Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 587

Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ – ตอนที่ 587 พลานุภาพร้ายกาจสะท้านมวลชน
ตอนที่ 587 พลานุภาพร้ายกาจสะท้านมวลชน
โดย
ProjectZyphon
อวี่เซียวเซิงตายแล้ว!

ต่อให้มียันต์กระดูกวิญญาณช่วยไว้ในตอนสุดท้ายแต่ก็ช้าไป จิตวิญญาณของเขาถูกกลืนกินโดยสมบูรณ์ ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะหวนคืนชีวิตอย่างสิ้นเชิง!

ฉากนองเลือดและเหี้ยมโหดนี้ทำให้ ณ ที่นั้นเกิดเสียงสูดหายใจเย็นเยียบดังขึ้นทันที บุตรเทพมากมายต่างหน้าเปลี่ยนสี

พวกเขากล้าตั้งตนไม่เกรงกลัวสิ่งใดก็เป็นเพราะมียันต์กระดูกวิญญาณในครอบครอง แม้ว่าถูกสังหาร ขอแค่จิตวิญญาณไม่ดับสูญก็มีโอกาสรอดชีวิต

แต่การตายของอวี่เซียวเซิงได้เคาะสัญญาณเตือนแก่พวกเขาอย่างไม่ต้องสงสัย ทำให้พวกเขาต่างล้วนขวัญหนีดีฝ่อ

นั่นมันหนอนอะไรกันแน่

ทำไมถึงน่ากลัวเช่นนี้

การต่อสู้ยังดำเนินต่อไป หลังหลินสวินสังหารอวี่เซียวเซิงแล้ว ก็ม้วนเก็บทวนกระดูกมังกรกับร่างไร้วิญญาณที่เหลือทิ้งไว้กลางแจ้งนั้นไปในพริบตา

จากนั้นจึงเปลี่ยนเป้าหมายเล็งไปที่บุตรเทพเผ่ากวางหยก เจ้าหมอนี่เมื่อครู่ก็ถูกโจมตีจากหนอนกินเทพเช่นกัน ตอนนี้กำลังแผดเสียงคำรามอย่างเจ็บปวด

ชิ้ง!

หลินสวินทั่วร่างส่องสว่างเรืองรอง มือกระชับดาบหักพุ่งทะยานออกไป

บุตรเทพคนอื่นๆ ต่างหวาดกลัวอยู่ในใจ เมื่อลงมืออีกครั้งก็ยับยั้งไว้อยู่บ้าง ระแวดระวังเกรงจะซ้ำรอยอวี่เซียวเซิง

นี่กลับเป็นการเปิดโอกาสให้หลินสวิน ชั่วพริบตาก็ไล่ตามทันบุตรเทพเผ่ากวางหยก สำแดงการจู่โจมสังหารเต็มกำลัง

การต่อสู้นี้ไม่น่าหวั่นวิตกแม้แต่น้อย ไม่ว่าบุตรเทพเผ่ากวางหยกจะแผดคำรามและดิ้นรนก็ไม่อาจต่อต้านหลินสวินได้ ท้ายที่สุดถูกดาบหักของหลินสวินฟันคอขาด

โลหิตสีแดงสดสาดกระเซ็น บุคคลระดับบุตรเทพอีกคนร่วงหล่นลงเหมือนกับอวี่เซียวเซิง จิตวิญญาณของเขาถูกหนอนกินเทพกลืนกินอย่างไร้เยื่อใยเช่นเดียวกัน แม้วิ่งหนีก็ไม่ทันท่วงที

และบรรทัดมรกตเขียวเลื่อมพรายเล่มนั้นในมือเขา รวมถึงศพก็ถูกหลินสวินเก็บเอาไป

มองเห็นว่าเพียงพริบตาหลินสวินก็สังหารบุตรเทพสองคนติดต่อกัน อีกทั้งแม้แต่สมบัติติดตัวฝ่ายตรงข้ามล้วนถูกขูดรีดอย่างไม่เกรงใจแม้แต่น้อย ทำให้ทุกคนตรงนั้นต่างหน้าเปลี่ยนสีไม่หยุด

ชั่วร้ายเกินไปแล้ว!

