บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 151

“ยินดีต้อนรับ！”

ทั้งสองด้านในประตู ที่มีผู้ดูแลบ้าน ยามและแม่บ้านที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดียืนอยู่ก่อนแล้ว

พวกเขาคำนับและกล่าวคำทักทาย

แค่เพียงเดินเข้าไป ด้านในมีน้ำพุไหล มีทั้งเป็ดแมนดารินและปลาคาร์พ มีนกบินต่ำ มีดอกไม้ต้อนรับ

คฤหาสน์อันสวยงามแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ข้างทะเลสาบ ที่ล้อมรอบไปด้วยหญ้าสีเขียวอันอ่อนนุ่ม ยิ่งไปกว่านั้นยังมีชาวไร่ใส่หมวกฟางที่กำลังขมักเขม้นในการทำไร่ยาจีนที่เต็มไปทั้งแถบ

ทั้งหมดนี้ มันช่างสวยงามและกลมกลืนยิ่งนัก

สวยจังเลย！

ผู้คนที่อยู่ ณ ที่นั้น เหมือนกับว่ากำลังเข้าสู่ดินแดนสวรรค์ ในเวลานั้นที่เงียบสงบ ก็ลืมพูดกันไปเลย

“โอ้มายก้อด！”

ชาลีเข้ามาด้วยความตื่นเต้น แล้วพูดเสียงดังว่า：“ช่างงดงามจริงๆ！”

　　“ฉันยังไม่เคยเห็นคฤหาสน์ไร่สวนที่งดงามขนาดนี้มาก่อน”

　　“ประธานอู๋ขอถามหน่อยว่า นี่ก็เป็นผลงานของพวกคุณเหรอ？”

　　อู๋เทียนสงพูดด้วยความตื่นเต้นว่า：“ใช่！”

　　“อุทยานมังกรนี่ ก็เป็นผลงานของบริษัทเราด้วย”

　　เขาเหลือบมองฉินเทียน จากนั้นพูดว่า：“แต่ว่า อืม เบื้องหลังต้องมีคนใหญ่คนโตชักนำอยู่แล้ว”

　　“คนใหญ่คนโตนั่น ก็เป็นเจ้าของอุทยานมังกร”

　　เจ้าของอุทยานมังกร？ทุกคนก็ตกใจเป็นอันมาก

　　“สามารถซื้อสวนได้ใหญ่ขนาดนี้ ต้องเป็นเทพมาจากที่ไหนกัน！”

　　หวูเชี่ยนเชี่ยนพุ่งเข้าไป พูดด้วยความตื่นเต้นว่า：“ประธานอู๋ ท่านเปิดเผยสักหน่อยได้ไหม？”

　　“ฉันรู้ว่า คนอย่างพวกเรา คงไม่มีคุณสมบัติเป็นเพื่อนกับเขา แต่ว่าให้พวกเราเจอเขาสักครั้งได้ไหม ถือว่าเป็นเรื่องดี”

　　“ทุกคนว่าใช่หรือไม่？”

　　ทุกคนพูดอย่างกระตือรือร้นว่า：“ใช่！”

　　“ประธานอู๋ เถ้าแก่คนนั้นสรุปเป็นใครกันแน่？ให้พวกเราดูสักหน่อย！”

　　อู๋เทียนสงหัวเราะ：“เถ้าแก่คนนั้นวันนี้ก็มาที่นี่ด้วย แต่ทุกคนอย่าเพิ่งใจร้อน ให้ฉันได้ขายสิ่งนี้ซะก่อน แล้วพวกเราค่อยรอดูเขา”

เมื่อเขาได้พูดจบ ก็เริ่มต้นขายบ้านของเขาต่อ

　　“ทุกคน ในโซนของจิ่นซิ่วซานเหอแห่งนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่อุทยานมังกร แต่ทว่า เซ็ททั้งหมด ต่างก็อ้างอิงมาจากอุทยานมังกร ทำไปพร้อมกับอุทยานมังกร”

