Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 361

สรุปบท ตอนที่ 361: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 361 – Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ โดย Internet

บท ตอนที่ 361 ของ Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ ในหมวดนิยายกำลังภายใน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

อู๋เหินแห่งตระกูลฮวา
โดย
ProjectZyphon
หอสรวลทรัพย์ เป็นสถานที่ที่สืออวี่จัดงานเลี้ยงในครั้งนี้ และเป็นสถานที่นัดรวมตัวสังสรรค์ชั้นนำของนครต้องห้าม

ระหว่างทางหลินสวินอดคิดถึงคืนวันเวลาที่ฝึกในค่ายกระหายเลือดไม่ได้ เดิมทีเขาตั้งใจชวนเสี่ยวเคอมาด้วย แต่เสียดายที่เสี่ยวเคอปฏิเสธโดยไม่หยุดคิดด้วยซ้ำ

ในขณะที่หลินสวินกำลังตกอยู่ในห้วงความคิด เสียงฮือฮาพลันดังแว่วขึ้น

“ดูสิ ใช่คุณชายฮวาจริงๆ ด้วย! เขาเป็นบุคคลผู้โดดเด่นในบรรดาคนรุ่นใหม่ของตระกูลฮวาที่เป็นหนึ่งในเจ็ดตระกูลมหาอำนาจเชียวนะ ได้อันดับที่เจ็ดสิบสามจากการทดสอบระดับอาณาจักรที่เพิ่งจบไปเมื่อหลายวันก่อน!”

“เป็นถึงลูกหลานตระกูลฮวาเชียวหรือนี่!”

“เหอะๆ หลินเสวี่ยเฟิงซวยแล้ว หาเรื่องใครไม่หา ดันไปหาเรื่องฮวาอู๋เหิน นี่ไม่ใช่หาเรื่องใส่หรอกหรือ”

“หลินเสวี่ยเฟิงก็ไม่เลวนะ”

“ความสามารถของหลินเสวี่ยเฟิงเองก็ไม่เลว แต่ฐานะของเขาจะสู้ฮวาอู๋เหินได้อย่างไร? เจ้าเชื่อไหมว่า แม้ฮวาอู๋เหินฆ่าเขาตาย ตระกูลหลินแห่งแสงอุดรนั่นก็ไม่กล้าทำอะไรหรอก!”

หลินสวินตะลึงงัน เอ่ยขึ้นว่า “จูเหล่าซาน หยุด”

พูดจบ เขาก็ลงจากเกี้ยวสมบัติ

เห็นผู้คนมากมายบนถนนที่ห่างออกไปไม่ไกลนัก และกลางฝูงชนกำลังมีการประลองกัน!

สองฝ่ายที่ประลองกันนั้น ฝ่ายหนึ่งเป็นชายหนุ่มรูปร่างสูงเพรียวในชุดคลุมแขนกว้างสีดำ ศีรษะสวมเกี้ยวครอบผมหยกทอง นัยน์ตาเจือสีทองจางๆ อานุภาพน่าเกรงขามยิ่ง

คู่กรณีของเขาอยู่ในชุดขาวทั้งตัว เส้นผมสีดำขลับพลิ้วไหว แสงวิญญาณหมอกพิรุณแพร่กระจายทั่วร่าง แน่นอนว่าต้องเป็นหลินเสวี่ยเฟิงอย่างไม่ต้องสงสัย

การประลองของทั้งสองดุเดือดอย่างมาก ชี้ฟ้ากระแทกดิน ประกายพลังวิ่งว่อนสะเทือนไปทั่วฟ้าดิน

ที่นี่คือถนนใหญ่ที่คึกคักของนครต้องห้าม และทั้งสองล้วนเป็นบุคคลที่โดดเด่นในบรรดาผู้ฝึกปราณระดับมหาสมุทรวิญญาณรุ่นหนุ่มสาว ทำให้จินตนาการได้ว่าพลังทำลายล้างที่สร้างขึ้นนั้นจะรุนแรงเพียงใด

แต่สิ่งที่ทุกคนแปลกใจก็คือ ในบริเวณที่ทั้งสองต่อสู้กันกลับมีพลังป้องกันล่องหนที่แผ่ลงมาจากฟ้า กั้นสิ่งก่อสร้าง ถนนหนทางรวมทั้งผู้คนออกไปทั้งหมด

แบบนี้แม้ทั้งสองจะประลองกันดุเดือดแค่ไหน ก็ไม่กระทบต่อทุกสิ่งที่อยู่รอบข้างเลยสักนิด

นี่ก็คือนครต้องห้าม!

ทุกพื้นที่ในนครล้วนถูกปกคลุมด้วยผนึกต้องห้ามอันลึกลับ ตัวอย่างเช่นแสงป้องกันชั้นนี้ที่จะไม่ถูกทำลายจากการต่อสู้

เพราะในนครมีผู้ฝึกปราณมากมาย เกิดการต่อสู้และฆ่าฟันวันละไม่รู้กี่รอบ ถ้าไม่มีมาตรการป้องกัน ทั่วทั้งนครต้องห้ามคงถูกทำลายอย่างรุนแรงจนเหลือแต่ซากแล้ว

“หลินเสวี่ยเฟิง ความสามารถแค่นี้ของเจ้า ก็คิดจะแย่งผู้หญิงกับข้า?”

ทันใดนั้นฮวาอู๋เหินในชุดคลุมสีดำก็หัวเราะเยาะ รอบกายมีสายรุ้งศักดิ์สิทธิ์สีทองนับหมื่นพุ่งออกมาพาดขวางกลางอากาศ ฟาดใส่หลินเสวี่ยเฟิงอย่างรุนแรงราวกับสายโซ่

เสียงโครมดังสนั่นขึ้น หลินเสวี่ยเฟิงถูกสยบลงกับพื้น กระอักเลือดออกจากปาก

หลายคนอดอุทานด้วยความตะลึงไม่ได้

แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!

ในการทดสอบระดับอาณาจักร ฮวาอู๋เหินและหลินเสวี่ยเฟิงได้อันดับที่เจ็ดสิบสามและเจ็ดสิบเก้าตามลำดับ ห่างกันเพียงแค่ไม่กี่อันดับเท่านั้น

แต่ความสามารถของฮวาอู๋เหินเหนือกว่าหลินเสวี่ยเฟิงอย่างไม่ต้องสงสัย!

“คนที่อวิ๋นเอ๋อร์ชอบคือข้า!”

หลินเสวี่ยเฟิงพยายามลุกขึ้น สีหน้าอึมครึม สายตาเต็มไปด้วยความดุดัน หนึ่งกระบี่ดุจสายฟ้าจู่โจมออกไปกลางอากาศ

โครม!

กลับเห็นฮวาอู๋เหินยื่นมือออกไปคว้า ผนึกสีทองอันใหญ่ตกลู่ลงมา บดขยี้อากาศจนแหลกละเอียด และทำลายประกายดาบจนเป็นฝุ่นผง

จากนั้นก็กระแทกเข้าตัวหลินเสวี่ยเฟิงด้วยพลังที่ไม่แผ่วไปจากเดิมเลย

เสียงปังดังลั่น หลินเสวี่ยเฟิงถูกกดจนทรุดลงพื้นอีกครั้ง ใบหน้าไร้สีเลือด ดิ้นรนอย่างไรก็ลุกไม่ขึ้น

เหตุผลเพราะผนึกสีทองอันใหญ่ที่ลอยอยู่เหนือศีรษะของหลินเสวี่ยเฟิง มันสาดประกายแสงสีทองระยิบระยับ เกิดเป็นพลังคุมขังอันน่ากลัว

“สมบัติที่สืบทอดกันมานับตั้งแต่บรรพบุรุษของตระกูลฮวา…ผนึกประกายทอง! ว่ากันว่าได้รวบรวมพลังแห่งแสงอาทิตย์เอาไว้ สามารถสยบมารได้ทุกชนิด!”

