Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 815

แต่ถ้ามีข่าวแขวนขึ้นไปในบริเวณนี้ ก็แสดงว่ามีเรื่องใหญ่ที่เพียงพอให้ฮือฮาไปทั้งแดนฐิติประจิมเกิดขึ้น

ตอนนี้บนกลางลำต้นของต้นข่าวสารอันเก่าแก่และแข็งแกร่ง ควบรวมใบไม้ขนาดเท่าใบพัด ขาวเป็นประกายราวกับหิมะ

ใบไม้ส่องประกาย แปรเป็นจอภาพจอหนึ่ง

ในจอภาพกำลังแสดงฉากการประลองที่ตะลึงโลกอย่างที่สุด

นั่นเป็นการประลองระหว่างชายหญิงรุ่นเยาว์คู่หนึ่ง

ฝ่ายชายราวกับเด็กหนุ่มเทพมารผู้หนึ่ง ดวงตาดำราวกับสายฟ้า รอบตัวแผ่แสงบริสุทธิ์ เงาร่างเหินทะยานภายใต้ท้องฟ้า ผงาดผยองและกร้าวแกร่ง

ส่วนฝ่ายหญิงนั้นสวมหน้ากากสีเงิน เงาร่างสง่างามราวกับเซียน แต่การโจมตีกลับตะลึงโลก ปลดปล่อยไอกระบี่อันน่าหวาดหวั่น แหลมคมพลิกฟ้า ผ่าโจมตีเก้าชั้นฟ้า!

จอภาพสั่นและเบลอเล็กน้อย แต่กลับไม่ส่งผลต่อความสนใจของผู้ฝึกปราณเลยสักนิด สีหน้าของพวกเขาล้วนสั่นสะเทือน จิตใจถูกดึงดูด

ในเวลาเดียวกันมีเสียงชราดังขึ้นในจอภาพ กำลังแนะนำการต่อสู้ครั้งนี้…

‘นี่เป็นการประลองตะลึงโลกที่เกิดขึ้นในนครเตโชแห่งแคว้นวิญญาณอัคนีเมื่อหนึ่งเดือนก่อน ตอนนั้นสะเทือนไปทั้งแคว้น พอเผ่าวาทวาโยของเรารู้ข่าว ก็เริ่มสืบรายละเอียดเกี่ยวกับการต่อสู้ครั้งนี้ในทันที…’

‘ที่น่าเสียดายคือ จนตอนนี้เรายืนยันได้เพียงว่าเด็กหนุ่มที่ราวกับเทพมารนั่นชื่อหลินสวิน เคยปรากฏตัวในโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งของนครเตโช ได้ยินว่าเขามีความสนิทสนมชิดเชื้อกับซย่าเสี่ยวฉงผู้สืบทอดสำนักยุทธ์กลุ่มดาว และฟางหลินหานผู้สืบทอดอาศรมดาบแปดวิทูร’

‘เพียงแต่ที่มาของหลินสวิน พวกเราเผ่าวาทวาโยใช้เวลาสืบอยู่หลายวันก็ยังไม่ได้ความ แต่สามารถยืนยันได้ว่า ในบรรดาคนรุ่นเยาว์ของแดนฐิติประจิม เพียงพอที่เรียกว่าเป็นบุคคลระดับพลิกฟ้าในหมู่ผู้กล้า!’

หลินสวิน?

ชื่อนี้ไม่คุ้นเลยสักนิด ทำให้กลุ่มผู้ฝึกปราณที่อยู่ในที่นั้นต่างงงงวย แคว้นวิญญาณอัคนีมีผู้กล้าแห่งยุคเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

ส่วนอวี๋เสวี่ยเจียวในใจไหวสะท้าน ตั้งแต่แวบแรกที่เห็นนางก็จำได้ว่าชายที่ราวกับเทพมารพลิกฟ้าผงาดผยองในจอภาพ คือเด็กหนุ่มที่บัญเอิญเจอกันเมื่อหลายชั่วยามก่อน!

‘ที่แท้ศักยภาพของเขาก็แข็งแกร่งกว่าที่ข้าคิด…’ ในใจอวี๋เสวี่ยเจียวยากจะสงบ

นางแอบรู้สึกโชคดีที่ตอนนั้นไม่ได้ใช้วิธีแข็งกร้าวหยุดหลินสวิน มิฉะนั้นผลลัพธ์จะต้องเลวร้ายจนไม่กล้าคิดอย่างแน่นอน

ส่วนอวี๋เสวี่ยเทียนน้องชายของอวี๋เสวี่ยเจียวงงเป็นไก่ตาแตก สีหน้าอึมครึมสับสน ท่าทางไม่กล้าเชื่อ

เขาเองก็จำหลินสวินได้ ทันทีที่นึกได้ว่าตนเคยพูดจาเสียมารยาท ท้าทายและต่อว่าหลินสวิน เขาก็เหงื่อซึมไปทั้งร่าง ตน… เกือบก่อหายนะครั้งใหญ่แล้ว!

ในจอภาพเสียงชรานั้นดังขึ้นอีกครั้ง ‘สำหรับหญิงสาวคนนั้น ที่มายิ่งลึกลับและน่าสะพรึง เพราะข้อห้ามบางอย่าง เผ่าวาทวาโยของเราจำเป็นต้องเก็บเป็นความลับ ไม่สามารถเปิดเผยได้…’

ในที่นั้นฮือฮาขึ้นมาทันที!

