Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3214

ตอนที่ 3214 ละครของไท่ชู

ในฟ้าดินปานแรกกำเนิด

อีกาดำที่อยู่บนกิ่งไม้ลังเลครู่ใหญ่ สุดท้ายก็อดพูดไม่ได้ “เจ้าลัทธิ ท่านให้บรรพจารย์วานรเคลื่อนไหวยามนี้หรือ”

ส่วนลึกใต้ดิน เสียงของราชันไท่ชูดังขึ้น “อีกาน้อย เจ้าคิดว่าบรรพจารย์วานรเคลื่อนไหวตอนนี้จะชักนำตัวแปรมามากเท่าไร”

อีกาดำไตร่ตรองแล้วพูดว่า “สถานการณ์ของแดนเทพมากเร้นในตอนนี้ เคลื่อนไหวเพียงน้อยก็กระทบทั้งกระดาน จะต้องดึงดูดความสนใจของพวกเฉินซี จักจั่นทอง โพธิ เฉินหลินคงอย่างแน่นอน ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะทนไม่ไหวเคลื่อนไหวตอนนี้หรือไม่ เช่นนี้บรรพจารย์วานรก็อันตรายแล้ว”

“ผิดแล้ว”

ราชันไท่ชูพูด “บรรพจารย์วานรเคลื่อนไหว จึงสามารถทำให้ทุกอย่างดำเนินต่อไปได้ ส่วนบรรพจารย์วานร… ไม่เป็นอะไรหรอก นี่เป็นการจัดการของข้าอยู่แล้ว คู่ต่อสู้เหล่านั้นไม่เคลื่อนไหว เช่นนั้นยามหลินสวินไปถึงแดนเทพมากเร้นจะต้องถูกบรรพจารย์วานรพาคนปิดล้อมอย่างแน่นอน แหากพวกเขาเคลื่อนไหว นั่นก็ยิ่งดี”

อีกาดำเหมือนตระหนักอะไรได้ พูดอย่างตื่นเต้น “เจ้าลัทธิ หรือท่านมีพลังพอจะหลุดพ้นแล้ว”

“นั่นต้องดูว่ายามตัวแปรอย่างหลินสวินมาถึง คุ้มค่าพอให้ข้าออกไปหรือไม่”

เสียงของราชันไท่ชูแฝงความลึกลับ “หากไม่คุ้ม เช่นนั้นความพยายามของข้าก็เสียเปล่าแล้ว”

ในใจอีกาดำสะท้าน กล่าวว่า “หรือเจ้าลัทธิวางหมากไว้นานแล้ว”

“ข้าถามเจ้า สำหรับเจ้า ในแดนเทพมากเร้นศักยภาพของพวกเรากับคู่ต่อสู้เหล่านั้น ใครแข็งแกร่งใครอ่อนแอ”

“ตอนนี้ดูเหมือนกำลังสูสีกัน”

อีกาดำพูดเสียงเบา

ในแดนเทพมากเร้น ตอนนี้คนเดียวที่สามารถคุกคามราชันไท่ชูได้ก็คือเฉินซี

นอกนั้นทั้งโพธิ จักจั่นทอง เฉินหลินคงล้วนด้อยกว่าเล็กน้อย ถึงอย่างไรพวกเขาก็มีมรรควิถีเพียงราชันไร้ขอบเขต

ทว่าฝั่งพวกเขามีเพียงนางกับบรรพจารย์วานรที่เป็นราชันไร้ขอบเขต ในขอบเขตนี้พวกเขาด้อยกว่าอีกฝ่ายอยู่บ้าง

แต่สำหรับอีกาดำ เพียงแค่เจ้าลัทธิคนเดียวก็สามารถคุกคามฝั่งตรงข้ามได้แล้ว แม้ตอนนี้เจ้าลัทธิถูกคุมขัง แต่ก็สามารถสยบอีกฝ่ายได้

ไม่เช่นนั้นตลอดเวลาที่ผ่านมาเหตุใดพวกเฉินซี โพธิจึงไม่ลงมือเสียที

เหตุผลเพราะพวกเขายำเกรงตัวตนของเจ้าลัทธิ!

