Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2702

ตอนที่ 2702 ทำลายสภาวะจิต

‘ในระดับนี้ เจ้านี่บรรลุถึงขั้นไร้ทัดเทียมทั้งในอดีตและปัจจุบันแล้วจริงๆ ด้วยคุณลักษณะของเขา หากอยู่ในหมู่ศิษย์แกนหลักเก้ายอดเขาใหญ่ก็ยังสามารถไต่ขึ้นสิบอันดับแรกได้อย่างมั่นคง’

เซียวเหวินหยวนทอดถอนใจ

มกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิที่อยู่สิบอันดับแรกในเก้ายอดเขาใหญ่ ล้วนบรรลุถึงขั้นปลายยอดในระดับนี้ โดดเด่นเหนือคนทั่วไป เป็นหนึ่งในใต้หล้า

แม้จะบอกว่าเป็นสิบอันดับแรก แต่อันที่จริงความแตกต่างระหว่างพวกเขาไม่ได้อยู่ที่มรรควิถี แต่เป็นพลังต่อสู้ของแต่ละคน

ถึงอย่างไรปัจจัยที่กระทบต่อพลังต่อสู้ก็มีมากเกินไป

อย่างเช่นมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิอย่างลี่จงหย่วนที่บรรลุถึงขั้นสัมบูรณ์ในระดับนี้ ก็ไม่ได้ทิ้งห่างจากหลินสวินมากนัก

แต่กฎเกณฑ์มหามรรค สภาวะจิต พลังเจตจำนง ความสามารถในการต่อสู้และประสบการณ์การต่อสู้ที่เขามี ต่างจากหลินสวินอย่างเห็นได้ชัด

“หาได้ยากยิ่งจริงๆ”

ฟางเต้าผิงก็เอ่ยปากประเมินอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

นี่ทำให้หัวคิ้วของตงหวงชิงขมวดน้อยๆ อย่างไม่เป็นที่สังเกต แต่กลับไม่อาจโต้แย้ง

ด้วยสายตาระดับเขามีหรือจะมองไม่ออก ว่าในการต่อสู้ตอนนี้แม้ลี่จงหย่วนจะกร้าวแกร่งอหังการ แต่กลับไม่อาจโจมตีหลินสวินได้อย่างแท้จริงมาโดยตลอด

การที่สามารถทำได้ถึงขั้นนี้ ก็ไม่อาจประเมินความแข็งแกร่งของหลินสวินต่ำไปได้แล้ว

แม้ว่าในใจตงหวงชิงจะผลักไสและมองหลินสวินเป็นศัตรู แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธจุดนี้ได้

ในที่นั้นเดือดพล่าน มีเสียงอุทานดังขึ้นเป็นระยะ

ทุกคนล้วนสะเทือนไหวไปกับการต่อสู้ที่เรียกได้ว่าเลิศล้ำนี้ กระทั่งระดับอมตะเหล่านั้นยังถูกการต่อสู้นี้ดึงดูดความสนใจ

กล่าวอย่างไม่เกินจริง ทอดสายตามองทั่วทั้งโลกยอดนิรันดร์ ในกาลเวลานับแต่อดีตจนถึงบัดนี้ การต่อสู้นี้ล้วนเรียกได้ว่าสะเทือนอดีตและปัจจุบัน หายากในโลกหล้า!

คราวนี้คนมากมายถึงตระหนักได้อย่างลึกซึ้งว่าต่อให้เป็นระดับมกุฎบรรพจารย์เหมือนกัน แต่ความแตกต่างระหว่างพลังต่อสู้กลับไม่ได้ง่ายเหมือนอย่างที่คิดไว้โดยสิ้นเชิง

คนที่ถูกคัดออกในการทดสอบรอบแรกเหล่านั้น ล้วนเรียกได้ว่าเป็นคนโดดเด่นเฉิดฉายในระดับนี้

