บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 246

จิตใจของหยางยู่หลันเบิกบานขึ้นมาในทันที แล้วตอบกลับว่า: “แกพูดถูก!”

“ก่อนหน้านี้แม่มัวยุ่งอยู่กับผลประโยชน์อันน้อยนิดที่อยู่ตรงหน้ามากเกินไป แววตายังมองไกลไม่มากพอ”

“ฉินเทียน แกพูดแบบนี้ปุ๊บก็ทำให้แม่เข้าใจเลย แม่จะไปออฟฟิศเดี๋ยวนี้แหละ ไปปรึกษาหารือเรื่องการเป็นตัวแทนกับพวกหลี่เฉิงหนาน”

“ขอแค่แม่คอยควบคุมอยู่ตรงกลาง ไม่ให้ราคาเสียสมดุล พวกเขาทุ่มเทกำลัง งั้นการที่พวกเขาจะเก็งกำไรส่วนหนึ่งนั้นก็ถือเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่!” 

ฉินเทียนยิ้มพลางพูด: “ประชาชนในหลงเจียงสามารถได้รับราคาการรักษาพยาบาลที่เท่าเทียมกัน คุณหญิงหยางยู่หลันสร้างคุณูปการไปเยอะมากเลยนะครับ ชื่อเสียงของคุณต้องถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักสืบต่อไปอย่างแน่นอน”

หยางยู่หลันทำท่าถุ้ยทีหนึ่งแล้วพูด: “ไม่มีสัมมาคารวะเลยนะ ถึงกับกล้าล้อเล่นกับแม่แกแล้ว!”

“พอละ แม่ต้องไปออฟฟิศแล้ว แกเพิ่งกลับมาจากการทำงานนอกสถานที่ก็พักผ่อนดี ๆ ก่อนเถอะ”

ฉินเทียนรีบตอบกลับ: “ผมไม่เหนื่อยครับ”

“ผมหาอะไรทำหน่อยดีกว่า”

หยางยู่หลันถือกระเป๋าแล้วเดินออกไป เมื่อเดินไปถึงหน้าประตู จู่ ๆ เธอก็หันหน้ากลับมามองฉินเทียนพลางยิ้มกรุ้มกริ่ม: 

“ช่วงเวลาที่แม่ไม่อยู่บ้าน แกทำอะไรกับเมียแก?”

ฉินเทียนถูกมองจนรู้สึกขนหัวลุกซู่ ตอบกลับว่า: “แม่ครับ นี่แม่หมายความว่ายังไงครับ? ผม……ไม่ได้ทำอะไรเมียผมนี่?”

หยางยู่หลันยิ้มแล้วตอบกลับ: “ไม่ทำอะไรก็ดีแล้ว”

“แต่ว่าน่ะ แม่เป็นคนที่เคยอาบน้ำร้อนมาก่อน พวกแกมีเรื่องอะไรกันน่ะ ก็ปิดบังสายตาแม่ไม่ได้หรอก”

“แม่ตัดสินใจได้แล้ว วิลล่าที่อยู่ข้าง ๆ ใกล้จะรีโนเวทเสร็จแล้ว รอรีโนเวทเสร็จเมื่อไหร่ แม่ก็จะย้ายออกไปเลย”

“แม่เองเงียบสงบแล้ว พวกแกผัวเมียจะวุ่นวายอะไรกันก็เต็มที่เลย”

ฉินเทียนยังอยากพูดบางอย่างอยู่ แต่กลับถูกหยางยู่หลันตัดบทไปก่อน เธอพูด: “พอละ ถ้าแกไม่มีอะไรทำ ก็ไปบริษัทไปเที่ยวเล่นกับเมียแกสิ”

“ลูกผู้ชายคนหนึ่ง วัน ๆ เอาแต่อยู่ในบ้านมันก็ไม่ใช่เรื่องเหมือนกัน”

พอพูดจบ เธอก็จากไปด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม 

เพื่อความสะดวก และเพื่อเป็นการรับประกันความปลอดภัย ฉินเทียนออกคำสั่งให้เหลิ่งเฟิง คัดเลือกลูกน้องที่สติปัญญาเฉียบแหลมและมีความสามารถสูงคนหนึ่ง ให้ไปเป็นคนขับรถให้หยางยู่หลัน

แต่ทว่าเธอเป็นคนที่ค่อนข้างถ่อมตัว รถที่นั่งเป็นแค่ออดี้ A6 แถมยังเป็นรถที่พวกเถียหลินเฟิงจัดเสนอให้ในนามสมาคมอีกด้วย

