ลูกหลานขุนนางรุ่นเยาว์บางคนต่างกลั้นเสียงหัวเราะหยันไว้ไม่อยู่ เห็นได้ชัดว่าคิดว่าของขวัญที่หลินสวินถวายน่าขายหน้านัก
ปิ่นหยกอันเดียวหรือ
นี่มันเล่นบ้าอะไรกัน!
ยามหัวหน้าเผิงอ่านรายการของขวัญ ไม่ได้แนะนำปิ่นหยกอันนี้เลยแม้สักนิด ชื่อเสียงเรียงนามที่มาที่ไปใดๆ ก็ไม่มี ชัดเจนว่าไม่ใช่สมบัติหายากที่ตกทอดกันมายาวนานอะไร
ของเล่นพรรค์นี้มอบให้ดรุณีน้อยยังพอทน แต่เมื่อเป็นของขวัญที่ถวายจักรพรรดินี นี่ก็กระจอกเกินไปแล้ว!
ยังดีที่สถานที่นี้เป็นตำหนักกลาง ผู้ที่อยู่ในนั้นไม่ได้มีเพียงคนใหญ่คนโตมากมาย จักรพรรดินีองค์ปัจจุบันก็ยังประทับอยู่บนบัลลังก์ พาให้คนหนุ่มเหล่านั้นไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม
หาไม่แล้วด้วยอุปนิสัยใจคอของพวกเขา เกรงว่าคงเยาะเย้ยและหัวเราะเสียงขรมไปนานแล้ว
หลินสวินก็ไม่ได้เขลา ย่อมสังเกตความเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศได้ เพียงแต่เขาไม่สนใจสิ่งนี้
ปิ่นหยกที่เขาถวายนั้นย่อมไม่มีที่มาที่ไปอะไร ด้วยเป็นสิ่งที่เขาหลอมขึ้นเอง แต่ปิ่นหยกชิ้นนี้ไม่ใช่แค่เครื่องประดับธรรมดาๆ เช่นนั้น เชื่อว่าหากจักรพรรดินีแยกแยะของเป็น ต้องไม่ผิดหวังแน่นอน
หลังจากประกาศของขวัญของหลินสวินจบแล้ว หัวหน้าเผิงก็เก็บรายชื่อของขวัญ สีหน้าเองก็ประหลาดไปอย่างยากสังเกตเห็น
เห็นชัดว่าเขาไม่รู้รายละเอียดของปิ่นหยกที่หลินสวินถวายเช่นกัน รู้เพียงว่านี่เป็นปิ่นหยกชิ้นหนึ่งเท่านั้น
เขาเป็นผู้อาวุโสในพระราชวัง ย่อมนึกถึงหลินเต้าเฉินผู้เป็นบรรพบุรุษของหลินสวิน จึงอดลอบถอนใจไม่ได้ คิดว่าเดิมทีท่านเต้าเฉินเป็นบุคคลชั้นไหน ขนาดขนานนามได้ว่ามีอำนาจสะเทือนใต้หล้า หยิ่งทระนงเกินใคร แม้ตัวจะตายไปแล้ว แต่ก็ยังเป็นที่เคารพและจดจำในจักรวรรดิ
แต่ตอนนี้ตระกูลหลินกลับตกต่ำยากจนข้นแค้นถึงเพียงนี้ ขนาดทายาทสายตรงมาเข้าร่วมงานเลี้ยงเฉลิมพระชนมพรรษา ยังเตรียมของขวัญที่เข้าท่าไม่ได้ นี่ช่างน่าทอดถอนใจเสียจริง
หัวหน้าเผิงเก็บงำความคิด ไม่คิดมากอะไรต่ออีก รายชื่อของขวัญประกาศเสร็จสิ้น ต่อไปงานเลี้ยงก็ควรจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว
ทว่ายังไม่ทันที่เขาจะเอ่ยปาก บนบัลลังก์ที่โอบล้อมด้วยเมฆมงคลนั้นพลันมีเสียงอ่อนโยนและสงบนิ่งของจักรพรรดินีดังขึ้น
“ตกรางวัล”
เพียงประโยคเดียว กลับเหมือนสายฟ้าฟาดลงฉาดหนึ่ง สั่นสะเทือนจนทั้งโถงพากันตกตะลึง
ตกรางวัลหรือ
ตกรางวัลให้ใคร
ของขวัญของใครกันที่ทำให้จักรพรรดินีทรงปิติได้ ถึงกับให้รางวัลในตอนนี้อย่างผิดธรรมเนียม
หลายคนอดใจเต้นไม่ได้ เกิดความคิดสรตะ เริ่มนึกย้อนไปว่า ในรายชื่อของขวัญเมื่อครู่นี้ ใครกันที่จะได้รับเกียรติพิเศษชั้นนี้ไป
คนใหญ่คนโตบางคนก็มั่นใจว่าของขวัญที่ตนถวายจะอยู่แถวหน้า ถึงกับเริ่มเฝ้าคอย เฝ้าคอยว่ารางวัลพระราชทานนี้จะตกเป็นของตน
ขนาดหัวหน้าเผิงยังประหลาดใจอยู่บ้าง ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น ถึงกับไม่ได้ไปเตรียมรางวัลพระราชทานไว้ล่วงหน้า
หัวหน้าเผิงกำลังรอทูลถาม ก็เห็นว่าแสงสีฟ้าอ่อนแสงหนึ่งบินออกมาจากบัลลังก์
