Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2741

ตอนที่ 2741 แท่นเคราะห์

เคราะห์มาเยือน

เพียงแค่ไม่กี่คำเบาๆ

จากนั้นภายใต้สายตาจับจ้องสะท้านสะเทือนของทุกคน ส่วนลึกของเมฆาเคราะห์มานั่นพลันเกิดอสนีบาตขึ้นกะทันหัน

ตูม!

เสียงสายฟ้านั่นดุจดั่งเสียงกึกก้องยามเบิกแรกกำเนิด สะเทือนในหูของทุกคนในที่นี้ ทำเอาหัวใจพวกเขาสั่นไหวรุนแรง ไม่มีใครไม่หน้าเปลี่ยนสี

หลังจากนั้นแสงแปลบปลาบเจิดจ้าเหมือนใยแมงมุมนับไม่ถ้วนตัดสลับอยู่ในส่วนลึกของเมฆาเคราะห์ แปลงเป็นทวนพิพากษาสีดำเล่มหนึ่ง

ทุกคนล้วนรู้สึกเจ็บแปลบ สภาวะจิตล้วนถูกสะท้านสะเทือน

อสนีเคราะห์นั่นเหมือนกับทวนพิพากษาจริงๆ เป็นบทลงทัณฑ์ที่มาจากเบื้องบน เป็นตัวแทนของเจตจำนงมหามรรคสูงสุดอย่างหนึ่ง น่าสะพรึงเหนือจินตนาการของทุกคน

เหล่าคนใหญ่คนโตพวกนั้นต่างสูดหายใจสะท้านอย่างอดไม่ได้

ในอดีตยามพวกเขาข้ามด่านเคราะห์ ก็ไม่เคยพบเจอลักษณ์ประหลาดอสนีเคราะห์เช่นนี้มาก่อน!

ตูม!

ในส่วนลึกของเมฆาเคราะห์ จู่ๆ ทวนพิพากษาก็หายไป

ครู่ต่อมาก็เห็นร่างสูงโปร่งที่ยืนนิ่งใต้เวิ้งฟ้าของหลินสวินถูกทวนสีดำแทงทะลุ แตกระเบิด ฝนเลือดสาดเซ็น

ภาพนองเลือดที่เกิดขึ้นปุบปับนี้ทำเอาคนมากมายในที่นั้นตกใจจนร้องออกมา

“หา!”

“นี่…”

“ตายแล้วหรือ”

เคราะห์สวรรค์เพิ่งเริ่ม การโจมตีแรกก็โจมตีหลินสวินกลางอากาศ ร่างกายแหลกลาญ นี่เหนือความคาดหมายและเกินกว่าความคิดของทุกคนอย่างสิ้นเชิง

พวกคนใหญ่คนโตเหล่านั้นยังถือว่าสงบนิ่ง แต่ยามเห็นภาพนองเลือดนี้ในใจก็ยังสั่นไหว อานุภาพของทวนพิพากษานี่ออกจะกร้าวแกร่งเกินไปแล้ว!

กลางห้วงอากาศ หลังจากร่างหลินสวินแหลกละเอียด ก็ถูกอสนีเคราะห์น่าสะพรึงกระหน่ำโจมตีอีก ประหนึ่งทำลายล้างสิ้นซากอย่างไรอย่างนั้น

“ตายไปเช่นนี้แล้วจริงๆ หรือ”

พวกฉีหลิงเจิ้นดวงตาวาบประกาย ภายในใจผุดความสะท้านไหวและปิติยินดีอย่างอธิบายไม่ถูก

คนอื่นๆ ในที่นี้ก็ทั้งตกใจและสงสัยเช่นกัน

ส่วนพวกจินเทียนเสวียนเยวี่ย เวลานี้ในใจล้วนรัดเกร็ง ใบหน้าซีดขาว แทบไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง

เสวียนจิ่วอิ้นเพิ่งตั้งท่าจะพูดอะไรก็ถูกเสวียนเฟยหลิงห้ามไว้ “รูปแตกซ่านเท่านั้น รอดูต่อไป”

เสวียนจิ่วอิ้นฝืนข่มความกังขาและพรั่นพรึงในใจเอาไว้ จับจ้องโดยละเอียด

ดังคาด ไม่ทันไรก็พบว่าใต้เมฆาเคราะห์นั่นเหมือนเกิดชีวิตขึ้นกลางความว่างเปล่า มุกเลือดเม็ดแล้วเม็ดเล่าปรากฏ จากนั้นรวมตัวเข้าด้วยกัน ผสานกันไม่หยุด แทบจะในพริบตาเดียวก็ก่อร่างของหลินสวินขึ้นมาใหม่ ยังคงยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น สีหน้าราบเรียบดังเดิม

เห็นภาพนี้ ทั่วลานแทบจะแตกระเบิด

นี่เป็นสถานการณ์อะไรเนี่ย!?

หลุดกรอบความเข้าใจของคนส่วนใหญ่อย่างสิ้นเชิง เสมือนหลินสวินตายแล้วเกิดใหม่ นิพพานระหว่างความเป็นตายก็ไม่ปาน น่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว

ส่วนพวกฉีหลิงเจิ้นที่ภายในใจยังยากจะปิดบังความยินดีก่อนหน้านี้ ต่างอึ้งงันอย่างอดไม่ได้ สีหน้าเหมือนเห็นผีตัวเป็นๆ

ปีนั้นพวกเขาก็เคยแจ้งมรรคอมตะ แต่ยังไม่เคยผ่านเรื่องชวนพิศวงเช่นนี้มาก่อน

“สรรสร้างจากความว่างเปล่า!”

