Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2810

ตอนที่ 2810 ยังมีใครอยากรับความตายอีก

การตายของอิ๋งเยวี่ย ก่อให้เกิดแรงสะเทือนยิ่งใหญ่ในหมู่ผู้ชมการต่อสู้ที่อยู่ห่างไป

โดยเฉพาะเหล่าผู้แข็งแกร่งของเผ่าเทพตระกูลอิ๋ง ไม่มีใครไม่ดวงตาปูดโปน!

ส่วนในสนามรบ กายมรรคไม้เขียวของหลินสวินห้ำหั่นกับระดับบุตรเทพสามคนของตระกูลเหลียงชิวแล้ว

ตูม!

แสงศักดิ์สิทธิ์สาดประกาย วิชามรรคกู่ก้อง

บริเวณใกล้ๆ นภาดาราศุภโชคถูกคลื่นการต่อสู้ชวนประหวั่นปกคลุมโดยสมบูรณ์

อย่างน้อยในเมืองเทพศุภโชค การต่อสู้เช่นนี้ก็เรียกได้ว่าเป็นการต่อสู้ชั้นสูง เป็นการประลองระหว่างผู้ไร้คู่ต่อกรในระดับมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิ

การตายของอิ๋งเยวี่ยกระตุ้นพวกเหลียงชิวหูอย่างที่สุดเช่นกัน พวกเขาแต่ละคนไม่กล้าเก็บงำ ปลดปล่อยมรรควิถีของตนถึงขีดสุด

แต่ยิ่งสู้ยิ่งทำให้พวกเขาหวั่นใจ

ด้วยร่างแยกของหลินสวินแข็งแกร่งกว่าที่พวกเขาคิดไว้มาก ต่อให้ถูกล้อมโจมตีก็ยังไม่ถูกกำราบ กลับเป็นว่าทุกครั้งที่ออกโจมตีจะสร้างผลกระทบและภัยคุกคามให้พวกเขาอย่างมาก!

ตูม!

ท่ามกลางแสงศักดิ์สิทธิ์พลุ่งพล่านลุกโชน ภายใต้หมัดของหลินสวิน ทวนยาวเจิดจ้าของเหลียงชิวเวิ่นถูกซัดจนเกือบกระเด็นหลุดจากมือ ไม่รอให้นางตอบสนอง หลินสวินก็พุ่งตัวเข้าไป แขนเสื้อสะบัดโบก ปราณกระบี่นับไม่ถ้วนทะยานออกมา

คล้ายหมื่นกระบี่พุ่งออกมาพร้อมกัน!

เหลียงชิวเวิ่นส่งเสียงร้องแหลม ยามเงาร่างพริบไหวหลบหลีกก็ช้าไปก้าวหนึ่งแล้ว ถูกปราณกระบี่หลายสายฟันใส่ตัว เลือดสดสาดกระเซ็นไปทั้งร่าง แทบถูกฟันเป็นชิ้นๆ

“ฆ่า!”

เหลียงชิวหูกับเหลียงชิวเจี้ยนเข้ามาช่วยทันเวลา ใช้พลังทั้งหมดโจมตีหลินสวิน

กลับเห็นหลินสวินไม่หลบไม่หลีก ใช้ร่างกายต้านการโจมตีนี้อย่างแข็งกร้าว ทั้งเขายังเหิมฮึก กำหมัดกระหน่ำซัด

ปัง!

เหลียงชิวเวิ่นที่เดิมได้รับบาดเจ็บสาหัสถูกพลังหมัดสังหารโดยตรง เลือดสดสาดกระเซ็น

“นี่…”

“สวรรค์!”

“ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งเช่นนี้”

เสียงอุทานดังขึ้นแต่ไกล ผู้ชมการต่อสู้ล้วนถูกภาพนองเลือดกระตุ้น อกสั่นขวัญหาย อึ้งงันอยู่ตรงนั้น

ร่างแยกร่างเดียวกลับร้ายกาจเช่นนี้ ฆ่าอิ๋งเยวี่ย สังหารเหลียงชิวเวิ่น ราวกับไม่อาจทัดเทียม!

“บัดซบ!”

สีหน้าเหลียงชิวหูกับเหลียงชิวเจี้ยนอึมครึมเป็นพิเศษ ทั้งตระหนกและขุ่นเคือง อานุภาพทั้งตัวน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม พลังที่สำแดงออกมายามเคลื่อนไหวล้วนมีอานุภาพทลายฟ้ามลายดิน

“เปล่าประโยชน์”

กายมรรคไม้เขียวของหลินสวินเยาะหยัน ออกหมัดสังหารเหมือนเทพองค์หนึ่ง ทุกการโจมตีล้วนมีอานุภาพทำลายภูผาธารา บดขยี้เก้าชั้นฟ้า

อันที่จริงหลังจากเริ่มเปิดศึก หลินสวินก็ไม่เคยเก็บงำ!

