Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3212

ตอนที่ 3212 แลกตัวประกัน

ฟุ่บ! ฟุ่บ!

เฒ่าโดดเดี่ยวพาหลินสวินเคลื่อนย้ายผ่านห้วงอากาศเต็มกำลัง

เขาบาดเจ็บสาหัส ทั้งสูญเสียพลังไปมาก แต่ตอนนี้ไม่อาจห่วงเรื่องพวกนี้แล้ว

โชคดีที่มีหลินสวินอยู่ พาเขาเคลื่อนย้ายผ่านห้วงอากาศด้วยกัน ไม่เช่นนั้นคงไม่มีเรี่ยวแรงเคลื่อนไหว

ระหว่างทางหลินสวินได้รู้ว่าหลายปีมานี้เฒ่าโดดเดี่ยวและราชครูอยู่ในโลกโลกาสวรรค์มาตลอด ไม่ได้จากไป และไอโลกาสวรรค์ที่พวกเขาหลอมออกมาก็ไม่สามารถทำให้ฟ้าดินของโลกนี้เกิดการตอบสนองได้

และทูตชะตาสวรรค์ทั้งเก้าของเก้าภาคีไท่ชูก็เป็นเช่นเดียวกัน

ว่ากันถึงที่สุด ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน คนที่ข้ามผ่านโลกเก้าชั้นของแดนเทพสรรพวิญญาณได้อย่างแท้จริง ถึงอย่างไรก็เป็นแค่คนกลุ่มน้อยที่นับนิ้วได้

ส่วนเฒ่าโดดเดี่ยวก็ได้รู้ถึงเรื่องราวที่หลินสวินประสบระหว่างทางหลังจากเข้าสู่แหล่งสถานอัศจรรย์

โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าหลินสวินก้าวสู่ขั้นไร้ขอบเขตสัมบูรณ์ตั้งแต่ยามอยู่ในโลกแปรมรรค เฒ่าโดดเดี่ยวจึงเข้าใจรางๆ ว่าเหตุใดหลินสวินเพิ่งมาถึงโลกโลกาสวรรค์ครึ่งเดือน มรรคโลกาสวรรค์ที่ครอบครองก็แข็งแกร่งขนาดนั้นแล้ว

ว่ากันถึงที่สุดก็เพราะพลังปราณของหลินสวินเหนือกว่าจอมมรรคไร้ขอบเขตนานแล้ว กลายเป็นราชันไร้ขอบเขตที่แท้จริง!

ราชันไร้ขอบเขตคือสิ่งใด

คือผู้ที่มีระดับพลังขั้นไร้ขอบเขตสัมบูรณ์ เหยียบย่างบนปลายทางของมรรคานิรันดร์!

และในแหล่งสถานอัศจรรย์ คนที่ก้าวสู่ขอบเขตนี้เท่าที่รู้ก็มีเพียงจักจั่นทอง เจ้าแห่งคีรีดวงกมล เฉินหลินคง อีกาดำ บรรพจารย์วานรห้าคนเท่านั้น

ส่วนจอมมรรคไร้ขอบเขต คือพวกที่เข้าใกล้ขั้นสัมบูรณ์ที่สุด

อย่างจอมมรรคชะตาสวรรค์เก้าคนของเก้าภาคี บรรพจารย์ของสี่หอบรรพจารย์ ก็คือคนในขอบเขตนี้ มีน้อยมากเช่นกัน

แต่เมื่อเทียบกับราชันไร้ขอบเขตก็ยังด้อยกว่าช่วงหนึ่ง

และตอนนี้หลินสวินเป็นราชันไร้ขอบเขตแล้ว เท่ากับเหนือกว่าบรรพจารย์ของสี่หอบรรพจารย์และจอมมรรคชะตาสวรรค์เก้าภาคีไท่ชูแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย!

ยามตระหนักถึงเรื่องพวกนี้ เฒ่าโดดเดี่ยวอดตะลึงไม่ได้

เท่าที่เขารู้ หลินสวินฝึกปราณถึงตอนนี้เพียงพันปีเศษเท่านั้น…

และเป็นยามนี้เช่นกัน เฒ่าโดดเดี่ยวถึงได้รู้สึกว่าภาพเหตุการณ์ยามหลินสวินกำราบพวกฉงซวีสี่คนก่อนหน้านี้ เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่แล้ว

ถึงอย่างไรหลินสวินในตอนนี้ก็เป็นราชันไร้ขอบเขตแล้ว!

นี่ทำให้เฒ่าโดดเดี่ยวฮึกเหิมขึ้นมา มีหลินสวินอยู่ ในโลกโลกาสวรรค์แห่งนี้ใครจะสู้ได้

‘หวังเพียงว่าจะไม่เกิดเรื่องกับราชครู…’

เฒ่าโดดเดี่ยวพึมพำในใจ

สองชั่วยามหลังจากนั้น

เงาร่างของเฒ่าโดดเดี่ยวปรากฏในภูผาธาราทรุดทลายแถบหนึ่ง สีหน้าเปลี่ยนเป็นย่ำแย่หาใดเปรียบ

เดิมทีที่นี่คือสถานที่หลบภัยของเขากับราชครู

หลายวันก่อนราชครูต่อสู้ดุเดือดกับพวกตี้ฉาง ตูเทียนหยวน สิงอวิ๋นโจวที่นี่

แต่ตอนนี้กลับไม่มีเงาร่างของราชครูแล้ว!

