Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3046

ตอนที่ 3046 ข้ามขั้นสู้ศึก

เสียงคำรามของจี้ป๋อเหวินยังก้องสะท้อน

ร่างต้นของหลินสวินพุ่งโจมตีเข้าไปนานแล้ว ในดวงตาแดงก่ำเต็มไปด้วยไอสังหารโหดเหี้ยมเย็นเยียบ

พริบตาจี้ป๋อเหวินที่บ้าคลั่งเดือดดาลราวกับตกสู่ถ้ำน้ำแข็ง สัมผัสถึงอันตรายแรงกล้า ความรุนแรงของไอสังหารบนร่างหลินสวินแทบจะกลบท่วมจิตใจของเขา…

ก็ตอนนี้เองกลิ่นอายน่าสะพรึงแผ่ลงจากเวิ้งฟ้า ท้องฟ้าสีรัตติกาลถูกแหวกออก

พริบตานั้นอานุภาพกดดันที่ไม่สามารถอธิบายได้ปกคลุมฟ้าดินแถบนี้ ทำเอาห้วงอากาศเงียบสงัด

และสิ่งที่เร็วกว่ากลิ่นอายน่ากลัวนี้ คือประทับฝ่ามือที่ควบรวมกลางอากาศ ราวกับทำจากกระจกแก้วโปร่งแสงใสสะอาด ขวางอยู่เบื้องหน้าจี้ป๋อเหวิน และตบเข้าใส่หลินสวินอย่างรุนแรง

ตูม!

พลังกฎระเบียบพลุ่งพล่านบนประทับฝ่ามือนี้ ราวกับมือแห่งสวรรค์ ความรุนแรงของกลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมาเหนือกว่าขั้นล่วงกฎ

เพียงแต่หลินสวินกลับไม่หนี เบื้องหน้าพลันปรากฏปราณกระบี่ไพศาลแปลงเป็นกระบวน เข้าปะทะกับประทับฝ่ามือที่ราวกับกระจกแก้วนั่น

ตูม โครม…

กระบี่และฝ่ามือตัดสลับ พื้นที่แถบนี้พังถล่มโดยพลัน จมสู่กลางกระแสพลังอันบ้าคลั่ง

ก็เห็นประทับฝ่ามือปานกระจกแก้วนั่นระเบิดเป็นเสี่ยงๆ ส่วนกระบวนค่ายกลกระบี่ของหลินสวินก็สลายไปเช่นกัน

แม้ไม่ได้บาดเจ็บ แต่เงาร่างที่พุ่งไปข้างหน้าของเขาก็ถูกขวางไว้ชั่วขณะหนึ่ง ทำให้จี้ป๋อเหวินรอดชีวิตไปได้ หนีไปไกล

“หลินสวินเจ้าช่างเก่งนัก เพิ่งไม่กี่ปีกลับทะยานจากระดับอมตะขั้นอายุขัยเทียมฟ้ากลายเป็นระดับนิรันดร์ขั้นล่วงกฎสัมบูรณ์แล้ว!”

เสียงน่าเกรงขามที่แฝงความตกใจดังขึ้น

จากนั้นเงาร่างสูงใหญ่กำยำปรากฏตัวกลางอากาศ สวมชุดขนนก มีสง่าราศี รูปลักษณ์ปานเด็กหนุ่ม มีเพียงดวงตาทั้งคู่ที่เผยกลิ่นอายแห่งกาลเวลาเนิ่นนาน

จี้กุยหลิง!

ขั้นสรรสร้างขั้นต้นคนหนึ่งในตระกูลจี้

ทันทีที่เขาปรากฏตัว จี้ป๋อเหวินก็เหมือนได้ที่พึ่ง ตะโกนว่า “ผู้อาวุโส เจ้าเดรัจฉานนี่ฆ่าพวกฉางอวิ๋น ฉางซานไปแล้ว ขอท่านโปรดลงมือจับตัวมัน!”

“วางใจ เขาหนีไม่พ้นหรอก”

สีหน้าจี้กุยหลิงเองก็เผยไอสังหาร “สิ่งที่ข้าไม่เข้าใจตอนนี้คือ เหตุใดพี่กุยเจินจึงไม่ได้กลับมาจากโลกยอดนิรันดร์”

จี้กุยเจิน เป็นหนึ่งในขั้นสรรสร้างของตระกูลจี้ของพวกเขา เดิมไปจัดการหลินสวินที่โลกยอดนิรันดร์ก่อน แต่ตอนนี้จี้กุยเจินไม่ได้ย้อนกลับมา กลับเป็นหลินสวินที่บุกมา

ที่สำคัญที่สุดคือจี้กุยเจินคือพี่ชายของจี้กุยหลิง!

