บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 119
“เมียจ๋า ยังเจ็บอยู่ไหม ? ”
ฉินเทียนไม่เคยคิดว่าเขาจากไปครู่เดียวก็จะเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้น เมื่อมองดูรอยมือบนใบหน้าของซูซู เขาก็รู้สึกเป็นทุกข์และโกรธมาก
“พอแล้ว ! ”
ซูซูรู้สึกขนลุก และพูดอย่างโกรธเคือง “ก็แค่ตบเดียวเท่านั้น ฉันยังไม่บอบบางขนาดนั้น ! ”
“คุณมีเวลา ก็คิดให้ดีว่า จะต้อนรับการแก้แค้นของตระกูลพานอย่างไรดีเถอะ”
“ฉันจะไปหาหลิวชิง เพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องช่องทางการตลาด”
ฉินเทียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างระมัดระวัง “เมียจ๋า สำหรับตระกูลพาน คุณมีความประทับใจอะไรไหม ? ”
ซูซูตกตะลึงครู่หนึ่ง และพูดความประหลาดใจ “ฉันมีความประทับใจอะไร ? ”
“ใช่แล้ว ในร้านอาหารตะวันตกในวันนั้น ฉันเห็นวิดีโอการเกี้ยวพาราสีของเซวเหรินเล่นขึ้นมาอย่างกะทันหัน ปรากฏว่าผู้หญิงคนนั้นก็คือ พานเหม่ยเออร์ ”
เมื่อพูดอย่างนี้ เธอมองที่เทียนฉินด้วยความประหลาดใจ
ฉินเทียนดูลนลานเล็กน้อย และพูดอย่างเขินอาย “ทำไม หลงใหลในความหล่อของผมแล้วเหรอ ? ”
ซูซูกัดฟันพูด “คุณฉิน คุณพูดมาตามตรง !”
“ที่ร้านอาหารตะวันตกในวันนั้น เป็นฝีมือของคุณหรือเปล่า ?”
ฉินเทียน “เอ่อ จู่ ๆ ผมก็นึกขึ้นมาได้ ปัญหาพนักงานรักษาความปลอดภัยของบริษัทนั้นร้ายแรงมาก！”
“เมียจ๋า เรื่องนี้ให้ผมจัดการเอง ! ”
“ผมจะไปเตรียมการเดี๋ยวนี้ ！”
ระหว่างที่พูด ก็เดินออกจากห้องทำงาน
ซูซูคิดถึงผู้ชายคนนี้ เพื่อตัวเอง กลับทำเรื่องไร้สาระแบบนั้นในร้านอาหารตะวันตก ซึ่งทำให้เธอโกรธและตลกมากจริง ๆ
แต่เมื่อคิดว่าเขาทำแบบนี้เพื่อตัวเองนี้แล้ว กลับทำให้รู้สึกอบอุ่นขึ้นอีกครั้ง
เมื่อนึกย้อนกลับไปเมื่อคืนนี้ ตัวเองก็แค่กลัว และต้องการหาความสบายใจ ไม่คิดแลยว่า เธอนอนในอ้อมแขนของเขาจนถึงรุ่งเช้า ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าใบหน้าและร่างกายของเธอร้อนขึ้นมาทันที
เธอรู้ว่าการไปหาหลิวชิงแบบนี้ ไม่สมควรอย่างยิ่ง เพื่อให้จิตใจมั่นคง จึงต้องนั่งลงชงกาแฟ
ฉินเทียนมาที่ห้องทำงานของหลิวชิง
หลิวชิงเยาะเย้ย “เมื่อครู่ ทำไมคุณถึงห้ามฉัน ไม่ให้ฉันพูดเรื่องตระกูลพาน ? ”
ฉินเทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “มีบางเรื่อง ผมไม่ต้องการให้ซูซูรู้ ตอนนี้ คุณรู้อะไรมา ก็พูดกับผมได้แล้ว ”
หลิวชิงเยาะเย้ย “ฉันในฐานะผู้จัดการใหญ่ ฉันมีหน้าที่รับผิดชอบต่อท่านประธานเท่านั้น คุณเป็นอะไรกัน ? ”
“ฉินเทียน ถ้าหากฉันจำไม่ผิด คุณไม่มีตำแหน่งอะไรในบริษัทใช่ไหม ? ”
“ทำไมฉันต้องฟังคุณล่ะ ? ”
“หรือว่า อาศัยหมัดที่แข็งแรงของคุณ ?”
สำหรับฉินเทียน หลิวชิงยังคงพูดถูกอยู่เล็กน้อย เพราะเธอรู้สึกว่า ฉินเทียนก็คือนักรบที่ประมาท
คนประเภทนี้ อาจจะเข้ากันได้ดีในที่เล็ก ๆ แต่ว่า หลิวชิงเป็นคนที่ได้เห็นโลกใบใหญ่
เธอรู้ว่า การอยู่ในโลกใบใหญ่ มันขึ้นอยู่กับสมอง ทรัพย์สินและเส้นสาย ไม่ใช่หมัด
เธอรู้สึกว่าฉินเทียนไม่คู่ควรกับซูซู
ดวงตาของฉินเทียนหรี่ลง พูดอย่างเย็นชาว่า “ผมถามคุณ ทางที่ดีควรตอบอย่างตรงไปตรงมา อย่าน้อยใจและระวังตัวกับผมเลย ”
“เชื่อผมเถอะ เพื่อประโยชน์ของคุณเอง ”
เมื่อเห็นดวงตาของฉินเทียน หลิวชิงก็ตัวสั่นอย่างรุนแรง
วินาทีที่แล้ว แม้ว่าฉินเทียนจะดูดุร้าย แต่เขาก็ยังรุนแรงและดุร้ายเหมือนนักรบ
แต่ตอนนี้ดวงตาของเขาลึก ราวกับหลุมที่ไร้ก้นบึ้ง แผ่ซ่านการครอบงำที่หาตัวจับยากและสามารถกลืนกินทุกสิ่งได้ !
หลิวชิงที่หยิ่งผยองและเย่อหยิ่ง มีแม้กระทั่งภาพลวงตาอยู่ครู่หนึ่ง และอดไม่ได้ที่จะคุกเข่าลงต่อหน้าเขา และก้มศีรษะเพื่อสวดอ้อนวอน
นี่มันเป็นไปได้อย่างไร ?
ดวงตาของฉินเทียนกะพริบ และกลับมาเป็นปกติแบบเดิมอีกครั้ง
แต่ว่า ด้านหลังของหลิวชิง มีหยาดเหงื่อเย็นออกแล้ว
ในขณะนี้ เธอต้องตัดสินใจอย่างถูกต้องที่สุดในชีวิต โดยอาศัยสัญชาตญาณของตัวเอง
เธอก้มศีรษะด้วยความเคารพ และขอโทษฉินเทียน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด