Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3099

ตอนที่ 3099 จอมมรรคซานเฟิง

ทันใดนั้นจิตต่อสู้ภายในใจหลินสวินพลันสลายหายไป

เขาไม่อยากลงมือกับศัตรูของพวกซินหู เหลยซ่ง

หลินสวินคิดๆ แล้วกล่าวอย่างจริงจัง “สหายยุทธ์ เจ้าเข้าใจผิดแล้ว ข้ากับพวกซินหูเป็นศัตรูกัน อีกทั้งข้ายังเป็นคนสังหารซินหูเองกับมือ”

“เจ้าฆ่าซินหูหรือ”

ชายชุดม่วงขำพรืด “เจ้าหนุ่ม แม้การที่เจ้าพูดเช่นนี้จะทำให้ข้าดีใจมาก แต่เจ้าคิดว่าลูกไม้ตื้นๆ แบบนี้จะหลอกข้าได้หรือ”

ในความคิดเขา หลินสวินกล่าวเช่นนี้ก็เพื่อปกป้องตัวเอง

เพียงแต่หากบอกว่าขั้นสรรสร้างคนหนึ่งสามารถสังหารขั้นไร้ขอบเขตใหญ่อย่างซินหูได้ นั่นก็เป็นเรื่องน่าขันที่สุดแล้ว

ถึงขั้นที่ชายชุดม่วงโมโหอยู่หน่อยๆ คิดว่าวิธีที่หลินสวินโกหกตน… ออกจะตื้นเขินเกินไป เป็นการดูหมิ่นสติปัญญาของตนโดยสิ้นเชิง!

และเมื่อเห็นเช่นนี้หลินสวินก็หมดคำจะเอ่ยอีก จำต้องกล่าวอย่างหมดความอดทนว่า “ยามสังหารซินหู ยังมีผู้อาวุโสอีกคนคอยช่วยเหลือ แต่ข้ารับรองได้…”

ชายชุดม่วงกล่าวตัดบท “ยังคิดจะหลอกข้าหรือ เจ้าคิดว่าข้าหลอกง่ายมากหรือไร”

เขายิ่งโมโหขึ้นเรื่อยๆ สายตาที่มองหลินสวินก็เจือแววเย็นชา เจ้าหมอนี่เห็นว่าตนเบาปัญญาจริงๆ สินะ!

หลินสวินเอามือกุมหน้าผาก ถอนใจยาวในใจ ขนาดนี้แล้ว… เขายังจะพูดอะไรได้

“ช่างเถอะ คุยไม่ถูกคอครึ่งคำก็มากความ ขอตัว”

หลินสวินหมุนตัวจากไป

“ฮ่าๆๆ”

เมื่อเห็นท่าทางหมดอารมณ์ของหลินสวิน ชายชุดม่วงอดโมโหจนหัวเราะไม่ได้ “หลอกข้าไม่สำเร็จ ตอนนี้ยังคิดหนีอีกหรือ นี่เจ้าไม่เห็นข้าอยู่ในสายตาสักนิดสินะ!”

ขณะพูดเขายื่นมือผ่านอากาศคว้าไปทางหลินสวินอย่างฉับพลัน

ตูม!

ประกายวิเศษกฎระเบียบสีชาดไหลทะลัก กลายเป็นมือยักษ์เปลวเพลิงที่อานุภาพน่าสะพรึงข้างหนึ่ง ยามปิดครอบลงมาห้วงอากาศใกล้เคียงล้วนเสมือนถูกหลอม กลิ่นอายน่าหวาดกลัว

การโจมตีเช่นนี้ล้วนสามารถจับกุมขั้นไร้ขอบเขตเล็กได้อย่างง่ายดาย

กลับเห็นเงาร่างของหลินสวินวาบกะพริบกลางอากาศ เคลื่อนที่ออกไปอย่าฉิวเฉียด ทำให้การโจมตีนี้ของชายชุดม่วงพลาดเป้า

และอาศัยโอกาสนี้ เงาร่างหลินสวินเสมือนแสงเคลื่อนสายหนึ่งแหวกนภากว้าง พริบตาก็อันตรธานหายไป ความเร็วระดับนั้นทำให้ชายชุดม่วงยังอดอึ้งไม่ได้

“คิดไม่ถึงเลยว่าในด้านการหลบหนีเจ้าหมอนี่ดันร้ายกาจขนาดนี้… แต่คิดจริงๆ หรือว่าเช่นนี้ก็จะหนีรอดไปได้”

ชายชุดม่วงแค่นเสียงเย็น เงาร่างพุ่งทะยาน เคลื่อนย้ายผ่านห้วงอากาศไล่ตามหลินสวิน

‘เจ้าหมอนี่เป็นพวกดื้อดึงจริงๆ…’

เมื่อชายชุดม่วงไล่ตามมาหลินสวินก็รู้ตัวในทันที อดด่าในใจไม่ได้

เขาไม่ได้สนใจ เคลื่อนย้ายเต็มกำลัง

และด้านหลังชายชุดม่วงไล่ตามติดไม่ลดละ ซ้ำความเร็วยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ร่นระยะห่างระหว่างหลินสวินอย่างต่อเนื่อง

“เจ้าหนุ่ม เจ้าหนีไม่รอดหรอก! ถ้ารู้ความก็ยอมให้จับแต่โดยดีเสียตอนนี้ หาไม่รอยามข้าไล่ตามเจ้าทันคงเลี่ยงเลือดตกยางออกไม่ได้!”