สำหรับระดับจอมมรรคไร้ขอบเขต ฝั่งพวกเขามีจอมมรรคชะตาสวรรค์ของเก้าภาคีไท่ชู มีบรรพจารย์ลัทธิพ่อมดและลัทธิฌาน

ส่วนอีกฝั่งมีเพียงบรรพจารย์ลัทธิแรกกำเนิดและลัทธิวิญญาณสองคน

แน่นอนว่าในสายตาของอีกาดำ การประชันในแดนเทพมากเร้น คนระดับจอมมรรคไร้ขอบเขตไม่มีความสามารถเพียงพอแล้ว

“กำลังสูสีกันหรือ”

ราชันไท่ชูอดยิ้มไม่ได้ ในเสียงแฝงความนัยที่อธิบายไม่ถูก เหมือนกำลังหัวเราะเยาะ และเหมือนรู้สึกว่าความคิดนี้น่าขันมาก

ส่วนอีกาดำกลับตีความได้อีกชั้นจากเสียงหัวเราะ อดพูดไม่ได้ “เจ้าลัทธิ หรือท่านมีความมั่นใจว่าจะชนะแน่นอนแล้ว”

ราชันไท่ชูพูดเนิบๆ “ชนะแน่นอนหรือ พูดยาก สถานการณ์ที่เจ้าคิดว่ากำลังสูสีกัน แต่ในสายตาของพวกเฉินซี โพธิ ขอเพียงแค่ตัวแปรอย่างหลินสวินมา ก็สามารถทำให้พวกเราพ่ายแพ้อย่างราบคาบในการประชันหมากครั้งนี้ได้แล้ว”

“เช่นนั้นเจ้าลัทธิคิดเห็นอย่างไร” อีกาดำพูด

ราชันไท่ชูกล่าว “รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งย่อมไม่พ่าย ตอนนี้เบื้องลึกเบื้องหลังทั้งหมดของคู่ต่อสู้ข้าล้วนรู้แล้ว คนเดียวที่สามารถคุกคามข้าได้มีเพียงเฉินซีเท่านั้น”

เสียงเรื่อยเฉื่อยเหมือนกำลังอธิบายความเป็นจริงข้อหนึ่ง

ราชันไท่ชูเว้นช่วงไปแล้วกล่าวต่อว่า “และสิ่งเดียวที่ไม่สามารถแน่ใจได้คือตัวแปรอย่างหลินสวิน แต่ตอนนี้บรรพจารย์วานรได้เปิดฉากเคลื่อนไหวแล้ว รอหลินสวินไปถึงอย่างแท้จริง ละครย่อมต้องเริ่มแสดง”

อีกาดำอยากถามมากว่า นี่เป็นละครอย่างไรกันแน่ แต่สุดท้ายก็กลั้นเอาไว้

นางรู้ชัดว่าก่อนละครที่ว่านั่นจะเริ่มขึ้น เจ้าลัทธิไม่มีทางเปิดเผยความเร้นลับที่ซ่อนอยู่

“เฉินซี… เฉินซี…”

จู่ๆ ราชันไท่ชูก็พึมพำ “หากเจ้าอยากขัดขวาง เกรงว่าคงไม่มีโอกาสแล้ว…”

ในใจอีกาดำสะท้าน เดาความเป็นไปได้หนึ่งออก การวางหมากของเจ้าลัทธิ แม้แต่คนชั้นเลิศอย่างเฉินซียังยากทำลาย!

“อีกาน้อย รอก่อนเถอะ รอตัวแปรอย่างหลินสวินมา รอการประชันหมากครั้งนี้จบลง ข้าจะไปแดนเทพอัศจรรย์กับเจ้าและบรรพจารย์วานร”

กลางฟ้าดินเสียงของราชันไท่ชูค่อยๆ แผ่วต่ำและหายไป ไม่มีความเคลื่อนไหวอีก

ในใจอีกาดำกลับกระเพื่อมขึ้นลงยากจะสงบ

……

ครึ่งเดือนหลังจากนั้น

โลกโลกาสวรรค์

ในป่าเขียวขจีผืนหนึ่ง ธารน้ำไหลเชี่ยว

“ทางพิฆาตมรรคนั่น สิ่งที่พิฆาตคือมรรคแห่งอดีต ปัจจุบันและอนาคต อันตรายหาใดเปรียบ ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันก็มีเพียงไม่กี่คนที่ข้ามไปได้”

เฒ่าโดดเดี่ยวดื่มเหล้าพลางกล่าว “แต่ข้าเองก็ไม่เคยข้าม ไม่รู้ว่ายามก้าวขึ้นทางพิฆาตมรรคแล้วจะพบเจออันตรายเช่นไร”

ราชครูเอ่ยว่า “ข้ากลับเคยได้ยินว่าเมื่อข้ามทางพิฆาตมรรค มรรควิถีทั้งร่างจะกลายเป็นมรรควิถีแรกกำเนิดที่แท้จริง”

หลินสวินอึ้งงัน กล่าวว่า “ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้”

เบิกม่านแรกกำเนิด แรกพบโลกาสวรรค์

โลกาสวรรค์สามารถรองรับอารยธรรมและมหามรรค เช่นนี้จึงสามารถแปรหมื่นลักษณ์และหมื่นวิญญาณทั่วโลกได้

ส่วนพลังปราณกลับเป็นกระบวนการย้อนทวนต้นกำเนิดอย่างหนึ่ง