Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 956

ตอนที่ 956 ครรภ์พุทธะ
ในเวลาเดียวกัน ภิกษุจีวรดำที่เป็นผู้นำมองแม่นางเยวี่ยปราดหนึ่ง คล้ายตกใจน้อยๆ ที่นางรู้เรื่องอารามกษิติครรภ์

“ที่แม่นางพูดมานั้นถูกต้อง อาตมามีฉายาว่ามู่เจิ้ง” ภิกษุจีวรดำเอ่ยปาก คิ้วตากระจ่าง สงบนิ่งและเยือกเย็น

ท่วงท่าของเขาดั่งภูผา กำยำสูงตระหง่าน บุคลิกไม่ธรรมดาถึงที่สุด

“ในเมื่อแม่นางรู้จักพื้นเพของพวกข้าก็โปรดออกไปโดยเร็วด้วย” มู่เจิ้งพนมมือประกบกัน ถึงแม้ท่าทางจะสงบนิ่ง แต่กลับมีกลิ่นอายหนักแน่นทรงพลัง ไม่ยอมให้ต่อต้าน

“โปรดออกไปด้วย!”

ภิกษุจีวรดำอีกสี่รูปต่างก็พนมมือ ที่ต่างจากมู่เจิ้งคือสีหน้าพวกเขาเจือกลิ่นอายสังหารเย็นเยียบ น่าเสียวสยองยิ่งกว่า

“ปัดโธ่ โอหังพอตัวเชียว!”

ซุ่นไป๋เสวียนทำหน้าประหลาดใจ “เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นพระที่เผด็จการเช่นนี้ อยากให้พวกเราออกไปก็ได้ แต่เอาชนะข้าให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน!”

ตูม!

กล่าวพลาง รอบกายของเขาพลันปะทุรัศมีวิเศษสีทองอร่าม อานุภาพพลุ่งพล่านดั่งห้วงสมุทร น่าหวาดหวั่นหาใดเปรียบ

กลับเห็นสีหน้าพวกมู่เจิ้งราบเรียบ มองซุ่นไป๋เสวียนราวกับมองคนโง่ไม่มีผิด พาให้ฝ่ายหลังบันดาลโทสะทันที

“มองอะไรนักหนา จะสู้ก็กระฉับกระเฉงหน่อย บอกพวกเจ้าไว้เลยว่า สหายที่มากับพวกเจ้าทั้งหมดนั้นถูกข้าจัดการจนเกลี้ยงแล้ว แต่พวกเขาอ่อนแอเกินไปพาให้ข้ารู้สึกไม่พอใจยิ่ง”

เหนือความคาดหมาย เมื่อได้ยินข่าวสลดนี้พวกมู่เจิ้งทำเพียงขมวดคิ้ว สีหน้าเย็นชายิ่งกว่าเมื่อครู่ แต่กลับไม่ถูกยุแหย่จนเดือดดาล

สิ่งนี้ทำให้พวกหลินสวินต่างรู้สึกผิดคาด ผู้สืบทอดอารามกษิติครรภ์เหล่านี้เหมือนกลุ่มสัตว์เลือดเย็น ประหนึ่งไร้ซึ่งอารมณ์ก็ไม่ปาน พาให้ผู้คนกลัวเกรง

“ช่างเถิด พวกเราเคลื่อนไหวต่อกันดีกว่า” มู่เจิ้งเก็บสายตา หันกลับไปนั่งขัดสมาธิ หันหน้าไปทางซุ้มพระสีดำตามเดิม หมุนลูกประคำในมือ สีหน้าเคร่งขรึม ริมฝีปากกำลังท่องอะไรสักอย่าง

เขาถึงขั้นไม่ได้สนใจพวกหลินสวินอีกเลย ทำเหมือนพวกเขาไร้ตัวตน

อีกทั้งภิกษุจีวรดำสี่รูปที่เหลือก็ทำเช่นเดียวกัน นั่งลงขัดสมาธิ เฝ้าพิทักษ์บริเวณสี่จุดรอบตัวมู่เจิ้ง ทั่วร่างทอแสงธรรมสีดำออกมา ลึกลับถึงที่สุด

“เจ้าลาหัวโล้นพวกนี้บ้าได้ใจจริงๆ!” ถูกคนมองข้าม พาให้ซุ่นไป๋เสวียนรู้สึกไม่พอใจยิ่ง เตรียมจะพุ่งเข้าไปสังหารศัตรู

“อย่านะ!” หลินสวินขวางไว้ทันควัน

ตูม!

ซุ่นไป๋เสวียนไม่พอใจหลินสวินอย่างมากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงไม่ฟังเสียงเตือน เรียกทวนศึกทองคำสีทองอร่ามออกมา ฟาดฟันไปยังพวกมู่เจิ้งซึ่งอยู่ไกลออกไป

เงาทวนแหลมคมสีทองพาดผ่านห้วงอากาศ น่าตระหนกเป็นที่สุด

แต่ไม่รอให้เข้าใกล้ กลางห้วงอากาศปรากฏกลิ่นอายผนึกต้องห้ามแสงธรรมอันลึกลับ บังเกิดพลังกดกำราบที่น่าหวาดกลัว

เสียงดังเคร้งหนึ่งครา เงาทวนระเบิดกระจุย แม้แต่ตัวซุ่นไป่เสวียนก็ถูกซัดกระเด็นเช่นกัน

