Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2717

ตอนที่ 2717 ตัวแปรที่คาดไม่ถึง

ฉินอู๋อวี้เหมือนยกภูเขาออกจากอก

กระบี่นี้ของหลินสวินทำให้เขาอึ้งงันเช่นกัน แต่ที่สำคัญกว่าคือ ในการประลองครั้งนี้หลินสวินชนะอย่างสวยงามเกินไปจริงๆ

ตาต่อตา ฟันต่อฟัน!

‘เสียดายก็แต่เสิ่นไจ้เต้าคนนี้ ถูกคนผลักออกมาเป็นหนังหน้าไฟ ตอนนี้แม้แต่สภาวะจิตก็เกิดปัญหา หากไม่สามารถฟื้นฟูสภาวะจิตได้ ชาตินี้คงไม่มีหวังแจ้งมรรคอมตะได้อีก’

เขาลอบถอนหายใจ

เสิ่นไจ้เต้าไม่ถึงกับน่าชิงชังเท่าไหร่ ที่น่าชิงชังคือคนที่บงการอยู่เบื้องหลัง!

คิดถึงตรงนี้เขาอดมองเยวี่ยอู๋โฉวที่อยู่ไกลๆ ไม่ได้ เจ้าเฒ่านี่ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับปัญหามาโดยตลอด ท่าทีเป็นกลาง ครั้งนี้ให้เสิ่นไจ้เต้ามาลงน้ำขุ่นเช่นนี้ได้อย่างไร

เยวี่ยอู๋โฉวที่อยู่ไกลๆ สีหน้าอึมครึมนัก ไม่รู้ว่าเพราะโมโหในความพ่ายแพ้ของเสิ่นไจ้เต้า หรือเพราะโกรธในเรื่องอื่น

“จวงซื่อหลิว เรื่องในครั้งนี้ข้าต้องการคำอธิบายจากเจ้า!”

สายตาของเยวี่ยอู๋โฉวมองไปยังจวงซื่อหลิวอย่างเย็นเยียบ

อีกฝ่ายสีหน้าแปรเปลี่ยนไปมาไม่หยุด กล่าวว่า “ข้าเองก็ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้…”

เยวี่ยอู๋โฉวแค่นเสียงขึ้นจมูกอย่างเย็นเยียบ ไม่สนใจเขาอีก พาเสิ่นไจ้เต้าจากไป หายไปนอกลานมรรคสำแดงสวรรค์

เห็นเช่นนี้สายตาของเหล่าคนใหญ่คนโตที่อยู่ในที่นี้ล้วนเกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ

และฉินอู๋อวี้ถึงเพิ่งจะดูออกรางๆ ในยามนี้ ว่าเรื่องที่เสิ่นไจ้เต้าเข้าร่วมการประลองครั้งนี้ ผู้นำยอดเขาที่หนึ่งอย่างเยวี่ยอู๋โฉวก็ไม่รับรู้!

นี่ทำให้ในใจเขาหนาวเยือกขึ้นมา

กล้าทำเช่นนี้ จะต้องฐานะที่ไม่เกรงกลัวเยวี่ยอู๋โฉวแน่!

เพียงแต่ใครกันแน่ที่บงการเรื่องทั้งหมดนี้

จวงซื่อหลิว?

เป็นไปไม่ได้ ฐานะของเขาไม่เพียงพอ

ฉินอู๋อวี้จมสู่ห้วงความคิด

“ศิษย์น้องหลินสวินชนะแล้ว!”