“เจ้าหมายถึงเขาหรือ”

หลินสวินยกมือขึ้นคว้าพลังจิตอ่อนบางของจี้กุยเจินที่ถูกผนึกออกมา แววเย็นเยียบวาบผ่านดวงตาที่เต็มไปด้วยเลือด

สีหน้าของจี้กุยหลิงและจี้ป๋อเหวินล้วนเปลี่ยนไป ไม่อาจเชื่อว่าจี้กุยเจินซึ่งมีพลังปราณขั้นสรรสร้างขั้นกลางจะถูกหลินสวินจับได้อย่างไร

“ปล่อยพี่ชายข้าซะ! ไม่เช่นนั้นวันนี้เจ้าต้องตายอย่างไม่มีต้องสงสัย!”

จี้กุยหลิงเดือดดาล สีหน้าอึมครึม ตวาดเสียงกร้าว

หลินสวินเก็บพลังจิตของจี้กุยเจินลงไปลวกๆ พูดเสียงเรียบ “พวกเจ้าคิดว่าข้าหลินสวินจะกลัวการข่มขู่เช่นนี้หรือ”

ไอสังหารรอบตัวเขาน่ากลัวกว่าเดิมแล้ว ราวกับมหาสมุทรซัดสาด “แต่พวกเจ้าวางใจ ข้าจะไม่ฆ่าจี้กุยเจินง่ายๆ เช่นนี้ ข้าจะให้พวกเจ้าลิ้มรสเช่นกันว่าอะไรที่เรียกว่ารสชาติของการถูกข่มขู่!”

ขณะพูดฝีเท้าของหลินสวินก้าวไปข้างหน้า

ตูม!

ฟ้าดินสั่นไหว ปราณกระบี่ที่ราวกับธารดาราเก้าสวรรค์พุ่งออกมา พลังกฎระเบียบที่คลุมเครือพันล้อม ทะยานผ่านห้วงอากาศฟันไปทางจี้กุยหลิง

ส่วนกายมรรคไม้เขียวของเขาควบคุมพลังของระเบียบปฐม เข้าโจมตีขนาบพร้อมกับร่างต้น

“นี่เป็นเจ้ารนหาที่ตายเอง!”

จี้กุยหลิงเดือดดาล ยื่นมือไปคว้ากลางอากาศ

ชิ้ง!

ดาบศึกทองอร่ามเล่มหนึ่งที่แปลงมาจากระเบียบระดับเทพพลันปรากฏในมือเขา ฟันออกไปโดยพลัน

ปราณดาบสีทองทั่วฟ้าอึงอล เจือกลิ่นอายเข่นฆ่าน่าตกตะลึง นั่นเป็นพลังของขั้นสรรสร้าง ควบคุมระเบียบระดับเทพเป็นอาวุธ อานุภาพที่ปลดปล่อยออกมาทะลวงเวิ้งฟ้า

ศึกใหญ่ปะทุ

จี้กุยหลิงเดือดดาลมาก ใช้พลังทั้งหมด

แต่หลินสวินเดือดดาลยิ่งกว่าเขา ยามลงมือยิ่งไม่เกรงใจสักนิด!

ตูม โครม!

ฟ้าพลิกดินคว่ำ สุริยันจันทราอับแสง

ยามเล่นงานขั้นสรรสร้างขั้นกลางอย่างจี้กุยเจินในโลกยอดนิรันดร์ หลินสวินใช้เพียงพลังของร่างต้นยังกำราบจนอีกฝ่ายเละไม่เป็นท่า

นับประสาอะไรกับตอนนี้ที่ใช้พลังของร่างต้นและกายมรรคไม้เขียว

ชั่วพริบตาเท่านั้นจี้กุยหลิงก็บาดเจ็บสาหัสจนกระอักเลือด ถูกอานุภาพดุดันไร้ใดเปรียบของหลินสวินกำราบ

จี้ป๋อเหวินเห็นแล้วตาแทบถลนออกมา เย็นวาบไปทั้งร่าง คิดจนหัวแตกก็ไม่สามารถจินตนาการได้ว่าผู้แข็งแกร่งขั้นล่วงกฎสัมบูรณ์อย่างหลินสวินจะเย้ยฟ้าถึงขั้นนี้ได้อย่างไร

ข้ามขั้นใหญ่ กดข่มขั้นสรรสร้าง!

ใครจะกล้าเชื่อ

“เดรัจฉานนี่กำเริบเสิบสาน ลงมือพร้อมกันเถอะ”

“ได้”

กลางฟ้าดินเงาร่างสองร่างปรากฏกะทันหัน ร่างหนึ่งหนาแน่นราวกับเหล็ก อีกร่างพร่าเลือนเลื่อนลอย

เสียงยังคงสะท้อนก้อง เงาร่างที่ราวกับเทพสองร่างปรากฏตัวกลางอากาศแล้วโจมตีเข้ามา

คนหนึ่งเป็นเฒ่าชรารูปลักษณ์สง่างามสวมชุดม่วง คาดเข็มขัดหยก ศีรษะสวมเกี้ยวประดับ พลังกฎเกณฑ์ทั่วตัวแปลงเป็นเงามายาโลกสีเงินยวง อานุภาพน่ากลัวล้นฟ้า