แต่เมื่อเทียบกับหลินสวินและลี่จงหย่วน ความแตกต่างก็ชัดเจนเกินไปแล้ว

เวลานี้เหล่าคนโดดเด่นอย่างพวกตงหวงเซ่าเหวิน มู่จุนอู๋ จงหลีเฟยอวิ๋นที่อยู่ไกลออกไปยังถูกการต่อสู้นี้ดึงดูดความสนใจทั้งหมด กลั้นหายใจเพ่งสมาธิ ไม่แม้แต่กะพริบตา

สีหน้าพวกเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่ภายในใจกลับไม่อาจสงบ

ความแข็งแกร่งของหลินสวินทำให้พวกเขาก็รู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาลเช่นกัน

การที่ต่อสู้กับลี่จงหย่วนมาถึงขั้นนี้ได้ ก็สามารถพิสูจน์ทุกอย่างได้แล้ว

นอกลาน

หว่างคิ้วของสัตว์ประหลาดเฒ่าอย่างพวกตงหวงฉยง ฉีทิงจื่อ จงหลีชง มู่ชางเจี่ยล้วนปรากฏแววอึมครึม

หลินสวินไม่ได้ถูกคัดออกในรอบแรกก็เหนือความคาดหมายพวกเขา ทำให้พวกเขายอมรับได้ยากมากพอแล้ว

และเวลานี้ในการทดสอบรอบที่สอง เมื่อเผชิญหน้ากับบุคคลปลายยอดอย่างลี่จงหย่วน หลินสวินยังคงสามารถต้านทานได้ถึงตอนนี้ก็ทำให้พวกเขาแปลกใจเช่นกัน ถึงขั้นสะท้านสะเทือน

พวกเขาล้วนไม่อาจจินตนาการได้ ว่าหากครั้งนี้หลินสวินมีโอกาสกลายเป็นผู้สืบทอดหอบรรพจารย์ลัทธิแรกกำเนิดจริงๆ ด้วยคุณสมบัติของเขา ยามเหยียบย่างมรรคาอมตะจะเปลี่ยนเป็นน่ากลัวอีกเพียงใด

“ใกล้ถึงเวลาครึ่งเค่อแล้ว หากเจ้ามีฝีมือแค่นี้ ข้าก็ไม่มีแก่ใจอยากเล่นเป็นเพื่อนเจ้าต่ออีก”

ทันใดนั้นหลินสวินที่ต่อสู้ในลานมรรคเอ่ยปาก เผยแววผิดหวังเสี้ยวหนึ่ง

นี่ไม่ใช่การเยาะหยัน แต่อานุภาพกลับรุนแรงยิ่งกว่าการเยาะหยันเสียอีก ทำให้ทุกคนที่อยู่นอกลานแทบไม่กล้าเชื่อหู มึนตื้อโดยสิ้นเชิง

ลี่จงหย่วนแข็งแกร่งขนาดนี้แล้ว แต่กลับทำให้เจ้ารู้สึกผิดหวังหรือ

เฒ่าดึกดำบรรพ์เหล่านั้นล้วนขมวดคิ้ว ตกใจปนสนเท่ห์

เมื่อหันมองลี่จงหย่วนอีกครา บนใบหน้าเย็นชาปรากฏแววอึมครึม ส่วนลึกของนัยน์ตามีเพลิงคุกรุ่นลุกโชนรำไร ราวกับถูกยั่วโทสะ

เขาสูดหายใจลึก กล่าวด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก “แล้วเจ้าจะเสียใจที่พูดประโยคนี้!”

ทุกคำเย็นเยียบ ข่มขวัญคนดุจใบมีด

ตูม!