ตอนนี้ผู้สืบทอดยอดเขาที่เก้าอย่างพวกฉินรั่วหลิง เย่ฉุนจวินเองก็ตื่นเต้นมาก ดวงตาเป็นประกาย

ครั้นมองผู้สืบทอดยอดเขาอื่นๆ แต่ละคนประหลาดใจไม่สามารถสงบได้ ราวกับฝูงนกที่ตื่นตกใจ

บนแท่นทดสอบ จวงซื่อหลิวสีหน้าอึมครึมยิ่ง คำพูดด้วยความเดือดดาลของเยวี่ยอู๋โฉวก่อนจากไป ทำให้เขาตระหนักได้ว่าหากไม่สามารถให้คำตอบที่น่าพอใจกับอีกฝ่ายได้ ก็เท่ากับตนล่วงเกินผู้นำยอดเขาที่หนึ่งอย่างสิ้นเชิง

‘เพราะเจ้าเดรัจฉานคนนี้คนเดียว!’

สายตาของจวงซื่อหลิวมองไปยังหลินสวิน ลอบกัดฟัน

และก็เป็นตอนนี้เองที่หลินสวินเคลื่อนสายตามองจวงซื่อหลิวเช่นกัน กล่าวว่า “ผู้ดูแลจวง จะเริ่มการประลองรอบที่สองเถอะ อย่าทำให้ทุกคนเสียเวลาอีก”

คำพูดสบายๆ แต่กลับเหมือนท้าทายอ้อมๆ จวงซื่อหลิวสูดหายใจลึกคราหนึ่ง นึกถึงปีศาจเย้ยฟ้าที่จะเข้าสู่สนามในรอบที่สอง ในใจก็อดฮึกเหิมไม่ได้

“รอบที่สอง เฟิงซีซีผู้สืบทอดแกนหลักยอดเขาที่สองเข้าสู่สนาม”

จวงซื่อหลิวเอ่ยเสียงขรึม

เฟิงซีซี!

ทั่วลานฮือฮาโดยสิ้นเชิง หลายคนเผยความประหลาดใจออกมา

“ไม่ใช่บอกว่านางถูกหอแรกนภาเลือกแล้ว กำลังจะกลายเป็นผู้สืบทอดหอแรกนภาหรือ”

“นั่นมันเรื่องของเดือนหน้า ก่อนหน้านั้นนางยังเป็นผู้สืบทอดแกนหลักของยอดเขาที่สอง มีสิทธิ์เข้าร่วมการประลองนี้”

“คิดไม่ถึงว่าแม้แต่นางก็เข้าร่วมด้วย…”

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้นจากทั่วทุกสารทิศ ผู้สืบทอดแกนหลักเก้ายอดเขามากมายไม่สามารถสงบได้

เฟิงซีซี

ปีศาจเย้ยฟ้าที่กดระดับปราณของตนมาพันปีเศษ ผู้สืบทอดแกนหลักซึ่งอยู่อันดับสองของการถกมรรคเก้ายอดเขาครั้งก่อน!

เมื่อสิ้นเสียงจวงซื่อหลิว หญิงรูปร่างสูงเพรียวยิ่งคนหนึ่งปรากฏตัวในลานมรรคสำแดงสวรรค์

นางสวมชุดยุทธ์สีดำ ผมยาวดำสนิทรวบเป็นหางม้า เผยลำคอระหงที่ขาวดั่งหิมะ ดวงหน้ารูปไข่งดงามบริสุทธิ์ ดวงตาทั้งคู่เรืองรองราวกับดวงดารา

โดยเฉพาะขาเรียวคู่นั้น เรียวยาวเหยียดตรง ยืนเฉยๆ ยังองอาจสง่างาม มีบรรยากาศเย่อหยิ่งที่ทำให้บุรุษยังรู้สึกสู้ไม่ได้

เห็นว่าเป็นนางที่ปรากฏตัวจริงๆ ทั่วบริเวณยิ่งฮือฮา

ชื่อเสียง รากฐาน และมรรควิถีของเฟิงซีซี เหนือกว่าลี่จงหย่วนและเสิ่นไจ้เต้า

ข่าวลือมากมายบอกว่า เมื่อไม่กี่ร้อยปีก่อนเฟิงซีซีก็มีน่าจะก้าวสู่มรรคาอมตะได้แล้ว แต่นางกลับกดไว้

เหตุผลก็คือ เส้นทางที่จะทะลวงนั่น นางยังไม่พอใจ!

