Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 864

สรุปบท ตอนที่ 864 แหล่งผลึกเจตะ: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์

ตอนที่ 864 แหล่งผลึกเจตะ – ตอนที่ต้องอ่านของ Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์

ตอนนี้ของ Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายกำลังภายในทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 864 แหล่งผลึกเจตะ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ตอนที่ 864 แหล่งผลึกเจตะ
อสรพิษเหินเพลิง คล้ายงูแต่ไม่ใช่งู คล้ายเจียวแต่ไม่ใช่เจียว เป็นอสูรวิญญาณที่ถือกำเนิดจากเพลิงวิญญาณฟ้าดิน

ร่างของมันมีความหนาเท่าปากชาม ยาวสิบจั้งกว่า ทั่วตัวปกคลุมด้วยเกล็ดเพลิง ความแข็งแกร่งน่ากลัวถึงที่สุด ขึ้นชื่อเรื่องความดุร้ายในยุคบรรพกาล!

ตูม!

อสรพิษเหินขยับตัววูบกลางห้วงอากาศ ร่างเรียวยาวคล้ายกำลังร่ายระบำ เลื้อยเคี้ยวคดดั่งสายฟ้า เคลื่อนย้ายว่องไว ปลดปล่อยแสงเพลิงบาดตาหาใดเปรียบออกมา

ราวกับฝนเพลิงพร่างพรม แต่กลับแหลมคมดุจกระบี่ คมกริบไร้เทียมทาน

ชั่วอึดใจเท่านั้นชายหนุ่มชุดเข้มคนนั้นหลบไม่ทัน ร่างท่อนบนก็ถูกแทงทะลุเป็นรูเลือดที่มีขนาดใหญ่เท่านิ้วหัวแม่มือ ส่งเสียงร้องโหยหวนออกมา

นี่เป็นถึงผู้กล้าคนหนึ่ง แต่อยู่ภายใต้การซัดโจมตีของอสรพิษเหินเพลิง ถึงกับปราศจากเรี่ยวแรงปัดป้อง!

หลินสวินไหวหวั่น ย่างเท้าก้าวออกไป ซัดฝ่ามือออกไปโดยไม่ลังเล

ตูม!

พลังหมัดสีใสเจิดจ้าพุ่งปราดราวกับพายุคำรามกลางฟ้าดิน สลายฝนเพลิงเต็มฟ้าเหล่านั้น พร้อมกันนั้นก็ช่วยชายหนุ่มชุดเข้มกลับมา โยนผลุงออกไปห่างๆ

เหตุที่ทำเช่นนี้ เพราะหลินสวินมีเรื่องจะถาม หาไม่เขาคงคร้านจะช่วย

ฉัวะ!

อสรพิษเหินเพลิงถูกก่อกวน ลูกตาเหมือนดั่งเพชรสีเลือดผุดแววเยียบเย็นเหี้ยมโหด สะบัดร่างพุ่งปรี่มาทางหลินสวิน

ความเร็วของมันว่องไวยิ่งยวด กรีดวาดร่องรอยแห่งเพลิงที่เจิดจ้าบาดตาเป็นสายๆ ออกมาราวกับสายฟ้าสีเพลิงระบำคลั่งอยู่กลางฟ้าดิน

ห้วงอากาศถูกฉีกทึ้งเสมือนถูกเปลวเพลิงเผาผลาญ ทิ้งรอยดำอันน่าสยดสยองพาให้ผู้คนใจสะท้านเอาไว้

ระบำแห่งเพลิงหลอม!

นี่ก็คือวิชามรรคพรสวรรค์ของอสรพิษเหินเพลิง สามารถหลอมละลายเวิ้งนภา แผดเผาปฐพี เปลี่ยนสรรพสิ่งให้กลายเป็นเถ้าถ่านได้ เสมือนเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์ระบำคลั่งทั่วเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดิน น่าสะพรึงไร้ที่สิ้นสุด

ตามที่เล่าลือ ในยุคบรรพกาลอสรพิษเหินเพลิงตัวหนึ่งถือกำเนิดก็นำพาหายนะมาสู่ใต้หล้า เพียงแค่สำแดงวิชานี้ ก็เผาภูผาธาราหลายแสนลี้ หลอมละลายสิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วน พาให้ฟ้าดินแถบนั้นกลายเป็นสถานที่เสื่อมสูญเพียงชั่วข้ามคืน น่าสะพรึงถึงที่สุด

และยามนี้ วิชาลับไร้เทียมทานเช่นนี้ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง!

