บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 398

ฉินเทียนก็ยิ้มเช่นกัน

รอยยิ้มกระดากอายของจุยเฟิง รวมไปถึงคำพูดที่ดูเรียบง่าย ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นในแบบที่สามารถฝากชีวิตไว้กับฝ่ายตรงข้ามได้

เขานึกคิดครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบกลับว่า: “ถ้าเกิดนายว่างมากจนลนลาน ฉันจะแนะนำคนคนหนึ่งให้นาย นายไปหาเขาได้”

“ตระกูลจี้ จี้ซิง”

“ฉันรู้สึกว่านายอาจจะชอบเขา”

จุยเฟิงยิ้มพลางตอบกลับ: “ฉันเคยได้ยินชื่อคน ๆ นี้อยู่”

“แต่ว่าคนในตระกูลจี้เอาใจยากไปหน่อย”

“ไว้มีโอกาส เราไปหาเขาพร้อมกันเถอะ”

ฉินเทียนยิ้มแฉ่งพยักหน้าพลางพูด: “โอเค”

จากนั้นจุยเฟิงก็ใช้มือกำดาบ แล้วยืนนิ่งดูดายอยู่ข้าง ๆ

ระยะห่างห่างจากเขาไม่ใกล้และไกล

ไม่รบกวนการลงมือโจมตีของฉินเทียน แต่ทว่าทันทีที่ฉินเทียนตกอยู่ในความอันตราย ก็ไม่ส่งผลต่อการลงมือช่วยเหลือฉินเทียนให้ทันท่วงทีของเขาเช่นกัน

ไม่พูดอะไร แต่ความเป็นห่วงกลับคงอยู่ และนี่ก็คือเพื่อนสนิท

หนังตาไท่เจี๋ยกระตุก รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าค่อย ๆ จางหายไป

“คุณชายใหญ่ครับ นี่คุณยืนยันที่จะบีบบังคับให้เราลงมือใช่ไหม?”

ฉินเทียนแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็นพลางตอบกลับว่า: “เลิกพูดจาไร้สาระได้แล้ว เพื่อนฉันมาหาฉันแล้ว ถ้าเกิดฆ่าพวกนายเสร็จ ฉันยังต้องไปดื่มเหล้ากับเขาต่อ”

หลังจากพูดจบ เขาก็มุ่งหน้าเดินตรงไปทางไท่เจี๋ย

สีหน้าท่าทางของไท่เจี๋ยสั่นเทิ้ม

ในขณะเดียวกัน สีหน้าของเจี๋ยโกวที่อยู่ข้างหลัง รวมไปถึงยอดฝีมือสองคนที่อยู่ข้างซ้ายและข้างขวาที่นำตัวฉินเทียนมาก็ต่างเปลี่ยนไปพร้อมกัน

ท่ามกลางเสียงตะคอกอย่างโกรธเกรี้ยว เจี๋ยโกวผ่าเฉือนหวงอากาศออก ใช้ดาบจามมาทางหลังศีรษะฉินเทียน

คนที่อยู่ฝั่งซ้าย กระบี่ยาวที่อยู่ในมือสั่นเทิ้ม ดั่งอสรพิษที่เคลื่อนออกมาจากรู

คนที่อยู่ฝั่งขวา ดาบโค้งดั่งสายรุ้ง เหมือนเคียวของปีศาจร้าย

ผู้ช่วยสำคัญทั้งสามที่เป็นเบื้องล่างของไท่เจี๋ยลงมือโจมตีพร้อมกัน

อีกทั้งทันทีที่ลงมือ ก็ต่างปล่อยกระบวนท่าที่ดุดันร้ายแรงที่สุดออกมาด้วย!

พวกเขาต่างเข้าร่วมตระกูลฉินหลังจากที่ฉินเทียนออกจากตระกูลฉินไปแล้ว จึงไม่มีความรู้สึกอะไรต่อฉินเทียน

ในสายตาของพวกเขา ฉินเทียนก็เป็นแค่ขยะที่ถูกตระกูลฉินทอดทิ้งคนหนึ่งเท่านั้น

บังอาจมาขัดขวางภารกิจของพวกเขา ฆ่ามันให้ตายก็จบเรื่องแล้ว!

