บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 1080

และเสียงเอ่ยเตือนนี้เอง ฉีเซิ่งนั้นก็ตกใจ ก่อนที่จะรีบหันหลังกลับไปมอง

ก่อนที่จะเห็นติงจินนั้นจับขาของเขาเอาไว้ ส่วนมือขวานั้นได้ถือมีดเล่มยาวที่เงาวับเอาไว้ ก่อนที่จะแทบเขาไปที่ใต้ท้องของเขา！

และการลอบโจมตีนี้เอง ที่ได้เกิดขึ้นอย่างไวมาก　　！

ถึงแม้ว่าฉีเฟยนั้นจะเอ่ยเตือนฉีเซิ่งแล้ว แต่ว่าก็ยังช้าไปอยู่ดี

ฉีเซิ่งพยายามที่จะถอยหลังออกมา แต่ว่าก็ไม่สามารถที่จะหลบได้จากมีดเล่มยาวนั้น ก่อนที่จะโดนแทงเข้าไปอย่างจัง！

ก่อนที่เขานั้นเจ็บปวดจนแทบจะขาดใจ ก่อนที่ฉีเซิ่งนั้นจะใช้ตีนถีบติงจินออกไป ！

ส่วนเดิมทีที่ติงจินนั้นมีเลือดไหลออกตามตัว ก่อนที่จะโดนถีบจนลอนออกไปจนแทบจะขาดลมหายใจ

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เขานั้นกระอักเลือดพุ่งออกมา ก่อนที่จะหัวเราะออกมาเสียงดัง “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ฉีเซิ่ง เจ้าคิดว่าฆ่าพวกเราสามพี่น้องติงซื่อแล้ว จะสามารถมาสั่งอะไรก็ได้งั้นหรอ？”

“จะบอกอะไรแกให้นะ ถึงแม้ว่าพวกเรานั้นจะตายแล้ว แต่ว่าลูกชายและพวกสายเลือดของพวกเรานั้น จะต้องกลับมาเป็นตระกูลติงใหม่อย่างแน่นอน”

“แต่ว่าเจ้า ที่โดนข้านั้นทำร้ายความเป็นชายไป ถึงจะเก่งขนาดไหน แต่ว่าชีวิตนี้ก็อย่าคิดว่าจะได้มีลูกอีกเลย！”

“ถึงแม้ว่าเจ้านั้นจะฆ่าคนทั้งสนามในนี้ แต่ว่าพวกเจ้าตระกูลฉี ก็คงจะจบถึงเท่านั้น และไม่มีสายเลือดสืบทอดอีกต่อไปนั่นแหละ！”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า สะใจจริงๆโว้ย！น้องรอง น้องสาม ข้าจะไปอยู่กับพวกเจ้าเอง！”

ติงจินที่ในมือได้ถือมีดอยู่ แต่เมื่อเอยจบแล้วดวงตาของเขานั้นก็ขาวโพลน ก่อนที่ในที่สุดเขานั้นจะขาดลมหายใจไป

และในที่นี้ทุกคนนั้นต่างก็รู้สึกหนาวสั่นในใส ในขณะเดียวกันก็แอบมีความสุข

พวกเขานั้นเมื่อเห็นว่า ฉีเซิ่งนั้นได้รับบาดเจ็บ แต่ไม่รู้ว่าติงจินที่เขานั้นลงมือได้โหดร้ายแบบนี้

นั่นสำหรับพวกเขานั้น เหมือนได้ทำเรื่องดีๆให้กับพวกเขาไว้จริงๆ！

ถึงแม้ว่าเจ้าฉีเซิ่งนั้นจะหยิ่งทะนงตัวต่อไปแล้วจะทำไมกัน ถึงแม้พวกเขานั้นจะโดนไล่ออกไปแล้วจะยังไง？

ฉีเซิ่งนั้นจะต้องแก่ตายสักวันอยู่แล้ว อีกทั้งลูกชายคนเดียวของเขานั้นยังถูกฉินเทียนฆ่าตายแล้วอีกด้วย

