บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 256

　　แบบนี้ก็ได้เหรอ？

　　นี่มันบุ่มบ่ามไปหรือเปล่า！

ซูซูกับกงลี่ ทั้งคู่ราวกับเจอผีซะงั้น

เมื่อได้สติ ซูซูก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดีว่า：“นายบ้าไปแล้วเหรอ？แบบนี้ก็เท่ากับว่าเรียกความสนใจจากพวกเขาน่ะสิ！”

　　“ไปเร็ว！”

พูดไป พร้อมกับดึงมือของฉินเทียนไปด้วย

　　ฉินเทียนขมวดคิ้ว และหัวเราะอย่างขมขื่น：“เหมือนว่าข้างในไม่มีอะไรเลย แม้แต่หมาสักตัวเดียวก็ไม่มี”

เขาใช้สายตากวาดไป สีหน้ามีความสนุกเล็กน้อย

บริเวณรอบๆ สวน หญ้ารกร้าง เมื่อมองไปแล้ว ราวกับร้างมานานมาก

แต่ว่า รอยรถบนถนน รวมถึงรอยเท้าที่เดินมั่วไปหมด อีกทั้งยัง กรงหมาตรงกำแพง แม้ว่าจะว่างเปล่า แต่ทว่า อาหารหมายังอยู่

นั่นหมายความว่า คนที่อยู่ที่นี่ เพิ่งจะรีบหนีไปในไม่นานมานี้

หรือว่า พวกเขาไปรับรู้ข่าวอะไรมา รู้ว่าวันนี้พวกเราจะมา？

บ้านที่ว่างเปล่า รวมถึงประตูที่ปิดอยู่ไกลๆ ให้ความรู้สึกอย่างหนึ่งแก่เขา

นั่นก็คือ นี่เป็นกับดับ

สีหน้าของเขา เริ่มมีความหนักใจเล็กน้อย

　　“ไม่เห็นมีใครสักคน หรือว่า ฉันจำผิดเหรอ？”กงลี่เริ่มสงสัยตัวเอง

　　ซูซูสูดลมหายใจลึกๆ แล้วพูดว่า：“ไม่ผิดแน่！”

　　“ฉันได้กลิ่นไอของหญ้ายาจีนหนักมาก ที่มาจากโรงงานฝั่งตรงข้าม”

　　“พวกเราไปดูกัน！”

ในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เธอไม่ยอมถอยแน่ เดินเข้าไปแบบโมโห

ส่วนกงลี่ลังเลไปครู่หนึ่ง มองไปที่ฉินเทียน แล้วพูดเสียงต่ำว่า：“นายไม่ไปเหรอ？”

　　ฉินเทียนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า：“สถานที่ที่เธอเช็คนี้ ยังมีคนอื่นรู้เรื่องอีกไหม？”

　　ส่วนกงลี่ก็คิดครู่หนึ่ง จู่ๆ สีหน้าก็เปลี่ยนไป

　　“ฉันหาผ่านคนออนไลน์คนหนึ่ง ยืนยันว่าเป็นสถานที่นี้ คนออนไลน์คนนั้นส่งข้อความมาให้ฉัน ก็อยู่ในโทรศัพท์นี้”

　　“เจิ้งจี๋！”

　　“ถ้าหากว่าเขาเปิดค้นโทรศัพท์ของฉัน ไม่แน่ว่าอาจจะเห็นข้อความนั้น！”

　　นิ่งไปครู่หนึ่ง เธอหน้าแดงแล้วพูดว่า：“นายคิดว่า อาจจะเป็นเจิ้งจี๋ที่เป็นคนรายงานข้อความนี้？”

　　ฉินเทียนนิ่งขรึมแล้วพูดว่า：“นั่นมันไม่สำคัญแล้ว”

　　“พวกเราไปดูกันก่อนดีกว่า”

กังวลว่าซูซูจะเกิดเรื่อง เขารีบวิ่งตามไป เพื่อเดินไปหาซูซู

เมื่อมาถึงที่หน้าประตูใหญ่ ซูซูใช้มือผลักเข้าไป ประตูหนักมาก จากนั้นค่อยๆ เปิดช้าๆ

ปรากฏว่า มันไม่ได้ล็อก

ด้านใน กลิ่นไอสมุนไพรจีนก็ตบจมูกเข้ามาหนักมา

แม้ว่าเครื่องกลในโรงงานจะทิ้งไว้มานาน แต่ว่า เส้นไลน์การผลิตยังใหม่อยู่

บนพื้น มีสมุนไพรจีนแต่ละชนิดวางไว้เป็นกอง

พวกนี้ ต่างก็เป็นวัตถุดิบทั้งนั้น

　　“ที่นี่แหละ！”

　　“นี่มันเป็นรังของพวกเขา！”ซูซูบุกเข้าไปด้วยความตื่นเต้น

แต่ว่า เขาไม่กล้าประมาท อยู่ติดข้างกายซูซู กลัวว่าภรรยาสุดน่ารักของเขาจะเกิดเรื่อง

กงลี่อยู่ในซอกมุม จากนั้นก็หากล่องที่ถูกทิ้งไว้เจอ พูดด้วยความกระตือรือร้นว่า：“ท่านประธาน ครีมซูหวัง！”

　　ซูซูพยักหน้าแล้วพูดว่า：“โรงงานใหญ่ขนาดนี้ พวกเขาไม่มีทางทำเก็บได้สะอาดขนาดนี้”

　　“เร็ว หาคลังของพวกเขา！”

　　“ฉันเชื่อว่า ขิงที่ยังไม่ได้ส่งออกไป ต้องเก็บซ่อนไว้ในนี้แน่”

　　“เพียงแค่หาคลังให้เจอ นั่นเป็นหลักฐาน พวกเราก็สามารถที่จะโทรศัพท์หาแผนกที่เกี่ยวข้อง！”

ผู้หญิงทั้งสองรีบวิ่งเข้าไปด้านในอย่างกระตือรือร้น

จากนั้นก็พบประตูเหล็กบานใหญ่ พวกเธอใช้แรงผลักเปิดออก

พุ่งเข้าไปข้างใน เมื่อเปิดไฟ ทั้งคู่ก็ร้องออกมาพร้อมกัน

　　กงลี่พูดอย่างกระตือรือร้น：“ฉินเทียน นายเข้ามาเร็ว！”

　　“หาเจอแล้ว！”

เมื่อฉินเทียนวิ่งเข้าไปดู ด้านในคลังขนาดใหญ่ เต็มไปด้วยสินค้าสำเร็จรูป เมื่อมองจากแพ็คเก็จเท่านั้น ช่างสวยงามมาก

เมื่อเทียบกับสินค้นบำรุงที่มีชื่อแบรนด์ดังในตลาดนั่น ไม่ได้ด้อยไปกว่าเลย

ด้านบนแพ็คเก็จแต่ละกล่อง มีตัวอักษรสวยงามอยู่สามตัว：ครีมซูหวัง

ตัวอักษรหวังกับตัวอักษรยู่ ต่างกันแค่ตัวเตี่ยนเพียงอย่างเดียวเท่านี้น

ตอนที่พวกเขาเขียน จงใจเขียนให้ตัวอักษรหวังนั้น เขียนเหมือนตัวอวี้