มีคนอุทานอย่างตะลึงด้วยจำที่มาของสมบัติลึกลับชิ้นนี้ได้

“คนไร้ค่าอย่างเจ้าน่ะหรือจะคู่ควรกับอวิ๋นเอ๋อร์”

ฮวาอู๋เหินพลิ้วตัวลงสู่พื้นดิน มองเหยียดไปทางหลินเสวี่ยเฟิง สีหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก “พูดอย่างไม่เกรงใจ ตระกูลหลินในตอนนี้เป็นตัวตลกในนครต้องห้าม ล่มจมขนาดนี้แล้ว ข้าสงสัยจริงๆ เลยว่า เจ้าไปเอาความกล้าที่ไหนมาคิดไม่ซื่อกับอวิ๋นเอ๋อร์?”

“หยุดพูดจาไร้สาระซะที แน่จริงก็ฆ่าข้าเสีย!” หลินเสวี่ยเฟิงกัดฟันกรอด โกรธจนเส้นเลือดฝอยนัยน์แตก

“เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าหรือ?”

ประกายทองวงหนึ่งพุ่งวาบในนัยน์ตาของฮวาอู๋เหิน เผยไอสังหารเต็มประดา

โครม!

พลันเห็นผนึกประกายทองนั่นสงเสียงครวญ ส่องสว่างเจิดจ้า บีบอัดอากาศทุกพื้นที่ลงมาบนตัวของหลินเสวี่ยเฟิง

กร๊อบๆ

หลินเสวี่ยเฟิงอดทนต่อความเจ็บปวดแสนสาหัส เอ็นกระดูกทั่วร่างเกิดเสียงปะทุอย่างรับไม่ไหว

ผู้คนที่อยู่รอบๆ ต่างสูดหายใจอย่างอดไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อว่าฮวาอู๋เหินคิดอยากจะฆ่าหลินเสวี่ยเฟิงจริงๆ กล้าเกินไปแล้ว!

“ให้โอกาสเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย ก้มหัวยอมแพ้แต่โดยดี แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า มิเช่นนั้นวันนี้ของปีหน้าจะเป็นวันครอบรอบวันตายของเจ้า!”

ฮวาอู๋เหินกล่าวเสียงเย็น

“ฝันไปเถอะ!”

หลินเสวี่ยเฟิงตะเบ็งเสียงอย่างเดือดดาล

“เหอะๆ คนตระกูลหลินของพวกเจ้าช่างไร้ยางอาย ปีนั้นถูกไล่ออกจากภูเขาชำระจิต ก็ขายหน้าบรรพบุรุษในตระกูลจนไม่เหลือซากแล้ว ตอนนี้กลับยังไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ขอบอกไว้เลยนะ แม้ฆ่าเจ้าตายแล้ว ด้วยความขี้ขลาดตาขาวของตระกูลหลินอย่างพวกเจ้า อย่างไรก็ไม่กล้ามาแก้แค้นกับข้าหรอก!”

แต่ไม่ทันที่เขาจะพูดจบ ก็เห็นหลินสวินปล่อยหมัด ประกายแสงสีฟ้าอ่อนกวาดผ่านฟ้า กลายเป็นปักษาตัวใหญ่ที่กู่ร้องสะเทือนเก้าสวรรค์ พุ่งออกไปสังหาร

กระบวนท่าทลายปักษาเพลิง!

ฮวาอู๋เหินเดือดดาล เคลื่อนพลังทั่วร่างกาย พลันเห็นรุ้งทองศักดิ์สิทธิ์นับหมื่นพันปรากฏขึ้นอย่างร้อนแรงสะดุดตา อานุภาพไม่ธรรมดา

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นวิชาลับอันแข็งแกร่ง ทำให้อากาศแปรปรวน เกิดเป็นภาพอันน่ากลัว

แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนตื่นตะลึงก็คือ วิชาลับที่ฮวาอู๋เหินใช้นั้น เพียงพริบตาเดียวก็กลายเป็นฝุ่นผง ลอยกระจายออกไป

ส่วนตัวเขายิ่งถูกกระบวนท่าทลายปักษาเพลิงโจมตีจนเลือดออกจมูกปาก ล้มลงไปคุกเข่ากับพื้นทั้งอย่างนั้น

“เจ้ารนหาที่ตาย!”

