บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 125
“เฉียงหลง แกมาสายแล้ว”
“สายสามนาที ฉันคิดว่าแกกลัว ไม่กล้ามาแล้วซะอีก”
หมาป่ารอยบากนั่งอยู่บนที่นั่งข้างคนขับบนรถเบนซ์ G-class ประตูเปิดอยู่ เขายื่นขาออกมาข้างหนึ่ง มีดยาวในมือตบขาอยู่
ไฟรถส่องไปบนหน้าด้านซ้ายของเขา สักหน้าหมาป่าสีน้ำเงินดุร้าย
นี่คือรอยที่เคยโดนคนฟัน หลังจากเกิดเรื่อง เขาก็สักหน้าหมาป่าบนรอยแผลเป็น
หมาป่ารอยบาก ก็กลายเป็นชื่อเสียงลือนามของเขา
เฉียงหลงกระโดดลงจากรถ แล้วด่าทอ
“ไสหัวไป หมาป่ารอยบาก!”
“ฉันกลัวแก?”
“วันนี้ฉันจะฟันแกแน่นอน!”
หมาป่ารอยบากหัวเราะฮ่าๆ: “น่าเกรงขามจริงๆ”
“เฉียงหลง ได้ยินว่าแกฆ่าฉีลิ่วลูกพี่ของแกด้วยมือตัวเอง แล้วเข้าแทนตำแหน่งของเขา”
“สุดยอดจริงๆ!”
“นี่เรียกว่าอะไรนะ? หมาห้ามให้กินจนอิ่มเกิน!”
“ไหนล่ะที่พูดว่าศีลธรรมทั่วทุกเจ็ดย่านน้ำ?”
เฉียงหลงหน้าแดง “ถุย!”
“หมาป่ารอยบาก ลูกกระต่ายแบบแก คู่ควรที่จะพูดถึงเรื่องศีลธรรมต่อหน้าฉันด้วยเหรอ”
“แกมีทุกวันนี้ได้ยังไง ไม่รู้ตัวเองเหรอ?”
“แกยั่วผู้หญิงของพี่ใหญ่ สั่งให้เธอวางยาพิษพี่ใหญ่”
“เงินทองและผู้หญิง แกมันอัจฉริยะจริงๆ!”
หัวหน้าทั้งสองเริ่มด่าทอ ลูกน้องวิพากษ์วิจารณ์กันต่างๆ นานา โทษฝ่ายตรงข้ามว่าไม่ยึดศีลธรรม ไปถิ่นของอีกฝ่ายทำเรื่องเสียหาย
คนที่ไม่รู้ คงคิวด่าดึกดื่นผีน้อยสองกลุ่มวิ่งออกมาจากหลุมศพเพื่อทะเลาะกัน
สงครามปากดำเนินการต่อไปครึ่งชั่วโมง
เฉียงหลงปากแห้งคอแห้ง เขาดื่มน้ำแร่อึกๆ เป็นขวด แล้วพูด: “ลูกผู้ชาย ด่ากันไม่ลงไม้ลงมือ”
“หมาป่ารอยบาก วันนี้พวกเรามาประลองกัน”
หมาป่ารอยบากพูดเสียงดัง: “มาสิ!”
เฉียงหลงยิ้มเยาะ: “เพื่อเป็นการแสดงว่าฉันจะไม่หนีไป ตอนนี้ ฉันโยนกุญแจรถทิ้งไป”
“พวกแก ดึงกุญแจ!”
ลูกน้องของ แก๊งเฉียงหลง ดึงกุญแจรถจินเป่ยหลายคันออกมาทันที แล้วโยนไปตรงแอ่งลึกที่อยู่ตรงหน้า ต่อหน้า หมาป่ารอยบาก
หมาป่ารอยบากตะโกน: “แกคิดว่าฉันไม่กล้า?”
“พวกแก ดึงกุญแจ!”
เขาดึงกุญแจรถเบนซ์ G-class ที่ด้านคนขับออกมา แล้วทำตาม เฉียงหลง โยนไปในแอ่ง
ลูกน้องคนที่เหลือพากันทำตาม ดึงกุญแจรถวิบาก รถตู้วู่หลิงพวกนั้นออกมาทั้งหมดแล้วโยนทิ้งไป
เฉียงหลงแสยะยิ้ม: “เยี่ยม”
“คราวนี้ ใครก็อย่าคิดจะหนีไป”
“ไปเถอะ ลงแอ่ง!”
เขาพาลูกน้องพุ่งเข้าแอ่งไปก่อน
“พวกแก ทำตาม ลงแอ่ง!” หมาป่ารอยบากก็พาลูกน้อง พุ่งลงไป
คูเสือ มองจากด้านบน คล้ายกับเสือหมอบตัวหนึ่ง
ด้านล่างแอ่งคือพื้นที่ราบขนาดใหญ่ เหมาะสมที่จะทำการต่อสู้เป็นอย่างมาก
กลุ่มคนสองกลุ่มเผชิญหน้ากัน
หมาป่ารอยบากตะโกนเสียงดัง จะพุ่งเข้ามาก่อน
“เดี๋ยวก่อน ฟังฉันพูดประโยคหนึ่ง!” เฉียงหลงตะโกน
หมาป่ารอยบากกัดฟันพูด: “ไก่อ่อน ความตายใกล้เข้ามา ยังมีคำสั่งเสียอะไร?”
“นายวางใจได้ หลังจากฉันได้พื้นที่เจียงหลงมา ฉันจะจัดงานศพอย่างดี”
ภายใต้แสงจันทร์และดวงดาว จู่ๆ เฉียงหลง หน้าแดง
เขาอดกลั้นอยู่นาน ถึงได้พูดออกมาอย่างลำบากใจ: “ขอโทษ”
หา?
หมาป่ารอยบากอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าหมายความว่ายังไง
เพียงแต่ เขาไม่มีเวลาสนใจอะไรมากขนาดนั้น
“คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน!
“เพราะว่าวันนี้ฉันจะฟันแก!”
“พวกแก เดินหน้าพร้อมกัน!”
เขากวัดแกว่งมีด พุ่งเข้าไปหา เฉียงหลงที่อยู่ตรงข้ามก่อน
เฉียงหลงไม่ขยับ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด