บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 190

“แย่จัง” หลิวหรูยู่หัวเราะ แล้วพูดว่า “ปรมาจารย์หวังเล่นกลได้ดี หลอกลวงพวกเราได้หมดทุกคนเลย ”

ในขณะที่ทุกคนหัวเราะ พวกเขาก็รู้สึกละอายใจเล็กน้อย

เป็นกลอุบายเล็กน้อย และแม้แต่พวกเขาก็มองพลาดไปแล้ว

“ไอ้สารเลว ! ”นายท่านอานกั๋วพูดอย่างโกรธเคือง “คุณพึ่งสิ่งนี้ เพื่อโอ้อวด และเอามาหลอกคนงั้นเหรอ ? ”

“ ไร้ยางอาย ! ”

เมื่อคิดว่าตัวเองอายุขนาดนี้แล้ว ในที่สุดผู้ที่ไม่เชื่อพระเจ้ามาตลอดชีวิต ก็เกือบถูกหลอกด้วยกลอุบายเล็ก ๆ นี้แล้ว

นายท่านโกรธมากจนหายใจไม่ออก จนไอออกมาเสียงดัง

“คุณปู่ ! ”

“นายท่านโปรดระงับโทสะ！”

“ นายท่าน สุขภาพสำคัญ ! “หลิวหรูยู่และกลุ่มคนรับใช้ รีบปลอบโยนเขา

“ไอ้สารเลว ฉันจะฆ่าคุณ ! “หูปินดึงมีดออกมา และคว้าผมของหวังเซิน

หวังเซินกรีดร้องทันทีราวกับหมูที่ถูกฆ่า คุกเข่าลงอ้อนวอนขอความเมตตา “ไม่！”

“อย่าฆ่าฉัน ! ”

“นายท่านได้โปรดเมตตาด้วย！”

“อันที่จริงฉัน อันที่จริงก็แค่อยากจะแสดงมายากล และอวยพรวันเกิดให้นายท่าน ! ”

“จริงนะ ตีให้ตายฉันก็ไม่กล้าทำร้ายนายท่านหรอกครับ ！”

อานกั๋วถอนหายใจ โบกมือแล้วพูดว่า “วันเกิดเป็นวันนี้ เห็นเลือดจะเป็นลางไม่ดี ”

“นอกจากนี้ มันไม่ใช่ความผิดทั้งหมดของเขาด้วยซ้ำ ยังเป็นบาปดั้งเดิมของพวกเรา ที่เพ้อฝันและฝันถึงสิ่งที่ไม่ใช่ของเรา”

“มันไม่ใช่ความผิดทั้งหมดของเขาด้วยซ้ำ ไม่ใช่หรือว่าเป็นบาปดั้งเดิมสำหรับพวกเราที่เพ้อฝัน และฝันถึงสิ่งที่ไม่ใช่ของเรา “

“ถ้าปราศจากความช่วยเหลือจากเรา เขาคงไม่มีวันนี้ ”

“ช่างเถอะ ปล่อยเขาไปเถอะ”

ขณะที่เขาพูด เขาก็หัวเราะและพูดว่า “ไม่คิดว่าชีวิตของฉันอานกั๋วผู้นี้ มันเป็นเรื่องของชีวิตและความตาย ไม่เห็นด้วยก็ต้องทำ เมื่อแก่ตัวลง ก็เกือบถูกจอมเวทหลอก เพราะฉันโลภชีวิตและกลัวความตาย ”

“ละอายใจ น่าละอายใจ ! ”

“ในเมื่อพระเจ้าได้กำหนด ให้ฉันมีชีวิตอยู่มาหลายปีขนาดนี้ ฉันก็ควรจะยอมรับมัน ”

“นอกจากนี้ คนเราจะเจ็ดสิบปีนั้นหายาก มันก็เพียงพอแล้ว ! ”

“เอาละ ทุกคนไม่ต้องเสียใจแล้ว ตามฉันไปเจอแขกที่ด้านหน้ากันเถอะ”

เดิมทีที่ไม่มีความหวัง ดังนั้นเขาเลยยอมรับง่าย ๆ แต่ว่า หวังเซินก็กลับมาให้ความหวังเขาอีกครั้ง

ความหวังนี้ กลับพังทลายลงในชั่วพริบตา บอกตามตรง ไม่ว่าใครก็ล้วนทนไม่ได้

หายากมากที่ชายชราจะเป็นแบบนี้ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่า เขาจะแก่ขึ้นมากในทันที

แสงศักดิ์สิทธิ์บนร่างกาย หายไปอย่างรวดเร็ว

เขายืนขึ้นและเดินออกไปข้างนอก เมื่อเห็นฉินเทียน เขายิ้มและพูดว่า “น้องฉิน การแสดงของคุณเมื่อครู่นี้ มันไม่เลวเลยจริง ๆ ”

“ถ้ามีโอกาส พวกเราก็เรียนรู้กันไป”

“มาแล้วคือแขก มาเถอะ ตามฉันไปด้านหน้า ไปพบกับแขกเหล่านั้นด้วยกัน ”

ฉินเทียนไม่ขยับ ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และกล่าวว่า “นายท่าน พวกนี้ล้วนไม่สำคัญ”

“หวังเซินไม่สามารถรักษาอาการเจ็บป่วยของท่านได้ ไม่ได้หมายความว่าฉันทำไม่ได้ ”

“อย่าลืมสิ ฉันมา ก็เพื่อมอบชีวิตให้คุณเพิ่มไปอีกสามสิบปี ”

“คุณพูดว่าอะไรนะ ? ”อานกั๋วตกตะลึง

คนอื่น ๆ ต่างก็มีท่าทางที่ซับซ้อนเช่นกัน พวกเขาเพิ่งประสบกับเรื่องวุ่นวาย จนพวกเขาไม่มีความหวังแล้ว

ตอนนี้ ฉินเทียนยังกล้าพูดแบบนี้ได้อย่างไร ?

นี่ไม่ใช่ต้านพายุเหรอ !

แววตาของหลินหรูยู่เป็นประกายและพูดว่า “คุณปู่คะ ให้ฉินเทียนลองดูเถอะค่ะ ! ”

“ถ้าเกิดว่าสามารถรักษาได้ล่ะ ?”

อานกั๋วขมวดคิ้ว มองไปที่ฉินเทียน และพูดด้วยความไม่พอใจว่า “น้องชาย คุณคิดว่ามันจำเป็นจริง ๆ เหรอ ?”

“วันนี้ฉันถูกหลอกไปแล้วครั้งหนึ่ง และฉันไม่ต้องการโดนซ้ำสอง”

ฉินเทียนพยักหน้า และพูดว่า “ฉันสามารถกดดันตัวเองจนไม่มีทางออกได้ ”

“ถ้าอาการป่วยของคุณรักษาไม่ได้ ก็ปล่อยมันไป ”

อานกั๋วรู้สึกประทับใจ

ยกความเย่อหยิ่งครั้งสุดท้ายและพูดว่า “เอาล่ะ ! ”

“ในเมื่อน้องชายพูดแบบนี้ ทำไมฉันถึงจะไม่ลองเชื่อคุณอีกสักครั้งล่ะ ! ”

“บอกมา คุณจะรักษาอย่างไร ? แล้วต้องการให้ฉันทำยังไง ?”

ฉินเทียนกระซิบ “รีบเตรียมห้องสะอาดไว้ห้องหนึ่ง นอกจากฉันกับคุณ ใครก็ไม่สามารถเข้าไปได้”