Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2467

เสียงหัวเราะสะเทือนฟ้า

ชั่วขณะนี้กลิ่นอายกร้าวแกร่งแผ่ออกจากตัวเหิงเทียนซั่ว ราวกับเขื่อนระเบิดมหาสมุทรซัดสาด ม้วนตลบสิบทิศ

แสงมรรคเป็นสายๆ ที่ไหลหลั่งบนร่างหลินสวินสกัดกั้นอานุภาพน่ากลัวนั่น เงาร่างสูงสง่ายืนนิ่งไม่ขยับ ไม่ได้รับผลกระทบใดๆ

แต่ผู้ฝึกปราณหลายคนบริเวณนี้กลับไม่อาจปัดป้องได้ แต่ละคนหน้าขาวซีด ทั้งซวนเซทั้งตื่นตระหนก สีหน้าราวกับเห็นผี ถอยหลังอย่างต่อเนื่อง

ไอสังหารเลิศล้ำที่เหิงเทียนซั่วปลดปล่อยออกมาพลุ่งพล่าน ทำให้ฟ้าดินปรากฏรอยแตก!

นี่สะท้านขวัญยิ่ง แค่กลิ่นอายที่แผ่ออกมาก็ทำให้คนหวาดหวั่นแล้ว หากสู้กันจริงๆ จะแข็งแกร่งขนาดไหน

“ก็ไม่เท่าไร ถ้าเป็นการต่อสู้ในระดับเดียวกัน ข้าฆ่าเจ้าได้เหมือนเชือดไก่ โชคดีที่เจ้าแจ้งมรรคบรรลุบรรพจารย์แล้ว ไม่เช่นนั้นก็ไม่มีคุณสมบัติมาต่อสู้กับข้า”

หลินสวินสีหน้าไม่ทุกข์ไม่สุข

“น่าเสียดาย ชาตินี้เกรงว่าเจ้าจะไม่อาจบรรลุถึงระดับบรรพจารย์ อยู่ในระดับเดียวกับข้าได้แล้ว”

เหิงเทียนซั่วก้าวออกไป ฟ้าดินแปรปรวน เมฆลมแหลกสลาย เหมือนราชันเยื้องย่าง เหยียดหยันทั่วหล้า มีอานุภาพหนึ่งเดียวไร้ศัตรู

ข้ากายเขา ดาวขนาดใหญ่ดวงแล้วดวงเล่าปรากฏออกมา เขาเหมือนเทพคนหนึ่งที่กำลังก้าวเดิน ทั้งร่างปกคลุมด้วยกฎเกณฑ์โซ่เทพสีทอง มีเพียงแววตาที่เย็นเยียบชวนกดดัน

ลายมหามรรคเต็มฟ้า ก้าวเดินง่ายๆ เช่นนี้หนึ่งก้าวก็น่ากลัวถึงขนาดนี้แล้ว!

“ฆ่า!”

หลินสวินส่งเสียงตะโกน สาดแสงมรรคไปทั้งร่าง ประกายศักดิ์สิทธิ์อบอวล กลิ่นอายกร้าวแกร่งพาดขวาง ปกฟ้าคลุมดิน

โดยเฉพาะเหนือศีรษะของเขา เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งปรากฏลอยอยู่ ส่งเสียงอึงอล ละอองแสงมากมายไหลลู่ มีอานุภาพกำราบอดีตปัจจุบันอนาคตอยู่รางๆ

นี่เป็นการต่อสู้ซึ่งหน้ากับบรรพจารย์มรรคคนหนึ่ง!

เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!

ในที่นั้นเสียงระเบิดสะเทือนฟ้า พลังแห่งกฎเกณฑ์สีทองไหลหลั่งบนร่างเหิงเทียนซั่ว ราวกับนายเหนือหัว รอบๆ ตัวเขาเวิ้งฟ้าถล่มทลาย ดวงดาวระเบิดแหลก กลายเป็นภาพหักพัง ไอแรกกำเนิดขุ่นมัวถูกซัดออกมา

ทว่าเผชิญหน้ากับการโจมตีอันกร้าวแกร่งของหลินสวิน ทั้งตัวเขากลับไร้ซึ่งบาดแผล ไม่ได้รับความเสียหายสักนิด ไม่สามารถถูกซัดสะเทือน!

ตูม!

ฟ้าดาราแถบนี้ระเบิดออก เกิดการถล่มทลาย

ทุกคนหวาดหวั่นจนหน้าถอดสี อุทานอย่างตกใจต่อการโจมตีอันดุเดือดรุนแรงและอหังการของหลินสวิน ยิ่งตกใจกับอานุภาพเลิศล้ำปานไม่สามารถสั่นคลอนได้ของเหิงเทียนซั่ว

หลินสวินนัยน์ตาหดรัดเล็กน้อย บรรพจารย์มรรคเป็นศัตรูตัวฉกาจที่น่ากลัวถึงขีดสุดคนหนึ่งจริงๆ!

พลังและกฎเกณฑ์ที่ครอบครองล้วนเหนือกว่าบรรพจารย์ขั้นเก้า ไปถึงปลายยอดของระดับจักรพรรดิ ยืนอยู่บนจุดสูงสุด!

และหลินสวินแม้มีพลังขอบเขตมกุฎ ทว่าถึงอย่างไรก็เป็นระดับจักรพรรดิขั้นเจ็ด ต่างกันไม่ใช่แค่ขั้นเดียว

ในสายตาของคนที่มองดูการต่อสู้คนอื่นๆ ระดับปราณของเหิงเทียนซั่วสูงกว่าหลินสวิน แทบจะเป็นการต่อสู้ที่ไม่ต้องกังวล!