ชายชุดม่วงตะโกนลั่นอยู่ด้านหลัง

หลินสวินทำหูทวนลมเคลื่นย้ายต่อไป

“พูดดีๆ ไม่ชอบ ชอบให้ใช้กำลัง!”

ท่าทางไม่หวาดเกรงของหลินสวินทำให้ชายชุดม่วงหัวเสียหนักขึ้น

เพียงแต่ไม่นานเขาก็ชะงักเท้า

ก็เห็นเงาร่างสองสายพุ่งปราดมาจากไกลๆ กะทันหัน

หลินสวินเองก็หยุดเท้าเช่นกัน เพราะเงาร่างสองสายที่ปรากฏตัวคือสิงเจี้ยนสยาและฟู่หนานหลี

“จอมมรรคซานเฟิง นี่เจ้าจะเป็นศัตรูกับสหายน้อยหลินของข้าหรือ”

สิงเจี้ยนสยามองหลินสวินด้วยสายตาแปลกพิกลก่อนปราดหนึ่ง จากนั้นหันมองชายชุดม่วงที่อยู่ไกลๆ

“สิงเจี้ยนสยา พวกเจ้าเป็นพวกเดียวกันหรือ”

ชายชุดม่วงแปลกใจทันที

“ไม่ผิด”

สิงเจี้ยนสยากล่าวหัวเราะชื่นมื่น “ดูท่าจะเป็นการเข้าใจผิด เช่นนี้ก็จัดการง่ายแล้ว หาไม่มิตรภาพระหว่างเจ้ากับข้าคงต้องป่นปี้ในวันนี้”

ชายชุดม่วงแค่นเสียงเย็น ชี้ไปทางหลินสวิน “เจ้าหมอนี่ไม่ซื่อตรงอย่างมาก ยังคิดว่าข้าหลอกง่าย แต่คำโกหกที่เอ่ยออกมากลับไร้เดียงสาสุดขีด ที่น่าโมโหที่สุดคือตั้งแต่ต้นจนจบเจ้าหนุ่มขั้นสรรสร้างอย่างเขากลับไม่เห็นข้าอยู่ในสายตาสักนิด!”

“หลอกเจ้าหรือ” สิงเจี้ยนสยาและฟู่หนานหลีล้วนอึ้งไป

“ใช่ เขาบอกว่าเขาฆ่าซินหู เช่นนี้พวกเจ้าจะเชื่อหรือ”

ชายชุดม่วงกล่าว “เจ้ารู้อยู่แล้วว่าพลังต่อสู้ของเฒ่าซินหูนั่นแข็งแกร่งแค่ไหน มีหรือที่ขั้นสรรสร้างอย่างเขาจะฆ่าตายได้ คำโกหกนี้ไม่ได้ใช้สมองคิดชัดๆ ช่องโหว่เป็นร้อย เจ้าว่าข้าจะไม่โกรธได้หรือ”

หลินสวินยิ้มขื่นไม่หยุด

ส่วนสิงเจี้ยนสยากับฟู่หนานหลีหัวเราะลั่นออกมา หัวเราะจนน้ำตาเกือบไหล

ชายชุดม่วงรู้สึกอึมครึมทันที กล่าวอย่างหงุดหงิดว่า “หัวเราะกับผีสิ คราวก่อนยามต่อสู้แย่งชิงในโลกบัวชะตา ข้าซุ่มโจมตีพวกเฒ่าซินหูเพื่อระบายแค้นให้พวกเจ้าเชียว แม้จะไม่สามารถฆ่าพวกเขาให้ตายได้ แต่ก็ทำร้ายเจวี๋ยอวิ๋นโจวจนเจ็บสาหัส ทำให้เจ้าเฒ่านี่ถูกคนอื่นฆ่าตายเพราะอาการบาดเจ็บร้ายแรงเกินไป”

ได้ยินเช่นนี้สิงเจี้ยนสยาใจกระตุก กล่าวว่า “มิน่าคราวก่อนยามพวกพวกซินหูกลับโลกวิญญาณยุทธ์ข้าถึงไม่เห็นเจวี๋ยอวิ๋นโจว ที่แท้ถูกเจ้าทำร้ายนี่เอง”

ยามเข้าสู่บัวชะตามหามรรคดอกที่สี่ ซินหูและเหลยซ่งนำทัพขั้นไร้ขอบเขตใหญ่หกคน อู่ตงเหอหนึ่งในนั้นกลับไปก่อนล่วงหน้า ก่อนถูกเขากับฟู่หนานหลีซุ่มสังหาร

แต่ยามพวกซินหู เหลยซ่งย้อนกลับมา ข้างกายกลับมีเพียงสี่คน ขั้นไร้ขอบเขตใหญ่อย่างเจวี๋ยอวิ๋นโจวไม่ได้กลับมาด้วย