Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3221

ตอนที่ 3221 กฎกรรมเมื่ออดีต โอกาสไม่คาดฝัน

ใต้เวิ้งฟ้า

หลินสวิน เฉินหลินคง หยวนชู และซวีอิ่นทะยานออกไปไกลด้วยกัน

ระหว่างทางหลินสวินได้รู้ว่าหลายปีมานี้หยวนชู ซวีอิ่น และเฉินหลินคงซ่อนตัวอยู่ในโลกหงหลิงมาโดยตลอด

ส่วนอาจารย์เจ้าแห่งคีรีดวงกมลของเขาและจักจั่นทองอยู่ในโลกจำศีล

ส่วนฝั่งศัตรู…

ราชันไท่ชูและอีกาดำอาศัยอยู่ในโลกหม่นมัว

บรรพจารย์วานรและจอมมรรคชะตาสวรรค์คนอื่นๆ อีกเก้าคนอาศัยอยู่ในโลกวิญญาณดำ

แต่ไม่ว่าโลกแดนลับใดล้วนมีจุดที่เหมือนกัน นั่นก็คือสามารถดูดซับและหลอมพลังบ่อเกิดแรกกำเนิดภายในแดนเทพมากเร้นนี้ได้!

ส่วนโลกแดนลับอื่นๆ ของแดนเทพมากเร้น ส่วนใหญ่ล้วนมีสภาพรกร้าง

อิงตามที่เฉินหลินคงพูด แดนเทพมากเร้นกว้างใหญ่ไพศาลมาก โลกแดนลับที่กระจายอยู่ยิ่งมีนับไม่ถ้วน โลกแดนลับอย่างโลกหงหลิง โลกจำศีล โลกหม่นมัว โลกวิญญาณดำ เรียกได้ว่าเป็นสถานที่ฝึกปราณชั้นยอดที่สุดในบรรดาโลกแดนลับแล้ว

และจุดสำคัญที่สุดคือการฝึกปราณในโลกแดนลับสี่แห่งนี้ มีโอกาสสัมผัสถึงกลิ่นอายของเขตผนึกอัศจรรย์!

เขตผนึกอัศจรรย์คือที่ตั้งของแดนเทพอัศจรรย์ ถูกเรียกอีกอย่างว่า ‘เขตผนึกชีวิต’ ตามที่เล่าลือกันภายในนั้นมีมรรคาที่เหนือกว่ามรรคานิรันดร์ดำรงอยู่…

มรรคแห่งชีวิต!

ในกาลเวลาไร้สิ้นสุดที่ผ่านมา คนชั้นเลิศอย่างไท่ชู เฉินซีล้วนสัมผัสและอนุมานกลิ่นอายในเขตผนึกอัศจรรย์นั่นมาโดยตลอด

ระหว่างพูดคุยพวกหลินสวินก็มาถึงทางเข้าโลกจำศีลแล้ว

ทางเข้าของโลกนี้ราวกับทางน้ำวนที่ควบรวมจากแรกกำเนิด ลึกลับหาใดเปรียบ

“ครอบครองบ่อเกิดแรกกำเนิดของโลกนี้ ยามฝึกปราณอยู่ภายใน เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรก็สามารถเตรียมป้องกันได้ล่วงหน้า ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกศัตรูลอบโจมตี ในหลายปีมานี้พวกเราก็ทำเช่นนี้”

เฉินหลินคงอธิบายพร้อมรอยยิ้ม “ก็หมายความว่าภายใต้สถานการณ์ทั่วไป ไม่มีใครเลือกไปจากโลกแดนลับ เพราะง่ายต่อการถูกศัตรูโจมตีมาก สถานการณ์ตอนนี้ก็เป็นเช่นนี้”

หลินสวินถึงได้กระจ่างแจ้ง

วู้ม…

ยามคุยกันทางน้ำวนของโลกจำศีลพลุ่งพล่านระลอกหนึ่ง จากนั้นเสียงหนึ่งดังออกมา “หลินสวิน รีบเข้ามาเถอะ”

น้ำเสียงอบอุ่น เป็นเสียงของเจ้าแห่งคีรีดวงกมลนั่นเอง!