ข้างนอก เขาเห็นว่าเหล่าสถานที่ที่เขาชี้ให้อู๋เทียนสงดูเมื่อคราวก่อน วิลล่าที่ประณีตสวยงามเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว 

วิธีการของอู๋เทียนสงแปลกใหม่และแหวกแนวกว่าผู้อื่นมาก ไม่ได้เคลื่อนย้ายดินและต้นไม้อย่างยิ่งใหญ่ แต่เป็นการใช้เหล็กเป็นองค์ประกอบทั้งหมด 

หลังจากทางโรงงานทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ค่อยขนย้ายมาโดยตรง ก็จะเกิดเป็นวิลล่าหลังหนึ่งเลย

รีโนเวทด้านนอกและด้านในเพิ่มอีกนิดหน่อย ก็จะไม่ต่างอะไรจากวิลล่าธรรมดาทั่วไปเลย แถมวิลล่าที่มีเหล็กเป็นองค์ประกอบแบบนี้ยังค่อนข้างรักษ์โลกด้วย การรื้อถอนในอนาคตก็สะดวกด้วย

เมื่อนึกได้ว่าแม่ยายจะย้ายออกไป ต่อไปวิลล่าเล็ก ๆ หลังนี้ก็จะเหลือแค่เขาและซูซู ฉินเทียนกัดแอปเปิ้ลหนึ่งคำแล้วยิ้มอย่างไร้ยางอาย

เขาโทรหาซูซูแล้วพูด: “ที่รัก คุณกำลังทำอะไรอยู่ครับเนี่ย?”

“อยู่บริษัท คุณกลับมาแล้วเหรอ?”น้ำเสียงของซูซูฟังดูไม่ใส่ใจเล็กน้อย น่าจะกำลังยุ่งกับงานอยู่

ฉินเทียนพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่ำทุ้ม: “กลับมาแล้วครับ คุณยุ่งอยู่เหรอ? มีเรื่องหนึ่ง ผมไม่รู้ว่าบอกคุณได้ไหม”

ซูซูชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะพูด: “เรื่องอะไรน่ะ? คุณพูดมาเลย”

ฉินเทียนตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา: “ผมคิดถึงคุณแล้ว”

“ถุ้ย!”ซูซูทำเสียงถถุ้ยทีหนึ่ง แล้วพูดอย่างเย้ยหยัน: “วัน ๆ อยู่แต่กับดาราดัง คุณไม่มีความสุขเหรอ?”

“ยังจะคิดถึงหญิงแก่หน้าเหลืองอย่างฉันทำไม”

ฉินเทียนกินปูนร้อนท้อง ก่อนที่เขาจะรีบพูดว่า: “ผมเปล่าสักหน่อย——”

“พอละ คุณจะมีหรือไม่มีฉันไม่รู้ อีกอย่างถ้าเกิดคุณมีจริง ๆ ฉันยังได้หน้าด้วยซ้ำ”

“แม้แต่ไอดอลของคนทั้งประเทศยังชอบสามีฉัน งั้นก็แสดงว่าสามีฉันมีเสน่ห์มาก ๆ เลยใช่ไหมล่ะ? แปลว่าแววตาในการมองคนของฉันดีมาก ๆ ?”

ฉินเทียนรีบสาบานทันที: “ในสายตาผม คุณภรรยาดีที่สุดแล้วครับ!”

ซูซูหัวเราะทีหนึ่ง: “พอละไม่พูดแล้ว ถ้าเกิดไม่มีเรื่องอะไรแล้วขอวางก่อนนะ ฉันกำลังยุ่งอยู่เลย”

ฉินเทียนถอนหายใจเฮือกหนึ่ง รู้สึกตกตะลึงจนเหงื่อแตกแล้ว

เขาไม่รู้ว่าซูซูพูดอย่างไม่ใส่ใจ หรือว่าสังเกตเรื่องระหว่างเขาและหลิวหรูยู่แล้วจริง ๆ 

ขอร้องเลยนะ เรื่องนั้นจะโทษฉันก็ไม่ได้หรือเปล่า!

เขานึกคิดด้วยสภาพจิตใจที่ไม่สงบอยู่ครู่หนึ่ง จู่ ๆ เขาก็มองเห็นเมนูอาหารตุ๋นยาจีนวางอยู่บนโต๊ะข้าง ๆ ซึ่งเป็นเมนูที่เขาจัดทำให้ฉินเทียนก่อนออกเดินทางไปหนานเจียง