เมื่อเผชิญหน้ากับกระบวนท่าสังหารที่ร้ายแรงของทั้งสามคน แววตาของจุยเฟิงเคร่งขรึมขึ้นมา เส้นเลือดของมือข้างที่กำดาบนูนปูดขึ้น

รังสีแห่งความกังวลที่อยู่ในแววตายิ่งปิดบังยาก

อีกแค่นิดเดียว เขาก็จะลงมือช่วยเหลือฉินเทียนอย่างอดไม่ได้แล้ว

เนื่องจากถ้าเกิดเปลี่ยนเป็นเขาละก็ เขามีโอกาสรับกระบวนท่าทั้งสามท่านี้ไม่ได้สูงมาก ๆ

หากสู้แบบหนึ่งต่อหนึ่ง เขาสามารถจัดการเจี๋ยโกวทั้งสามคนได้อย่างง่ายดายเลย

แต่ทว่าการโจมตีขนาบจากยอดฝีมือสามคน พลานุภาพมันเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวตั้งนานแล้ว

ไท่เจี๋ยก็เบิกตากว้างเช่นกัน เสี้ยววินาทีนี้ไม่นึกเลยว่าเขาจะรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

หรือว่าตัวเองต้องแบกรับชื่อเสียงผู้สังหารคุณชายใหญ่แห่งตระกูลฉินอย่างเหี้ยมโหดแล้ว?

แม้ฉินเทียนจะเป็นคุณชายไร้ประโยชน์ไปแล้ว และนายหญิงใหญ่ก็เคยพูดหลายครั้งเช่นกันว่าจะปลิดชีพฉินเทียน

แต่ทว่าอย่างไรเสียเขาก็เป็นลูกหลานคนโตของตระกูลฉินอยู่ เป็นคุณชายใหญ่!

และในตอนนี้เอง ภาพเหตุการณ์ที่มหัศจรรย์ก็ปรากฏ สีหน้าของฉินเทียนไม่เปลี่ยนแปลงเลย ราวกับไม่รู้ว่าถูกโจมตีขนาบจากทั้งสามด้าน

จู่ ๆ ร่างกายเขาก็โยกไหวไปมา ก่อนที่ร่างกายของเขาจะปรากฏอยู่รอบนอกของวงโจมตีขนาบอย่างมหัศจรรย์

จากนั้น เท้าของเขากลับไม่หยุดลงเลย ยังคงมุ่งหน้าเดินตรงไปทางไท่เจี๋ย

เสียงร้องอย่างตะลึงงันดังขึ้น!

จู่ ๆ ทั้งสามคนที่ตั้งปณิธานว่าจะฆ่าฉินเทียนให้สำเร็จก็สูญเสียเป้าหมายไป ดาบกระบี่ที่อยู่ในมือพวกเขาเกือบทำให้เพื่อนพ้องได้รับบาดเจ็บ

แต่ทว่าสมแล้วที่เป็นยอดฝีมือที่เป็นเบื้องล่างไท่เจี๋ย เมื่ออยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของความอันตราย พวกเขาก็ดึงท่าการโจมตีของตัวเองกลับมา

จากนั้น เมื่อมองดูเงาหลังของฉินเทียน ทั้งสามคนก็ต่างรู้สึกช็อกเป็นอย่างมาก

แววตาของจุยเฟิงเป็นประกายขึ้นมา เขาชื่อว่าจุยเฟิง ซึ่งเด่นในเรื่องการเคลื่อนที่เร็วมาก ๆ แต่ทว่าเขากลับมองไม่ชัดเจนเลยว่าฉินเทียนฝ่าวงล้อมออกไปได้ยังไง

ระดับความเร็วแบบนี้ ไม่สามารถใช้คำว่าเร็วไปอุปมาได้แล้วจริง ๆ

ในขณะเดียวกัน มือของไท่เจี๋ยสั่นเทา ชาที่อยู่ในแก้วหกกระเด็น

มองดูฉินเทียนที่กำลังเดินตรงมา จู่ ๆ เขาก็สัมผัสได้ถึงความหวาดหวั่นในแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“ฆ่ามันซะ!”เขาตะคอกเสียงดังด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม

วินาทีนี้ เขามีจิตใจที่จะฆ่าแล้วจริง ๆ

เจี๋ยโกวทั้งสามคนไม่เคยลิ้มลอมความพ่ายแพ้อย่างนี้มาก่อน จึงทำให้ไฟโกรธที่อยู่ในใจลุกโชนขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้

ทั้งสามคนตะคอกอย่างโกรธเกรี้ยว เหมือนสายฟ้าสามสาย ดาบสองเล่ม กระบี่หนึ่งเล่ม กระโจนเข้ามาทางข้างหลังฉินเทียน

ดาบของเขามีพลานุภาพที่ทรงพลังขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย?