รอจนกระทั่งตระกูลฉีนั้นไม่เหลือใคร แล้วยังจะมีใครอีกที่จะกล้าขี่คอพวกเขาอีก？！

เมื่อคิดออกแล้ว ทุกคนนั้นต่างก็ก้มหน้าลง ก่อนที่จะพยายามปิดใบหน้าที่พอใจเอาไว้

ฉีเซิ่งนั้นได้เอามือมาปิดไว้ตรงจุดที่บาดเจ็บ และในใจของเขาก็รู้ดี ติงจินไม่ได้โกหก

และชีวิตนี้ เขาก็ไม่สามารถที่จะมีลูกได้อีกแล้ว！

มันสมควรตายจริงๆ！

ฉีเซิ่งนั้นกัดฟัน ก่อนที่จะเอ่ยสั่งเสียงดังกับฉีเฟย“ลากเอาร่างไร้วิญญาณของพวกสามพี่น้องออกไปส่ะ และโยนออกไปบนภูเขาไว้เป็นอาหารให้สัตว์ป่าส่ะ！”

ฉีเฟยนั้นพยักหน้าด้วยความเคารพ“รับทราบ！”

เมื่อเอ่ยจบแล้ว ก่อนที่จะพาลูกน้องสามสี่คน ก่อนที่จะพาเอารร่างไร้วิญญาณของ สามพี่น้องติงซื่อ ลากออกไปจากห้องโถง

และพื้นที่ขาวสะอาดเงาวับ ได้มีรอยเลือดปรากฏเป็นรอยขึ้น มองไปแล้วช่างทำให้สะเทือนใจเอาส่ะจริงๆ

แต่ว่าคนอื่นๆในสถานที่นี้นั้น กลับไม่ได้มีความหวาดกลัวกันแต่อย่างใดเลยสักนิด

เพราะว่าพวกเขานั้นทราบดีว่า ต่อให้ฉีเซิ่งนั้นจะหยิ่งทะนงตัวต่อไปอีกไม่นาน ยังไงสะก็ตายอยู่ดี

ถึงแม้จะเป็นสิบหรือยี่สิบปี มันก็เหมือนระเบิดที่ตั้งเวลาเอาไว้

นั้นก็รอแค่ฉีเซิ่งนั้นตายไป พวกเขานั้นจะได้ร่วมมือกันลงมือกวาดล้างตระกูลฉีให้หมดไปจากหลิ่งหนาน ！

ในตำแหน่งหัวหน้าผู้นำนั้น ความคิดพวกนี้ของคนพวกนี้ ฉีเซิ่งจะไม่รู้ได้ยังไงกันล่ะ　？

เขานั้นจัดการแผลของเขาก่อน ก่อนที่จะกวาดสายตามองออกไปแล้วเอ่ย “พวกเจ้านั้นกำลังคิดว่า เพราะข้านั้นโดนติงจินทำร้าย แล้วจะไม่สามารถมีลูกชายได้อีกแล้วงั้นหรอ？”

“หึ！แค่บาดแผลเล็กน้อยนี้ นั้นไม่นับว่าเป็นอะไรสักหน่อย ทำร้ายข้าฉีเซิ่งคนนี้ไม่ได้หรอก！”

“ใช่ใช่ใช่ ท่านเจ้าบ้านตระกูลฉี ที่มีทักษะเก่งกาจเช่นนี้ แค่บาดแผลแค่นี้ ไม่นับว่ามีอะไรเลยสักนิด”

“ใช่แล้ว ที่ทำให้พวกเจ้านั้นลืมเรื่องเมื่อสักครู่ไป รีบดื่มเหล้ากันต่อเถอะนะ”

แขกทุกคนนั้นต่างก็ก้มหน้าพยักหน้า และใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ประจบสอพอ

พวกเขานั้นไม่ได้โง่แบบพวก สามพี่น้องติงซื่อ ที่จะมาต่อต้านออกหน้ากับฉีเซิ่ง

เพียงแค่ขอมีชีวิตอยู่ต่อไปก่อน ถึงจะมีโอกาสจัดการวางแผนลับหลังได้

ถ้าหากว่าไม่มีชีวิตแล้ว และทุกอย่างนั้น ก็คงจะเป็นแค่ความคาดหวัง！

สีหน้าของฉีเซิ่งนั้นดีขึ้นมาหน่อย ก่อนที่จะเอ่ย “ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ขอให้ทุกท่านนั้นดื่มให้หมดแก้วกันเถอะ”