ถูกตีจนลงไปคุกเข่ากับพื้นต่อหน้าสาธารณะ ความอับอายรุนแรงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้นี้กระตุ้นให้ฮวาอู๋เหินโกรธจัด หน้าเขียวน่ากลัว

ผู้คนบริเวณนั้นต่างหัวใจสะท้าน เด็กหนุ่มคนนี้โผล่มาจากไหนกันแน่ ไม่เพียงแค่ความสามารถเก่งกาจ ถึงขนาดกล้าสยบฮวาอู๋เหินถึงเพียงนี้ เขาไม่กลัวโดนแก้แค้นหรือไง?

เพี๊ยะ!

หลินสวินไม่พูดอะไรสักคำก็สะบัดฝ่ามือกลางอากาศ ตบฮวาอู๋เหินให้โอดครวญอีกครา ร่างล้มลงไปกองกับพื้น โกรธจนเกือบจะเป็นลมพับไป

รังแกกันเกินไปแล้ว!

เขาตะเบ็งเสียงอย่างขึ้งโกรธ “เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเป็นใคร?”

ยามนี้เอง ในที่สุดสีหน้าอันเรียบเฉยของหลินสวินก็มีการตอบสนอง เขาระบายยิ้มเล็กน้อยพลางพูด “รู้”

เพิ่งจะสิ้นเสียง เขาก็ถีบใส่หน้าอกฮวาอู๋เหินอีกครา ฮวาอู๋เหินส่งเสียงร้องแหลมด้วยความเจ็บปวดออกมาก่อนจะกระอักเลือดคำใหญ่ ตัวงอราวกับกุ้งตัวใหญ่ที่ถูกต้มจนเดือด ท่าทางดูเจ็บจนไม่อยากมีชีวิตอยู่

ทุกคนอดรู้สึกกลัวไม่ได้ รู้ฐานะของฮวาอู๋เหินแล้วยังกล้าลงมือรุนแรงเช่นนี้ เด็กหนุ่มคนนี้เป็นใครกันแน่?

ส่วนหลินเสวี่ยเฟิงมองจนตาค้างไปแล้ว

ต้องรู้ว่าหลินสวินเพิ่งจะบรรลุสู่ระดับมหาสมุทรวิญญาณเมื่อสิบกว่าวันก่อน แต่ตอนนี้พลังต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งจนถึงขั้นเอาชนะฮวาอู๋เหินได้อย่างสิ้นเชิง!

สิ่งที่ทำให้หลินเสวี่ยเฟิงตะลึงมากที่สุดคือ หลินสวินไม่สนฐานะของฮวาอู๋เหินเลยสักนิด ลงมืออย่างไม่เกรงกลัว ภาพนั้นช่างดูสบายๆ เหมือนกำลังสั่งสอนลูกหลานของตัวเองอย่างไรอย่างนั้น ทำให้หลินเสวี่ยเฟิงแทบไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง

เขา…ไม่กลัวฮวาอู๋เหินแก้แค้นเลยจริงๆ หรือ?

ในที่สุดหลินสวินก็หยุดมือในยามนี้ เพราะถ้าขืนตีอีก ฮวาอู๋เหินได้พิการแน่ ซึ่งไม่ใช่จุดประสงค์ของหลินสวิน

“ฟังให้ดี ข้าชื่อหลินสวิน อยู่บนภูเขาชำระจิต ถ้าอยากแก้แค้นก็มาหาข้าได้เลย”

หลินสวินจ้องฮวาอู๋เหินที่ราวกับสุนัขตายข้างถนนด้วยสายตาเฉยเมย “คราวหน้าถ้าได้ยินเจ้าดูถูกตระกูลหลินอีก ข้าเอาชีวิตเจ้าแน่!”

พูดจบเขาก็หมุนตัวพาหลินเสวี่ยเฟิงออกไป โดยไม่หันกลับมามองฮวาอู๋เหินอีกเลยแม้แต่นิดเดียว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์