หลินสวินมีหรือจะกล้าประมาท สำแดงพลังทั้งหมดปะทะกับมัน

ครั้งนี้เขาไม่คิดหลบเลี่ยง เพราะไม่ว่าจะเป็นทะเลสาบหินหนืดแห่งนั้น หรืออสรพิษเหินเพลิงตัวนี้ต่างก็เป็น ‘ไฟ’ แต่กลับปรากฏอยู่ท่ามกลางแดนหิมะน้ำแข็งแห่งนี้ นี่คือปรากฏการณ์ ‘ผันแปร’ อย่างหนึ่งโดยไม่ต้องสงสัย จะต้องซ่อนปริศนาเอาไว้แน่!

ตูม!

เงาร่างหลินสวินเคลื่อนย้ายกลางห้วงอากาศ ชือน้ำแข็งเลี้ยวลด พลังหมัดเจิดจ้า เขย่าฟ้าสะเทือนดิน เข้าปะทะกับอสรพิษเหินเพลิงตัวนั้นอย่างดุเดือด

เพียงชั่วครู่ฟ้าดินแถบนี้หวีดคำรามราวกับฟ้าร้อง ห้วงอากาศปั่นป่วน พลังหมัดและฝนเพลิงแผ่วงกว้างราวกับกระแสน้ำเชี่ยว สับสนอลหม่านไปทั้งแถบ

ชายหนุ่มชุดสีเข้มคนนั้นมองจนสั่นระริกไปทั้งตัว ฟันกระทบกันดังกึกๆ เขาเพิ่งได้รู้เอาตอนนี้ว่าตนอ่อนแอเกินไปเมื่อเทียบกับเทพมารหลิน

พลังของอสรพิษเหินเพลิงตัวนั้นไม่ด้อยกว่าผู้กล้าไร้เทียมทานชัดๆ มหายุทธ์ระดับกระบวนแปรจุติไม่สามารถต้านทานได้ไหว

แต่เทพมารหลินกลับสามารถต่อสู้ขับเคี่ยวกับมันได้ นี่เห็นได้ชัดว่าวิปริตอย่างไม่ต้องสงสัย!

ฟึ่บ!

ครู่หนึ่งหลังจากนั้น ดาบสีขาวเจิดจ้าไหววูบกลางห้วงอากาศ เสียงดังพรูดดังขึ้นหนึ่งครา ร่างของอสรพิษเหินเพลิงตัวนั้นก็ถูกฟันขาดเป็นสองท่อน

นี่คือพลังของดาบหัก ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในกลเม็ดการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดซึ่งหลินสวินครอบครองในปัจจุบัน หากไม่ใช่เพราะไม่อยากยืดเยื้อกับอสรพิษเหินเพลิงตัวนี้ หลินสวินคงไม่งัดมาใช้ง่ายๆ

‘การโจมตีนี้แหละ!’

ชายหนุ่มชุดสีเข้มหัวใจเต้นพล่าน นึกถึงช่วงหลายวันก่อน ชิงเหลียนเอ๋อร์ธิดาเทพเผ่าหงส์เขียวคนนั้นก็ถูกการโจมตีนี้ทำเอาเจ็บหนัก เกือบถูกสังหารคาที่!

และตอนนี้อสรพิษเหินเพลิงก็ไม่อาจหลบเลี่ยง จึงถูกฟันฉับ!

พรึ่บ!

หลินสวินเพิ่งเก็บดาบหัก ก็พบอย่างน่าประหลาดว่าหลังจากอสรพิษเหินเพลิงตัวนั้นถูกฟัน ร่างพลันลุกเป็นไฟคุโชน กลายเป็นเพลิงหลอมระอุทันที

แต่ในขณะเดียวกันกลับมีหินผลึกสีเพลิงขนาดเท่าเล็บมือตกลงมา ร่วงหล่นบนพื้นหิมะน้ำแข็ง สีแดงเพลิงดุจเพชร แสงวิบไหวแวววาวบาดตา

หลินสวินสะบัดแขนเสื้อหนึ่งคราเก็บของสิ่งนี้ขึ้นมา วางไว้บนฝ่ามือเพื่อตรวจสอบโดยละเอียด

