Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2673

ตอนที่ 2673 อนาคตมิอาจรั้งรอ

เสียงเย่ฉุนจวินเงียบลง

เพลิงเทพอันเกรียงไกรไพศาลและพร่างพราวพวยพุ่งบนร่างเขา ฉับพลันนั้นก็ควบรวมเป็นสัญลักษณ์โบราณลึกลับภาพหนึ่ง มันเหมือนกับดวงอาทิตย์ลุกโชน อบอวลไปด้วยกลิ่นอายสูงส่งดุจต้นกำเนิดหมื่นอัคคี

ตูม!

เมื่อเขายกดาบศึกในมือขึ้น สัญลักษณ์โบราณลึกลับนี้ก็ปกคลุมบนดาบศึกของเขา ก็พบว่าคมดามที่เปล่งประกายดุจหิมะนั้นราวกับมีชีวิตขึ้นมา อบอวลไปด้วยกลิ่นอายเจตะน่าตกตะลึง

นี่คือไอธรรมอัคคี!

ในสายตาผู้ฝึกปราณ ธรรมอัคคีก็คือโชคชะตาที่มีมาโดยกำเนิดอย่างหนึ่ง เปรียบดั่งพลังฟ้าประทาน เกี่ยวโยงถึงชะตา

ในผู้คนนับหมื่นพันยังยากจะมีคนโชคดีที่มี ‘กายมรรคธรรมอัคคี’ ถือกำเนิดมาสักคน

เย่ฉุนจวินเป็นคนที่พิเศษอย่างไม่ต้องสงสัย

เขาเกิดมาก็มีพลังธรรมอัคคี อาศัยการหยั่งรู้และความพากเพียรเหนือธรรมดาสร้างคัมภีร์ ‘มรรคชะตาธรรมอัคคี’ ตั้งแต่บรรลุมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิ

นี่เป็นคัมภีร์จักรพรรดิที่สร้างขึ้นด้วยการหลอมและอนุมานพรสวรรค์กับมรรควิถีอย่างสมบูรณ์ เรียกได้ว่าโดดเด่นหายากทั้งอดีตและปัจจุบัน!

และบัดนี้ เย่ฉุนจวินก็ผสานพลังธรรมอัคคีพรสวรรค์ไว้ในดาบศึกทั้งหมด

แค่คิดก็รู้ว่ายามดาบที่สามนี้ฟันออกไป อานุภาพจะแกร่งกล้าปานไหน!

ตูม!

ฟ้าพลิกดินคว่ำ สุริยันจันทราอับแสง กลางโลกร่างเย่ฉุนจวินดุจเพลิงเผา ราวกับกลายเป็นแสงมรรคเพียงหนึ่งเดียว พลานุภาพโชติช่วงจนทำให้เทพผีต่างตกตื่น!

ไกลออกไปหลินสวินดวงตาลุ่มลึกและเปล่งประกาย รับรู้ได้ถึงพลังกดดันที่ปะทะเข้ามา ในใจก็อดตั้งตาคอยอย่างแรงกล้าไม่ได้

แม้ดาบนี้ยังไม่ฟันออกมา แต่ต้องเป็นภาพสะท้อนสูงสุดของมรรควิถีของเย่ฉุนจวินแน่นอน เป็นดาบชั้นเลิศที่เขาใช้เลือดหัวใจทั้งชีวิตหลอมออกมาอย่างไร้ข้อกังขา!

อาจจะเป็นอย่างที่เขาพูดไว้ก่อนหน้านี้ ดาบที่สามนี้เป็นสิ่งที่เขาภูมิใจที่สุดในชีวิต!

ชิ้ง!

เสียงกระบี่เสนาะหูดังขึ้นราวกับแว่วมาจากอดีตกาล เผยให้เห็นพลังที่ทะลวงถึงใจคน

“อนาคตมิอาจรั้งรอ!”

ก็เห็นว่าเย่ฉุนจวินเสื้อผ้าปลิวไหว ก้าวทะยานไปในอากาศ ราวกับเซียนประทับดาบ ท่วงท่าเหนือธรรมดา ส่วนดาบศึกในมือเขาก็ฟันลงมาอย่างแผ่วเบา

เรียบง่ายผ่อนคลาย ไม่เจือกลิ่นอายใดๆ

แต่เมื่อดาบเล่มนี้ฟันออกมา

ไม่ว่าใครก็รู้สึกเหมือนวิญญาณถูกกรีดทึ้ง จิตใจถูกฟันแหวก ร่างกายถูกทำลาย ประหนึ่งว่าดาบนั้นเป็นคำพิพากษาจากฟ้าเบื้องบน

เฉกเช่นดาบประหัตมหามรรค!