เจ้าหมอนี่ใช่เทพมารหนุ่มที่ไหนกัน นี่มันปีศาจร้ายมุ่งหวังผลประโยชน์ตนหนึ่งชัดๆ ไม่เพียงแต่ฆ่าคนยังหมายชิงสมบัติอีกด้วย!

“ถอย!”

บุคคลระดับบุตรเทพเหล่านั้นล้วนไม่กล้าล่าช้าโดยสิ้นเชิง ต่างกระเจิดกระเจิงหวั่นไหว พวกเขาเดิมทีแค่ร่วมมือกันชั่วคราว ไม่มีทางร่วมแรงร่วมใจเป็นน้ำหนึ่งเดียวกัน

เมื่อเห็นอวี่เซียวเซิงและบุตรเทพเผ่ากวางหยกถูกสังหารสิ้นกับตา ทำให้พวกเขากลัวลนลานอยู่ในใจ หาทางป้องกันตนเอง จึงเลือกล่าถอยอย่างไม่ลังเล

“คิดหนี? มันจะง่ายขนาดนั้นที่ไหน!”

หลินสวินเหมือนไม่หายแค้น กลับกลายเป็นไล่ตามลงมาบนทางภูเขา มือกระชับดาบหักมั่น ชั่วพริบตาเท่านั้นก็ฟันบุตรเทพเผ่าคชามารเป็นสองส่วน!

ที่น่าเสียดายคือครั้งนี้ไม่มีหนอนกินเทพคอยช่วย ทำให้ฝ่ายตรงข้ามอาศัยพลังของยันต์กระดูกวิญญาณหลุดรอดหนีไป

“อย่าให้ข้าเจอพวกเจ้าอีก!”

หลินสวินกัดฟันกรอด สายตามองไปยังธิดาเทพเผ่ากาฬพฤกษ์และบุตรเทพคนอื่นๆ ที่หนีห่างออกไป ท้ายที่สุดก็ไม่ได้ไล่ตามต่อ

เหล่าผู้กล้าบริเวณใกล้เคียงหลบเร้นหนีห่าง เงียบกริบดังจักจั่นเดือนหนาว สีหน้าหวาดกลัวและตะลึงสุดกำลัง ถึงขั้นไม่มีสักคนกล้าเข้าประชิด

ถึงขั้นที่ว่าในพื้นที่แถบนั้นถึงกับยุติการเข่นฆ่าโรมรันได้เพราะหลินสวินเพียงคนเดียว เห็นชัดว่าต่างถูกวิธีอันป่าเถื่อนของหลินสวินเมื่อครู่นั่นทำให้หวาดหวั่น

แน่นอน ใครเล่าจะคาดคิดว่าบุตรเทพกลุ่มหนึ่งถาโถมเข้ามาอย่างเหิมเกริม แต่ชั่วพริบตากลับถูกหลินสวินคนเดียวสังหารจนแตกพ่าย

ถึงขั้นแม้แต่อวี่เซียวเซิงและบุตรเทพเผ่ากวางหยกก็ถูกฆ่าสังหารไปด้วย! ไร้โอกาสที่จะฟื้นคืนชีวิตอีก!

นี่มันช่างสั่นสะเทือนใต้หล้า ทำให้ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นรู้ถึงความน่ากลัวของหลินสวินยิ่งกว่าเดิม ใครยังจะกล้าผลีผลามในเวลานี้

หลินสวินไม่ได้ใส่ใจเรื่องพวกนี้ โคจรเคล็ดเวทบริกรรมผนึกและสะกดข่มหนอนกินเทพพวกนั้นใหม่อีกครั้ง พลางเริ่มขูดรีดทรัพย์หลังศึกบนตัวผู้แข็งแกร่งเผ่าคชามารไปพร้อมกัน

เมื่อจัดการเสร็จสิ้น เขาจึงหันหลังกลับก้าวเหยียบทางขึ้นเขาสายที่เก้า จากไปเพียงลำพัง

ตั้งแต่ต้นจนจบ ชายเสื้อบนตัวหมดจดไม่แปดเปื้อนโลกีย์ พิเศษโดดเด่นเหลือจะเอ่ย

มองส่งเขาจากไป เหล่าผู้กล้า ณ ที่นั้นเป่าปากโล่งใจเฮือกใหญ่พร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย แอบลอบปาดเหงื่อ เทพมารหนุ่มน้อยคนนี้ช่างวิปริตเกินไปแล้ว!

แต่ไม่ช้าพวกเขาก็แทบไม่สนใจสิ่งเหล่านี้ มุ่งขึ้นไปยังทางขึ้นเขาใกล้เคียง ไม่มีใครกล้าเลือกเส้นทางสายที่เก้านี้อีก

ช่วยไม่ได้ มีหลินสวินอยู่ก็เหมือนกับมีเทพมารตนหนึ่งปกครองที่นั่น ใครยังจะกล้าไปแย่งชิง เบื่อชีวิตนี่นักรึไง

“เด็กอย่างเจ้านี่เป็นสัตว์ประหลาดจริงๆ”

บนทางขึ้นเขา จ้าวจิ่งเซวียนและเจ้าคางคกยังไม่จากไป จับจ้องมองดูอยู่ตลอด เมื่อเห็นหลินสวินมุ่งมาด้วยท่วงท่าสง่างาม กลับมาจากการต่อสู้ เจ้าคางคกพึมพำออกมาอย่างอดไม่อยู่

“อย่าพูดมาก รีบไปเถอะ”

หลินสวินเหลือบมองเจ้าคางคกวูบหนึ่ง ทุกครั้งที่เห็นเจ้าหมอนี่เป็นต้องเกิดแรงกระตุ้นอยากต่อยเขาอยู่ตลอด ไม่รู้เป็นเพราะสาเหตุใด

บางทีคงเพราะนิสัยเจ้าหมอนี่สับปลับและกวนโมโหเกินไปกระมัง

“หนอนพวกนั้นร้ายกาจมาก” จ้าวจิ่งเซวียนเหมือนครุ่นคิดอะไรอยู่

แน่นอนว่านางมองออก ในการต่อสู้หลินสวินสามารถจัดการคู่ต่อสู้ได้อย่างหมดจดชัดเจนเช่นนี้ หนอนพวกนั้นต้องมีส่วนช่วยอย่างมากเป็นแน่

มิฉะนั้นต่อให้หลินสวินคิดอยากฆ่าบุตรเทพกลุ่มหนึ่งที่ตีล้อม ก็ไม่อาจทำได้ภายในเวลาอันสั้น

“ไปเถอะ” หลินสวินยิ้ม ไม่อธิบายอะไร

ภูเขาเทพหมอกม่วงเก่าแก่โบราณและศักดิ์สิทธิ์ มีกลิ่นอายตระหง่านโดดเด่นแผ่ไพศาล แม้แต่บนทางขึ้นเขานี้ล้วนอุดมไปด้วยกลิ่่นอายแห่งกาลเวลา

ก้าวเดินบนเส้นทางประหนึ่งหวนกลับสู่สมัยบรรพกาล สิ่งที่มองเห็นทั้งหมดล้วนเป็นกลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิ้น

“ฆ่า!”

ข้างหน้ายังมีสมรภูมิรบพัลวันร้อนระอุ มีผู้แข็งแกร่งกำลังประมือกัน

ชัดเจนยิ่งว่าพวกนี้ล้วนคือผู้แข็งแกร่งที่มุ่งขึ้นเขามาก่อน เพียงแต่เจอกันกลางทางจึงเกิดการปะทะกันขึ้น

ตูม!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์