ก่อนที่เวลาถัดใป ทั้งห้องโถงของตระกูลฉีนั้นจะเปลี่ยนกลายเป็นคึกคักกันขึ้น

และผู้คนในสถานที่นั้น ทุกคนนั้นต่างก็ยกแก้วเหล้าขึ้น ก่อนที่จะดื่มเหล้าที่ไม่รู้พวกนี้เข้าไป

ไม่มีใครโง่หรอก และรู้ว่าที่ดื่มกันเข้าไปนั้น มันไม่ใช่เหล้า

แต่ว่าต่อหน้าของฉีเซิ่งแล้ว ใครล่ะอยากจะเอ่ยอะไรออกมามากมาย？

แต่ท้ายที่สุดแล้วไม่ได้มีใครนั้นอยากที่จะเป็นเช่นสามพี่น้องติงซื่อที่มีจุดจบเช่นนั้น　！

ฉีเซิ่งนั้นค่อนข้างพอใจเป็นอย่างมาก สุดท้ายแล้ว อยากจะให้ทุกคนนั้นยอมจำนน และอยากที่จะครอบครองและมีอำนาจสั่งพวกเขา

ตอนนี้พลังอำนาจทั้งเมืองหลิ่งหนาน จะต้องตกอยู่ภายใต้แทบเท้าของเขา！

คิดอยากที่จะฆ่าฉินเทียน จะต้องง่ายแค่นิดเดียวแน่นอน！

“มา ทุกคนยกแก้วขึ้นมากัน รอให้งานเลี้ยงจบลง พวกเรานั้นมาประชุมกันหน่อยนะ และมาเลือกคนที่มีพลังอำนาจ เพื่อที่จะได้เป็นราชาแห่งหลิ่งหนาน และคอยปกป้องและหาผลประโยชน์เพื่อพวกเรา”

“เพียงแค่มีจิตใจที่จะทำงานร่วมกันได้ พวกเรานั้นจะต้องไม่แยกย้ายกระจายกันอยู่ แล้วจะไปโดนคนอื่นนั้นรังแก”

“จะไปประชุมอะไรกันอีก ข้าจะยกทั้งสองมือเลย ว่าให้ท่านเจ้าบ้านตระกูลฉีนั้นได้เป็นราชาแห่งหลิ่งหนานคนปัจจุบัน！”

“ใช่ใช่ใช่ พวกเรานั้นก็เห็นด้วยนะ ท่านเจ้าบ้านตระกูลฉีนั้นคือความหวังของพวกเรา จะต้องคอยชี้แนะให้พวกเรานะ！”

“ยินดีด้วยท่านเจ้าบ้านตระกูลฉี ที่จะได้เป็นราชาแห่งหลิ่งหนาน！พวกเรานั้นยินยอมที่จะปฏิบัติตามนะ！”

ก่อนที่จะมีเสียงเอ่ยตะโกนเสียงดังขึ้น ภายในห้องโถงของบ้านตระกูลฉี

ฉีเซิ่งเขานั้นหัวเราะจนแทบจะปิดปากไม่อยู่ ก่อนที่จะลืมว่าตนเองนั้นบาดเจ็บไปชั่วขณะ

ในขณะเดียวกันนั้นเองเถิงจู้ที่ได้นั่งอยู่บนเรือนั้น ที่ได้ลอยมาตามน้ำ

ที่บ้านเกิดของเธอนั้น ห่างจากเหิงหลิ่งแค่สองลูกภูเขาเท่านั้น

จะบอกว่าไกลก็ไม่ไกล แต่ว่าเส้นทางนั้นเป็นทางภูเขาที่ค่อนข้างขรุขระ และไม่ไวเท่ากับการเดินทางทางน้ำ

และเมื่อเธอนั้นได้กลับไปยังบ้านเก่าในตอนเด็กๆที่อยู่กับคุณปู่ ก็รู้เลยว่า เจ้าผีเสื้อสีเงินนั้นอยากที่จะบอกอะไรกับเธอ

เถิงจู้นั้นได้เอาแต่ก้มหัวมองไปที่ปิ่นปักผมในมือด้วยความสงสัย และไม่ได้สังเกตเห็นถึงคนที่คอยพายเรืออยู่ด้านหลัง ว่าสายตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความโลภเป็นอย่างมาก