บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 257

　　“เธอใช่ซูซูจริงเหรอ？”

　　“ประธานของบริษัทซูยู่？”เมื่อได้ยินคำว่าซูซู หม่าหงเทาก็อึ้งไปชั่วขณะ

　　ซูซูพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม：“ถูกต้อง ฉันเอง！”

　　“พวกนายมาปลอมสินค้าของฉัน ตอนนี้พวกเรามีหลักฐาน พวกนายไม่ยอมรับผิด แล้วยังกล้าอีกเหรอ？”

　　“ฉันจะบอกพวกนายให้นะ วันนี้หากกล้ามาทำอะไรพวกเรา ฉันจะให้พวกนายเข้าไปอยู่ในตาราง！”

　　หม่าหงเทาและคนอื่นๆ ต่างก็มีสีหน้าหวาดกลัว

พวกเขาสามารถจังกงลี่ได้ เพราะว่ากงลี่เป็นแค่พนักงานคนเดียวเท่านั้น ไม่มีปัญหาอะไรใหญ่โต

แต่ว่า ซูซูไม่เหมือนกัน

เธอเป็นถึงประธานบริษัทซูยู่

หากทำอะไรเธอ เกรงว่าจะต้องเกิดเรื่องใหญ่ ถึงตอนนั้น เกรงว่าพวกเขาจะต้องถูกจัดการเป็นแน่

ส่วนฉินเทียนที่เห็นซูซูหยุดคนพวกนี้ได้ เขาก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้

ขณะนั้นเองซูซูที่หน้าตึงขึ้นมา จู่ๆ ก็กล้าแกร่งขึ้น ทันใดนั้นเอง แสดงออกถึงอำนาจที่มี

บ่งบอกถึงความเป็นผู้บังคับบัญชา

คิดไม่ถึงเลยว่าภรรยาของเขาก็มีมุมนี้ด้วย

　 หลังจากที่หม่าหงเทาลังเลไปครู่หนึ่ง ก็ควักโทรศัพท์ออกมา โทรศัพท์เพื่อแจ้ง

ในโทรศัพท์ ฉีชุนที่ได้เห็นทุกอย่างผ่านกล้องของโรงงานหัวเราะด้วยความเย็นชาแล้วพูดว่า：

　　“ประธานบริษัทซูยู่แท้ๆ เหตุใดถึงเหมือนกับขโมยเลย วิ่งมาโรงงานของเราเพื่อมาขโมยของ？”

　　“จำไว้ เธอไม่ใช่ซูซู”

　　“ตอนนี้พวกนาย จะต้องแก้แค้นให้กับเจิ้งจี๋ จัดการกับคนพวกนี้เสีย”

　　“อีกอย่าง ต้องจับเจ้าหัวขโมย”

　　“มีสองเหตุผลนี้ แม้ว่าจะต้องเล่นของสูง ฉันก็จะรับผิดชอบให้พวกนายเอง”

　　“ตอนนี้ จับพวกเขาก่อน โดยเฉพาะไอ้หน้าละอ่อนนั่น กำจัดเขาซะ เชือดไก่ให้ลิงดู”

　　“เหลือไว้เพียงหญิงสาวที่อ่อนแอสิงคนนั้น ตอนหลังอยากจะทำอะไรก็ค่อยทำ”

　　“เข้าใจความหมายของฉันไหม？”

　　“ผมเข้าใจแล้ว คุณชายสาม！”

　　หม่าหงเทาเมื่อวางโทรศัพท์ ก็หัวเราะแล้วพูดกับซูซูด้วยความเย็นชา：“พวกเธอเป็นหัวขโมยวิ่งมาขโมยของในโรงงานของฉัน”

　　“ตอนนี้ที่ถูกจับได้ ก็คือประธานซูซูของบริษัทซูยู่”

　　“ประธานบริษัทซูยู่แท้ๆ ทำไมจะต้องมาขโมยของในโรงงานของพวกเราด้วย！”

　　“ดูเหมือนว่าไม่ให้ความทรมานกับพวกเธอ พวกเธอคงจะไม่ยอมรับผิด！”

　　คนข้างๆ เจิ้งจี๋พูดด้วยความกระตือรือร้นว่า：“พี่หม่า เจ้าคนแซ่ฉินนี่เป็นหัวหน้าของอาชญากรรมที่ชั่วร้าย！”

　　“เร็ว ปล่อยหมา！”

　　“กัดเขาให้ตาย！”เขามองฉินเทียน ด้วยดวงตาที่แดงก่ำ

จากที่เขาดู ฉินเทียนมีความแค้นแย่งภรรยากับเขา อีกทั้ง เมื่อวานที่ต่อยเขา เอาหัวของเขายัดลงไปในชักโครก

แค้นนี้ไม่ชำระ ขอสาบานว่าจะไม่เป็นคนอีกต่อไป！

หม่าหงเทาแกว่งมือพร้อมหัวเราะด้วยความเย็นชา

ทันใดนั้น ลูกน้องข้างกายทั้งสามคน ที่ดึงเชือกของสุนัขหมาป่าทั้งสามตัว ก็เห่าแล้วมองไปที่ฉินเทียน

เพียงแค่ปล่อยเชือก มันก็จะกระโจนเข้ามา

“ตอนนี้เพียงแค่พวกเธอยอมรับว่าเป็นหัวขโมย แล้วไปกับพวกเราดีๆ ก็จะไม่ถูกหมากัด”

“ฉันจะให้เวลานายคิดหนึ่งนาที”หม่าหงเทามองฉินเทียน แล้วหัวเราะอย่างพอใจ

ในสายตาของเขา ฉินเทียนก็แค่คนหนุ่มที่รูปหล่อสะอาดสะอ้านเพียงเท่านั้น คนแบบนี้ อาศัยเพียงแค่หน้าตา มาหลอกผู้หญิงก็เท่านั้น

ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

แต่ซูซูกับกงลี่ ก็เป็นแค่ลูกไก่ในกำมือเท่านั้น

เขาเข้าใจเกมทั้งหมดนี่แล้ว

เมื่อเห็นสุนัขหมาป่าที่ดุดัน ศูศูและกงลี่หลบที่ด้านหลังของฉินเทียน ตัวสั่นเทา

　　“ฉินเทียน ฉันนับหนึ่งสองสาม พวกเราวิ่ง！”

　　“ไปหลบในคลังก่อน นายได้ยินไหม？”ซูซูพูดเสียงสั่น

　　ฉินเทียนหัวเราะพูดว่า：“สบายใจเถอะ”

　　“ทั้งโลกใบนี้ ที่หลังของฉัน เป็นสถานที่ที่ปลอดภัยมากที่สุด”

　　จากนั้น เขาก็มองหม่าหงเทาหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า：“ฉันขี้เกียจที่จะมาเถียงกับคนที่พบโลกมาน้อยอย่างพวกนาย”