ทว่าหลินสวินกลับไร้ซึ่งความกลัวใดๆ สีหน้าสงบนิ่ง

“เห็นหรือยัง นี่ก็คือระยะห่างระหว่างเจ้ากับข้า” เหิงเทียนซั่วยิ้ม เผยความดูถูกและเย่อหยิ่ง

“วางใจเถอะ วันนี้ข้าจะต้องฆ่าเจ้า”

ผมดำของหลินสวินพลิ้วไหว แววตาคมปลาบ จิตต่อสู้ฮึกเหิม กล้าหาญโดดเด่น อานุภาพการโจมตียิ่งแข็งแกร่งขึ้น

“เช่นนั้นหรือ เสียดายที่เจ้าไม่มีโอกาส”

เหิงเทียนซั่วแววตาน่ากลัว มีความถือดีที่เหยียดหยัดมหาจักรพรรดิทั่วหล้า มีข้าเป็นใหญ่เพียงหนึ่งเดียว ใช้มือเดียวกระชับทวนศึกสีเลือด ชี้ตรงไปยังหลินสวินแล้วพุ่งเข้าใส่

ไอสังหารท่วมท้นฟ้าดิน!

ตูม!

ฟ้าดินปั่นป่วน สุริยันจันทราไร้แสง

นี่เป็นการโจมตีไร้ใดเปรียบ ทวนศึกสีเลือดและเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งในมือทั้งสองปะทะกัน ทำเอาเวิ้งฟ้าทะลุ แสงประกายศักดิ์สิทธิ์พันหมื่นสายสาดส่อง สะท้อนลักษณ์ประหลาดน่าเหลือเชื่อมากมาย

ระหว่างทั้งสองคนแสงศักดิ์สิทธิ์เจิดจ้า ไอสังหารล้นฟ้า ม้วนตลบทั่วทิศ ไอแรกกำเนิดอบอวล จิตต่อสู้ทะลวงจักรวาลฟ้าดารา

นี่เป็นพิบัติภัยครั้งใหญ่ เหล่าผู้กล้าเย็นวาบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แต่ละคนอกสั่นขวัญหนี

นี่เป็นการต่อสู้ที่ยากจะเห็นในหมื่นกาลแน่นอน เกิดขึ้นระหว่างบรรพจารย์มหามรรคคนหนึ่งและมกุฎจักรพรรดิขั้นเจ็ดคนนหึ่ง พลังปราณเหลื่อมล้ำกันมาก แต่กลับต่อสู้กันอยู่ที่นี่ ชักนำความสะท้านสะเทือนอันเป็นประวัติการณ์!

ตูม โครม…

ไม่ทันไรทั้งสองต่างปะทะกันไปมา แต่ละคนพุ่งไปเบื้องหน้า แต่เงาร่างสายหนึ่งสั่นสะเทือนรุนแรง ละอองเลือดกลุ่มหนึ่งสาดกระเซ็น ดูบาดตามากเป็นพิเศษ

ร่างกายเบื้องหน้าของหลินสวินถูกกรีดเป็นรอยเลือดสายหนึ่ง เนื้อเปิดหนังแหวกอย่างน่าตกใจ

“หลิงเสวียนจื่อจะถูกกำราบแล้วหรือ” หลายคนตกใจ

“ถึงอย่างไรเหิงเทียนซั่วก็เป็นบรรพจารย์มรรค ก็เหมือนปราการสวรรค์สูงสุดของระดับจักรพรรดิ ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันน้อยนักที่จะมีคนเอาชนะได้…”

คนบางส่วนทอดถอนใจ

“อันที่จริงหลิงเสวียนจื่อสามารถสู้กับเหิงเทียนซั่วซึ่งหน้าได้ถึงขนาดนี้ ก็เรียกได้ว่าน่าเหลือเชื่อแล้ว ต่อให้พ่ายแพ้ ความยิ่งยงนั้นก็จะคงอยู่เนิ่นนาน”

“น่าเสียดาย สุดท้ายเขาก็ต้องร่วงหล่นที่นี่…”

ผู้คนใจไหวกระเพื่อม ไม่สามารถสงบได้

บาดแผลนั้นของหลินสวินน่าหวาดหวั่น ยากจะสมานกันในทันที มีพลังแหลมคมสีทองชนิดหนึ่งกำลังกระจายอยู่ ทำลายเลือดพิสุทธิ์ในร่างเขา

“นี่ก็คือพลังของบรรพจารย์มรรคหรือ…” เสียงหลินสวินแผ่วต่ำเหมือนกำลังพึมพำกับตัวเอง แววตาลุ่มลึกไร้คลื่น

ตูม!

เหิงเทียนซั่วหัวเราะเสียงดัง โจมตีเข้ามาอีกครั้ง ทวนศึกสีเลือดทะลวงอากาศ มีอานุภาพซัดสุริยันจันทราดารา น่ากลัวอย่างที่สุด

ไม่นานหลินสวินก็บาดเจ็บอีกครั้ง แผ่นหลังถูกกรีดแหวกเป็นรอยเลือด ลึกจนเห็นกระดูก มีหยดเลือดไหลออกมา

กลิ่นอายของเหิงเทียนซั่วน่ากลัวยิ่งยวด กฎเกณฑ์สีทองไหลหลั่งทั่วร่าง ปกคลุมทั้งตัวเขาเอาไว้ ราวกับเทพไท้ออกรบ แสงประกายแผ่ออกหมื่นจั้ง