บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 191

เดิมที อานกั๋วยังมีทีท่าว่าอยากจะลองดู

แต่ เมื่อครู่พึ่งเห็นด้วยตาตัวเอง ฉินเทียนแค่ลงมือ ก็สามารถปรามจุยเฟิงไว้ได้ จนทำให้จุยเฟิงยอมศิโรราบแต่โดยดี

เรื่องนี้ทำให้อานกั๋วตะลึงได้มากเลยทีเดียว!

กำลังและความเร็วของจุยเฟิง คงไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเขา

ฉินเทียนผู้นี้ เป็นใครกันแน่?

บางทีเขาอาจจะรักษาตัวเองได้จริงๆ?

ในใจมีความหวังว่า อานกั๋วจะยอมรับฟังคำพูดของฉินเทียน

ได้ยินดังนั้น ก็รีบถอดเสื้อคลุมออก และนอนราบลงบนเตียง เขาลืมตาขึ้น เพื่อดูว่าแพทย์ฝังเข็มจะทำการรักษายังไง

เสียงรูดดังขึ้นฉินเทียนดึงเข็มขัดยาวสีดำออกจากเอว ในนั้นถูกออกแบ่งเป็นสิบสามช่อง แต่ละช่องมีเข็มเล่มสีดำความยาวแตกต่างกันเสียบอยู่เต็มไปหมด

เข็มบางด้ามบางเท่าขนวัว ถ้าไม่สังเกตให้ดีก็มองไม่เห็นด้วยซ้ำ

“นี่คือ__” อานกั๋วตะลึงไปชั่วขณะ และลุกขึ้นนั่งโดยไม่รู้ตัว

เขามองจ้องไปที่ฉินเทียน พูดเสียงสั่นว่า “เรื่องเล่าขานที่ราชาแห่งวิหารเทพ กุ่ยเหมินสิบสามเข็ม ขโมยความโชคดีไป เพื่อสร้างหยินหยางใหม่...”

“ขอโทษด้วยที่ละลาบละล้วง ท่านเกี่ยวข้องกับราชาเทพหรือไม่?”

ฉินเทียน ยิ้มและตอบว่า “ไม่ถึงขนาดนั้น เป็นฉันเอง”

“ที่แท้ก็คือราชาเทพฉินนั้นเอง!”

“ฉันมีตาหามีแววไม่ โปรดรับการขอโทษจากฉันด้วย!”

อานกั๋วพลิกตัวลงพื้น เตรียมตัวคุกเข่าขอโทษ

ฉินเทียนรีบเอามือประคองไว้ ตอบด้วยรอยยิ้มว่า “นายท่าน ท่านเป็นผู้อาวุโส ไม่ต้องมากพิธีไปหรอก”

อานกั๋วถอนหายใจ พูดเสียงเบาว่า “ที่ข้าต้องขอโทษ ไม่ใช่เพราะความยิ่งใหญ่เกรียงไกรของวิหารเทพ แต่เป็นเพราะท่านสร้างคุณงามความดีเพื่อบ้านเพื่อเมืองมากมายอย่างหาที่เปรียบไม่ได้!”

“หากฉันรู้มาไม่ผิด จอมพลเซียวแดนเหนือประสบความสำเร็จในสนามรบ ราชามังกรที่ประสบความสำเร็จมากมาย ล้วนแล้วแต่เป็นคนของท่าน”

“ความสำเร็จของพวกเขา แน่นอนว่าต้องได้รับการสนับสนุนจากท่าน!”

“ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงคู่ควรที่จะได้รับการยกย่องจากประชาชนทั่วไป นับประสาอะไรกับคนแก่ไม้ใกล้ฝั่งอย่างข้า!”

“ขอท่านได้โปรดรับการคารวะจากฉันด้วย!”

อานกั๋วถอยหลังสองก้าว ทำความคารวะฉินเทียนด้วยความเคารพ

เมื่อฉินเทียนเห็นความดื้อรั้นของเขาแล้ว ก็ค่อยๆ หันข้าง รับการคารวะอย่างนอบน้อม

อานกั๋ว หัวเราะ และทำการคารวะอีกครั้ง กล่าวว่า “การคารวะนี้เพื่อเป็นการขอบคุณราชาเทพฉินที่มอบช่วงชีวิตสามสิบปีนี้ให้กับฉัน”

พูดจบ ก็นอนลงบนเตียง ค่อยๆ หลับตาอย่างสบายใจ

ตอนนี้ เขาไม่มีอะไรต้องสงสัยอีกต่อไป

ความสงบและความสุขกายสบายใจ เพื่อต้อนรับชีวิตใหม่ของตน เพราะเขารู้ว่า ราชาเทพฉินและกุ่ยเหมินสิบสามเข็ม จะไม่ทำให้เขาผิดหวังแน่นอน

ฉินเทียนเริ่มเคร่งขรึมจริงจัง เขาหรี่ตาลง ลงมือหยิบเข็มเงินจากเข็มขัดสีดำ ราวกับถูกดึงออกเป็นเส้นและลอยขึ้นมา

จากนั้น ลงมือปักเข็มลงตามจุดฝังเข็มบนร่างของอานกั๋วได้อย่างแม่นยำ

……

ความเงียบสงบของภายในห้องกับนอกห้อง ช่างน่าอันตราย

หูปินและคนอื่นๆ ในมือทุกคนพร้อมอาวุธ ยืนอยู่หน้าประตู

ถ้าไม่ใช่เพราะจุยเฟิงถือดาบเล่มยาวยืนคุ้มกันอยู่ พวกเขาคงอดไม่ไหวจนต้องจู่โจมเข้ามาแน่ๆ

ตอนนี้ พวกเขารอผลลัพธ์สุดท้ายอยู่ หากฉินเทียนสามารถรักษานายท่านได้ เขาก็จะกลายเป็นผู้มีพระคุณขึ้นมาทันที

แต่หากเกิดความผิดพลาดกับนายท่านล่ะก็ ฉินเทียนอย่าคิดว่าจะมีชีวิตรอดออกไปจากที่นี่ได้

หลิวหรูยู่และพี่หรง รู้สึกกังวลเป็นพิเศษ พวกเขากุมมือกันแน่น ในมือเต็มไปด้วยเหงื่อ

ผู้คนในห้อง ผู้คนที่อยู่หน้าลานคฤหาสน์ตระกูลอาน ผู้ร่วมฉลองวันเกิดที่มาถึงนานแล้ว ทุกคนต่างมีจิตใจที่เป็นกังวลทั้งสิ้น

นี้มันก็นานแล้วนะ ทำไมนายท่านยังไม่ออกมาอีก?

ปีที่ผ่านมา นายท่านไม่เคยออกมาสายเลย จะออกมาตรงเวลาตลอด ไม่ว่าจะรู้จักหรือไม่รู้จัก ตราบใดที่มาร่วมฉลองวันเกิดให้เขา เขาก็จะต้อนรับด้วยความอบอุ่น และมักเอ่ยคำขอบคุณด้วยตัวเขาเองเสมอ

ปีนี้เกิดอะไรขึ้นนะ?

นี้มันไม่ใช่วิสัยของนายท่านนี่

ไม่ใช่เพียงแค่นายท่าน บรรดาผู้คนที่เป็นแกนนำหลักก็ไม่เห็นแม้แต่เงา

หรือว่า__