ครู่ต่อมาก็เห็นแขนเสื้อเขาสะบัดพรึ่บ ผมยาวปลิวสยาย ไอเลือดที่ราวกับสัญญาณควันสายหนึ่งพุ่งออกจากศีรษะเขา

สิ่งที่มาพร้อมกับไอเลือดเข้มข้นซึ่งและหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ คือทั้งตัวเขาราวกับเตาเผาวิปโยคที่ลุกโชนเดือดพล่าน

กลิ่นอายน่าสะพรึงไม่อาจบรรยายปลดปล่อยออกมาจากตัวลี่จงหย่วน ลานมรรคใหญ่แห่งนั้นล้วนส่งเสียงอึงอล ถูกถูกอานุภาพของเขากดข่มจนสั่นสะเทือนโคลงเคลง

หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น เกรงว่าต้องออกโจมตีเพื่อขัดขวางและยับยั้งลี่จงหย่วนในทันที เพราะใครต่างรู้ว่าการโจมตีถัดจากนี้ต้องน่าสะพรึงสุดขีดเป็นแน่

แต่หลินสวินไม่ได้ทำเช่นนี้ แค่มองดูเงียบๆ ทั้งอย่างนั้น

มองดูไอเลือดที่เข้มข้นดุจน้ำเดือดบนตัวลี่จงหย่วนควบรวมเป็นโล่สีเลือดลึกลับโล่หนึ่ง

โล่สีเลือดรัดพันด้วยกฎเกณฑ์ระดับบรรพจารย์แน่นขนัด หลอมสารกาย พลังชีวิต จิตวิญญาณและพลังเจตจำนงทั้งตัวของลี่จงหย่วนเอาไว้ในนั้น ทำให้โล่นี้ราวกับมีระลอกคลื่นพลังชีวิต บังเกิดเสียงวู้มๆ แปลกประหลาด

ตูม!

เมื่อโล่สีเลือดก่อรูปอย่างสมบูรณ์ กลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมาทำเอาระดับอมตะบางส่วนที่อยู่นอกลานล้วนรู้สึกพรั่นใจไประลอกหนึ่ง

นี่คือพลังพรสวรรค์ของลี่จงหย่วน มีกลิ่นอายเข่นฆ่าเย้ยฟ้าประหนึ่งต้องห้าม สามารถคุกคามระดับอมตะได้!

ส่วนพวกตงหวงเซ่าเหวิน ฉีชิงซือ มู่จุนอู๋ เวลานี้ยังอดเผยแววเคร่งขรึมออกมาไม่ได้ ในใจกดดัน รีบครุ่นคิดอย่างรวดเร็วว่าหากเปลี่ยนเป็นตน ต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีที่อันตรายสุดขั้วเช่นนี้อย่างไร

และเวลานี้หลินสวินยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ยังคงไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

มีเพียงกฎเกณฑ์ระดับบรรพจารย์อันคลุมเครือดุจแรกกำเนิดเป็นสายๆ ปรากฏขึ้น ตัดสลับกลายเป็นเหวใหญ่ลึกและมืดมิด ลอยผลุบๆ รอบตัวเขา

ไม่มีใครรู้ว่าตั้งแต่ต่อสู้จนบัดนี้ มีเพียงการโจมตีในเวลานี้ของลี่จงหย่วนเท่านั้นที่ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามในที่สุด

กลิ่นอายคุกคามที่ห่างหายไปนานเช่นนี้ ไม่เพียงไม่ได้ทำให้หลินสวินกริ่งเกรง ตรงข้ามกลับรู้สึกฮึกเหิมอย่างบอกไม่ถูก

“ไป!”

เสียงตะโกนลั่นของลี่จงหย่วนดังขึ้นจากไกลๆ ผมยาวของเขาพลิ้วไหว อานุภาพดุจเทพ โล่สีเลือดตรงหน้าเคลื่อนขวางกลางห้วงอากาศ พุ่งเข้าใส่หลินสวินอย่างรุนแรง

ตูมโครม!

สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าว่าทุกที่ที่โล่สีเลือดนั่นกวาดผ่าน ห้วงอากาศล้วนถูกกัดกินราวกระดาษเปื่อย ไม่อาจสกัดขวางได้แม้แต่น้อย

และที่นอกลาน เพียงแค่มองไกลๆ ทุกคนยังรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก ราวกับจิตวิญญาณจะถูกฉีกทึ้งกลืนกิน

นี่ก็คือพลังพรสวรรค์ของลี่จงหย่วน…