Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 895

ตอนที่ 895 อริยะที่ตะบึงอย่างบ้าคลั่ง
ไม่ใช่บอกว่า ศิลาหินรอบนอกสุดของป่าศิลาแทบจะเป็นพลังมหามรรคธรรมดาทั้งหมดหรือ

หลินสวินยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น สีหน้าแปลกประหลาด

ตอนนี้กลุ่มผู้กล้าได้พุ่งเข้าไปในส่วนลึกของป่าศิลาแล้ว อย่างเช่นพวกจี้ซิงเหยา อวี่หลิงคง ต่างตามหาศิลาหินที่พวกเขาหมายปองได้ในทันที

มีผู้แข็งแกร่งเพียงส่วนน้อยที่วนเวียนอยู่รอบนอกอาณาเขตป่าศิลาเหมือนหลินสวิน

นี่ก็เป็นเรื่องปกติมาก แม้ในป่าศิลาเก่าแก่ผืนนี้มีศิลาหินตั้งอยู่เป็นพันหลัก แต่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถอนุมานและหยั่งถึงพลังแห่งมหามรรคที่ประทับอยู่บนศิลาหินได้!

ถึงขั้นพูดได้ว่า พลังแห่งมหามรรคที่คุณลักษณะยิ่งสูง ก็ยิ่งยากจะถูกอนุมานออกมา หากไม่มีความสามารถในการหยั่งรู้และพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม ไม่สามารถหยั่งถึงและครอบครองมันได้แน่

ผู้แข็งแกร่งในที่นี้ล้วนเป็นบุคคลชั้นยอด และรู้จักตัวเองเป็นอย่างดี รู้ว่าในป่าศิลาแสดงมรรคแห่งนี้ การเลือกสิ่งที่เหมาะสมกับตัวเองต่างหากที่สำคัญที่สุด

หากหวังสูงเกินไป กลับยิ่งจะถูกคัดออกได้ง่าย!

เพียงแต่ตอนที่สังเกตเห็นว่าหลินสวินยืนอยู่นอกป่าศิลาแต่ไม่กล้าเคลื่อนไหวในขั้นต่อไป ผู้ฝึกปราณที่ลังเลอยู่บริเวณรอบนอกก็แปลกใจขึ้นมา

ในจิตใต้สำนึกของพวกเขาคิดว่า บุคคลแห่งยุคอย่างหลินสวิน ควรจะพุ่งไปแย่งกับพวกจี้ซิงเหยาและอวี่หลิงคงในส่วนลึกของป่าศิลาตั้งแต่แรก

แต่ตอนนี้เขากลับเหมือนไม่คิดจะทำเช่นนั้น กลับมาตามหาศิลาหินจากรอบนอกป่าศิลา นี่ดูผิดปกติมาก

“หรือเทพมารหลินรู้ตัวว่าความสามารถในการหยั่งรู้ไม่ดีพอ”

มีคนสงสัย

แต่ไม่ทันไรก็มีคนโต้แย้ง “รีบหุบปากเถอะ ความสามารถในการหยั่งรู้ไม่ดีพองั้นหรือ อย่าล้อเล่นหน่อยเลย ความสามารถในการหยั่งรู้เกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณ และพลังจิตวิญญาณของเทพมารหลินสามารถจุดโคมวิญญาณระดับสุริยันกลางนภาหกดวงได้อย่างง่ายดาย เจ้ากลับกล้าบอกว่าความสามารถในการหยั่งรู้ของเขาใช้ไม่ได้งั้นหรือ สมองเพี้ยนไปแล้วหรือเปล่า!”

“ทุกท่านโปรดระวังภัยจากปาก ข้าสงสัยว่าเทพมารหลินนั่นเตรียมจะแต่งเป็นหมูหลอกกินเสือ ขุดหลุมฝังคนอีกแล้ว!” มีคนเตือน

ทันใดนั้นสีหน้าของผู้แข็งแกร่งหลายคนพลันพิลึกพิลั่นขึ้นมา ในใจตระหนักได้อย่างกะทันหัน ว่าเทพมารหลินในตอนนี้ควรจะเรียกว่าเทพลวงหลินถึงจะถูก…

ส่วนผู้แข็งแกร่งที่สงสัยว่าความสามารถในการหยั่งรู้ของหลินสวินใช้ไม่ได้ก่อนหน้านี้ก็กลัวจนเหงื่อท่วมตัว ในใจเต้นระรัว เมื่อครู่นี้เขาเกือบกระโดดลงหลุมไปเองแล้ว!

เทพมารหลินคนนี้ร้ายกาจเกินไปแล้ว จนเวลานี้แล้วไม่ไปช่วงชิงวาสนามรรค กลับจะขุดหลุมพรางลวงหลอกคนอีก ป้องกันไม่ทันเลยจริงๆ

ก็ไม่แปลกที่พวกเขาจะคิดเช่นนี้ ก่อนหน้านี้ตอนที่จุดโคมวิญญาณ พวกเขาก็คิดว่าหลินสวินจงใจแสดงความอ่อนแอ ลวงจนผู้แข็งแกร่งห้าคนจากเผ่าหงส์เขียวและตระกูลจงหลีถูกคัดออกไป

จากนั้นตอนอยู่บนนภาสูงหมื่นจั้ง เขาก็ทำทีว่าไม่สามารถจุดโคมวิญญาณได้ ถูกพวกซาหลิวฉานเยาะเย้ยเหน็บแนม

แต่ผลลัพธ์เป็นอย่างไรเล่า เทพมารหลินแสดงอานุภาพยิ่งใหญ่ จุดโคมวิญญาณรวดเดียวถึงหกดวง โจมตีพวกซาหลิวฉานจนโกรธหน้าเขียวแทบกระอักเลือด อึ้งงันอยู่กับที่ ท่าทางเหมือนอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี

และตอนนี้บุคคลแห่งยุคอย่างหลินสวินกลับวนเวียนอยู่รอบนอกป่าศิลา สถานการณ์เช่นนี้ย่อมทำให้คนอดเชื่อมโยงไม่ได้

“หึ!”