“ดูจากร่องรอยการต่อสู้ของที่นี่ พวกเขาคงมุ่งหน้าไปทางนี้”

หลินสวินสังเกตรอบบริเวณครู่หนึ่ง สายตามองไปไกลๆ

เฒ่าโดดเดี่ยวสูดหายใจลึกคราหนึ่ง ฝืนกดลางสังหรณ์ไม่ดีในใจ กำลังตัดสินใจจะไปค้นหากับหลินสวินต่อ

จู่ๆ ในห้วงอากาศห่างออกไปปรากฏคลื่นเป็นระลอก

จากนั้นเงาร่างของพวกตี้ฉาง ตูเทียนหยวน สิงอวิ๋นโจวปรากฏกลางอากาศ และข้างกายพวกเขายังเพิ่มมาอีกสองคน

คนหนึ่งสวมชุดดำผมดำ สะพายดาบไว้กลางหลัง อีกคนเป็นหญิงงามในชุดผ้าป่าน ผมสีเทายาวดิ่งถึงกลางหลัง

คนแรกนามว่าตานถู คนหลังนามว่าหลิวเหยา ล้วนเป็นทูตชะตาสวรรค์

“คิดไม่ถึงว่าเจ้าเฒ่าโดดเดี่ยวดันพาตัวหลินสวินมาแล้ว”

ยามเห็นหลินสวินที่อยู่ข้างกายเฒ่าโดดเดี่ยว พวกตี้ฉางล้วนประหลาดใจทันที จากนั้นตาเป็นประกาย เหมือนจ้องเหยื่อที่รอมานานอย่างไรอย่างนั้น

“เหตุใดไม่เห็นพวกฉงซวีแล้ว”

และมีคนขมวดคิ้ว สังเกตเห็นความผิดปกติ ทันทีที่เอ่ยคำพูดนี้ออกมา เหล่าทูตชะตาสวรรค์ในที่นั้นพลันขมวดคิ้ว

“ราชครูล่ะ พวกเจ้าทำอะไรเขา”

เฒ่าโดดเดี่ยวถามด้วยสีหน้าคล้ำเขียว

“เขายังไม่ตาย แค่ถูกพวกเรากุมตัวไว้เท่านั้น”

ตี้ฉางในชุดยาวสีเขียวพูดเรียบๆ

“ส่งตัวราชครูมา ข้าจะคืนฉงซวีให้พวกเจ้า”

จู่ๆ หลินสวินก็ส่งเสียง ยื่นมือคว้าร่างหนึ่งออกมา เป็นฉงซวีซึ่งถูกกำราบนั่นเอง

เห็นเช่นนี้พวกตี้ฉางล้วนสีหน้าอึมครึมลง

เดิมทีพวกเขาจับตัวราชครูเพื่อข่มขู่หลินสวิน แต่ตอนนี้หลินสวินเองก็จับตัวฉงซวีไว้ นี่เท่ากับว่าสถานการณ์ของพวกเขาเหมือนกัน

“นอกจากฉงซวี แล้วคนอื่นๆ เล่า”

ตี้ฉางสูดหายใจลึกก่อนเอ่ยถาม

“เรื่องนี้เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้ ถามแค่ว่าเจ้าจะปล่อยคนหรือไม่”

หลินสวินพูดอย่างเรียบๆ

พวกตี้ฉางสบตากัน เห็นได้ชัดว่ากำลังสื่อจิตคุยอะไรกันอยู่

ครู่หนึ่งหลังจากนั้นสีหน้าของตี้ฉางเผยแววเวทนา ถอนหายใจยาวก่อนเอ่ยว่า “พี่ฉงซวี ขอโทษด้วย เพื่อจับตัวหลินสวิน พวกเราจำต้องทำเช่นนี้”

นี่เท่ากับตัดสินใจสละฉงซวีแล้ว!

โชคดีที่ตอนนี้ฉงซวีหมดสติอยู่ หากเขาเห็นภาพนี้ก็ไม่รู้ว่าในใจจะคิดอย่างไร

“หลินสวิน ชีวิตของราชครูอยู่ในมือของพวกเรา หลังจากนี้ก็อยากดูนักว่าเจ้าจะเลือกอย่างไร หากอยากให้เขามีชีวิตอยู่เจ้าก็ยอมแพ้โดยดี หากไม่อยากให้เขามีชีวิตอยู่ พวกเราจะฆ่าเขาเดี๋ยวนี้”

ตี้ฉางพูดอย่างเย็นเยียบ

เขาไม่มองฉงซวีอีกแม้แต่แวบเดียว

“ราชครูเป็นตายร้ายดีอย่างไร เจ้าควรให้ข้าเห็นเขาสักหน่อยหรือเปล่า”

หลินสวินพูด