บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 1059

คำพูดที่ตรงไปตรงมาของเถิงจู้ทำให้สีหน้าของจูจูเข้มขึ้นด้วยความโกรธ

สมกับที่เป็นสาวบ้านนอกจริงๆ!

ไม่รู้ธรรมเนียม ปากไม่มีหูรูด!

ฉินเทียนมีซูซูอยู่ตั้งนานแล้ว จะมาชอบสาวบ้านนอกที่ไม่รู้ธรรมเนียมได้อย่างไร!

"เลิกคิดเสียเถอะ ฉันจะบอกให้ว่าภรรยาเขาดีกว่าเธอเป็นหมื่นเท่า"

จูจูส่งเสียงเฮอะอย่างเย็นชา "ส่วนเธอ ไม่คู่ควรแม้แต่จะถือรองเท้าให้ซูซู ยังกล้าพูดออกมาอย่างหน้าไม่อายที่นี่อีก!"

จูจูพูดพลางมองขวางใส่ฉินเทียน "ถ้าคุณยังไม่เว้นระยะห่างจากเธอ ฉันจะกลับไปเอาคำพูดเมื่อกี้ของเธอไปบอกซูซูให้หมด"

"แล้วบอกว่าคุณอาศัยจังหวะที่เธอไม่อยู่คิดจะพัฒนาความสัมพันธ์กับคนที่สอง"

จู่ๆฉินเทียนก็ต้องลำบากใจสุดๆ

เขาล่ะยอมใจกับพวกเธอเหล่านี้จริงๆ!

ตอนนี้ศัตรูอยู่ตรงหน้า พวกเธอเป็นบ้าหรือว่ามาแข่งปะทะฝีปากว่าใครเก่งกว่ากันกันแน่?"

แต่แม้ว่าเขาจะบ่น แต่ฉินเทียนก็สลัดแขนของเถิงจู้ออกทันที และแอบรักษาระยะห่างที่ปลอดภัยจากเธอ

เขามีซูซูอยู่แล้ว ไม่ยินยอมและไม่อยากจะดึงดูดผู้หญิงอื่นเพิ่มอีก!

เมื่อเห็นการกระทำของฉินเทียน จูจูรู้สึกพอใจอย่างเห็นได้ชัด

เพื่อที่จะโจมตีกดดันเถิงจู้ เธอจึงรีบพูดกับผู้อาวุโสมังกรซ่อนรูปทั้งสี่ที่อยู่ข้างๆทันทีว่า "รบกวนท่านลุงทั้งสี่ร่วมมือกันฆ่างูเหลือมยักษ์ตัวนั้นด้วยค่ะ"

"ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ไหนมังกรซ่อนรูปของพวกเราก็ต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของชาวบ้านทั่วไปอยู่แล้ว!"

"วางใจได้ คนแก่อย่างเรายังมีประโยชน์อยู่บ้าง"

ผู้อาวุโสมังกรซ่อนรูปคนหนึ่งพยักหน้ารับปากแล้วไปยืนประจำจุดพร้อมกับอีกสามคนแล้วท่องคาถาพึมพำ

ออร่ารอบๆเย็นยะเยือกทันที!

แม้แต่ลมที่พัดมาก็รุนแรงกว่าเดิมมาก พัดแรงจนทำให้ใบหน้ารู้สึกเจ็บ

แม้ว่าเถิงจู้จะดูไม่ออกว่าเป็นค่ายกลแบบใด แต่ก็รับรู้ได้ถึงกลิ่นอายสังหารของมัน!

แรงอาฆาตที่เข้มข้นเช่นนี้หากไม่ฆ่างูเหลือมยักษ์ได้สำเร็จก็ยิ่งปลุกปั่นความดุร้ายของงูเหลือมยักษ์ ทำให้มันยิ่งคลั่งขึ้นไปอีก!

สำหรับความเป็นไปได้อย่างหลัง เถิงจู้ไม่ต้องการที่จะเห็นมันแน่นอน!

เธอรีบพุ่งไปที่งูเหลือมยักษ์ทันทีอย่างไม่มีเวลาให้คิด

ชะนีขาวที่เฝ้าปกป้องเธอก็ฟื้นตัวแล้ว มันเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก แล้วเข้าไปใกล้งูเหลือมยักษ์

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงชะนีขาวตัวหนึ่ง แต่ก็มีจิตวิญญาณมาก

แม้ว่าจะรู้ว่ามันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของงูเหลือมยักษ์ตัวนั้น แต่มันก็พุ่งเข้าไปอย่างไม่ลังเลเพื่อที่จะปกป้องเถิงจู้!

เพียงแค่จุดนี้มันก็ดีกว่ามนุษย์อีกมากแล้ว!

เถิงจู้มาถึงงูเหลือมยักษ์ในชั่วพริบตา มือขวางอนิ้วนับ ท่องคาถาพึมพำเสียงเบา

เมื่องูเหลือมยักษ์เห็นว่าคนเข้ามาใกล้อีกก็อ้าปากใหญ่เข้าหาเถิงจู้อย่างรวดเร็ว!

ฉากนี้ทำให้จูจูขนลุกทันที

แม้ว่าเธอจะไม่ชอบที่เถิงจู้ดึงฉินเทียน แต่เธอก็ทนไม่ได้ที่เห็นใครสักคนถูกงูเหลือมยักษ์กลืนกินต่อหน้าต่อตาเธอ!