นัยน์ตาตู๋กูยงวาบประกาย สีหน้าเต็มไปด้วยแววตะลึงพรึงเพริด

“เป็นขอบเขตนี้จริงๆ ข้าคิดไม่ถึงจริงๆว่าระดับมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิอย่างเขา ถึงกับหยั่งถึงและสัมผัสขอบเขตพลังเช่นนี้ได้ด้วย…”

ฟางเต้าผิงพึมพำ

“ท่านเทียด อะไรคือสรรสร้างจากความว่างเปล่าหรือ” เสวียนจิ่วอิ้นอดเอ่ยถามไม่ได้

“เป็นขอบเขตที่รวมการรังสรรค์และดับทำลายอย่างหนึ่ง อยู่ระหว่างมีและไม่มี เป็นตายวนเวียน ขอบเขตนี้เกี่ยวข้องกับจิตมรรค มีเพียงหยั่งถึงขอบเขตนี้เท่านั้น ในอนาคตจึงจะสามารถแปรสภาพตามความหมายอย่างแท้จริงได้ในขั้นหลุดพ้น”

เสวียนเฟยหลิงดกล่าวต่อ “เจ้าสามารถมองว่านี่คือพลังสภาวะจิตอย่างหนึ่งก็ได้ ผู้ที่จิตมีเอกภพ จะสามารถควบคุมฟ้าดิน หากจิตหลุดพ้น กลับก็จะได้มหาอมตะ อิสระแท้จริง…”

น้ำเสียงเจือความทอดถอนใจและสั่นไหว

สรรสร้างจากความว่างเปล่า นี่คือพลังลับแห่งสภาวะจิตที่ระดับอมตะขั้นหลุดพ้นต่างวิงวอนขวนขวาย มีเพียงทองทะลุขอบเขตนี้เท่านั้น จึงจะสามารถหลุดพ้นได้อย่างแท้จริง

เสวียนเฟยหลิงก็เป็นระดับอมตะขั้นหลุดพ้นเช่นกัน มีหรือจะไม่เข้าใจนัยเร้นลับนี้

แต่เขากลับคิดไม่ถึงขอบเขตพลังเช่นนี้ จะถึงกับปรากฏขึ้นบนตัวระดับมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิอย่างหลินสวิน นี่เห็นชัดว่าน่าเหลือเชื่ออย่างไม่ต้องสงสัย

“เหตุใดข้าฟังเข้าใจแล้ว แต่กลับมองความลับภายในนั้นไม่ออกสักนิด”

เสวียนจิ่วอิ้นกังขา

“หากเจ้าสามารถหยั่งถึงได้ ป่านนี้คงมานั่งถกมรรคกับเทียดอย่างข้านานแล้ว”

เสวียนเฟยหลิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์

“กล่าวเช่นนี้ หลินสวินทำได้แล้วหรือ”

เสวียนจิ่วอิ้นพูดอย่างตกใจ

“เขายังไม่ได้ครอบครองพลังของสรรสร้างจากความว่างเปล่าอย่างแท้จริง แต่หยั่งรู้ถึงนัยเร้นลับบางส่วนในขอบเขตนี้แล้ว ช่าง… ยอดเยี่ยมจริงๆ!”

เสวียนเฟยหลิงทอดถอนใจ

เขาไม่รู้ว่าตั้งแต่ตอนที่ทะลวงด่านที่เก้าของทางเดินเมฆาหยกในดินแดนรกร้างโบราณ หลินสวินก็มองทะลุขอบเขตนี้ได้แล้ว ทำเอาซียังตกใจ เสียอาการอย่างหาได้ยาก

ต่อมาหลังจากชายหนุ่มจักจั่นทองได้รู้เรื่องนี้ ก็อุทานตกใจไม่หยุดเช่นกัน!

และในเวลานี้ คนใหญ่คนโตอย่างพวกฝูเหวินหลี ฉีเซียวอวิ๋นต่างเผยสีหน้าตกใจแกมสงสัยออกมา สรรสร้างจากความว่างเปล่าหรือ

พวกเขาเป็นเหมือนพวกเสวียนเฟยหลิง ถูกสิ่งนี้ซัดโจมตีจนไม่อาจสงบนิ่งได้

เพราะว่าขอบเขตนี้ เป็นขอบเขตที่สามารถหยั่งรู้ได้ในระดับอมตะขั้นที่สามอย่างขั้นหลุดพ้น!

แต่ตอนนี้กลับปรากฏอยู่บนตัวหลินสวิน นี่จะไม่ให้คนตกใจคงยาก

เพียงแต่สำหรับผู้สืบทอดส่วนใหญ่ในที่นี้ล้วนมึนงง เพราะพวกเขาไม่เข้าใจความหมายของสรรสร้างจากความว่างเปล่าสักนิด

นี่ปกติยิ่ง

ทว่าเมื่ออยู่บนตัวหลินสวิน กลับผิดปกติยิ่งยวด