดับนี้อย่างแท้จริง!

เขาใช้เลือดสดๆ และการเข่นฆ่าสร้างเส้นทางไร้ศัตรู ไม่ผิดเลย ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ไม่เคยมีใครเคยสร้างผลงานการต่อสู้ที่ไร้ศัตรูเช่นนี้มาก่อน!

‘เกรงว่าแม้แต่เสวียนคงในตอนนั้น คงไม่มีผลงานการต่อสู้เช่นนี้…’

เสวียนจิ่วอิ้นถอนหายใจในใจ

ในที่นั้นมีเพียงเขาที่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังของเสวียนคงชัดเจนที่สุด และมีเพียงเขาที่รู้ดีที่สุดว่าฉายา ‘ทั่วหล้าบนล่าง ไร้ศัตรูในระดับอริยะ’ ของเสวียนคงไม่ธรรมดาเพียงใด

แต่เมื่อเห็นศึกนี้ของหลินสวิน เสวียนจิ่วอิ้นรู้ว่าบนเส้นทางไร้ศัตรูในระดับอริยะ หลินสวิน… เหนือกว่าศิษย์พี่เสวียนคงของเขาไปแล้ว!

“ภิกษุน้อย เจ้าเป็นอะไรไป”

ทันใดนั้นมุมปากของหลิงเคอจื่อที่อยู่ข้างๆ เสวียนจิ่วอิ้นกลับมีเลือดไหลออกมา สีหน้าเปลี่ยนเป็นซีดเซียว

หลิงเคอจื่อราวกับได้สติกะทันหัน ถอนหายใจยาวทันที เอ่ยด้วยใบหน้าที่แฝงความหวาดกลัว “ข้า… ไม่เป็นไร”

ความจริงในใจเขายังคงสั่นไหว จิตใจแทบจะเสียการควบคุม

เหตุผลเพราะก่อนหน้านี้เขาใช้จิตพุทธะไร้มลทินไปจับจ้องหลินสวิน และเห็นภาพน่ากลัวที่เหนือความคาดหมาย

ในภาพเหล่านั้นราวกับมีสายน้ำแห่งกาลเวลาที่ทะลวงผ่านอดีตปัจจุบันอนาคต ส่วนเงาร่างของหลินสวินราวกับสุริยันดวงโต ส่องสว่างบนสายน้ำแห่งกาลเวลาแต่เพียงผู้เดียว

มีเงาร่างที่สูงใหญ่มากมาย อานุภาพน่ากลัว ราวกับบุคคลไร้ศัตรู พุ่งออกจากสายน้ำแห่งกาลเวลาอันยาวไกล พยายามจะแทนที่หลินสวิน

แต่ล้วนพ่ายแพ้อย่างไม่มีข้อยกเว้น!

เงาร่างของหลินสวินราวกับปราการสวรรค์ที่ขวางกั้นอดีต ปัจจุบันและอนาคต ไม่มีใครสามารถเอาชนะ และไม่มีใครสามารถสั่นคลอน!

‘นี่ต่างหากที่เรียกว่า…อดีต ปัจจุบันและอนาคต ไร้ศัตรูในระดับนี้…’

ครู่ใหญ่ในใจหลิงเคอจื่อจึงเอ่ยเสียงทอดถอนหายใจราวกับตื่นจากฝัน

ก็เพราะจิตพุทธะไร้มลทินมองเห็นภาพที่น่ากลัวเหล่านั้น ทำให้หลิงเคอจื่อถูกพลังสะท้อนกลับ สภาวะจิตเกือบพังทลาย

แต่ก็เพราะเช่นนี้ ทำให้เขามั่นใจว่าหมู่คนระดับเดียวกันทั่วหล้าในอดีต ไม่มีใครสามารถเทียบหลินสวินได้

ในอนาคต ก็ไม่มีใครสามารถทำลายตำนานไร้ศัตรูในระดับนี้ของหลินสวินได้เช่นกัน!

“เจ้าคงไม่ได้เห็นอะไรหรอกนะ”

เสวียนจิ่วอิ้นประหลาดใจ