"ผู้อาวุโสทั้งสี่ โปรดรีบหน่อย อย่าให้ยัยโง่นั่นถูกงูเหลือมยักษ์กิน!"

เหล่าผู้อาวุโสมังกรซ่อนรูปยังคงเงียบ ร่างกายเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

เดิมทีพวกเขายืนอยู่ในตำแหน่งทั้งสี่ทิศทาง แต่ตอนนี้ต่างเปลี่ยนตำแหน่งกันอย่างรวดเร็วซะจนเห็นเพียงเป็นภาพเงาที่ไม่สมบูรณ์

ส่วนแรงสังหารในอากาศก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ในตอนนี้เองควันเขียวจางๆได้ออกมาจากปลายนิ้วของเถิงจู้อย่างไร้เสียง

"ใครจะสนว่าเป็นกองทัพค้างคาวหรือกบโง่ๆ ก็ล้วนไม่พอให้เราสองพี่น้องฆ่าทั้งนั้น!"

ห้าผู้อาวุโสพิษสองคนถูกเยาะเย้ยก็หน้าเสียจึงสั่งให้แมลงกู่ร้องเสียงดัง "หยุดพูดไร้สาระ! มีชีวิตรอดจากน้ำมือพวกเราแล้วค่อยว่ากัน!"

ท่ามกลางแสงสะท้อนจากดาบ ทั้งสี่ตะลุมบอนกัน

ส่วนผู้อาวุโสมังกรซ่อนรูปสี่คนที่สร้างค่ายกลเสร็จแล้วก็หยุดตั้งแต่เมื่อพวกเขาเห็นเถิงจู้ปล่อยควันเพลี้ยสีเขียวแล้ว

พวกเขามองเถิงจู้อย่างไม่เชื่อในสายตา หนึ่งในนั้นถามว่า "สาวน้อย นามสกุลของเธอคือเถิงใช่ไหม?"

"เดาว่ากว่าเป็นไปได้มากกว่าครึ่งว่าน่าจะนามสกุลเถิง ที่แท้ก็ไม่ใช่คนนอก" ผู้อาวุโสมังกรซ่อนรูปอีกคนพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ไม่คิดเลยว่าผู้เฒ่าเถิงหมิงนั่นจะมีหลานสาวสวยขนาดนี้!"

"แต่จะว่าไปแล้ว ตั้งแต่หลังคืนนั้นที่ต่อสู้กับตระกูลฉีอย่างดุเดือด พวกเราไม่เจอเถิงหมิงมากี่ปีแล้วนะ?"

"อย่างต่ำก็ยี่สิบปีแล้ว ตาเฒ่านั่นซ่อนตัวได้เก่งจริงๆ ไม่ว่าฉันจะส่งคนไปตามหาสักกี่คนก็ไม่เจอที่อยู่ของเขาเลย"

คำพูดของผู้อาวุโสมังกรซ่อนรูปทั้งสี่ทำให้จูจูรู้สึกสงสัย "เหล่าผู้อาวุโส เถิงหมิงที่พวกคุณพูดถึงคือกู่เซียนที่ช่วยพวกเราทำลายกระบวนทัพกู่ของตระกูลฉีที่บันทึกไว้ในเอกสารเหรอคะ?"

"ถูกต้อง!" ผู้อาวุโสมังกรซ่อนรูปหญิงเพียงคนเดียวพยักหน้าเบาๆ "ตอนนั้นพวกเราได้รับคำสั่งให้มากวาดล้างตระกูลฉี แต่เพราะไม่รู้วิชากู่จึงเสียเปรียบหนัก ทำให้เหล่าพี่น้องนับไม่ถ้วนต้องบาดเจ็บและล้มตาย"

"ต่อมาเพราะพรหมลิขิตความบังเอิญจึงได้รู้จักกับปู่ของเถิงจู้ เลยได้เรียนรู้วิชากู่ที่มีประโยชน์อยู่ไม่น้อยภายใต้การแนะนำของเขา จึงสามารถหลีกเลี่ยงการนองเลือดได้มากขึ้น"

ผู้อาวุโสมังกรซ่อนรูปอีกคนพยักหน้าตามราวกับกำลังนึกถึงอดีต "ใช่ หลังจากแยกทางกัน 20 ปี คิดไม่ถึงว่าหลานสาวของตาเฒ่านั่นจะโตขนาดนี้แล้ว"

"อีกอย่างนะ ถิงเหอ ตอนนั้นที่ตาเฒ่าเถิงหมิงยอมสอนพวกเรา ไม่ใช่เพราะเขาตกหลุมเสน่ห์ของเธอหรอกเหรอ?"

"ถุ้ย! หน้าไม่อาย! อายุอานามจะถึงวัยที่จะฝังอยู่แล้ว จะพูดเรื่องนี้ทำไมกัน!"

ผู้อาวุโสมังกรซ่อนรูปที่ชื่อถิงเหอถ่มน้ำลายใส่เพื่อน

แม้จะฟังดูเหมือนด่าทอ แต่ในน้ำเสียงก็มีความอ่อนโยนอยู่มากมาย

แม้ว่าเธอจะแก่แล้วและร่างกายก็ถูกเสื้อคลุมสีดำคลุมไว้ แต่มันกลับปิดออร่าความสวยที่เผยออกอย่างเป็นธรรมชาติไม่มิด

กาลเวลาไม่สามารถพรากความงามไปจากเธอได้เลย