หินก้อนนี้มีขนาดเล็กมาก แต่กลับเจิดจ้าหาใดเปรียบ สีแดงสดโปร่งแสง ห้อมล้อมด้วยแสงแวววาววิเศษราวกับภาพฝันมายา

“นี่คือแหล่งผลึกเจตะ ภายในบรรจุพลังต้นกำเนิดมหามรรคไว้อย่างอุดมสมบูรณ์ หากนำมันไปหลอมจะสามารถช่วยเพิ่มยกระดับปราณให้สูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ซ้ำยังไม่ทำให้รากฐานคลอนแคลน เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่มีเฉพาะยุคบรรพกาลเท่านั้น พบเจอได้แต่ไม่อาจร้องขอ”

ชายหนุ่มชุดสีเข้มคนนั้นเอ่ยอธิบายขึ้นมากะทันหัน

หลินสวินร้องอ้อคราหนึ่ง มองปราดเดียวก็รู้ว่าเหตุที่ชายหนุ่มชุดเข้มให้ความร่วมมือเช่นนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่าการตระหนักได้ว่าที่ตนไม่ฆ่าเขาเพราะมีเรื่องจะซักถาม ฉะนั้นเขาจึงเป็นฝ่ายให้ความร่วมมือก่อนอย่างชาญฉลาด

ชายหนุ่มชุดเข้มสูดหายใจลึกหนึ่งเฮือก กล่าวว่า “หลินสวิน ขอเพียงเจ้าไม่ถีบข้าออกไป ข้ารับรองว่าจะบอกเบื้องลึกเบื้องหลังที่มีอยู่ทั้งหมดแก่เจ้า”

เขารู้ดีว่าหลินสวินมาจากโลกชั้นล่าง ซ้ำยังตัวคนเดียว เป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจความนัยเบื้องลึกที่เกี่ยวกับเทศกาลโคมกถามรรค

เพราะเบื้องลึกระดับนี้ มีเพียงผู้สืบทอดของสำนักเก่าแก่เท่านั้นจึงจะรู้!

“ว่ามา”

หลินสวินจำเป็นต้องเข้าใจข้อมูลเกี่ยวกับที่แห่งนี้อยู่บ้างจริงๆ จึงรู้สึกยินดีอย่างยิ่งที่ได้เห็นเจ้าหมอนี่ให้ความร่วมมือกับตนอย่างว่าง่ายเช่นนี้

ไม่นานหลินสวินก็รู้ข้อมูลอื่นๆ บางส่วน

บททดสอบห้าด่านของเทศกาลโมกถามรรค แต่ละด่านต่างซ่อนปริศนายิ่งใหญ่เอาไว้ ขณะเดียวกันก็ไม่ขาดวาสนาที่ยากจะพานพบจากโลกภายนอกเช่นเดียวกัน

เช่นเดียวกับในด่านแรกอย่าง ‘แดนลี้ลับมหาปัญจธาตุผันแปร’ ก็ซ่อน ‘แหล่งผลึกเจตะ’ และ ‘โอสถวิญญาณเจตะ’ ที่ให้กำเนิด ‘มรรค ’ และ ‘วิชา’ เอาไว้!

“ยังมีเบื้องลึกอื่นๆ อีกหรือไม่” หลินสวินเอ่ยถาม เขายังอยากทำความเข้าใจมากกว่านี้

“ยังมีข่าวลืออีกหนึ่งเรื่อง ว่ากันว่าในเทศกาลโคมกถามรรคครั้งนี้จะปรากฏศุภโชคใหญ่ที่ไม่เคยมีมาก่อน หนึ่งเดียวไม่มีเสมอเหมือน เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าอาจเป็นสมบัติอริยะกายสิทธิ์ชิ้นหนึ่ง!”

ชายหนุ่มชุดเข้มคนนั้นลังเลครู่หนึ่ง สุดท้ายก็พูดออกมา

สิ่งนี้ทำให้ในใจหลินสวินสั่นสะเทือนไม่สิ้น

สมบัติอริยะกายสิทธิ์!