นางยินยอมรอไปก่อน แม้ต้องกดข่มมรรควิถีของตนก็ไม่คิดจะทะลวงขึ้นไปเช่นนี้

จากเรื่องนี้สามารถดูออกว่าความห้าวหาญและเจตจำนงของเฟิงซีซียิ่งใหญ่เพียงใด!

‘เหตุใดนางก็เข้าร่วมด้วย…’

ฉินอู๋อวี้สีหน้าอึมครึม

หากบอกว่าเสิ่นไจ้เต้าเป็นเรื่องไม่คาดคิด การปรากฏตัวของเฟิงซีซียิ่งเป็นเรื่องไม่คาดฝัน

เพราะในหอบรรพจารย์ลัทธิแรกกำเนิด ใครก็รู้ว่าเฟิงซีซีลุ่มหลงในมรรค ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับความขัดแย้งใด

แต่ตอนนี้เฟิงซีซีกลับมาปรากฏตัวที่นี่

สายตาของฉินอู๋อวี้มองไปยังจวงซื่อหลิว ในดวงตาอีกฝ่ายแฝงความได้ใจเสี้ยวหนึ่งรางๆ เห็นชัดว่าทั้งหมดนี้อยู่ในการควบคุมของเขา

คำพูดแผ่วเบาประโยคเดียวทำเอาทั่วทั้งลานต่างผิดคาด

ยังไม่ได้ลงมือก็ยอมแพ้แล้วหรือ

นี่ไม่เหมือนการกระทำของเฟิงซีซี!

แม้แต่หลินสวินยังประหลาดใจมาก

แต่เฟิงซีซีกลับเหมือนไม่สนใจ ใบหน้างามราบเรียบ เงาร่างสูงเพรียวเดินออกจากลานมรรคไปแล้ว

จวงซื่อหลิวโกรธจนหน้าเขียว ต่อว่าเสียงขรึม “เหลวไหล! นี่คือการทดสอบ ยังไม่ลงมือก็ยอมแพ้แล้ว ยังเคารพกฎการทดสอบหรือไม่”

ในใจเขาลนลาน หากเฟิงซีซีไม่ลงมือ การประลองครั้งที่สองนี้เท่ากับหลินสวินชนะอีกแล้ว มีความเป็นไปได้สูงมากที่จะทำให้เกิดการพลิกผันที่คาดไม่ถึง

“กฎการทดสอบไม่ได้กำหนดว่าห้ามยอมแพ้”

เฟิงซีซียืนอยู่นอกลานมรรค เผชิญกับสายตาประหลาดใจนับไม่ถ้วนในที่นี้ พูดเรียบๆ ว่า “ยิ่งไปกว่านั้นข้ามั่นใจแล้วว่าข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของศิษย์น้องหลินสวิน ในเมื่อเป็นเช่นนี้เหตุใดต้องลงมือโดยใช่เหตุ”

ทั่วบริเวณล้วนสั่นไหว หลายคนเดาใจเฟิงซีซีไม่ออก นี่ผิดปกติเกินไป

“ยังไม่ได้ต่อสู้ก็มั่นใจว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่าย เฟิงซีซีเจ้าเป็นถึงอันดับสองของการถกมรรคเก้ายอดเขาครั้งที่แล้ว กำลังจะเข้าไปฝึกปราณที่หอแรกนภา คำพูดไร้เดียงสาเช่นนี้น่าขันเกินไปหรือไม่!”

จวงซื่อหลิวพูดอย่างเย็นเยียบ

การตัดสินใจของเฟิงซีซีทำให้เขาทำอะไรไม่ถูกอย่างสิ้นเชิง

ดังนั้นเขาจึงระบายโทสะไปที่เฟิงซีซีทั้งหมด

กลับเห็นเฟิงซีซีขมวดคิ้วพูดเย็นชา “ในเมื่อท่านพูดเช่นนี้ เช่นนั้นข้าก็ขอพูดตามตรงบ้าง ข้าเข้าร่วมการทดสอบครั้งนี้ก็เพราะผู้นำยอดเขาที่สองอวิ๋นเทียนหมิงออกหน้าด้วยตัวเอง ข้าในฐานะผู้สืบทอดยอดเขาที่สองย่อมไม่สามารถปฏิเสธตรงๆ ได้”

ทั่วลานล้วนฮือฮา เกิดระลอกคลื่นขึ้น

สายตามากมายมองไปยังอวิ๋นเทียนหมิงผู้นำยอดเขาที่สอง เห็นชัดว่าอีกฝ่ายทำอะไรไม่ถูก สีหน้าอึมครึม “เฟิงซีซี ข้าแค่แนะนำให้เจ้าเข้าร่วมการทดสอบ ไม่เคยออกคำสั่งว่าเจ้าต้องเข้าร่วม เจ้าอย่าทำให้คนอื่นเข้าใจผิดเชียว”

เฟิงซีซีพูดเรียบๆ “ถึงอย่างไรก็พูดไปแล้ว เช่นนั้นข้าพูดอีกหน่อยคงไม่เป็นไร ความขัดแย้งทั้งเปิดเผยและไม่เปิดเผยของเหล่าคนใหญ่คนโตลัทธิแรกกำเนิดของพวกเรา คนตัวเล็กๆ อย่างข้ายุ่งไม่ไหวหรอก ยามเรื่องเดือดร้อนตกมาถึงหัวข้าก็ไม่อาจปัดป้องได้ แต่ความยุติธรรมอยู่ในจิตใจ!”

นางหยุดไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวต่อ “ผลงานการต่อสู้ของศิษย์น้องหลินสวิน ทุกคนล้วนเห็นเป็นประจักษ์ ศักยภาพของเขาก็อยู่ในสายตาของทุกคน คนเช่นเขา ต่อให้เพิ่งเข้าสู่สำนักก็มีคุณสมบัติเป็นศิษย์แกนหลักนานแล้ว แต่ตอนนี้กลับมีคนไม่อยากให้เขาผ่านการทดสอบ ใช้เล่ห์กลเช่นนี้ขัดขวางเขา ทำให้คนสลดใจเกินไปแล้ว!”

เสียงของนางดังก้องทั่วบริเวณ ศิษย์ยอดเขาที่เก้าต่างเห็นด้วย พยักหน้าไม่หยุด

สิ่งที่หลินสวินประสบ ทำให้พวกเขาเองก็ขุ่นเคือง หนาวเยือกในใจมากจริงๆ

สีหน้าของอวิ๋นเทียนหมิง จวงซื่อหลิวยิ่งไม่น่าดูกว่าเดิม

พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเฟิงซีซีจะ ‘ทรยศ’ ในยามนี้ ทำเอาพวกเขาอยากห้ามยังไม่ทัน ถึงอย่างไรบริเวณลานมรรคสำแดงสวรรค์ก็มีคนใหญ่คนโตไม่รู้เท่าไรรวมตัวอยู่ ยิ่งมีสัตว์ประหลาดเฒ่าหลายคนจับตามองเหตุการณ์ทั้งหมดนี้อยู่ในที่มืด

สถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาจะกล้าลงมือห้ามเฟิงซีซีได้อย่างไร

เห็นว่าเฟิงซีซียังจะพูดอะไรอีก จวงซื่อหลิวพลันกล่าด่าเสียงขรึมอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไป

“กำเริบ! นี่คือการทดสอบ ไม่ใช่ที่ที่เจ้าจะมาระบายความโกรธในใจ ขืนเจ้าก่อกวนการทดสอบ ข้าจะกำราบเจ้าส่งตัวให้หอแรกนภาจัดการ!”

——