บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 154

　　อะฝูตัวสั่น พูดอย่างร้อนใจว่า：“คุณหนู ผมจำได้แล้ว！”

　　“วางใจเถอะ ผมจะทำตามคำสั่งอย่างแน่นอน！”

เขาอยากจะพูดอะไรต่อ ฉินเทียนวางโทรศัพท์ จากนั้นก็ซิมโยนทิ้งไป

　　เถียหนิงซวงหัวเราะ：“พี่เทียน ตามข้อความที่พวกเราได้รับมา ตรงเส้นทางแถบนี้ แม้ว่าจะมีสถานที่ซ่อนอยู่หลายที่ แต่ว่ามีถ้ำลับที่มักใช้ข้ามชายแดนบ่อยๆ ”

　　“เพื่อให้จำอย่างแม่นยำ คนในพื้นที่เรียกว่าเบอร์หนึ่ง เบอร์สอง เบอร์สาม”

　　“สัญญาณเบอร์สาม ก็อยู่ตรงด้านหน้าประมาณสองกิโลเมตร”

　　ฉินเทียนพยักหน้า กระบี่เศษหัวเราะแล้วพูดว่า：“ลุงฉาน ต่อไปก็จะให้ลุงเป็นคนจัดการ”

　　สายตาการแก้แค้นที่ลุกวาบของกระบี่เศษ ในมือแกว่งเหล็ก พูดเสียงต่ำว่า：ทีมคำสาปสวรรค์ ตามฉันมา！”

เมื่อพูดจบ เขาก็เหมือนนกที่บินเช่นนั้น จากนั้นก็นำไปในป่าภูเขาอันไกลโพ้นก่อน

ผีหวูฉาง ชุยหมิง เถียหนิงซวงและคนอื่นๆ ก็เร่งตามมาจากด้านหลัง

　 พวกเขาอยู่ที่สวนสัตว์ร้าย ต่อสู้กับสัตว์ดุร้ายทุกประเภท แข็งแกร่งเสมือนบินได้มาตั้งนานแล้ว และยังรู้อีกว่า จะหลบหลีกไม่ให้มีเสียงได้เช่นไร

ทั่งสิบคน ราวกับภูติสิบชีวิต

　　“คุณฉิน ตอนนี้ปล่อยผมไปได้หรือยัง？”

　　“ฉันก็แค่ลูกน้อง ทำงานตามคำสั่ง ส่วนอื่นๆ ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ” อะฝู ขอร้อง

　　ฉินเทียนหัวเราะ：“ทำมาตั้งนานขนาดนี้ เดี๋ยวจะได้ดูละครดีๆ หรือว่านายจะไม่ดูเหรอ？”

　　“เดี๋ยวก่อน ฉันยังมีของอีกอย่างให้นายเอากลับไป”

อะฝูอยากจะพูดอะไรก่อน แต่ฉินเทียนสะบัดมือออกไป จากนั้นต่อยเขาจนสลบไปแล้วทิ้งลงจากรถ

ฉินเทียนขับรถมาเอง จากนั้นขับมุ่งไปยังด้านหน้า

เมื่อถึงสถานที่นัดหมาย บนเนินเขาที่เต็มไปด้วยหญ้าที่รกร้าง เมื่อจอดรถเสร็จก็นั่งคอยอย่างเงียบๆ

ค่ำคืนที่มืดสนิทในยามราตรี รอบด้านเต็มไปด้วยความเงียบสงัด

ในป่าเป็นภูเขาอันไกลโพ้น มักจะปรากฏเสียงของสัตว์ร้ายและสัตว์ป่าที่ออกล่าเหยื่อ

สายลมเย็นๆ ให้อารมณ์ความรู้สึกเหมือนอยู่ในนรก

ไม่นาน เหลืออีกแค่หนึ่งชั่วโมงตามที่พานเหม่ยเออร์ได้บอกเอาไว้ ตอนนี้เกินมาห้านาทีแล้ว ป่าเขาที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ยังคงเงียบกริบไร้เสียง

ฉินเทียนที่นั่งอยู่ในรถ สายตาของเขาเหมือนสัตว์ป่าที่กำลังออกล่าเหยื่อตอนกลางคืน

เขามีความรู้สึกอย่างหนึ่งว่า นั่นก็คือองค์กรงูเห่า น่าจะมาถึงแล้ว

แต่แค่ยังไม่ปรากฏตัวก็เท่านั้น คงน่าจะกำลังตรวจสอบรอบข้างอยู่ สมแล้วที่เป็นนักฆ่าระดับพรีเมี่ยม ระมัดระวังตัวเป็นอย่างมาก

เมื่อผ่านไปสิบนาที ยังคงไร้วี่แวว

ฉินเทียนจึงตัดสินใจทำอย่างหนึ่ง เขาเปิดไฟขึ้น จากนั้นก็จุดบุหรี่ ลงจากรถมาเดินยืดเส้นยืดสาย

จากนั้นเขาก็รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยจึงบี้บุหรี่แล้วกลับขึ้นรถไปเพื่อปิดไฟรถ

ฝั่งตรงข้ามก็ยังคงเงียบอยู่

ขณะนั้นเองที่ฉินเทียนกำลังหมดความอดทน ฝั่งตรงข้ามที่เป็นทุ่งหญ้าป่าทึบ ก็มีเสียงนกดุเหว่าร้องออกมา

เสียงนกร้องแบบนี้ ส่วนใหญ่จะปรากฏในฤดูใบไม้ผลิ แต่ตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ร่วงแล้ว ฟังดูแล้วแปลกประหลาดนัก

ฉินเทียนเปิดไฟรถแล้วกระพริบ

　　“ดุเหว่า”

ฝั่งตรงข้ามส่งเสียงมาอีก

ฉินเทียนกระพริบไฟรถ

จากนั้นครั้งที่สาม

สัญญาณลับก็เสร็จสิ้น

จากนั้นฝั่งตรงข้ามก็เงียบไปหลายวินาที จากนั้นก็มีเงาของคนหลายคน วิ่งเข้ามาตรงลวดหนามทางชายแดนอย่างรวดเร็ว

ความเร็วและพลังอันกล้าแกร่งแบบนั้น ราวกับสัตว์ดุร้ายที่ออกมาจากป่าบนภูเขา

ท่ามกลางยามราตรีที่มืดมิด ยิ่งทำให้ใจของคนเต้นแรงเข้าไปอีก！

แต่ว่าฉินเทียมีความรู้สึกอย่างหนึ่งว่า บนตัวของพวกเขามีกลิ่นไอของความชั่วร้าย

　　ได้ยินโลกตะวันตก มีวิธีการฝึกแบบลับๆ เรียกว่าวิญญาณชั่วร้าย

ตอนนี้ดูเหมือนว่า ผู้ชายเหล่านี้ คงน่าจะเป็นนักฝึกของวิญญาณชั่วร้ายทั้งหมด