Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2261

ตูม!

พลังระเบียบไร้สิ้นสุดเข้าปกคลุมผู้อาวุโสประหัตวิญญาณราวกับอสรพิษเริงระบำ

กลิ่นอายน่าสะพรึงนั้นทำให้ผู้อาวุโสประหัตวิญญาณยังหน้าเปลี่ยนสี ในกาลเวลาไร้สิ้นสุดที่ผ่านมานี้เขาใช้และควบคุมพลังระเบียบต้นกำเนิดของแดนวังมังกรนี้มาตลอด จะไม่รู้ความน่ากลัวของพลังนี้ได้อย่างไร

“ทลาย!”

เขาพลันพลิกมือ มุกมรรคที่พร่างพราวสะดุดตาเม็ดหนึ่งปรากฏ แสงสว่างนับไม่ถ้วนแผ่ออกมา โจมตีเคราะห์สังหารที่ปกคลุมมานั้นในชั่วพริบตา

“ชาติชั่วอย่างเจ้าถึงกับกล้าหลอมมุกสยบหล้าที่ข้าทิ้งไว้ มีใจประสงค์ร้าย!”

บรรพชนเจินหลงโกรธเกรี้ยว ไม่อาจเก็บกลั้นโทสะไว้ได้

มุกสยบหล้าเป็นสิ่งที่เขาทิ้งไว้ในเผ่าก่อนประสบเคราะห์คราวนั้น มีเพียงหัวหน้าเผ่าถึงครอบครองและนำมาใช้ ทำให้สามารถควบคุมพลังต้นกำเนิดในแดนวังมังกรได้อย่างคล่องมือ

ผู้อาวุโสประหัตวิญญาณไม่ได้เป็นหัวหน้าเผ่า แต่เขากลับหลอมมุกสยบหล้าเป็นของตัวเอง!

“มีเพียงครอบครองมุกนี้ ข้าถึงสามารถรับรองได้ว่าเผ่าของพวกเราจะไม่มีคนทรยศอย่างหมิงหลัวปรากฏขึ้นอีก ใต้เท้าบรรพชน นี่ข้าใคร่คครวญเพื่อเผ่าของพวกเราทั้งนั้น”

ผู้อาวุโสประหัตวิญญาณคำราม

ตูม!

ทั้งสองต่างควบคุมพลังระเบียบ เข้าห้ำหั่นอย่างดุเดือดกลางอากาศ ฟ้าดินพลิกตลบ สรรพสิ่งวอดวาย สถานการณ์น่ากลัวหาใดเทียบ

นอกสนามรบ อ๋าวซิงถังรีบสื่อจิตว่า ‘หลินสวิน พวกเจ้าไปช่วยจิ่งเซวียนที่เขามังกรบรรรพชน ที่นี่ให้ข้ากับท่านลุงเจ้าจัดการก็พอ”

หลินสวินสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง พยักหน้าตอบรับ “ต้าหวง เจ้าอยู่ที่นี่”

ต้าหวงชะงักไป คล้ายไม่พอใจเท่าไรที่หลินสวินไม่พาตนไป แต่สุดท้ายก็ยังพยักหน้ารับคอตก

หลินสวินพลันพาซีกับซย่าจื้อพุ่งไปทางเขาบรรพชนมังกร

ถ้อยคำที่ผู้อาวุโสประหัตวิญญาณพูดไว้ก่อนหน้านี้ทำให้หลินสวินแน่ใจ ว่าจิ่งเซวียนกับลูกในท้องของนางยังอยู่ในแดนวังมังกรแห่งนี้ หนำซ้ำยังเป็นไปได้สูงยิ่งที่จะอยู่ที่เขาบรรพชนมังกร!

……

เขาบรรพชนมังกร

ริมบ่อมังกร อ๋าวฮ่วนไห่สีหน้าปนเปไปด้วยความรู้สึกต่างๆ ขมวดคิ้วแน่น เขาได้ข่าวแล้วเช่นกันว่าพวกหลินสวินที่เดิมควรตายไปตั้งแต่สองปีก่อนบุกเข้ามาในแดนวังมังกรอีกครั้ง!

นี่ทำให้เขาตะลึงนัก แต่ยังไม่ถึงกับร้อนรน

แต่ก็ในตอนนี้เอง เขากลับสัมผัสได้อย่างแจ่มชัดว่าพลังระเบียบในแดนวังมังกรกำลังเกิดการปะทะรุนแรง!

ชั่วขณะเดียวเขาหน้าเปลี่ยนสีไปโดยสมบูรณ์ นี่มันเกิดอะไรขึ้น

“ถ้าข้าเดาไม่ผิด บรรพชนเจินหลงที่ถูกกำราบอยู่ใต้ทะเลปีศาจนั่นหลุดออกมาแล้ว หนำซ้ำยังกำลังสู้กับอ๋าวจิ่วอี๋”

จู่ๆ หญิงชุดม่วงเหยี่ยนซิงที่อยู่ข้างๆ ก็เอ่ยปาก ประกายเย็นเยียบฉายวาบในดวงตาทั้งสอง

อ๋าวฮ่วนไห่ร่างเกร็งไปทั้งตัว ร้องเสียงหลงว่า “นี่เป็นไปไม่ได้!”

