Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2809

ตอนที่ 2809 ฟันบุตรเทพ

ที่มาพร้อมเสียงคือหญิงคนหนึ่งปรากฏตัวกลางอากาศ

เงาร่างของนางสูงเพรียว ผมดำใช้เชือกสีทองมัดเป็นหางม้า สวมชุดกระโปรงแดงเพลิง ถือทวนยาวขาวหิมะ กลิ่นอายทั่วตัวรุนแรงและเย็นเยียบ

“คารวะใต้เท้าธิดาเทพ!”

ในหมู่คน ผู้แข็งแกร่งตระกูลเยี่ยนล้วนคำนับอย่างครัดเคร่ง

เยี่ยนชิงหลี!

ธิดาเทพของตระกูลเยี่ยน เป็นดั่งตำนาน โดดเด่นองอาจเช่นกัน

ผู้คนฮือฮา แต่ละคนต่างเผยสีหน้าหวั่นเกรงและคลั่งไคล้

เทียบกับอิ๋งเยวี่ย ชื่อเสียงของเยี่ยนชิงหลีโด่งดังกว่าเล็กน้อย เมื่อนานมาแล้วนางเคยเข้าร่วมการถกมรรคร้อยตระกูล ในการแข่งขันของระดับเดียวกันในยามนั้นถึงขั้นกดความองอาจของบุตรเทพไปไม่น้อย

ในบรรดาหมู่มกุฎบรรพจารย์จักรพรรดินับร้อยเมื่อตอนนั้น พลังต่อสู้ของนางสามารถจัดอยู่ในห้าสิบอันดับแรกได้!

เผ่าเทพไม่เคยขาดบุคคลชั้นเลิศปานปีศาจ ในเผ่าเทพนับร้อยของแหล่งสถานศุภโชคยิ่งรวบรวมบุคคลชั้นเลิศเช่นนี้ไม่รู้เท่าไร

และตอนนั้นที่สามารถจัดอยู่ในห้าสิบอันดับแรกได้ จะเห็นได้ว่าเยี่ยนชิงหลีแข็งแกร่งเพียงใด!

“หึ หากเจ้าเยี่ยนชิงหลีไม่ใจร้อนหมายชิงศุภโชคบนตัวคนผู้นี้ เหตุใดต้องมาขัดขวางข้าด้วยเล่า”

อิ๋งเยวี่ยพูดอย่างเย็นเยียบ

“เพราะข้ากังวลว่าเจ้าจะโดนฆ่า”

เยี่ยนชิงหลีไม่เกรงใจสักนิด ยามเอ่ยดวงตาทั้งคู่มองไปยังกายมรรคไม้เขียวของหลินสวินที่อยู่ไกลๆ แล้ว “สหาย หากเจ้าอยากรอก็ย่อมได้ แต่ข้าขอพูดตามตรงว่าอีกไม่นานจะพวกร้ายกาจโผล่มามากขึ้นเรื่อยๆ ถึงตอนนั้นสถานการณ์ของเจ้าคงยิ่งไม่ดี”

กายมรรคไม้เขียวของหลินสวินพูดเรียบๆ “ไม่ต้องเป็นห่วง”

เยี่ยนชิงหลีอึ้งไป มองร่างต้นของหลินสวินที่นั่งสงบจิตหยั่งรู้อยู่ตรงนั้นมาโดยตลอด เอ่ยว่า “ที่อิ๋งเยวี่ยพูดนั้นไม่ผิด เจ้าบ้าคลั่งเกินไปจริงๆ”

“ดังนั้นยามข้าลงมือกับเขา เจ้าหลบไปอีกด้านจะดีที่สุด!”

เสียงของอิ๋งเยวี่ยเย็นเยียบ เขาไม่พอใจการกระทำที่ถูกเยี่ยนชิงหลีขัดจังหวะการจู่โจมของตนอย่างมาก

เยี่ยนชิงหลีถอนหายใจเบาๆ คราหนึ่ง “แต่เจ้าไม่ได้สังเกตหรือว่ามีพวกร้ายกาจไม่น้อยมาก่อนแล้ว ตอนนี้ซ่อนตัวอยู่ในที่มืด เจ้าพุ่งออกไปคนแรก ไม่ว่าดูอย่างไรก็เป็นผลเสียมากกว่าผลดี”

อิ๋งเยวี่ยหน้าเปลี่ยนสีไปเล็กน้อย สายตากวาดมองรอบๆ เหมือนสังเกตเห็นอะไร สีหน้าค่อยๆ อึมครึมลง

ส่วนเยี่ยนชิงหลีกลับเอ่ยปากเสียงดัง “ทุกท่าน ในเมื่อมาแล้วเหตุใดไม่ปรากฏตัว ในสถานที่เช่นนี้ยังคิดจะเล่นตั๊กแตนจับจั๊กจั่น นกขมิ้นอยู่ด้านหลัง นั่นไม่ขายหน้าเกินไปหรือ”

คำพูดนี้กระจายออกไป

“เดิมพวกข้าไม่อยากทำตัวเด่นเกินเจ้า แต่ในเมื่อแม่นางเยี่ยนพูดแล้ว พวกข้ารอต่อไปกลับจะไม่งดงามเท่าไรแล้ว”

เสียงหัวเราะลั่นดังขึ้นระลอกหนึ่ง ราวกับฟ้าร้องปั่นป่วน

จากนั้นแสงม่วงบาดตาสายหนึ่งปรากฏขึ้นปานสายฟ้า กลายเป็นเด็กหนุ่มชุดม่วงที่หล่อเหลางดงาม ผิวขาวผ่อง แย้มยิ้มน้อยๆ กลิ่นอายทั่วตัวกลับกำเริบเสิบสาน รุนแรงราวกับเพลิง

เหลียงชิวหู บุตรเทพตระกูลเหลียงชิว!

หากบอกว่าตอนนั้นเยี่ยนชิงหลีอยู่ในห้าสิบอันดับแรกของการถกมรรคร้อยตระกูล

เหลียงชิวหูนั่นก็สามารถอยู่ในสามสิบอันดับแรกได้!

ควรรู้ว่าอันดับยิ่งสูง การต่อสู้ก็ยิ่งดุเดือด และคนที่สามารถจัดอยู่ในสามสิบอันดับแรกท่ามกลางปีศาจระดับเดียวกันในหมู่เผ่าเทพแต่ละตระกูลได้ แค่คิดก็รู้ว่าพลังต่อสู้ของเหลียงชิวหูจะน่ากลัวเพียงใด

ในที่นั้นเงียบกริบ ผู้ฝึกปราณบริเวณนั้นหัวใจสั่นสะท้านระลอกหนึ่ง

บุตรเทพ ธิดาเทพที่ราวกับตำนานเหล่านี้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะปรากฏตัวในเมืองเทพศุภโชคได้อย่างไร

แต่ตอนนี้กลับทยอยปรากฏตัว!

ไม่รอผู้คนตอบสนอง ก็มีอีกสองร่างปรากฏขึ้น ยืนอยู่ข้างเหลียงชิวหู เป็นชายชุดขาวแบกกระบี่คนหนึ่ง และหญิงที่ถือแส้อ่อนสีทอง เงาร่างสูงโปร่งคนหนึ่ง

กลิ่นอายของชายหญิงคู่นี้ก็น่ากลัวเช่นกัน

ชั่วขณะนั้นหว่างคิ้วของอิ๋งเยวี่ยและเยี่ยนชิงหลีเผยความเคร่งเครียดแล้ว

เหลียงชิวเจี้ยน เหลียงชิวเวิ่น!

ในตระกูลเหลียงชิว ทุกรุ่นจะเลือกบุตรเทพสามคน เหลียงชิวเจี้ยน เหลียงชิวเวิ่นก็คือบุตรเทพและธิดาเทพรุ่นเดียวกับเหลียงชิวหู

พลังต่อสู้ของทั้งสองคนนี้บางทีอาจด้อยกว่าเหลียงชิวหู แต่รากฐานพลังก็น่ากลัวถึงขีดสุด

บรรยากาศกดดัน ทุกคนในที่นั้นคอแห้งผาก ตกใจกับภาพนี้โดยสมบูรณ์

บุตรเทพ ธิดาเทพของเผ่าเทพสามตระกูลชั้นยอดอย่างตระกูลอิ๋ง ตระกูลเยี่ยน ตระกูลเหลียงชิวทยอยปรากฏตัว ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หลินสวินจะไปต้านทานอย่างไร

แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนยากจะเชื่อคือร่างต้นของหลินสวินยังคงนั่งขัดสมาธิอยู่ ส่วนร่างแยกของเขาก็ไม่ได้เผยความหวาดกลัว นิ่งสงบเหมือนเดิม

“ตอนนี้พอหรือยัง”

เหลียงชิวหูยิ้มพูด สายตาจ้องกายมรรคไม้เขียวของหลินสวิน

“พวกเจ้าสามารถรออีกหน่อยได้”

กายมรรคไม้เขียวพูดเรียบๆ

เหลียงชิวหูอึ้งไป อดหัวเราะเสียงดังไม่ได้ “น่าสนใจ น่าสนใจเกินไปแล้ว คนที่มาจากนอกแหล่งสถานศุภโชคคนหนึ่งกลับไม่เห็นพวกเราในสายตา นี่เพราะโง่เขลาไม่รู้ความหรือมีความมั่นใจมากพอให้ทำเช่นนี้”

ทุกคนก็ประหลาดใจมากเช่นกัน

เพราะหลินสวินให้ความรู้สึกเหมือนไม่กลัวอะไรทั้งนั้น ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น แต่ภายใต้การกระทำที่ดูเหมือนสบายๆ ของเขา ท่าทีที่แสดงออกมากลับแข็งกร้าวอย่างหาใดเปรียบ

“อยากรู้คำตอบเหตุใดจึงไม่ลงมือดูเล่า”

กายมรรคไม้เขียวของหลินสวินพูดง่ายๆ

เหลียงชิวหูหุบยิ้ม เอ่ยว่า “ก็ดี เช่นนั้นก็ลองดู”

ว่าพลางเขาหันมองไปยังอิ๋งเยวี่ย เยี่ยนชิงหลี แล้วเอ่ยว่า “ทั้งสองท่าน พวกเจ้าจะลงมือก่อนหรือให้ข้าลงมือก่อน”

อิ๋งเยวี่ยพูด “ข้ามาถึงคนแรก ย่อมต้องเป็นข้าที่สังหารเจ้าหมอนี่!”

เยี่ยนชิงหลีกล่าว “สบโอกาสค่อยลงมือ”

เหลียงชิวหูพยักหน้า “ได้ เช่นนั้นพวกเราก็จะอยู่ตรงนี้ อิ๋งเยวี่ยเจ้าสู้อย่างสบายใจเถอะ ข้าเหลียงชิวหูรับรองว่าจะไม่ให้คนอื่นๆ รบกวนการเคลื่อนไหวของเจ้า! แน่นอนว่าหากเจ้าต้องการ พวกเราก็จะไม่นิ่งดูดาย”

คำพูดทั้งหมดดูกล้าหาญและใจกว้างนัก

“หากมารับความตายทีละคน พวกเจ้าจะยิ่งไม่มีโอกาส”

กายมรรคไม้เขียวของหลินสวินกล่าว คำพูดยังคงราบเรียบ

“หึ!”