ชั่วพริบตาก็ลงไปยังตั่งที่หลินสวินอยู่ท่ามกลางสายตาจ้องมองของฝูงชน
นี่…
ทุกคนต่างจับจ้องด้วยความสับสน สีหน้าอึ้งงันเล็กน้อย เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร
ในหมู่ของขวัญฉลองพระชนมพรรษา ปิ่นหยกที่หลินสวินถวายนั้นกระจอกที่สุด เหตุใดองค์จักรพรรดินีกลับให้รางวัลเป็นพิเศษได้
ความรู้สึกในใจทุกคนพลันเปลี่ยนเป็นสับสน
ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดว่าของขวัญที่หลินสวินถวายนั้นทำให้เขาอับอายท่ามกลางสายตาคน แต่พริบตาเดียว รางวัลพระราชทานของจักรพรรดินีกลับตกอยู่ในมือหลินสวิน ใครจะกล้าคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ได้
หรือว่าปิ่นหยกนี้จะไม่ได้ธรรมดาอย่างที่คาดคิดไว้
จากนั้นก็เห็นว่าบนบัลลังก์นั้น เสียงของจักรพรรดินีดังขึ้น “ปิ่นหยกนี้ตรงใจตัวข้านัก ดีมาก ไม่เสียแรงที่เป็นปรมาจารย์สลักวิญญาณซึ่งชักนำให้เกิดปรากฏการณ์เสียงร้องเก้ามังกรได้ ในขวดนั้นมียาลูกกลอนวิญญาณหนึ่งเม็ด ถือเสียว่าแทนคำขอบคุณของเปิ่นจั้ว[1]ข้าก็แล้วกัน”
เฮือก!
หลายคนสูดลมหายใจเย็นเยียบ
จักรพรรดินีไม่เพียงตกรางวัล เวลานี้ยังเอ่ยชื่นชมหลินสวินด้วยตัวเอง เพื่อแสดงความขอบใจ เช่นนี้เห็นได้ยากนัก!
ผู้ที่มีปัญญาหลักแหลมบางคนคาดเดาจากคำพูดของจักรพรรดินีได้ว่า ปิ่นหยกนั้นต้องเป็นสิ่งที่หลินสวินหลอมขึ้นเองกับมือ ถึงได้รับสั่งชื่นชมว่าไม่เสียชื่อปรมาจารย์สลักวิญญาณ
ส่วนก่อนหน้านี้ ที่หัวหน้าเผิงไม่แนะนำชื่อเสียงเรียงนามหรือที่มาที่ไปของปิ่นหยกตอนที่อ่านรายชื่อของขวัญนั้น ก็เข้าใจได้อย่างดีแล้ว
ด้วยเพราะของสิ่งนี้เป็นสมบัติที่หลินสวินหลอมขึ้นใหม่ ในเมื่อเป็นของขวัญฉลองพระชนมพรรษาที่ถวายจักรพรรดินี เขาก็ไม่อาจทำเกินหน้าที่ มอบชื่อให้กับสมบัตินี้ได้!
เมื่อคิดได้ถึงสิ่งเหล่านี้แล้ว สายตาที่หลายคนมองมายังหลินสวินนั้นเปลี่ยนเป็นซับซ้อน นี่เป็นวิธีของปรมาจารย์สลักวิญญาณ จะไม่พอใจก็คงไม่ได้
เพียงแต่พวกเขายังสงสัยว่าเป็นปิ่นหยกแบบไหนกันแน่ ถึงได้ทำให้จักรพรรดินีโปรดและปิติเช่นนี้ได้
หรือว่าปิ่นหยกอันนี้สูงค่ากว่าของขวัญชิ้นอื่นอีกหรือ
ที่น่าเสียดายคือ ไม่ว่าจักรพรรดินีหรือหลินสวิน ล้วนไม่อธิบายเกี่ยวกับปิ่นหยกนี้เลย
เพราะง่ายมาก หากใช้ปิ่นหยกนี้ร่วมกับ ‘กระบี่เบิกฟ้า’ จะก่อให้เกิดประโยชน์มหัศจรรย์อย่างหนึ่ง!
พูดง่ายๆ ก็คือ ปิ่นหยกกับกระบี่เบิกฟ้าสามารถส่งเสริมกันและกันได้อย่างสมบูรณ์ ก่อให้เกิดพลานุภาพที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น
กระบี่เบิกฟ้าเป็นถึงสมบัติสูงสุดในมือของจักรพรรดินี หลินสวินถวายปิ่นหยกนี้ให้ สำหรับจักรพรรดินีแล้วย่อมเป็นความประหลาดใจที่คาดคิดไม่ถึงอย่างหนึ่ง
เมื่อรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงของสายตาโดยรอบที่จ้องมองมา ใจหลินสวินก็ซาบซึ้งนัก จักรพรรดินีทำเช่นนี้ เท่ากับออกหน้าแทนเขาอย่างอ้อมๆ เอาคืนพวกคนที่ดูถูกเขาเหล่านั้นอย่างหนัก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์