เด็กหนุ่มที่ชื่อหลินสวินผู้ราวกับเทพมารก็ลึกลับมากพอแล้ว ตอนนี้แม้แต่หญิงสาวสวมหน้ากากสีเงินคนนั้น ที่มาถึงขั้นน่ากลัวและน่าหวาดหวั่นมากกว่า ทำให้เผ่าวาทวาโยไม่กล้าเปิดเผยฐานะ นี่มันน่าตกใจเกินไปแล้ว

“มหาสงครามกำลังจะมาเยือน พวกปีศาจสัตว์ปหระหลาดที่ปลีกวิเวกมากมายต่างเริ่มปรากฏแล้ว”

“ต่อไปใต้หล้านี้คงจะคึกคักยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ในบรรดาคนรุ่นเยาว์จะต้องมีบุคคลระดับเย้ยฟ้าที่ความสามารถน่าทึ่งเกิดใหม่อีกมากมาย อย่างเด็กหนุ่มที่ชื่อหลินสวินคนนี้ ที่ผ่านมาไม่มีใครรู้ชื่อของเขาด้วยซ้ำ!”

ผู้ฝึกปราณมากมายถอนหายใจ

“การประลองที่โดดเด่นระดับนี้มีให้เห็นน้อยมากจริงๆ คาดการณ์ได้เลยว่า อีกไม่นานชื่อของหลินสวินจะต้องโด่งดังไปทั่วทั้งแดนฐิติประจิม!”

มีคนคาดเดา

“ใช่ บุคคลระดับปีศาจเช่นนี้ เมื่อเทียบกับศิษย์สืบทอดรุ่นเยาว์ทั้งห้าของสำนักกระบี่โผผินแห่งแคว้นล้ำเมฆาของเราคงไม่ด้อยไปกว่ากันแน่ ชื่อนี้จะต้องโด่งดังไปทั่วหล้าอย่างแน่นอน”

ได้ยินผู้ฝึกปราณรอบๆ ถอนหายใจและคาดเดา สีหน้าของอวี๋เสวี่ยเทียนก็ยิ่งซีดเซียว ในใจกระสับกระส่ายขึ้นมาแล้ว

ตระกูลอวี๋ของพวกเขาเป็นเพียงแค่ขุมอำนาจใหญ่ในเมืองก่วมหิมะเท่านั้น แม้รากฐานมั่นคง แต่จะเทียบผู้กล้าแห่งยุคที่ชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วทั้งแดนฐิติประจิมได้อย่างไร

“น้องเล็ก บทเรียนครั้งนี้เจ้าต้องจำให้ขึ้นใจ ต่อไปอย่าได้ทำอะไรบุ่มบ่ามอีก มิฉะนั้นสักวันจะต้องนำพาเคราะห์ภัยที่อันตรายถึงชีวิตเข้ามา!”

อวี๋เสวี่ยเจียวฉวยโอกาสเตือนและสอนอวี๋เสวี่ยเทียน

อวี๋เสวี่ยเทียนพยักหน้า คราวนี้เขาหลาบจำแล้ว

“ถอยๆ ถอยให้หมด!”

ทันใดนั้นผู้แข็งแกร่งของเผ่าวาทวาโยคนหนึ่งเบียดตัวผ่านกลุ่มคนเข้ามา สีหน้าตื่นเต้นอย่างที่สุด “ครั้งนี้มีข่าวที่น่าทึ่งยิ่งกว่าเกิดขึ้น อีกทั้งยังเกี่ยวข้องกับหลินสวินนั่น หากพวกเจ้าไม่ถอยแล้วรับข่าวล่าช้า อย่าหาว่าข้าไม่เตือน!”

เกี่ยวข้องกับหลินสวิน?

ข่าวที่น่าทึ่งยิ่งกว่า?

เสียงฮือฮาดังขึ้นโดยพลัน ผู้ฝึกปราณที่ล้อมอยู่หน้าต้นข่าวสารหลีกทางให้อย่างรู้ตัว เร่งให้ผู้แข็งแกร่งเผ่าวาทวาโยคนนั้นรีบวางข่าว

ผู้แข็งแกร่งเผ่าวาทวาโยคนนั้นพลันได้ใจอย่างมาก ราวกับกษัตริย์กำลังรับการสักการะบูชาจากทุกคน ก้าวเท้าอย่างมั่นคงเชิดหน้าขึ้นสูง เดินไปที่ต้นข่าวสารอย่างเชื่องช้า

เผ่าของพวกเขาชื่นชอบการสืบข่าวแต่กำเนิด และชอบที่จะเป็นที่สนใจของผู้คน นี่เป็นความรู้สึกที่เงินยังไม่สามารถแลกมาได้ สามารถให้ความรู้สึกเป็นเกียรติแก่พวกเขาอย่างสูงสุด

แม้ผู้คนที่อยู่บริเวณรอบๆ อยากจะหยิกผู้แข็งแกร่งเผ่าวาทวาโยที่จงใจกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขาจนแทบทนไม่ไหวแล้ว แต่ก่อนที่ปริศนานี้จะถูกคลี่คลาย กลับจำต้องรอคอยโดยไม่สามารถทำอะไรได้

สุดท้าย ราวกับกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นจนพอใจแล้ว ผู้แข็งแกร่งเผ่าวาทวาโยคนนั้นไม่ปกปิดอีกต่อไป แขวนใบไม้ที่เป็นประกายระยิบระยับราวกับหิมะขึ้นบนกลางลำต้นของต้นข่าวสาร

วู้ม!

ใบไม้ขาวดั่งหิมะประหนึ่งมีชีวิตขึ้นมากะทันหัน แผ่แสงเลือนลางราวมายา ไม่นานก็ควบรวมเป็นจอภาพจอหนึ่ง