“ขอรับ”

หลินสวินกดความตื่นเต้นในใจ ประสานหมัดพูดกับพวกเฉินหลินคง “วันหน้าข้าค่อยไปเยี่ยมทุกท่านที่โลกหงหลิง”

เฉินหลินคงพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “รีบไปเถอะ”

หลินสวินหมุนตัวเดินเข้าไปในทางน้ำวนก่อนหายลับไป

พวกเฉินหลินคงออกเดินทางต่อ

……

โลกหม่นมัว

กลิ่นอายแรกกำเนิดอบอวล

ยามถูกบรรพจารย์วานรพาเข้าโลกนี้ ในใจพวกเพ่ยถู เทียนอู ซื่อเพิ่มความระมัดระวังขึ้นอีกเสี้ยวอย่างไม่อาจเลี่ยง สีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม

ตลอดเวลาที่ผ่านมานี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเข้าสู่ที่พักของเจ้าลัทธิไท่ชู

ฟ้าดินกว้างใหญ่ไพศาล ภูผาธาราซ้อนตัวสูงต่ำ ล้วนคลุมด้วยกลิ่นอายแรกกำเนิดขุ่นมัวชั้นหนึ่ง ทำให้หมื่นลักษณ์ฟ้าดินล้วนอึมครึมและคลุมเครือ

ไม่นานต้นไม้โบราณสีดำโล้นเลี่ยนต้นหนึ่งปรากฏบนพื้นดิน ฝังรากอยู่ตรงนั้นอย่างโดดเดี่ยว

บนกิ่งไม้มีอีกาขนดำสนิทราวกับหมึกตัวหนึ่งเกาะอยู่ ดวงตาสีแดงสดทั้งคู่เป็นประกาย เป็นอีกาดำผู้ติดตามอันดับหนึ่งของไท่ชู

“คารวะคุณหนู!”

พวกเพ่ยถูต่างพากันคำนับ

“กลับมาด้วยความพ่ายแพ้ ไม่รู้สึกอับอายหรือ”

อีกาดำเอ่ยเย็นเยียบ

สีหน้าของพวกเพ่ยถูแข็งทื่อ ในใจยิ่งกดดันและเคร่งเครียด

“นี่ไม่เกี่ยวกับพวกเขา เหตุใดจึงต้องอารมณ์เสียใส่พวกเขาด้วย อีกาน้อย สหายเก่าเหล่านี้ต่อสู้กับข้ามานานปี เรียกได้ว่าเป็นผู้ร่วมมรรค เจ้าต้องพูดจาเกรงใจหน่อย”

ใต้ดินลึกมีเสียงราบเรียบผ่อนคลายของไท่ชูดังออกมา

เสียงนั้นเหมือนมีเวทมนตร์ ทำให้ความตึงเครียดในใจพวกเพ่ยถูหายเกลี้ยง เปลี่ยนเป็นสงบนิ่งและมั่นคง ทั้งตัวคล้ายผ่อนคลายลง

และในใจพวกเขาอดถอนหายใจไม่ได้

ย้อนคิดถึงเมื่ออดีตนานมาแล้ว พวกเขาติดตามไท่ชูต่อสู้ทั่วหล้า เดินทางบนมหามรรค ตอนนั้นปณิธานยิ่งใหญ่แค่ไหน สง่างามเพียงใด

ทว่าหลังจากเข้าสู่แหล่งสถานอัศจรรย์แห่งนี้…

พวกเขาได้เจอไท่ชูน้อยครั้งนัก ทว่ายิ่งมรรควิถีลึกล้ำขึ้น ความเคารพหวั่นเกรงที่มีต่อไท่ชูในใจพวกเขาก็ยิ่งมากขึ้น