“ยังคิดจะลวงคนอีก เพลาๆ หน่อยเถอะ!”

“คิดว่าพวกข้าจะโง่โดนเจ้าหลอกครั้งแล้วครั้งเล่าหรือ”

“เจ้าเองก็นับว่าเป็นบุคคลแห่งยุคคนหนึ่ง แต่กลับเจ้าเล่ห์เพทุบาย ไร้ยางอายจริงๆ ไม่รู้สึกขายหน้าบ้างหรือ”

ห่างออกไปพวกซาหลิวฉานก็สังเกตเห็นภาพนี้ พลันเดือดดาลสุดกำลัง คิดไปตามจิตใต้สำนึกว่า ที่หลินสวินทำเช่นนี้เห็นได้ชัดว่าล้วนพุ่งเป้ามาที่พวกเขา!

เทพมารหลินนี่เสพติดแล้วกระมัง ก่อนหน้านี้ลวงพวกเขาเช่นนี้ ตอนนี้ยังใช้แผนเดิม กลอุบายก็ไม่เปลี่ยน วิธีนี้ล้าสมัยเกินไปแล้ว

พวกเขาไม่มีทางโดนหลอกแน่!

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาโดนหลอกจนมีเงามืดในใจแล้ว อ่อนไหวอย่างมาก เห็นหลินสวินทำเช่นนี้ ก็คิดไปเองว่าจะลวงพวกเขาอีกแล้ว

หลินสวินจะทำอย่างไรได้ เขาเป็นผู้บริสุทธิ์จริงๆ และคร้านจะอธิบายด้วย เห็นพวกซาหลิวฉานโกรธจนกระหืดกระหอบกลับทำให้เขาแอบขำ

‘เป็นพวกโง่ฝูงหนึ่งจริงๆ’

‘สิงเจินจื่อผู้สืบทอดมหาวิหารธรรมแดนเร้นเทพคนนั้นพูดถูก เมื่อกระดานทองคำผู้กล้าที่แท้จริงปรากฏ ผู้ที่ถูกเรียกว่าบุคคลผู้กล้าบนโลก ส่วนใหญ่ต้องถูกซัดไปตามลมฝน ถูกตัดสมญาผู้กล้า!’

และในสายตาของหลินสวิน พวกซาหลิวฉานใช้คำนี้ ช่างเป็นการดูหมิ่นคำว่า ‘ผู้กล้า’!

……

หลินสวินไม่สนใจสายตาประหลาดรอบข้างอีก พลันก้าวไปอยู่ตรงหน้าศิลาหินที่อยู่ขอบป่าศิลา

ศิลาหินหลักนี้เป็นสีเทาหม่นๆ ตั้งเอียงๆ อยู่ตรงนั้น ด้านบนมีร่องรอยแห่งกาลเวลา เมื่อสังเกตดูอย่างละเอียดแล้ว บนนั้นมีภาพหินแกะสลักภาพหนึ่ง เพียงแต่ร่องรอยนั้นตวัดเกินไป ให้ความรู้สึกยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ

เมื่อเทียบกับศิลาหินที่กำลังสร้างคลื่นอันคลุมเครือและปรากฏการณ์มหัศจรรย์อื่นๆ ศิลาหินหลักนี้ดูธรรมดามาก เหมือนเศษหินที่ถูกทิ้งไว้ตรงนั้นอย่างไรอย่างนั้น

รอบนอกของป่าศิลามีศิลาหินมากมายที่เป็นเช่นนี้ ทั้งเก่าแก่ มีรอยด่างและธรรมดา

แต่เมื่อหลินสวินยืนอยู่ตรงนั้น ชีพจรปราณวิญญาณต้นกำเนิดตรงบริเวณจุดปราณทั้งสี่แห่งเส้นปราณหัวใจของเขาราวกับจะลุกไหม้แล้ว เปล่งแสงสีขาวบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ที่สว่างไสวอย่างที่สุด ทำให้ตรงหน้าอกหลินสวินร้อนผ่าวและเจ็บแปลบขึ้นมา

‘เช่นนั้นก็เป็นมันแล้วกัน!’

หลินสวินสูดหายใจเข้าลึกๆ นั่งขัดสมาธิ เคลื่อนสายตามองศิลาหินที่กระดำกระด่างและธรรมดานั่น

หืม?

ผู้แข็งแกร่งบางส่วนสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของหลินสวินก็อดตะลึงไม่ได้ เทพมารหลินจะอนุมานศิลาหินธรรมดาๆ หลักนั้นจริงๆ หรือ

เขาไม่ใช่จะขุดหลุมลวงคนหรอกหรือ

“เจ้าหมอนี่มักอยากจะทำอะไรนอกกรอบ แหวกแนว แตกต่างจากคนทั่วไปอยู่เสมอ ข้าว่าคราวนี้เขาจะต้องตกหลุมพรางตัวเองเหมือนตอนจุดโคมวิญญาณอีกแน่!”

พวกซานหลิวฉานแค่นเสียงอย่างเย็นเยียบ