“คลาย!” ในช่วงวิกฤตหลินสวินส่งเสียงกู่ก้อง โบกแขนเสื้อหนึ่งครา แสงใสกระจ่างพร่าตากลายเป็นรอยสลักวิญญาณท่วมผืนฟ้า ถึงได้สลายผนึกต้องห้ามแสงธรรมสายนั้นไปได้

พร้อมกันนั้น ลั่วเจียยื่นมือไปจับร่างที่ถูกซัดกระเด็นของซุ่นไป๋เสวียนกลับมา

“ให้ตายเถอะ ผนึกต้องห้ามบ้านี่น่ากลัวเกินไปแล้ว” ซุ่นไป๋เสวียนตกใจจนเหงื่อท่วมตัว สีหน้าไม่น่าดูยิ่ง เมื่อครู่เขารู้สึกหายใจไม่ออก จวนจะถูกกดทับจนตายอย่างสิ้นเชิง

จุดนี้พาให้เขาตระหนักถึงความร้ายกาจ ไม่กล้าบุ่มบ่ามอีกต่อไป

“หากเจ้าเคลื่อนไหววู่วามอีก ครั้งหน้าข้าจะไม่ช่วยเจ้าอีกแน่” หลินสวินขมวดคิ้วตวัดมองซุ่นไป๋เสวียน

ถูกตำหนิเช่นนี้ในใจซุ่นไป๋เสวียนไม่สบอารมรณ์นัก แต่ถึงอย่างไรเมื่อครู่หลินสวินก็ช่วยชีวิตเขาเอาไว้หนึ่งหน พาให้เขาก็ไม่กล้าโต้แย้ง

เขาลอบพึมพำในใจ อวดเบ่งอะไรเล่า คราวหลังสบโอกาสข้าก็ช่วยชีวิตเจ้าสักหนเหมือนกัน จากนั้นก็จะให้เจ้าลิ้มรสชาติการถูกด่าว่าเต็มปากเต็มคอ!

“หลินสวิน พวกเราก็ต้องเร่งมือแล้วเหมือนกัน พวกเขาคิดจะกำราบหงส์ดำเลือดทมิฬที่อยู่ในซุ้มพระนั้น เมื่อพวกเขาทำเสร็จสิ้น พวกเราก็จะไม่มีโอกาสอีกต่อไป”

แม่นางเยวี่ยสีหน้าเคร่งขรึม

พวกมู่เจิ้งไม่สนแม้แต่ความเป็นความตายของพวกพ้อง แค่คิดก็รู้ว่าพวกเขามุ่งมั่นจะคว้าหงส์ดำเลือดทมิฬในซุ้มพระตัวนั้นมาให้จงได้ ไม่ยอมให้เสียไป

นี่ไม่ใช่เรื่องดีอย่างยิ่ง

ตามสัมผัสของลั่วเจีย เสี้ยววิญญาณของหงส์ดำเลือดทมิฬตัวนั้นหลับใหลอยู่ในซุ้มพระเช่นเดียวกัน หากคนของอารามกษิติครรภ์ชิงตัดหน้าเอาไปก่อน ผลที่ตามมาจะต้องไม่เข้าท่าอย่างแน่นอน

หลินสวินพยักหน้า เขาเองก็ตระหนักได้ว่าสภาพการณ์เลวร้าย

ฮูม!

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งเฮือก ทำการตัดสินใจ โบกแขนเสื้อหนึ่งครา ธงกระบวนพุ่งปราดออกไปสายแล้วสายเล่า จากนั้นก็หายลับไปในห้วงอากาศในตำแหน่งต่างๆ เพียงชั่วพริบตา

นี่คือธงกระบวนของกระบวนผนึกจตุลักษณ์ราชัน สิ่งที่หลินสวินกำลังทำอยู่คือการใช้กระบวนผนึกทำลายผนึกต้องห้าม ทำเช่นนี้จึงจะสามารถบุกเข้าสู่ส่วนลึกของอารามแห่งนี้ได้ภายในเวลาอันสั้นที่สุด

แต่ก็มีข้อเสียอย่างหนึ่ง นั่นก็คือยามที่ธงกระบวนเหล่านี้ทำลายผนึกต้องห้ามจะได้รับความเสียหาย ข้อนี้ก็เป็นเหตุผลที่หลินสวินไม่อยากนำออกมาใช้ในคราแรกนั่นเอง

แต่ยามนี้ไม่อาจสนใจเรื่องเหล่านี้แล้ว ธงกระบวนเสียหายยังพอหลอมขึ้นใหม่ได้ หากวาสนาในที่แห่งนี้ถูกอริฉกฉวยไป นั่นจึงจะเป็นการใช้ตะกร้าไม้ไผ่ตักน้ำ สูญเปล่าไปจริงๆ

โครมครืน!

ธงกระบวนเริ่มสำแดงประสิทธิภาพน่าทึ่งอย่างรวดเร็ว แผ่กระจายค่ายกลสลักวิญญาณหมุนวนออกมา บังเกิดการชนกระแทกเข้ากับผนึกเทพต้องห้ามที่ปกคลุมที่แห่งนี้ เสียงก้องกระหึ่มดั่งฟ้าร้องระงม

“ไป!”

หลินสวินเดินนำทางอยู่ด้านหน้า

เพียงแต่ขณะที่พวกเขาเคลื่อนไหวได้ไม่นานก็ปรากฏภาพที่น่าตกใจขึ้น