“ทำไมถึงเป็นไปไม่ได้”

เหยี่ยนซิงเอ่ยเย็นชาว่า “ตั้งแต่เมื่อสองปีก่อน ข้าก็เคยเตือนพวกเจ้าแล้วว่าหลินสวินนั่นไม่มีทางตายง่ายปานนั้น แต่เจ้ากับอ๋าวจิ่วอี๋ก็ไม่เชื่อ”

อ๋าวฮ่วนไห่สีหน้าบิดเบี้ยวไปครู่หนึ่ง สักพักถึงเอ่ยอย่างหนักแน่นว่า “เหิงอวี่ รอไม่ได้อีกแล้ว เจ้าลงมือกลืนกินรังมังกรสีทองนี่เข้าไปในร่างตอนนี้เลย!”

ในบ่อมังกร รังมังกรสีทองแผ่แสงมรรคลึกลับนุ่มนวลออกมา ภายในนั้นราวกับมีชีวิต เกิดเป็นจังหวะหายใจเข้าออก

ได้ยินดังนี้อ๋าวเหิงอวี่ก็อึ้งไป “ตอนนี้หรือ”

ตามแผนเหลืออีกไม่ถึงสามเดือน รังมังกรแห่งนี้ก็จะแปรสภาพสำเร็จแล้ว หากลงมือตอนนี้ ถ้าเกิดข้อผิดพลาดอะไรเข้า…

“เร็วเข้า!” อ๋าวฮ่วนไห่ตะคอกลั่น สีหน้าเปลี่ยนเป็นเหี้ยมเกรียมขึ้นมา สถานการณ์เปลี่ยนไปโดยสมบูรณ์แล้ว เขาต้องตัดสินใจทันที

เพียงแต่ตอนที่อ๋าวเหิงอวี่จะลงมือ จู่ๆ เหยี่ยนซิงก็แค่นหัวเราะหยัน “ของวิเศษชั้นนี้ สวะอย่างเจ้ามาแตะได้ด้วยหรือ ไสหัวไป!”

โครม!

พอนางสะบัดมือ ตัวอ๋าวเหิงอวี่ก็ถูกตบกระเด็นออกไป กระแทกกับหน้าผาสูงชันที่อยู่ห่างไปหลายพันจั้งและหมดสติไปทันที

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร” อ๋าวฮ่วนไห่ตะลึง คำรามเกรี้ยวกราด

เหยี่ยนซิงสีหน้าเรียบเฉย เอ่ยอย่างเย็นชาว่า “เด็กนั่นยังไม่ได้เกิดมาจริงๆ จะถูกคนอื่นทำลายได้หรือ”

“นี่ไม่เกี่ยวกับเจ้า!”

อ๋าวฮ่วนไห่หน้าถมึงทึง “หรือเจ้าไม่อยากได้โลหิตสมบัติบรรพชนมังกรแล้ว”

“ตั้งแต่นี้ไปก็เกี่ยวข้องแล้ว”

เหยี่ยนซิงเอ่ยเรื่อยเฉื่อย “ข้าจะบอกเจ้าก็ได้ ตั้งแต่แรกข้าก็คิดจะเอาเด็กนี่ไป สิ่งที่ตื่นขึ้นในตัวเขาคือพลังพรสวรรค์ของตระกูลลั่วของข้า นอกจากนี้โลหิตบรรพชนมังกรข้าก็ต้องการ ถ้าเจ้ากล้าไม่ให้ ข้าก็จะฆ่าเจ้า”

วาจาราบเรียบ แต่น้ำเสียงโหดเหี้ยมนั้นกลับทำให้คนสั่นทั้งที่ไม่หนาว

อ๋าวฮ่วนไห่หัวเราะเพราะโกรธถึงขีดสุด “เจ้าไม่กังวลว่าจะไม่อาจรอดชีวิตออกไปหรือ”

เหยี่ยนซิงแววตานึกสนุกเจือความดูแคลน “อ๋าวจิ่วอี๋ที่ควบคุมพลังระเบียบต้นกำเนิดของแดนวังมังกรนี้ยังเอาตัวเองรอดได้ยาก เจ้าคิดว่าข้าจะยังกลัวหรือ”

อ๋าวฮ่วนไห่ใจสะท้าน แผนที่วางมาหลายสิบปี รอคอยอย่างยากลำบากจนใกล้จะสุกงอมแล้ว จะถูกคนอื่นชุบมือเปิบไปแบบนี้หรือ

สวบ!

ทันใดนั้นเหยี่ยนซิงก็พุ่งเข้าไป ผมสีม่วงทั้งศีรษะปลิวสยาย สิ่งที่เร็วยิ่งกว่านางก็คือทวนศึกสำริดที่อยู่ในมือนาง กรีดผ่านฟ้ากว้างพุ่งไปหาอ๋าวฮ่วนไห่

หากเปลี่ยนเป็นคนธรรมดาย่อมไม่กล้าเชื่อว่าเหยี่ยนซิงจะลงมือเด็ดขาดและฉับไวปานนี้

แต่ถึงอย่างไรอ๋าวฮ่วนไห่ก็ไม่ใช่คนธรรมดา เขาเป็นหัวหน้าเผ่าเจินหลง เป็นดั่งนายเหนือหัวในแดนเจินหลง