เขายากที่จะเชื่อได้จริง ๆ !

จะว่าไปตั้งแต่ที่ฉินเทียนเริ่มเดินตรงไปทางไท่เจี๋ย เมื่อเจี๋ยโกวทั้งสามคนโจมตีขนาบ เขาก็เคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เมื่อเจี๋ยโกวทั้งสามคนซุ่มโจมตีจากข้างหลัง เขาก็ถอยหลังกลับไปกะทันหัน

จากนั้น รับดาบ ฟันดาบ คืนดาบ

ทั้งหมดทั้งมวลนี้เกิดขึ้นภายในเวลาชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น

ราวกับว่าทุกย่างก้าวล้วนอยู่ในการคำนวณที่แม่นยำของเขา

“เป็นไง?”ฉินเทียนมองหน้าไท่เจี๋ย พลางแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็น

มองดูสภาพศพที่อนาถบนพื้น สีหน้าของไท่เจี๋ยเขียวช้ำ แล้วกลืนน้ำลายหนึ่งอึกลงไปอย่างยากลำบาก

เขากัดฟันพูด: “คุณชายใหญ่ สุดท้ายผมก็ดูถูกคุณเกินไปสินะ”

“นี่เป็นความผิดของผม”

“ตอนนี้ ผมจะขอการชี้แนะจากคุณชายใหญ่ด้วยตัวผมเอง!”

เขาคำรามเสียงดังอย่างกะทันหัน ลมปราณทั้งร่างกายพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว เสียงปังดังขึ้น ทั้งศาลาก็พังทลายลงมา

เสี้ยววินาทีนี้ ทั้งร่างของไท่เจี๋ยดูสูงใหญ่ขึ้นเยอะมาก

จากนั้นเขาก็เบิกตากว้าง แล้วพุ่งตรงมาทางฉินเทียน

ทุกตำแหน่งที่เขาเคลื่อนผ่าน ก็จะมีเสียงเวิงเวิงดังออกมาจากห้วงอากาศ

ดุจม้าจำนวนมากกระโดดวิ่งขึ้นหน้า!

เขากระโดดขึ้นฟ้า ปล่อยหมัดที่พลานุภาพยิ่งใหญ่อย่างมากมาทางฉินเทียน

มีสายฟ้ากลิ้งไหลไปมาอยู่บนหมัด!

มือสายฟ้า สามารถปล่อยพลังอำนาจที่มีสายฟ้าปะปนอยู่ออกมาได้จริง ๆ เหรอเนี่ย!

จุยเฟิงที่อยู่ในตำแหน่งที่ห่างออกไปไกลตกตะลึงอย่างมาก พูดตามตรงเลยว่าภายใต้การถูกอำนาจบารมีแบบนี้แผ่คลุม กระบวนท่าทั่วไปไม่มีประโยชน์ใด ๆ เหลืออยู่อีกแล้ว

การที่จะหลบหลีก ก็เป็นสิ่งที่ทำได้ยากมากเช่นกัน

เนื่องจากในห้วงอากาศบริเวณรอบ ๆ ล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยแรงกดอัดจากไท่เจี๋ย

หากคนธรรมดาทั่วไปอยู่ในตำแหน่งนั้น เกรงว่ากระดูกคงได้แตกหักคาที่ จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องหลบหลีกเลย

ฉินเทียนไม่หลบ แต่เป็นการประจันหน้ากับไท่เจี๋ยแล้วพุ่งตรงเข้าไป

เอนตัวหลบเล็กน้อย เพื่อหลบหมัดของไท่เจี๋ย จากนั้นเขาก็ปล่อยฝ่ามือออกไปตาม ทว่าฝ่ามือของเขากลับประทับลงกลางอกของไท่เจี๋ยก่อน