　　“วันนี้พวกคุณคงจะได้รับประโยชน์ไปบ้าง เพียงแค่ได้เป็นเจ้าของจิ่นซิ่วซานเหอ ต่อไปเวลาคุณออกไปไหน ก็สามารถพูดกับคนอื่นได้ว่า สิ่งที่คุณได้รับ ก็เป็นบริการเดียวกับอสังหาริมทรัพย์ของเถ้าแก่อุทยานมังกร！”

　　“ทุกคน นี่เป็นเกียรติที่มีเงินก็หาซื้อไม่ได้！”

　　“จำนวนบ้านของเรามีจำกัด หากมีการจองในตอนนี้ จะมอบแพ็คสุดคุ้มให้”

　　“ตอนนี้ หากมีเพื่อนๆ คนไหนต้องการที่จะจอง ก็สามารถลงบิลการซื้อได้ที่ผู้จัดการฝ่ายขายเลย”

ภายใต้อุทยานมังกรที่โดดเด่น ตึกของจิ่นซิ่วซานเหอ ก็ได้รับการตอบรับอย่างดี

เป็นอสังหาริมทรัพย์ของเถ้าแก่อุทยานมังกร เกียรติแบบนี้ ใครไม่อยากเอา พวกเขาแย่งกันสั่งจอง

หวูเชี่ยนเชี่ยนแย่งได้ห้องชุดสามห้อง ราคารวมร้อยกว่าล้านหยวน

　　มีเพียงฉินเทียนและซูซูแล้วก็มีหยางยู่หลัน ที่นั่งไม่ขยับเลย หวูเฉียวเหมยถามแบบชอบใจว่า：“หยางยู่หลันเห็นหรือไม่ว่า ห้องเซ็ทใหญ่ขนาดสามห้อง อยู่ในมือแล้ว！”

　　“ลูกเขยฝรั่งของฉันจ่ายซื้อสดให้ฉันเลย อีกไม่นานฉันก็จะได้เข้ามาอยู่ที่นี่แล้ว”

　　“เมื่อก่อนบ้านที่ผุพังนั้น ฉันอยู่มาพอแล้ว”

　　“พวกเธอจะซื้อบ้านไม่ใช่เหรอ？ทำไมตอนนี้ไม่พูดอะไรเลยล่ะ？”

　　“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าต่อไปคงจะไม่ได้เป็นเพื่อนบ้านกันแล้วล่ะสิ”

　　หยางยู่หลันและซูซู ไม่ได้พูดอะไร

เพราะว่า พวกหล่อนดูจากผิวหนังก็มองออกว่า คฤหาสน์ริมทะเลสาบนั่นใช้การทาสีเคลือบ แต่ทว่า ก็เป็นตึกเดียวกันกับที่พวกหล่อนเคยอยู่มาก่อน

นั่นเป็นสิ่งที่พวกหล่อนคิด แต่ว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ จึงไม่กล้าพูดออกไป

　 ใบหน้าอารมณ์ดีของอู๋เทียนสง เขาใช้กลยุทธ์การขายผูกติดกับอุทยานมังกร ถือว่าได้ผลดีมาก　　 การใช้เทคนิคการขายแบบนี้ ก็สามารถเอาบ้านมาขายได้ดีมาก

　　“ทุกท่าน！”

　　“ต่อไป ฉันต้องการความเห็นด้วยจาอเจ้าของอุทยานมังกร คนที่ซื้อบ้านในวันนี้ สามารถไปที่สวนด้านในแล้วไปชมได้เลย”

ผู้คนเริ่มตื่นเต้นมากขึ้น

อุทยานมังกรที่สวยงามมากขนาดนั้ ได้เข้าไปชื่นชมที่ด้านใน สามารถเป็นหัวข้อสนทนาไปครึ่งชีวิต