นี่ไม่ใช่วิชามรรคในความหมายทั่วๆ ไปแล้ว

แต่เป็นดาบที่ใช้พรสวรรค์ สารกาย พลังชีวิต จิตวิญญาณ เจตจำนงและวิญญาณทั้งตัวควบรวมไว้ด้วยกัน ใช้มรรควิถีและสติปัญญาทั้งปวงหลอมรวมกันในหนึ่งดาบ!

ฟ้าดินหมื่นลักษณ์ล้วนกลายเป็นไม้ประดับ มีเพียงหนึ่งดาบนี้ที่ดุจเทพดั่งเซียนนี้มาเยือนโลก

กระนั้น…

ก็เป็นดาบที่สะท้านฟ้าดินทำให้เทพผีร่ำไห้นี้ ที่ถูกหลินสวินสกัดขวางไว้ได้

เคร้ง!!!

เสียงปะทะบาดหูดังไปทั่วเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดิน ปราณดาบอันน่าครั่นคร้ามแผ่กระจาย ฟ้าดินพังถล่ม

แต่กลับไม่อาจพิชิตการป้องกันของเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งได้

ทว่าพลังอันน่ากลัวนั้นกลับซัดเงาร่างดุจศิลาใหญ่ของหลินสวินอย่างจัง ทำเอาเลือดลมทั้งร่างเขาปั่นป่วน ถอยออกไปหนึ่งก้าว

ห้วงอากาศใต้เท้าเขาพังถล่มดังลั่น คลื่นลมม้วนตลบ

เวลานี้หลินสวินยังหน้าเปลี่ยนสีอย่างอดไม่ได้ เป็นดาบที่แกร่งกล้านัก!

ไกลออกไปเงาร่างสูงโปร่งนั้นของเย่ฉุนจวินปรากฏขึ้นกลางห้วงอากาศปั่นป่วน เพียงแต่บัดนี้สีหน้าเขาอึ้งงันไปบ้าง คล้ายตกตะลึงและทำใจเชื่อได้ยาก

อนาคตมิอาจรั้งรอ!

นี่เป็นภาพสะท้อนสูงสุดของมรรควิถีของเขา ในสภาพที่ใช้เต็มกำลัง ต่อให้เป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องในหอบรรพจารย์ลัทธิแรกกำเนิดที่อันดับสูงกว่าเขาเหล่านั้นก็ยังต้องหลบคมดาบนี้

แม้จะต้านไว้ได้ก็ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส!

ระดับมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิที่พลังปราณต่างกันเพียงน้อยนิด บางครั้งก็วัดพลังต่อสู้สูงต่ำได้ยากนัก

แต่เย่ฉุนจวินกลับคิดไม่ถึงว่าต่อให้อยู่ในระดับเดียวกัน หลินสวินกลับต้านดาบนี้ของตนได้

ไม่ได้หลบหนี ไม่ได้ถอยร่น

ตั้งแต่เริ่มจนจบยืนอยู่ตรงนั้น ราวกับหมื่นกาลไม่ไหวติง สลายดาบนี้ของตนทั้งอย่างนี้

ทั้งไม่ได้รับบาดเจ็บ!

นี่ทำให้จิตมรรคอันหนักแน่นของเย่ฉุนจวินยังหวั่นไหวอยู่เงียบๆ

หลังจากความเงียบอันแปลกประหลาด เย่ฉุนจวินถอนใจเบาๆ อย่างอดไม่ได้ ยิ้มเจื่อนเอ่ยว่า “ฝีมือในระดับนี้ของพี่หลินล้ำเลิศจริงๆ”

หลินสวินแววตาลุ่มลึกวาบวาว เอ่ยว่า “ยังมีอีกไหม”

ดาบที่สามของเย่ฉุนจวินทำให้เขารู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่ไม่ได้พบมานาน เขาไม่รู้สึกถึงแรงกดดันเช่นนี้จากคนระดับเดียวกันมาหลายปีมากแล้ว

เย่ฉุนจวินอึ้งไป มุมปากกระตุกครู่หนึ่ง พูดว่า “ไม่มีแล้ว”

จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าหลินสวินนิ่วหน้า ต่อมาสีหน้านั้นก็คล้ายมีแววผิดหวังฉายวาบขึ้นมากลายๆ

นี่ทำให้คนที่เย่อหยิ่งทระนงตนอย่างเย่ฉุนจวินยังปั้นหน้าไม่ถูก

สีหน้าเขาพลันเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม กล่าวว่า “พี่หลิน เจ้าได้เห็นสามดาบชะตาของข้าแล้ว แต่ศึกนี้ยังไม่จบ ข้าอยากให้เจ้าชี้แนะวิชาโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้าสักหน่อย”

ยามนี้ความลังเลฉายวาบขึ้นบนสีหน้าหลินสวิน จากนั้นถึงเอ่ยว่า “ได้”