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ข้อห้ามสำคัญก็คือการถูกปิดล้อมและพัวพัน

ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นการฆ่าอิ๋งเยวี่ยหรือกำจัดเหลียงชิวเวิ่นก่อนหน้านี้ ล้วนเป็นการสะท้อนมรรควิถีทั้งตัวเขาถึงขีดสุด

หากเก็บงำคงไม่มีทางสังหารอีกฝ่ายได้เร็วเช่นนี้แน่

จากมุมมองคนนอก อิ๋งเยวี่ยกับเหลียงชิวเวิ่นดูไม่ได้ความนัก แต่ความจริงเป็นเพียงเพราะความสำเร็จบนระดับมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิของหลินสวินเหนือกว่าสองคนนี้เท่านั้น

ต้องรู้ว่าตั้งแต่แจ้งมรรคเป็นมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิที่โบราณสถานทวยเทพ หลินสวินก็ใช้พลังของตัวเองกำราบมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิที่แจ้งมรรคมาหลายปีอย่างฉีหลิงอวิ๋น จงหลีเซียว มู่อี้ ชือพั่วจวินได้แล้ว

กระทั่งต่อมายามเข้าสู่โลกยอดนิรันดร์ เมื่อพลังปราณระดับมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิของเขาเลื่อนขั้นอย่างต่อเนื่อง ยามมาถึงน่านฟ้าที่หก เขาถึงขั้นข้ามระดับไปต่อสู้กับระดับอมตะขั้นอายุขัยเทียมฟ้าได้

พลังนั้นมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิในความหมายทั่วไปมีหรือจะเทียบได้

ตอนนี้แม้ว่าสิ่งที่หลินสวินใช้คือกายมรรคไม้เขียว แต่ก็มีพลังต่อสู้เหมือนร่างต้น!

กล่าวสรุปโดยง่าย นี่ก็คืออานุภาพของมกุฎบรรพจารย์หมื่นมรรค!

ในโลกยอดนิรันดร์ก่อนหน้านี้ เขาทรงพลังไร้เทียมทาน

ในแหล่งสถานศุภโชคตอนนี้ เขาไม่ใช่คนที่บุตรเทพและธิดาเทพใดต้านทานได้

ตำนานแล้วอย่างไร

ปีศาจแล้วอย่างไร

ในการประลองบนมรรคาระดับจักรพรรดิ หลินสวินไม่หวาดกลัวอะไรนานแล้ว

ปึง!

เหลียงชิวเจี้ยนบาดเจ็บในการต่อสู้ ถูกแขนเสื้อหลินสวินซัดโดนตัว เหมือนถูกเทพสวรรค์ฟาดแส้ใส่ ผิวแตกเลือดอาบ กระดูกแตกหัก ทั้งตัวกระเด็นออกไป

ริมฝีปากเขาส่งเสียงอึดอัด ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

ยามนี้เหลียงชิวหูคิดไปช่วยก็ไม่ทันแล้ว

ตูม!

ครู่ต่อมาร่างเหลียงชิวเจี้ยนระเบิดออก ถูกหลินสวินซัดฝ่ามือใส่กลางอากาศ

“ใต้เท้า!”

ห่างออกไปเหล่าผู้แข็งแกร่งตระกูลเหลียงชิวส่งเสียงร้องอย่างอดไม่ได้

เหลียงชิวเวิ่นตายแล้ว ตอนนี้เหลียงชิวเจี้ยนก็ตายแล้ว แรงโจมตีที่นำพามาสู่พวกเขาหนักหน่วงนัก

คนอื่นในที่นั้นก็ถูกทำให้ตกใจโดยสมบูรณ์

ต่อให้ผ่าสมองออกมาก็ไม่อาจจินตนาการ ว่าแม้ระดับบุตรเทพลงมือพร้อมกันยังไม่อาจกำราบหลินสวินได้ กลับเป็นว่าถูกหลินสวินปลิดชีพทีละคน

นี่เหมือนความฝันที่ไม่ใช่ความจริง!

“ตอนนี้เจ้าคิดว่าพอหรือยัง”

กายมรรคไม้เขียวของหลินสวินเอ่ยปาก ตอนนี้เหลือแค่เหลียงชิวหูคนเดียว เพียงแต่สีหน้าผิดแปลกหาใดเปรียบ บนหน้าผากมีเส้นเลือดปูดโปน ดวงตาแดงก่ำ เคียดแค้นเหมือนบ้าคลั่ง

“เจ้าจองหองตอนนี้แล้วอย่างไร สุดท้ายก็ออกจากเมืองเทพศุภโชคนี้ไม่ได้”

เหลียงชิวหูกล่าวข่มขู่

“ขอแค่รอดชีวิตก็มีโอกาสพลิกสถานการณ์ หากตายไป ทุกอย่างล้วนไม่ต้องพูดถึง”

หลินสวินกล่าวราบเรียบ

ฟุ่บ!

เงาร่างเหลียงชิวหูพุ่งวาบ กลายเป็นร่างแยกนับไม่ถ้วนเคลื่อนย้ายไปทั่วทิศ

ถึงกับหนีแล้ว!

กลับเห็นหลินสวินไม่ร้อนรน ยกมือกรีดวาด