เขารู้ดีว่าสมบัติระดับนี้น่าเหลือเชื่อเพียงใด

เพราะคันธนูวิญญาณไร้แก่นสารในมือเขาก็เป็นสมบัติอริยะกายสิทธิ์ที่แตกพังอย่างหนึ่ง แต่ถึงจะเป็นเช่นนี้ อานุภาพอันยิ่งใหญ่ก็เหนือจินตนาการ เรียกได้ว่าพลิกฟ้าทีเดียว

“เพราะเป็นเช่นนี้ ครั้งนี้บุคคลไร้เทียมทานมากมายต่างมาเข้าร่วม อย่างเช่นจี้ซิงเหยาจากเรือนกระบี่เร้นปุจฉา อวี่หลิงคงจากแดนพิสุทธิ์อมตะ ล้วนต้องมาเพราะวาสนานี้เป็นแน่ นี่คือศุภโชคชิ้นโต อย่าว่าแต่ผู้ฝึกปราณที่เข้าร่วมถกมรรคอย่างพวกเราเลย ต่อให้เป็นสัตว์ประหลาดเฒ่าจากโลกภายนอกพวกนั้นก็คงใจเต้นและน้ำลายหกกันทั้งสิ้น”

ชายหนุ่มชุดเข้มคนนั้นให้ความร่วมมือดีมากจริงๆ ไม่รอให้ซักถามรายละเอียดก็พูดออกมาหมดเปลือกเสียเอง

“ที่แท้เทศกาลโคมกถามรรคครั้งนี้ยังซุกซ่อนเบื้องลึกเบื้องหลังเอาไว้มากมายขนาดนี้เชียว…”

นัยน์ตาสีดำของหลินสวินเปี่ยมด้วยแววครุ่นคิด ในใจยิ่งแน่วแน่ขึ้นเรื่อยๆ การมาเทศกาลโคมกถามรรคครั้งนี้ถูกต้องแล้วจริงๆ หาไม่คงพลาดโอกาสและวาสนาล้ำค่าไปมากมายอย่างแน่นอน

“เจ้าไปเถอะ”

หลินสวินตั้งใจจะเร่งเดินทางต่อไป เขาสนใจการรวบรวมโอสถวิญญาณเจตะและแหล่งผลึกเจตะเป็นอย่างมาก ถึงขั้นมุ่งมั่นจะครอบครองให้จงได้

ชายหนุ่มชุดสีเข้มกล่าวเป็นพัลวัน “หลินสวิน เจ้าจะ… พาข้าไปด้วยได้หรือไม่”

หลินสวินหันหน้ากลับมา คล้ายยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “ข้าปล่อยเจ้าไปหนหนึ่งแล้ว เจ้ายังคิดจะมาพัวพันกับข้าอยู่อีกหรือ”

ชายหนุ่มชุดสีเข้มพิพักพิพ่วน กล่าวทันทีว่า “ข้ารู้จักสถานที่แห่งหนึ่งที่ซ่อนของดีเอาไว้ไม่น้อย หากเจ้าพาข้าไปด้วย ข้าสามารถนำทางเจ้าได้!”

“สถานที่อะไร”

“เขาน้ำแข็งปทุมเพลิง!”

“ในเทศกาลโคมกถามรรคที่ผ่านมา เหล่าผู้กล้ามากมายต่างเคยได้รับวาสนาบนเขาลูกนี้ แต่คนที่รู้จักที่ตั้งของภูเขานี้กลับมีน้อยยิ่งกว่าน้อย เพราะมันซ่อนอยู่ในสถานที่ ‘ผันแปร’ ลึกลับแห่งหนึ่ง…”

ไม่รอให้เอ่ยจบ หลินสวินก็ตัดบทกล่าวว่า “เหตุผลของเจ้าไม่เลวยิ่ง นำทางสิ”

ชายหนุ่มชุดสีเข้มกระปรี้กระเปร่าทันควัน รู้สึกยินดีไม่สิ้น

แม้ก่อนหน้าจะถูกหลินสวินสยบ แต่เขาไม่สนใจสักนิด ตรงข้าม เขาคิดว่าการได้เคลื่อนไหวพร้อมกับหลินสวินในครั้งนี้ไม่เพียงปลอดภัยกว่าเมื่อก่อน กระทั่งอาจได้รับวาสนาจำนวนหนึ่งที่ก่อนหน้านี้ไม่กล้าฝันใฝ่เลยทีเดียว!

อย่างไรเสียคนผู้นี้ก็คือเทพมารหลินผู้มีชื่อเสียงดุร้ายคับฟ้า ร้ายกาจไร้เทียมทานซึ่งเป็นที่ยอมรับกันมาตั้งแต่คราแรก!